Για την 25η Μαρτιου 1821

Ο αγώνας για ελευθερία συνεχίζεται
Η ενότητα θα φέρει τη νίκη


Σήμερα, 191 χρόνια μετά τον κοινωνικό και εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα του 1821, που η χώρα μας βυθίζεται καθημερινά στον εφιάλτη της χρεοκρατίας και στα δεσμά μιας νέας δουλείας, το μήνυμα του 1821 μας δίνει ξανά την διάσταση του ξεσηκωμού και της δίψας για ελευθερία.



Το ηρωικό ανάστημα που σήκωσε ο λαός μας εκείνη την εποχή εναντίον του ξένου δυνάστη και τα κοσμοϊστορικά κατορθώματα τα οποία πέτυχε, έδωσαν το έναυσμα για τον ξεσηκωμό και άλλων λαών στην Ευρώπη και σ' όλο τον κόσμο, αποτέλεσαν την ιστορική μήτρα για τις μεταγενέστερες πνευματικές και πολιτικές παρακαταθήκες της νεώτερης ιστορίας μας. Αυτές τις παρακαταθήκες που μας οπλίζουν με ορμή, θάρρος και ελπίδα όταν χρειάζεται να προετοιμασθούμε ψυχικά και ιδεολογικά για να συστρατευθούμε στον ίδιο σκοπό, την απελευθέρωσή μας.



Ο αγώνας του 1821 ενάντια στην τυραννία μας έμαθε ότι την θέληση του λαού για ελευθερία και εθνική κυριαρχία δεν μπορεί να την ανακόψει ούτε η υπεροπλία του εχθρού, ούτε οι διεθνείς συσχετισμοί δυνάμεων αλλά ούτε και οι κραυγές των προσκυνημένων που συνιστούν δήθεν σύνεση ενώ στην πραγματικότητα επιζητούν σκύψιμο του κεφαλιού και υποταγή στα κελεύσματα των κατακτητών.



Άλλη μια επέτειος για την 25η Μαρτίου αποκτά πάλι μοναδική σημασία, μας δείχνει και σήμερα τον δρόμο για να λευτερωθούμε από καινούργιους τυράννους. Τότε ήταν η διπλή υποδούλωση (εθνική και κοινωνική) στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και στους ντόπιους συνεργάτες της (κοτζαμπάσηδες κ.ά.), η πυγμή της Ιεράς Συμμαχίας που κατέπνιγε κάθε κοινωνικό και εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα. Σήμερα είναι η τρόικα, οι νεοαποικιοκρατικές δανειακές συμβάσεις, τα μνημόνια, η υπαγωγή της χώρας στο αγγλικό δίκαιο και την δικαιοδοσία των ξένων δικαστηρίων, η κοινωνική και οικονομική εξαθλίωση εργαζομένων, ανέργων, νεολαίας και συνταξιούχων, η ηθική ταπείνωση του λαού μας και οι νεοδωσίλογοι που μας σκλαβώνουν στους παγκόσμιους τοκογλύφους, μας αρπάζουν το δημόσιο πλούτο μας, το εισόδημα και την αξιοπρέπεια κάθε οικογένειας, μας κλέβουν τις περιουσίες και τις ζωές μας, υπονομεύουν τις μελλοντικές γενεές.



Το ’21 αναβιώνει τώρα γιατί ακριβώς εκφράζει το πνεύμα της εθνικής και κοινωνικής αντίστασης στην ξένη και ντόπια τυραννία και στους καταπιεστικούς θεσμούς με την εξέγερση ενάντια στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και την ανυπακοή, συγχρόνως, στις κατευθύνσεις της Ιεράς Συμμαχίας.



Σήμερα οι αντίστοιχοι επικυρίαρχοι που θέλουν να μας γονατίσουν και να ακυρώσουν την αυθυπαρξία μας είναι η “Νέα Παγκόσμια Τάξη”, ο Ευρωπαϊκός και Παγκόσμιος Άξονας του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου και η δικτατορία Μερκοζί, που επιβάλλονται με οικονομικά και πολιτιστικά μέσα διεθνών θεσμών, όπως το ΔΝΤ, με εξοντωτικό κοινωνικό πόλεμο, αλλά και με άμεσες στρατιωτικές επεμβάσεις όταν μπορούν. Το πνεύμα του 1821 αντιστρατεύεται επίσης τη σημερινή κυρίαρχη ιδεολογία της ξενοδουλίας, της υποταγής και του ραγιαδισμού, της διάλυσης της κοινωνίας και της ιδιώτευσης, της άδειας ζωής χωρίς ιστορικές ρίζες και ανθρωπιστικές αξίες, γιατί οδηγεί από την υπέρβαση του «Εγώ» στο «Εμείς», όπως έλεγε ο Μακρυγιάννης.



Είναι αυτή η υπέρβαση που έκανε πολλές φορές ο ελληνικός λαός στη μακραίωνη και πολύπαθη ιστορία του και που κρύβεται πίσω από τους τιμημένους και νικηφόρους αγώνες του. Είναι ό,τι πιο επικίνδυνο για τους ιμπεριαλιστικούς πολιτικούς στόχους και τις ολιγαρχικές δυνάμεις σε τοπική και παγκόσμια κλίμακα.



Όσοι, όμως, προσπαθούν να μας γυρίσουν σε συνθήκες προ του 1821, όπου το «χάλκαιον χέρι βαρύ του φόβου» και «ο ζυγός δουλείας» σκίαζε τον λαό μας, ας ξέρουν ότι απέναντι στη νέα κατοχή θα γεννηθεί μια νέα Επανάσταση. Όπως το 1821 η επιθυμία της ελευθερίας έπεσε ως βροχή, κατά τον Γέρο του Μωρηά, και «δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα…», όπως το 1942 οι νέοι του ΕΑΜ, κρατώντας την ελληνική σημαία, με βαθουλωμένα μάτια από την πείνα, αντιμετώπισαν άοπλοι τους καραμπινιέρους, τις ναζιστικές ορδές και τους δωσίλογους συνεργάτες τους, έτσι και σήμερα θα βρούμε την αρετή και την τόλμη για την ελευθερία.



Δεν μας τρομάζουν τα μέτρα τους, ούτε η προπαγάνδα τους, ούτε τα βόλια τους, γιατί ετούτος ο λαός «αντάρτης, κλέφτης, παλληκάρι», πάντοτε θα μένει αδούλωτος αγωνιστής.



Οι προσκυνημένοι, οι νεοδωσίλογοι, η αντισυνταγματική κυβέρνηση και ο διορισμένος από το Ευρω-διευθυντήριο Παπαδήμος επιχειρούν να «τιμήσουν» -δηλαδή να ευνουχίσουν και να διαστρεβλώσουν- μόνοι τους την επέτειο, τρέμοντας το ξέσπασμα των εκδηλώσεων του λαού, αστυνομοκρατώντας τις παρελάσεις και αποκλείοντας το κέντρο της πρωτεύουσας.



Εμείς θα τους απαντήσουμε ότι δεν τους φοβόμαστε, δεν θα σκύψουμε τον σβέρκο στο μαχαίρι τους από κάτω, δεν θα αφήσουμε να μας εξανδραποδίσουν ξανά.



Με δύναμή μας την ενότητα θα κάνουμε την αφοβία σημαία και θα νικήσουμε.



Εμείς, ο δημοκρατικός ελληνικός λαός, είμαστε οι πολλοί και είμαστε ανίκητοι.




Όλοι στους δρόμους. Ο αγώνας για την Ελευθερία, την Κοινωνική Δικαιοσύνη, την ολοκλήρωση της Επανάστασης του ’21 συνεχίζεται.

Χειροπεδες

Η ΤΕΛΙΚΗ ΛΥΣΗ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΛΑΙΚΩΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΩΝ: ΧΕΙΡΟΠΕΔΕΣ ΚΑΙ ΣΤΗ... ΦΥΛΑΚΗ!


Μια «τελική λύση» σε ότι αφορά την λαϊκή αντίδραση στην τρόϊκα και στις κυβερνήσεις- ανδρείκελα που γιγαντώνεται καθημερινα, απεργάζονται οι ξένοι και οι εγχώριοι συνεργάτες τους με την αλλαγή του Ποινικού Κώδικα μετά από 61 χρόνια!

Οι οποίες αλλαγές θα προβλέπουν κανονικό εγκλεισμό σε σωφρονιστικό ίδρυμα ακόμα και για ποινές ενός μηνός, αφού με το νέο ΠΚ καταργείται τελείως η μετατροπή της ποινής σε χρηματική! Είναι πραγματικά τρελό, αν σκεφθεί κανείς ότι μόλις πρόσφατα απελευθερώθηκαν εκατοντάδες κρατούμενοι καταδικασμένοι για βαριά ποινικά αδικήματα, επειδή δεν υπήρχε χώρος στις φυλακές, τώρα να ζητούν να φυλακίζονται άνθρωποι για ένα μήνα φυλακή!


Είναι απάνθρωπο, θα λειτουργήσει διαλυτικά για την κοινωνία και θα δημιουργήσει νέες γενιές εγκληματιών, αφού μέσα από τα κάγκελα τις φυλακής δημιουργούνται οι...
μεγαλύτεροι εγκληματίες ειδικά αν μπουν σε νεαρή ηλικία. Βέβαια προϋπόθεση για κάτι τέτοιο είναι να κτιστούν νέες φυλακές.


Οι υπάρχουσες σοφρωνιστικές εγκαταστάσεις φυσικά δεν αρκούν για να φυλακίσουν το ένα τρίτο του ενεργού πληθυσμού της χώρας, ο οποίος θα μπαίνει φυλακή, ακόμα και για μια απλή εξύβριση ή τροχαία παράβαση. Επίσης θα δημιουργηθεί ένα τεράστιο κύμα φυγόδικων παρανόμων: Ποιος θα πηγαίνει να δικαστεί όταν θα ξέρει ότι μια καταδίκη του ακόμα και για με ένα μήνα φυλακή θα τον στείλει πίσω από τα κάγκελα;


Έτσι θα καταδικάζεται, αλλά δεν θα συλλαμβάνεται, θα φυγοδικεί και από εκεί και πέρα η τον κυνηγά η αστυνομία!


Οι δημοσιογράφοι που θα ασκούν κριτική, με μια απλή μήνυση την οποία θα κάνει άμεσα ο θιγόμενος πολιτικός θα κινδυνεύουν να βρεθούν πίσω από τα κάγκελα της φυλακής, αφού είναι γνωστές οι στενές και διαπλεκόμενες σχέσεις εξουσίας και δικαιοσύνης.


Το γιατί προσπαθούν να περάσουν αυτή τη ρύθμιση οι τροϊκανοί σε συνεργασία με τον υπουργό Δικαιοσύνης Μιλτιάδη Παπαϊωάννου είναι ευνόητο: Ενέργειες και πράξεις αντίδρασης κατά της τρόϊκας και των κυβερνήσεων της, όπως η λαϊκή εξέγερση της 28ης Οκτωβρίου, οι αποδοκιμασίες με διόλου κολακευτικά σχόλια, ακόμα και οι μούντζες, πλέον θα οδηγούν στην φυλακή, χωρίς καμία εξαίρεση.


Ένας τεράστιος κατασταλτικός μηχανισμός που στόχο θα έχει να φυλακιστεί και τυπικά μια ολόκληρη χώρα, τίθεται σε κίνηση.


Ακόμα και ο Άρειος Πάγος «επαναστάτησε» στην ρύθμιση που πάει να περάσει το υπουργείο Δικαιοσύνης.


Το σύνολο της ηγεσίας του Αρείου Πάγου αλλά και πολλοί δικαστές και δικηγόροι, που παραβρέθηκαν στην παρουσίαση του σχετικού σχεδίου νόμου, εξέφρασαν τις κάθετες αντιρρήσεις τους για τις αλλαγές που επέρχονται στον Ποινικό Κώδικα και οι οποίες θα οδηγήσουν σε ακρότητες αφού δε μπορούν να τύχουν εφαρμογής στην καθημερινή δικαστηριακή πρακτική.


Επίσης, έκρουσαν τον κώδωνα του κινδύνου για ατιμωρησία στην πραγματικότητα όσων έχουν καταδικαστεί σε πολυετείς καθείρξεις. Και αυτό γιατί με το σχέδιο νόμου προβλέπονται τα 15 έτη ως ανώτατη ποινή! ένας δολοφόνος, θα μπορεί εκμεταλλευόμενος τα 3/5 της ποινής του και κάποια "καλή συμπεριφορά, σε 5-6 χρόνια να είναι πάλι έξω!


Δηλαδή θα αφήνουν ελεύθερους τους δολοφόνους, τους μπράβους, τους κλέφτες (τους κανονικούς όχι τους κλέφτες του δημοσίου…) και θα φυλακίζουν όποιον ακούσουν να βρείζει τις κυβερνήσεις ανδρείκελα της τρόϊκας! Χωρίς καν να λαμβάνουν υπ’όψιν ότι τέτοιου τύπου κινήσεις θα δημιουργήσουν ένα κοινωνικό καζάνι που βράζει και θα τιναχθείμαζί με τους ίδιους τους εμπνευστές του στον αέρα.


Ποιος να το έλεγε ότι η περιπέτεια που άρχισε στη χώρα με την εκλογή του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία τον Οκτώρβιο του 2009 θα κατέληγε στο να αποκτήσει ιδιαίτερο νόημα ο τελευταίος στίχος του Εθνικού Ύμνου μας:


«Άργειε νάλθει εκείνη η μέρα, κι ήταν όλα σιωπηλά,
γιατί τά 'σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά»…

                                                                                             Απο /epam-volos.blogspot.com

Ωδη στον νέο τσάρο της Οικονομίας

Ο Φίλιππος Σαχινίδης είναι από σήμερα ο νέος «τσάρος» της οικονομίας, που θα διαχειριστεί τα οικονομικά της χώρας, μετά το PSI, του οποίου πάντοτε υπήρξε υπέρμαχος. Γιατί, ένας υπουργός Οικονομικών, ειδικά μιας χώρας σε κρίση, πρέπει να είναι σταθερός στις αρχές του και πειστικός στις απόψεις του. Και αυτό είναι η καλύτερη απόδειξη για την ικανότητά του να σχεδιάσει ένα πλάνο ανάκαμψης με μακροπρόθεσμο ορίζοντα. Το TPP υπενθυμίζει πόσο σταθερός στις απόψεις του για το «κούρεμα» του χρέους υπήρξε ο Φ. Σαχινίδης κατά την τελευταία διετία, παραθέτοντας ενδεικτικά αποσπάσματα


Συνέντευξη στο in.gr 29/03/2011
Τι θα σήμαινε για τους πολίτες ενδεχόμενη αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους και κατά πόσο είναι πιθανή;

Φ. ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ: Η πρόταση για αναδιάρθρωση του χρέους είναι επικίνδυνη για τους πολίτες και τη χώρα καθώς θα οδηγούσε σε πολύ μεγαλύτερα προβλήματα από αυτά που υποτίθεται ότι μπορεί να λύσει. Καταρχάς θα δημιουργούσε τεράστια προβλήματα στα ασφαλιστικά ταμεία, τα οποία θα έχαναν αξία από τις επενδύσεις τους σε ομόλογα του Δημοσίου. Άρα, θα αύξαναν τα ελλείμματά τους και θα έπρεπε να γίνουν προσαρμογές στις παροχές τους. Αλλά και οι ελληνικές τράπεζες θα αντιμετώπιζαν προβλήματα που θα υποχρέωναν το κράτος να παρέμβει για τη στήριξή τους. Άρα θα αυξανόταν περισσότερο το χρέος. Τέλος, η πρόσβαση της χώρας και πολλών επιχειρήσεων στις αγορές κεφαλαίων του εξωτερικού θα διακόπτονταν για αρκετά χρόνια. Αυτό θα επηρέαζε αρνητικά τις επενδύσεις και την ανάπτυξη. Και όταν τελικά κάποτε η Ελλάδα θα μπορούσε να επιστρέψει στις αγορές, αυτές θα τιμολογούσαν ακριβά τα κεφάλαια προς την Ελλάδα. Για όλους αυτούς τους λόγους η αναδιάρθρωση ποτέ δε συζητήθηκε και ούτε μπορεί να συζητηθεί ως λύση.

Τετάρτη, 19-01-2011 15:54 "Δεν υπάρχει καμία συζήτηση στο θέμα της αναδιάρθρωσης χρέους", δήλωσε κατηγορηματικά ο υφυπουργός Οικονομικών Φ.Σαχινίδης, απαντώντας σε ερωτήματα του ειδησεογραφικού πρακτορείου Ρόιτερ σχετικά με προδημοσίευση του Γερμανικού περιοδικού "Die Zeit" που φέρει το Βερολίνο να εξετάζει σχέδιο αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους.

Συνέντευξη στο Mega 29/10/2011

Μ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ: Όταν λέτε το ελληνικό δημόσιο, τι εννοείτε;

Φ. ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ: Ο κρατικός προϋπολογισμός.

Μ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ: Τι εννοείτε;

Φ. ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ: Είναι τα χρήματα όλα τα οποία δίνουμε στο ΙΚΑ, στον ΟΑΕΕ κα.

Μ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ: Διευκρινίστε το.

Φ. ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ: Ο Έλληνας φορολογούμενος.

Μ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ: Ο Έλληνας φορολογούμενος, όχι όλο το δημόσιο, να το ξεκαθαρίσουμε, να το λέμε να είναι κατανοητό.

Φ. ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ: Το ξεκαθαρίζω, ο Έλληνας φορολογούμενος.

Ι. ΧΑΣΑΠΟΠΟΥΛΟΣ: Μισό λεπτό, μια που είπατε για τα ασφαλιστικά ταμεία. Τώρα μ’ αυτή την απόφαση για το κούρεμα 50%, γιατί δεν κινδυνεύουν τα ταμεία;

Φ. ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ: Τα ταμεία δεν κινδυνεύουν, διότι όπως δήλωσε και ο Υπουργός Οικονομικών, ο κ. Βενιζέλος, είχαμε πει πολύ πριν τη Σύνοδο της 26ης Οκτώβρη ότι θα πάρουμε όλες τις αναγκαίες πρωτοβουλίες έξω από το PSI προκειμένου να διασφαλίσουμε ότι οι Έλληνες συνταξιούχοι δεν πρόκειται να αντιμετωπίσουν κανένα πρόβλημα με τις συντάξεις τους, ότι θα βοηθήσουμε και θα στηρίξουμε την περιουσία των ασφαλιστικών ταμείων

M. ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ: Ποιος θα βοηθήσει;

Φ. ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ: Το Ελληνικό Δημόσιο…

Μ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ: Μα δεν το λέτε. Άρα δηλαδή θα υπάρξει πρόβλημα το οποίο θα κληθούμε να το πληρώσουμε πάλι εμείς.

Φ. ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ: Θα σας απαντήσω.

Μ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ: Γιατί έγινε ένα κόψιμο, εάν καταλαβαίνω καλά, θα πάνε τα ταμεία στα τάρταρα έτσι και θα κληθούμε πάλι εμείς να πληρώσουμε..

Φ. ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ: Βλέπω ότι παρακολουθείτε τις συνεντεύξεις μου.

M. ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ: Πάμε να τις παίξουμε λίγο.

«Έχω τονίσει επανειλημμένως τόσο εγώ όσο και ο Υπουργός ότι η ελληνική κυβέρνηση ουδέποτε συμμετείχε ούτε και συμμετέχει σε συζητήσεις που αφορούν τη φερόμενη αναδιάρθρωση του χρέους του Ελληνικού Δημοσίου» «Θα μείνω σε μια κουβέντα και θέλω έτσι να μην επιμείνουμε σ’ αυτό, ότι η χώρα θα οδηγούνταν στα τάρταρα και ιδιαίτερα τα ασφαλιστικά ταμεία και οι τράπεζες εάν προχωρούσε σε μια λογική μονομερούς κουρέματος του χρέους. Γι’ αυτό λοιπόν λέω, ότι δεν ωφελεί, είναι μια αδιέξοδη συζήτηση. Το ένα το ζήτημα είναι ότι θεωρώ ότι αυτή τη στιγμή είναι λάθος συζήτηση, σε λάθος στιγμή, σε λάθος ώρα, η συζήτηση για το κούρεμα του χρέους και είναι ένα άλλο ζήτημα, να καθίσουμε και να αποτιμήσουμε τις επιλογές που κάναμε ιστορικά».

Ι. ΧΑΣΑΠΟΠΟΥΛΟΣ: Άρα πότε οδηγούμαστε στα τάρταρα, τώρα με το 50% ή τότε;

Φ. ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ: Με την μονομερή απόφαση από την μεριά της Ελλάδος όταν λες «ξέρετε κάτι, κουρεύω μονομερώς το χρέος».

Μ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ: Με συγχωρείτε, δηλαδή κ. Σαχινίδη τώρα, σας παρακαλώ πολύ, αυτό δεν γίνεται πουθενά στον κόσμο.                                

ThePressProject 

Για την 25η Μαρτιου 1821

Ο αγώνας για ελευθερία συνεχίζεται
Η ενότητα θα φέρει τη νίκη

Σήμερα, 191 χρόνια μετά τον κοινωνικό και εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα του 1821, που η χώρα μας βυθίζεται καθημερινά στον εφιάλτη της χρεοκρατίας και στα δεσμά μιας νέας δουλείας, το μήνυμα του 1821 μας δίνει ξανά την διάσταση του ξεσηκωμού και της δίψας για ελευθερία.
Το ηρωικό ανάστημα που σήκωσε ο λαός μας εκείνη την εποχή εναντίον του ξένου δυνάστη και τα κοσμοϊστορικά κατορθώματα τα οποία πέτυχε, έδωσαν το έναυσμα για τον ξεσηκωμό και άλλων λαών στην Ευρώπη και σ' όλο τον κόσμο, αποτέλεσαν την ιστορική μήτρα για τις μεταγενέστερες πνευματικές και πολιτικές παρακαταθήκες της νεώτερης ιστορίας μας. Αυτές τις παρακαταθήκες που μας οπλίζουν με ορμή, θάρρος και ελπίδα όταν χρειάζεται να προετοιμασθούμε ψυχικά και ιδεολογικά για να συστρατευθούμε στον ίδιο σκοπό, την απελευθέρωσή μας.
Ο αγώνας του 1821 ενάντια στην τυραννία μας έμαθε ότι την θέληση του λαού για ελευθερία και εθνική κυριαρχία δεν μπορεί να την ανακόψει ούτε η υπεροπλία του εχθρού, ούτε οι διεθνείς συσχετισμοί δυνάμεων αλλά ούτε και οι κραυγές των προσκυνημένων που συνιστούν δήθεν σύνεση ενώ στην πραγματικότητα επιζητούν σκύψιμο του κεφαλιού και υποταγή στα κελεύσματα των κατακτητών.

Άλλη μια επέτειος για την 25η Μαρτίου αποκτά πάλι μοναδική σημασία, μας δείχνει και σήμερα τον δρόμο για να λευτερωθούμε από καινούργιους τυράννους. Τότε ήταν η διπλή υποδούλωση (εθνική και κοινωνική) στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και στους ντόπιους συνεργάτες της (κοτζαμπάσηδες κ.ά.), η πυγμή της Ιεράς Συμμαχίας που κατέπνιγε κάθε κοινωνικό και εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα. Σήμερα είναι η τρόικα, οι νεοαποικιοκρατικές δανειακές συμβάσεις, τα μνημόνια, η υπαγωγή της χώρας στο αγγλικό δίκαιο και την δικαιοδοσία των ξένων δικαστηρίων, η κοινωνική και οικονομική εξαθλίωση εργαζομένων, ανέργων, νεολαίας και συνταξιούχων, η ηθική ταπείνωση του λαού μας και οι νεοδωσίλογοι που μας σκλαβώνουν στους παγκόσμιους τοκογλύφους, μας αρπάζουν το δημόσιο πλούτο μας, το εισόδημα και την αξιοπρέπεια κάθε οικογένειας, μας κλέβουν τις περιουσίες και τις ζωές μας, υπονομεύουν τις μελλοντικές γενεές.
Το ’21 αναβιώνει τώρα γιατί ακριβώς εκφράζει το πνεύμα της εθνικής και κοινωνικής αντίστασης στην ξένη και ντόπια τυραννία και στους καταπιεστικούς θεσμούς με την εξέγερση ενάντια στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και την ανυπακοή, συγχρόνως, στις κατευθύνσεις της Ιεράς Συμμαχίας.
Σήμερα οι αντίστοιχοι επικυρίαρχοι που θέλουν να μας γονατίσουν και να ακυρώσουν την αυθυπαρξία μας είναι η “Νέα Παγκόσμια Τάξη”, ο Ευρωπαϊκός και Παγκόσμιος Άξονας του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου και η δικτατορία Μερκοζί, που επιβάλλονται με οικονομικά και πολιτιστικά μέσα διεθνών θεσμών, όπως το ΔΝΤ, με εξοντωτικό κοινωνικό πόλεμο, αλλά και με άμεσες στρατιωτικές επεμβάσεις όταν μπορούν. Το πνεύμα του 1821 αντιστρατεύεται επίσης τη σημερινή κυρίαρχη ιδεολογία της ξενοδουλίας, της υποταγής και του ραγιαδισμού, της διάλυσης της κοινωνίας και της ιδιώτευσης, της άδειας ζωής χωρίς ιστορικές ρίζες και ανθρωπιστικές αξίες, γιατί οδηγεί από την υπέρβαση του «Εγώ» στο «Εμείς», όπως έλεγε ο Μακρυγιάννης.
Είναι αυτή η υπέρβαση που έκανε πολλές φορές ο ελληνικός λαός στη μακραίωνη και πολύπαθη ιστορία του και που κρύβεται πίσω από τους τιμημένους και νικηφόρους αγώνες του. Είναι ό,τι πιο επικίνδυνο για τους ιμπεριαλιστικούς πολιτικούς στόχους και τις ολιγαρχικές δυνάμεις σε τοπική και παγκόσμια κλίμακα.
Όσοι, όμως, προσπαθούν να μας γυρίσουν σε συνθήκες προ του 1821, όπου το «χάλκαιον χέρι βαρύ του φόβου» και «ο ζυγός δουλείας» σκίαζε τον λαό μας, ας ξέρουν ότι απέναντι στη νέα κατοχή θα γεννηθεί μια νέα Επανάσταση. Όπως το 1821 η επιθυμία της ελευθερίας έπεσε ως βροχή, κατά τον Γέρο του Μωρηά, και «δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα…», όπως το 1942 οι νέοι του ΕΑΜ, κρατώντας την ελληνική σημαία, με βαθουλωμένα μάτια από την πείνα, αντιμετώπισαν άοπλοι τους καραμπινιέρους, τις ναζιστικές ορδές και τους δωσίλογους συνεργάτες τους, έτσι και σήμερα θα βρούμε την αρετή και την τόλμη για την ελευθερία.
Δεν μας τρομάζουν τα μέτρα τους, ούτε η προπαγάνδα τους, ούτε τα βόλια τους, γιατί ετούτος ο λαός «αντάρτης, κλέφτης, παλληκάρι», πάντοτε θα μένει αδούλωτος αγωνιστής.
Οι προσκυνημένοι, οι νεοδωσίλογοι, η αντισυνταγματική κυβέρνηση και ο διορισμένος από το Ευρω-διευθυντήριο Παπαδήμος επιχειρούν να «τιμήσουν» -δηλαδή να ευνουχίσουν και να διαστρεβλώσουν- μόνοι τους την επέτειο, τρέμοντας το ξέσπασμα των εκδηλώσεων του λαού, αστυνομοκρατώντας τις παρελάσεις και αποκλείοντας το κέντρο της πρωτεύουσας.
Εμείς θα τους απαντήσουμε ότι δεν τους φοβόμαστε, δεν θα σκύψουμε τον σβέρκο στο μαχαίρι τους από κάτω, δεν θα αφήσουμε να μας εξανδραποδίσουν ξανά.
Με δύναμή μας την ενότητα θα κάνουμε την αφοβία σημαία και θα νικήσουμε.
Εμείς, ο δημοκρατικός ελληνικός λαός, είμαστε οι πολλοί και είμαστε ανίκητοι.
Όλοι στους δρόμους. Ο αγώνας για την Ελευθερία, την Κοινωνική Δικαιοσύνη, την ολοκλήρωση της Επανάστασης του ’21 συνεχίζεται.                      Απο  Ε.ΠΑ.Μ

"Σκληρες" διαπραγματέυσεις

Οι μαρτυριάρηδες και οι «σκληρές» διαπραγματεύσεις. Του Ευθύμη Παπαδημητρίου

Ένα από τα «θετικά» της κρίσης είναι ότι αποτελεί μία μοναδική ευκαιρία να γνωριστούν, επιτέλους, οι ευρωπαϊκές χώρες μεταξύ τους, τώρα που έχουν χωριστεί σε ηγέτιδες χώρες και σε χώρες-αποικίες των ηγέτιδων χωρών. Τόσα χρόνια πέρασαν και ελάχιστα γνώριζε η μία την άλλη. Ήρθε η ώρα, λοιπόν, να γνωριστούν. Κι αυτό επειδή οι ηγέτιδες χώρες θέλουν να ξέρουν τα πάντα για τις αποικίες τους. Όχι για τον πολιτισμό τους βέβαια, αλλά για την οικονομία και τους θεσμούς τους, ώστε με τον καιρό να τις φέρουν σε τέτοιο σημείο ώστε να εξυπηρετούν μόνο τα δικά τους συμφέροντα και επιδιώξεις.
Είναι ίδιον, εξάλλου, των κατακτητών να πιστεύουν στην ανωτερότητά τους και κατ’ επέκτασιν να θεωρούν αλλόκοτο ό,τι δεν έχουν αυτοί. Βιάζονται, δε, τόσο να εγκαθιδρύσουν την κυριαρχία τους, ώστε σπεύδουν να ξεριζώσουν ο,τιδήποτε θα μπορούσε να σταθεί εμπόδιο στην πραγματοποίηση αυτού του σκοπού. Παρομοίως λοιπόν και οι τροϊκανοί, αν δώσουμε βάση στο… μαρτυριάρικο ρεπορτάζ του Ν. Χασαπόπουλου στο Βήμα, στις 12/2/2012, παραξενεύτηκαν όταν άκουσαν για πρώτη φορά από κάποιους «πρόθυμους μαρτυριάρηδες» τη λέξη μετενέργεια. Δεν μπορούσαν καν να βρουν την αντίστοιχή της λέξη στην αγγλική. Κάποιοι τους είχαν ενημερώσει πιο πριν για την ύπαρξη αυτού του περίεργου «εξωτικού φρούτου» που ευδοκιμεί, όπως κατήγγειλαν στις τελευταίες διαπραγματεύσεις, μόνο στην Ελλάδα.
Αλλά πιο πολύ παραξενεύτηκαν οι υπουργοί που συμμετείχαν στις διαπραγματεύσεις, οι οποίοι νόμισαν στην αρχή πως δεν άκουσαν καλά. Μα είναι δυνατόν, σκέφτηκαν, να βρήκαν μόνοι τους τη μετενέργεια όταν δεν μπορούσαν καν να την προφέρουν και να την εξηγήσουν; Κατέληξαν, λοιπόν, στο συμπέρασμα πως δεν τη βρήκαν μόνοι τους αλλά τους μίλησαν άλλοι γι’ αυτήν, κάποιοι Έλληνες εργοδότες, δηλαδή, με τους οποίους συναναστρέφονται οι τροϊκανοί. Έγινε κάποια συζήτηση γύρω από το θέμα αυτό, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, «πλην όμως οι υπουργοί δεν θέλησαν να επεκταθούν και ούτε καν εισήλθαν στη διαδικασία της ονοματολογίας» παρά το γεγονός πως είχαν σχεδόν πειστεί ότι οι ίδιοι οι τροϊκανοί δεν θα έθεταν ποτέ από μόνοι τους το θέμα αυτό. Παρά τις υποψίες τους, δηλαδή, οι υπουργοί δεν θέλησαν να θίξουν περαιτέρω το ζήτημα αυτό . Έκαναν απλώς μία νύξη στο θέμα για να δείξουν στους τροϊκανούς ότι γνωρίζουν αυτούς με τους οποίους σχετίζονται εδώ, στην Ελλάδα, και πόσο επηρεάζονται από αυτούς. Αλλά μέχρι εκεί.
Αλλά και το ρεπορτάζ δεν αναφέρεται καθόλου στην αντίδραση των τροϊκανών. Παραδέχτηκαν, άραγε, ότι συζητούν με Έλληνες εργοδότες και επηρεάζονται από αυτούς; Έκλεισαν κι αυτοί με τη σειρά τους στους υπουργούς το μάτι; Και η κυβέρνηση, που έχει υποψίες αλλά παρ’ όλα αυτά υπογράφει ό,τι της πλασάρουν, τι σκοπεύει να κάνει; Θα προσπαθήσει να συγκεντρώσει τα απαραίτητα στοιχεία και να δώσει στη δημοσιότητα τα ονόματα και τα πρόσωπα αυτών των «προθύμων μαρτυριάρηδων» που δρουν ανενόχλητοι σε βάρος της πλειοψηφίας ή μήπως θεωρεί θεμιτή και νόμιμη τη δράση τους, οπότε θα συνεχίσει απλά να τους κλείνει το μάτι; Αλλά μέλη του κόμματος του Μνημονίου δεν είναι κι αυτοί και μάλιστα η ιδεολογική καθοδήγησή του; Εφόσον, εξάλλου, η τρόικα «βρίσκεται και δρα νόμιμα στη χώρα μας» δεν έχουν το δικαίωμα οι εκπρόσωποί της να κάνουν παρέα με όποιους θέλουν;
Οι διαπραγματεύσεις ήταν σκληρές, κατά το ρεπορτάζ. Κάποια στιγμή, μάλιστα, ο κ. Κουτρουμάνης ζήτησε από τον κ. Τόμσεν να εγγυηθεί εγγράφως πώς θα ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας με την μείωση του κατώτατου μισθού. Δεν ήταν σίγουρος, δηλαδή, και γι’ αυτό πρότεινε να του δοθούν έγγραφες διαβεβαιώσεις, όπως ακριβώς ζητούν κάθε τόσο και οι Ευρωπαίοι ηγέτες από τους Έλληνες συναδέλφους τους. Ούτε ο κ. Τόμσεν όμως ήταν σίγουρος και γι’ αυτό ρώτησε τον κ. Κουτρουμάνη «κι αν δεν συμβεί αυτό;» Εκείνος του απάντησε χαμογελώντας πως «ε, τότε θα χάσετε τα λεφτά σας».
Τελικά ο κατώτατος μισθός μειώθηκε χωρίς καμία έγγραφη εγγύηση από την πλευρά της τρόικας, επειδή και να έδιναν δεν θα έχαναν βέβαια τα λεφτά τους, οπότε μάλλον το θεώρησαν περιττό. Η διαπραγμάτευση επί του συγκεκριμένου θέματος έκλεισε με το αστείο του υπουργού, τη δήθεν δηλαδή απειλή, και το χαμόγελό του, τρανή απόδειξη ότι δεν σοβαρολογούσε. Είχαν πλάκα τελικά οι διαπραγματεύσεις. Πλάκα δεν έχει και ο κατώτατος μισθός που μόνο  με μισθό δεν μοιάζει;

Απο ΔΡΟΜΟΣ

(ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ - ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ – ΦΟΙΤΗΤΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ- ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΦΟΡΕΩΝ)
1. Στο φόντο της βάρβαρης αντεργατικής αντιδραστικής επίθεσης και των πυκνών πολιτικών εξελίξεων, γίνονται οι εκδηλώσεις της 25ης Μαρτίου που σφραγίζονται από την τεράστια κοινωνική δυσαρέσκεια και την προσπάθεια του συστήματος για εκτόνωση, ενσωμάτωση και αντιδραστική αναδιάταξη.
2. Σ΄ αυτές τις συνθήκες τα λαϊκά στρώματα αναζητούν τρόπους και μορφές πέρα από το σύνηθες πλαίσιο ενός απεργιακού αγώνα να εκφράσουν, την αντίθεσή τους, την ανυπακοή τους, το θυμό τους ακόμη και την οργή τους, ιδιαίτερα δε, σε περιπτώσεις που δίνεται η δυνατότητα αυτό να εκφρασθεί με έναν «άμεσο – απευθείας τρόπο» απέναντι στους εκπροσώπους του πολιτικού συστήματος και του κυρίαρχου status (βλ. μια σειρά από δημόσιες εκδηλώσεις). Ταυτόχρονα στη συνείδηση των εργαζομένων ορισμένες ιστορικές στιγμές όπως αποδείχτηκε την 28η Οκτωβρίου μπορούν να λειτουργούν σαν αφορμές έκφρασης αυτών των διαθέσεων.
3. Αυτές οι διαθέσεις θα εκφρασθούν και στις 25 Μάρτη. Η αγανάκτηση και ο θυμός, για το σύγχρονο κεφαλικό φόρο (χαράτσια), για τη σύγχρονη Ιερή Συμμαχία (ΕΕ) που καθορίζει ακόμη και πότε θα γίνουν εκλογές και ποια κόμματα πρέπει να ψηφίσουμε, για το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο που αρπάζει για ένα κομμάτι ψωμί τη δημόσια περιουσία, για τη σύγχρονη εξαθλίωση που οδηγούνται οι εργαζόμενοι, μετασχηματίζονται σε οργανωμένη πάλη για την ανατροπή της άθλιας συγκυβέρνησης και συνολικά του μαύρου μετώπου ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – ΛΑΟΣ – ΣΕΒ – ΕΕ – ΔΝΤ, για μια δημοκρατία των εργαζομένων, κυρίαρχων στον πλούτο που παράγουν, στη δημόσια περιουσία και τη ζωή τους.
4. Θέλουμε με ένα περιεχόμενο σαν αυτό που περιγράψαμε παραπάνω να εκφρασθεί η λαϊκή παρέμβαση στις 25 Μάρτη, μέσα από το μαζικό κίνημα και τους φορείς του (συντονισμός πρωτοβάθμιων σωματείων, σωματεία, επιτροπές αγώνα σωματείων, πρωτοβουλίες ανέργων, λαϊκές συνελεύσεις, επιτροπές αγώνα ή συντονιστικά σωματείων στις γειτονιές, φοιτητικοί σύλλογοι κλπ). Στόχος να γίνει παρέλαση του λαού, να μετατραπούν οι εκδηλώσεις σε διαδηλώσεις της αδούλωτης θέλησης του λαού να μην δεχθεί τη νέα σκλαβιά! Πρωταγωνιστής θα είναι ο λαός και όχι οι πολιτικοί εκπρόσωποι του Μνημονίου και της νέας τυραννίας.
Για να γίνει αυτό πρέπει άμεσα να κινηθούμε με μαζικό εξώστρεφο τρόπο. Να δώσουμε το στίγμα για το περιεχόμενο και τη μορφή. Χρειάζεται αντίστοιχα όσο γίνεται γρηγορότερα, να υπάρξουν αποφάσεις και μαζικά καλέσματα από σωματεία, συνελεύσεις, συντονισμό, φοιτητικούς συλλόγους κλπ
5. Το κράτος και η συγκυβέρνηση του μαύρου μετώπου, εκτιμώντας την κατάσταση, προσπαθούν να αποτρέψουν μια παρέμβαση του λαϊκού παράγοντα. Επιχειρούν μάλιστα μια επιθετική εμφάνιση των εκπροσώπων του πολιτικού συστήματος καλλιεργώντας μάλιστα ένα κλίμα τρομοκρατίας, θεωρίες για «δύο άκρα» και σχεδιάζοντας μια σειρά κατασταλτικά μέτρα (αστυνομοκρατία, εισαγγελείς κλπ). Ταυτόχρονα, επιχειρείται η οργάνωση παρέμβασης από δυνάμεις της Ακροδεξιάς, των εθνικιστικών κύκλων και του φασισμού, με έντονα εθνικιστικά, αντικοινοβουλευτικά – αντιδημοκρατικά χαρακτηριστικά, με αποθέωση του στρατού (λαός – στρατός – εθνικισμός). Η παρέμβαση αυτών των κύκλων και άλλων σχηματισμών του κράτους ή του βαθιού κράτους, δεν οδηγεί σε απόσυρση των δυνάμεων του λαϊκού – εργατικού κινήματος, αλλά σε καλύτερα σχεδιασμένη, μαζική, πολιτικοποιημένη, περιφρουρημένη παρέμβασή τους με σαφέστατο διαχωρισμό από τέτοιες κινήσεις.
6. Τυπώνουμε χιλιάδες προκηρύξεις, τρικ, αφίσες, πανό, χαρτοπανό…. Την κεντρική προκήρυξη μπορούν να τη συνυπογράψουν όσοι φορείς συμφωνούν. Ή διακινούν το δικό τους υλικό.
7. Την Πέμπτη 22-3 οργανώνουμε συνέντευξη Τύπου ώρα 12 στον 7ο όροφο στο Εργατικό Κέντρο. Καλούμε και τις πρωτοβουλίες κατοίκων, φοιτητικούς συλλόγους κ.λ.π. να συμμετέχουν.
8. Οργανώνουμε μαζικές εξορμήσεις στις γειτονιές με προκηρύξεις, ντουντούκες κλπ που θα καλούν σα λαϊκό ξεσηκωμό. Στηρίζουμε την κινητοποίηση που έχουν αποφασίσει ανατολικά ΤΟΥΜΠΑ οι σύλλογοι. Εκπαιδευτικών (δάσκαλοι-καθηγητές) και στηρίζουν και οι τοπικές κινήσεις (Πέμπτη 22-3 ώρα 6 συγκέντρωση και πορεία στον άγιο Θεράποντα).
9. Το Σάββατο να είναι μέρα πανεξόρμησης στο κέντρο και στις γειτονιές με ντουντούκες μικροφωνικές, μικρές πορείες κι ότι άλλο αποφασίσει η κάθε συλλογικότητα. (Ραντεβού στο κέντρο ώρα 11,30 γωνία Τσιμισκή και Αριστοτέλους)
10. Την Κυριακή δίνουμε ραντεβού 10 ακριβώς στην εκκλησία (Κύριλλος-Μεθόδιος) και με μαζικούς όρους «καταλαμβάνουμε» και από τη μια και από την άλλη μεριά όσο μεγαλύτερο μέρος γίνεται της παραλιακής από το σημείο που έχουν αποκλείσει.
11. Καλούμε με μαχητικό τρόπο να αποχωρήσουν οι επίσημοι, για να παρελάσουν οι μαθητές και να διαδηλώσει ο κόσμος του αγώνα, εκφράζοντας την αγανάκτηση του και την απόφαση για την ανατροπή αυτής της απάνθρωπης ταξικής πολιτικής και των πολιτικών διαχειριστών της.
12. Με μαζικούς όρους κάνουμε την παρέλαση του λαού, από τη νέα παραλία ως την πλατεία Αριστοτέλους. Παραμένουμε στους δρόμους καλώντας σε γενική πολιτική απεργία που θα ανατρέψει το μαύρο μέτωπο και κάθε επίδοξο διαχειριστή της ίδιας πολιτικής.
13. Με τις σκέψεις αυτές η Πρωτοβουλία Πρωτοβάθμιων Σωματείων Δημόσιου και Ιδιωτικού τομέα θεωρεί ότι είναι αποφασιστικής σημασίας η οικοδόμηση δεσμών εμπιστοσύνης αλληλεγγύης και κοινής δράσης όλου του λαού. Τις κρίσιμες αυτές στιγμές απαιτείται συντονισμός. Να υπερβούμε κάθε περιχαράκωση και διαχωρισμό και από κοινού να μετατρέψουμε την 25η του Μάρτη σε σημείο εκδήλωσης της ανυπότακτης θέλησης του λαού και της νεολαίας για να μη γίνουμε οι ραγιάδες του 21ου αιώνα.

Η Παρελαση.

… Και τώρα, αγαπητοί τηλεθεατές και ακροατές, παρελαύνει ενώπιον του Προέδρου της Μνημονιακής Δημοκρατίας και της εξέδρας των ανεπισήμων ηγετών της χώρας άγημα των 180 Γερμανών εφοριακών, κρατώντας στα χέρια τα iPad που θα γίνουν φόβος και τρόμος κάθε φορολογούμενου και κάθε επίδοξου φοροφυγάδα. Ακολουθεί η επίλεκτη ομάδα του Μεγάλου μας
Επιτηρητή Χορστ Ράινχενμπαχ, η task force που θα ξυπνήσει από τον βαθύ του λήθαργο το ράθυμο κράτος μας. Να τοι! Δείτε τους με πόση αυτοκυριαρχία σέρνουν από τις αλυσίδες τους άθλιους εγχώριους δημοσιοϋπαλληλίσκους που θα πάρουν σειρά για απόλυση. Το πλήθος ουρλιάζει από άγρια χαρά, τους ποδοκροτεί με ενθουσιασμό… Να τους χειροκροτήσει είναι αδύνατο, γιατί αυτοί οι θαρραλέοι και περήφανοι πατριώτες που ήρθαν εδώ στο Σύνταγμα να τιμήσουν την επέτειο της παλιγγενεσίας, δέχθηκαν με καρτερία να τους δεθούν πισθάγκωνα τα χέρια, για να αποτραπούν οι λίγοι προδότες του έθνους που θα θελήσουν να εκτοξεύσουν αβγά ή να απονείμουν παράσημα ανοικτής παλάμης. Αξίζουν κι αυτοί ένα θερμό χειροκρότημα ή ποδοκρότημα… Κι ακολουθούν τα επιβλητικά αγήματα των κρανοφόρων μας, ο ανθός της τάξης και της καταστολής, με τις χαρακτηριστικές αντιασφυξιογόνες προβοσκίδες τους να κρέμονται από τις κάσκες τους, τις φυσούνες εκτόξευσης καπνογόνων ξηράς κόνεως προτεταμένες, τις βομβίδες κρότου λάμψης αναρτημένες στο στήθος, τα γκλομπς και τις ασπίδες απαστράπτουσες. Μας έρχονται δάκρυα στα μάτια στη θέα τους, αγαπητοί τηλεθεατές, κι αυτή τη φορά δεν είναι από τα δακρυγόνα… Και να, πίσω τους, ακολουθεί σχηματισμός μυστικών ασφαλιτών, με τις κουκούλες στα πρόσωπα, κι ένα πολύχρωμο παζλ από τζιν, τι σερτ και μπουφάν στα κορμιά τους, με σιδηρολοστούς στα χέρια έτοιμους ν’ ανοίξουν φρέσκα κεφάλια ανίδεων αληθινών αναρχικών και να κατεβάσουν βιτρίνες ανυποψίαστων νοικοκυραίων. Και πλησίστιο έρχεται το άγημα των ηρώων του PSI, των εκπροσώπων των πιστωτών μας που προέβησαν στην υπέρτατη θυσία της ανταλλαγής. Μέσα η κοιλιά, έξω το στήθος, τα spreads να ξεσκίζουν τα κουρεμένα ομόλογα! Γιατί, τι είναι η πατρίδα μας αν δεν είναι το PSI; Ούτε τα άπαρτα ψηλά βουνά, ούτε ο ήλιος της που σιγολάμπει. Όλα πατρίδα μας, κι αυτά κι ετούτα που δόθηκαν ενέχυρο και υπήχθησαν στο αγγλικό δίκαιο, μικρή ανταπόδοση της ευγνωμονούσης πατρίδος προς τους ευεργέτας της. Ρίγη συγκίνησης συνταράσσουν το κορμί των ανεπισήμων, γνησίων απογόνων ενός Εφιάλτη, ενός Αλκιβιάδη, ενός Πηλιογούση, ενός Τσολάκογλου κι όλων όσοι τίμησαν τους αγώνες του έθνους κατά του εαυτού του. Κι ακολουθεί η παρέλαση των λαφύρων της νέας εθνικής παλιγγενεσίας, οι μισθωτοί σκλάβοι των 440 ευρώ, οι άνεργοι των 360 ευρώ με τις χαρακτηριστικές αλυσίδες στο λαιμό και στα πόδια, τα φορολογικά υποζύγια που δανείζονται από τις γενναιόδωρες τράπεζες για να πληρώσουν τα χαράτσια, οι αιχμάλωτοι του ταξικού πολέμου, οι συλληφθέντες των διαδηλώσεων, οι υπόδικοι με κατηγορίες τρομοκρατίας, οι συνταξιούχοι που προορίζονται για τον Καιάδα των Λοβεροδοκουτρουμάνηδων. Ω, αυτό δεν είναι παρέλαση. Είναι ρωμαϊκός θρίαμβος! Ave, Καίσαρα Γιούνκερ, χαίρε αυτοκράτειρα Άνγκελα, χαίρε και συ ύπατε Παπαδήμο. Οι μελλοθάνατοι σας χαιρετούν!                                                                          Απο ΚΙΜΠΙ

Τη νέα δανειακή σύμβαση την έχουν διαβάσει;

Πισθάγκωνα επί δεκαετίες θα παραμείνει δεμένη η Ελλάδα στο έλεος των πιστωτών της αν ψηφισθεί από τη Βουλή την Τρίτη 20 Μαρτίου η νέα δανειακή σύμβαση που συνοδεύει το δεύτερο δάνειο σωτηρίας, το οποίο χορηγούν ευρωζώνη και ΔΝΤ. Οι όροι που περιλαμβάνονται είναι βαθιά εξευτελιστικοί και περισσότερο θυμίζουν προτεκτοράτο κι όχι σύγχρονο κυρίαρχο κράτος.

Αναφέρεται για παράδειγμα στην παράγραφο 15, υπό τον τίτλο «Εφαρμοστέο δίκαιο και αρμόδια δικαστήρια»: « (1). Η παρούσα σύμβαση και οι ειδικοί όροι διευκόλυνσης (συμπεριλαμβανομένων των όποιων παραρτημάτων και προσαρτημάτων) και κάθε εξωσυμβατική υποχρέωση που απορρέει από ή γεννάται σε σχέση με κάθε μία από αυτές διέπονται και ερμηνεύονται σύμφωνα με το αγγλικό δίκαιο. (2) Τα μέρη υποχρεούνται να υπαγάγουν κάθε διαφορά που ενδέχεται να προκύψει σε σχέση με τη νομιμότητα, εγκυρότητα, ερμηνεία, ή εκτέλεση της παρούσας σύμβασης και καθενός από τους ειδικούς όρους διευκόλυνσης της (συμπεριλαμβανομένων των όποιων παραρτημάτων και προσαρτημάτων της) στην αποκλειστική αρμοδιότητα των δικαστηρίων του Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου»! Στη μεθεπόμενη δε παράγραφο, την υπ. αρ. (4) τονίζεται πως «το δικαιούχο κράτος μέλος, το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και η Τράπεζα της Ελλάδας παραιτούνται με την παρούσα αμετάκλητα και ανεπιφύλακτα από κάθε δικαίωμα ασυλίας που ήδη έχουν ή μπορεί να δικαιούνται σε σχέση με τα ίδια και τα περιουσιακά τους στοιχεία έναντι νομικών διαδικασιών σχετικά με την παρούσα σύμβαση και κάθε ένα από τα παραρτήματα και προσαρτήματα της».
Οι ίδιοι όροι επαναλαμβάνονται και στο δεύτερο παράρτημα, με το υπόδειγμα νομικής γνωμοδότησης, το οποίο πρέπει να υπογράψει ο νομικός σύμβουλος του κράτους του υπουργείου Οικονομικών. Προφανώς θα πρόκειται για όρο των πιστωτών, που με αυτό τον τρόπο θέλουν να εμφανίσουν ως ακλόνητη την δανειακή σύμβαση και να αποτρέψουν κάθε προσπάθεια νομικής αμφισβήτησής της. Εκεί αναφέρεται ότι «η εκτέλεση της σύμβασης δεν είναι αντίθετη με ελληνικές διατάξεις αναγκαστικού δικαίου, με τη δημόσια τάξη στην ελληνική δημοκρατία, με τις διεθνείς συνθήκες ή τις γενικώς παραδεδεγμένες αρχές του διεθνούς δικαίου» (αρ. 5). Ενώ σε άλλο σημείο (αρ. 10) τονίζεται πως «ο ορισμός του αγγλικού δικαίου ως εφαρμοστέου δικαίου για την σύμβαση αποτελεί έγκυρη επιλογή εφαρμοστέου δικαίου». Και στο επόμενο άρθρο «το δικαιούχο κράτος μέλος έχει υπαχθεί νόμιμα, αποτελεσματικά και αμετάκλητα στην αποκλειστική αρμοδιότητα των δικαστηρίων του μεγάλου δουκάτου του Λουξεμβούργου».
Οι παραπάνω όροι είναι προφανές ότι κουρελιάζουν τις αρχές του διεθνούς δικαίου και το ίδιο το ελληνικό σύνταγμα. Από πού κι ως που τα ομόλογα που εκδίδει και πληρώνει ένα κυρίαρχο κράτος να διέπονται από το αγγλικό δίκαιο ή το δίκαιο του Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου, που στην πραγματικότητα δεν αποτελεί καν κράτος, αλλά ταχυδρομική θυρίδα… Αυτά μόνο επί αποικιοκρατίας συνέβαιναν, όταν το Λονδίνο και το βρετανικό στέμμα καμάρωναν πως η αγγλική σημαία αντίκριζε πάντα τον ήλιο, καθώς κυμάτιζε σε όλα τα σημεία του ορίζοντα. Επομένως, είναι θέμα μιας απλής ψηφοφορίας, από μια βουλή φυσικά που θα σέβεται την λαϊκή εντολή και θα νομοθετεί στο όνομα ενός κυρίαρχου λαού και όχι των ξένων πιστωτών, για να ακυρωθούν όλοι αυτοί οι νόμοι και οι δανειακές συμβάσεις που επέβαλε η Τρόικα, που ζήλεψε τη δόξα του Σάιλοκ…
Το βάρος αυτή τη στιγμή πέφτει στους βουλευτές, που θα κληθούν να ψηφίσουν τη νέα δανειακή σύμβαση, πρότυπο υποτέλειας. Τα παραπάνω αποσπάσματα είναι τα πιο χαρακτηριστικά, χωρίς να είναι και τα μοναδικά που σηματοδοτούν τον εξευτελισμό του ελληνικού κράτους. Κι αυτή τη φορά δεν θα μπορούν να πουν ότι δεν ήξεραν ή δεν την διάβασαν…     Απο  axinosp

Η σαβούρα.

Η σαβούρα (για όσους δεν το γνωρίζουν) είναι το κάθε είδους άχρηστο υλικό που χρησιμοποιείται στα πλοία, για να τους δίνει το βάρος που τους χρειάζεται, προκειμένου να εξασφαλίσουν την ευστάθεια κατά την πλεύση τους.
Έτσι, ένα, απολύτως άχρηστο υλικό, γίνεται εξαιρετικά χρήσιμο για τον κυβερνήτη του πλοίου.



Αν, όμως, ο καπετάνιος κάνει το λάθος και νομίσει πως όσο περισσότερη σαβούρα βάλει, τόσο πιό ασφαλή πλεύση θα έχει και υπερφορτώσει το πλοίο με σαβούρα, τότε είναι απολύτως σίγουρο το ναυάγιο και ο χαμός του πληρώματος.
Οι σκέψεις αυτές και ο συνειρμός τους, γεννήθηκαν χθές, παρακολουθώντας την προσέλευση “πολιτών” (με τον χαρακτηρισμό του πασόκου) στις “κάλπες” του κόμματος αυτού, για την ανάδειξη του αρχηγού του.
Ακούστηκε ότι περισσότεροι από 200.000 πολίτες προσήλθαν στη διαδικασία αυτή. Καί, φρίττοντας, διερωτήθηκα:
- Τί περισσότερο (από αυτά που έκανε το Πα.Σο.Κ στους οπαδούς του, τα τελευταία 2-3 χρόνια) πρέπει να κάνει ένα κόμμα στους φίλους του, για να το διαγράψουν οριστικά από τη ζωή τους;;;

Και αμέσως μου πέρασαν από το μυαλό τα “σημεία και τέρατα” που έσκασαν σαν βόμβες μεγατόνων τα τελευταία αυτά χρόνια, αποκαλύπτοντας ότι το κόμμα αυτό, στο μόνο σημείο που διέπρεψε, ήταν ο “κυβερνισμός” του, δηλαδή η ικανότητα τού να αποκτάς και να κατέχεις την κυβέρνηση.
Απευθυνόμενος, σέ έναν-έναν από όλους αυτούς και αυτές που έτρεξαν χθές στην κάλπη του Πα.Σο.Κ, (χωρίς να αμφισβητώ το δικαίωμά τους αυτό) θα ήθελα να μπορούσα να τους ρωτήσω:

· Αυτό που σε ενδιαφέρει, σαν πολίτη, είναι να κυβερνά το κόμμα σου, ασχέτως το “πώς” κυβερνά ;;;

· Δεν ένοιωσες καθόλου προδομένος/προδομένη από την χυδαία καταπάτηση και στραγγαλισμό των σοσιαλιστικών οραμάτων σου από το βάρβαρο νεοφιλελεύθερο πρόγραμμα που εκτελεί το “σοσιαλιστικό” Κίνημά σου, βυθίζοντας το λαό στην απόγνωση;;;

· Δεν ένοιωσες καθόλου προδομένος/προδομένη από την εκκωφαντική αποκάλυψη ότι ο “σοσιαλισμός” που αποτέλεσε την ψυχή του κόμματός σου, αποδείχθηκε ένα τεράστιο ψέμμα για να πείσει εσένα και κάποια ακόμη εκατομμύρια συμπολίτες σου να δώσετε στο κόμμα αυτό την εξουσία, την οποία χρησιμοποιεί για την προάσπιση των ακριβώς αντίθετων συμφερόντων;;;

· Νοιώθεις δημοκρατικά υπερήφανος που οι μισοί βουλευτές του κόμματός σου (που εσύ αναδείχνεις) αποτελούν γόνους οικογενειών (των γνωστών “βαρώνων της πολιτικής”) που συνθέτουν την επαίσχυντη οικογενειοκρατία, φαινόμενο άκρως αντίθετο προς τη Δημοκρατία ;;;

· Δεν μπορείς να δείς (καθώς είναι πλέον εντελώς φανερό) και να καταλάβεις ότι το κόμμα που συνεχίζεις να στηρίζεις, αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο της (πολιτικής και οικονομικής) Ολιγαρχίας που κυβερνά την Ελλάδα υπό τον μανδύα της Δημοκρατίας, νομιμοποιώντας έτσι τις αποφάσεις που προστατεύουν και θωρακίζουν τα συμφέροντα αυτής της Ολιγαρχίας στον τόπο μας ;;;

· Νοιώθεις περήφανος , σαν Έλληνας/Ελληνίδα, που το κόμμα σου πρωτοστάτησε στην παράδοση του πλέον ζωτικού και στρατηγικού χώρου της πατρίδας μας, της Οικονομίας, σε ξένα χέρια και συμφέροντα ;;;

· Νοιώθεις πολύ περήφανος, που στο κόμμα σου, (και, όχι, βέβαια, μόνο σε αυτό) καλλιεργήθηκε η διαφθορά και, πρωτοκλασσάτα στελέχη του, εκκολάφθηκαν ως μεγιστάνες της, γεγονός που δείχνει τη γενική “περιρρέουσα ατμόσφαιρα” στο εσωτερικό τού κόμματος;;;

· Δεν έχεις καταλάβει, ακόμη, το μέγεθος της ενοχής του κόμματός σου στο τεράστιο έγκλημα της πτώχευσης της κοινωνίας μας ;;; Αυτό (την ενοχή αυτή) δεν χρειάζεται να την καταλάβεις, αφού την ομολογούν επανειλημμένως οι ίδιοι, το κομματικό προσωπικό (και όχι μόνο του ΠΑ.Σο.Κ). Τους συγχωρείς αυτό το έγκλημα ;;;

Όμως, ας μη κουράσω με άλλες (αυτονόητα απαντούμενες) ερωτήσεις.

Βέβαια, θα πεί κάποιος, η σαβούρα των 200.000 που περίμεναν χθές στην ουρά, για να φορτωθούν στο πλοίο “Πα.Σο.Κ”, προκειμένου αυτό να πλεύσει προς τις επικείμενες εκλογές, είναι το 1/5 του ενός εκατομμυρίου που έστεψε αρχηγό του κόμματος τον ΓΑΠ, πριν λίγα χρόνια. Είναι παρήγορο (για την Ελληνική κοινωνία) να ελαφρώνει το βάρος της σαβούρας της, αλλά μένει ακόμη πολύ.

Μη ξεχνάμε ότι σαβούρα της κοινωνίας, δεν αποτελούν μόνο οι τυφλωμένοι από το πράσινο κομματικό καπίστρι, πολίτες.
Το ίδιο τυφλωμένοι (και άρα, σαβούρα) είναι και οι ψηφίζοντες (αποφασίζοντες για το μέλλον της κοινωνίας μας) που φορούν (και μάλιστα με υπερηφάνεια) το γαλάζιο ή το κόκκινο κομματικό καπίστρι.
Και, το κακό είναι πως, αυτοί που πετάνε το κομματικό καπίστρι από το μυαλό τους, είναι επιρρεπείς και έτοιμοι να το ξαναφορέσουν (και συνήθως το ξαναφορούν) αμέσως μετά την εκλογική ήττα τους από τους καπιστρωμένους με τα χαϊμαλιά του άλλου χρώματος.

Όλοι αυτοί, που δεν θέλουν να καταλάβουν την (φανερή, πλέον) ΑΛΗΘΕΙΑ, θα πρέπει να καταλάβουν το εξής:
Σήμερα, 70 χρόνια μετά την πρώτη εμφάνιση της, έχουμε πάλι τη δράση της “5ης Φάλαγγας*”. Οι φαλαγγίτες αυτής της φάλαγγας, μισθοφόροι της εμπροσθοφυλακής της επελαύνουσας «Διεθνούς του Χρήματος», δουλεύουν εντατικά, εδώ και χρόνια, μέσα κι έξω από κυβερνήσεις, τράπεζες, κοινωφελή ιδρύματα, τηλεοπτικές οθόνες, σελίδες εφημερίδων και περιοδικών, ΜΗ.ΚΥ.Ο, ινστιτούτα μόρφωσης και προγράμματα επιμόρφωσης, για να προετοιμάσουν την κατάληψη και πλήρη υποταγή της διεθνούς κοινωνίας στη «Νέα Τάξη» πραγμάτων που αυτή θέλει να επιβάλλει.

Διαβολικώς μεθοδικά, έχουν τρυπώσει στο προπύργιο της κοινωνικής άμυνας απέναντι στην αδικία και την εκμετάλλευση, στο σώμα της ίδιας της Δημοκρατίας και τη έχουν αλώσει, διεθνώς, με τον Δούρειο ίππο της «Αντιπροσωπευτικής/Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας», όπως ονομάζουν παραπειστικά τον μηχανισμό των μεσαζόντων της λαϊκής βούλησης, δηλαδή την κομματοκρατία, την πραγματική φωλιά του φιδιού, μέσα στην οποία, ως διά μαγείας, η λαϊκή βούληση γίνεται βούλα που σφραγίζει τα συμφέροντα της Ολιγαρχίας, την οποία ύπουλα υπηρετεί.

«- Χρειάζεται μία παγκόσμια οικονομική διακυβέρνηση, και τη χρειαζόμαστε τώρα», αποφαίνεται ο τρόφιμος της Λέσχης Bildenberg, ΓΑΠ, καθαρά, χωρίς περιστροφές και μισόλογα, όπως είναι αποτυπωμένο σε σχετικό video (http://youtu.be/TFSapBTHxrU)

Αύριο, με την ανάδειξη του νέου Αρχηγού του, το «Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό (?) Κίνημα» θα γιορτάσει την απαρχή μίας “νέας πορείας” του, μίας “νέας εμπιστοσύνης”, μίας “νέας αρχής” καί άλλα τέτοια χαριτωμένα και γαμάτα...

Το κόμμα στήνει παράτες και οι κομματικοί φανφαρονισμοί που θα κορυφωθούν στις σχετικές εκδηλώσεις και ομιλίες, αποτελούν την απογείωση της πολιτικής σχιζοφρένειας, καθώς η φλογερή σοσιαλιστική ρητορεία θα συμβαδίζει με την παγερή νεοφιλελεύθερη κυβερνητική πράξη, που έχει καταψύξει την πρόοδο της Ελληνικής κοινωνίας και έχει παγώσει την ψυχή του λαού, σε πιστή εφαρμογή του δόγματος «Σόκ και Δέος», με το οποίο η «5η Φάλλαγξ» της «Διεθνούς του χρήματος» θέλει να αφανίσει κάθε κοινωνική/πολιτική αντίσταση και στη χώρα μας.

Οι πεμπτοφαλαγγίτες ήδη αποκαλύπτονται.

Πολλοί από αυτούς, κρυμμένοι κάτω από το λαοφιλές κείμενο της «3ης Σεπτέμβρη», υπηρετούν την εγκαθίδρυση του «4ου Ράϊχ» (της “Νέας Τάξης” που επιχειρείται από τη “Διεθνή του Χρήματος”), που κρύβεται πίσω από τις μουτσούνες των εντόπιων ανδρεικέλων του, αξιωματούχων της 5ης Φάλλαγγας.

Αλλά η κατοχή τους, δεν θα περάσει.

Εδώ είναι Ελλάδα… Δεν είναι παίξε-γέλασε.

Όλοι, όσοι βλέπουμε την ανάγκη αυτής της αντίστασης, οργανωνόμαστε για να μαζευτούμε σε μία τεράστια σιδερένια γροθιά αντίστασης και μία απέραντη αγκαλιά αλληλεγγύης.


* εργαλείο της φασιστικής προπαγάνδας κατά τον Β΄ΠΠ , με αποστολή να προετοιμάσει ψυχολογικά και να επιφέρει την κατάρρευση της θέλησης για αντίσταση στον κατακτητή, στις κατακτώμενες χώρες.                                                Οθων Ιακωβιδης

Υπογραψτε....Ψηφιστε....Τελειωσατε...

Η δεύτερη δανειακή σύμβαση με τις σφραγίδες της Ευρωζώνης και του ΔΝΤ υπό όρους -δηλαδή το Μνημόνιο 2- υλοποιείται. Η κυβέρνηση σε αγώνα δρόμου με διαδικασίες fast track πέρασε από τη Βουλή ένα τεχνικό κείμενο 700 σελίδων συντεταγμένο τελικά από ξένους, που καθορίζει την τύχη της χώρας μας για δεκαετίες και που ελάχιστοι βουλευτές είναι σε θέση να μελετήσουν αλλά ούτε και ο χρόνος τους δόθηκε.

Με αυτήν η Ελλάδα εξασφαλίζει χρηματοδότηση ύψους 109,1 δισ. ευρώ από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης (EFSF). Ποσό το οποίο μαζί με τα κεφάλαια που ήδη έχουν εισρεύσει με τη μορφή εγγυήσεων για την ολοκλήρωση του PSI, αυξάνεται στα 144,6 δισ. ευρώ. Επίσης, το Μνημόνιο 2 προβλέπει ενισχυμένη εποπτεία της εφαρμογής των όρων οικονομικής πολιτικής (παρουσία επιτόπου επιθεωρητών της Επιτροπής, εκταμιεύσεις μόνον αν εκπληρώνονται συγκεκριμένοι όροι, και το EFSF θα έχει προτεραιότητα στην αποπληρωμή των δανείων). Και, επίσης, συνοδεύεται από διευρυμένη τεχνική βοήθεια για την ανάπτυξη με την αξιοποίηση πάσης φύσεως εξωτερικών πόρων. Η προσαρμογή της χώρας όπως προβλέπεται στο Μνημόνιο 2 ανήκει στην κατηγορία των μεταρρυθμίσεων μεγάλης κλίμακας. Και το δίκαιο που θα διέπει τα νέα δάνεια θα είναι το αγγλικό και τα δικαστήρια που θα δικάσουν τυχόν διαμάχες θα είναι του Λουξεμβούργου. Ομως, οι πιθανότητες να αποτύχει και το Μνημόνιο 2 είναι πολλές παρά την ενισχυμένη διεθνή επιτήρηση των ελληνικών αρχών. Η διεθνής εποπτεία δεν εγγυάται την επιτυχία αν αποσταθεροποιηθούν η κοινωνία και το ελληνικό πολιτικό σύστημα!

Στην ψηφοφορία για την έγκριση των βασικών κειμένων του Μνημονίου 2 τη «Μαύρη» Κυριακή 12 Φεβρουαρίου που κάηκαν ιστορικά κτίρια στην καρδιά της Αθήνας και συνειδήσεις στη Βουλή, δεν έγινε ουσιαστική συζήτηση. Οι περισσότερες παρεμβάσεις απογοητευτικές, χαμηλού επιπέδου, τυχαίες και άδικες, ασύνδετες μεταξύ τους δικαιολογούσαν τις επιβαλλόμενες θυσίες -για τους πολλούς βέβαια, όχι για τους ίδιους- ως ανεπιθύμητες μεν αλλά αναγκαίες απλά για να εξασφαλισθούν νέα δάνεια! Μια ολόκληρη κυβέρνηση, υπουργοί και βουλευτές, Γραμματείς και Φαρισαίοι σε ρόλο delivery των εντολών της Μέρκελ και του ΔΝΤ. Ολίγιστοι πολιτικοί!

Παρά τη διαγραφή 107 δισ. του χρέους μέσω του PSI, το νέο δάνειο των 130 δισ., τα περιβόητα κονδύλια του ΕΣΠΑ και τα λοιπά χρηματοδοτικά προγράμματα, οι εργαζόμενοι θα συνεχίσουν να πληρώνουν την κρίση. Με σφαγιασμό των εργασιακών δικαιωμάτων, με προοδευτική κατάλυση του κοινωνικού κράτους, με την ανεργία και την ανέχεια. Δυστυχώς αυτό το δράμα δεν φαίνεται να συγκινεί κανένα.

Ούτε την ελληνική κυβέρνηση, ούτε τους Ευρωπαίους εταίρους που κόπτονται για την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, αλλά αδιαφορούν για τη στήριξη της κοινωνίας. Η Ελλάδα, όμως, δεν πρόκειται να γίνει ανταγωνιστική λόγω χαμηλών μισθών, όταν δίπλα της βρίσκονται η Αλβανία, η Βουλγαρία και οι λοιπές.

Η ύφεση που «έγραψε» 7,5% το τελευταίο τρίμηνο του 2011, θα κάνει νέα βουτιά τη φετινή χρονιά. Με αυτά τα δεδομένα η επιστροφή στην ανάπτυξη αρχίζει να μοιάζει με μακρινό όνειρο και η επούλωση των ανοιχτών πληγών στην κοινωνία θα χρειαστεί πολλά χρόνια, αν ποτέ επιτευχθεί.

Ενώ η κυβέρνηση Παπαδήμου, αποφάσισε κατ’ εντολήν της Κομισιόν να μην εξαιρεθούν από το «κούρεμα» των ομολόγων που κατέχουν 11.000 πολίτες. Και ο αμετροεπής Βενιζέλος να απειλεί τις διοικήσεις των ασφαλιστικών Ταμείων που αρνήθηκαν να συμμετάσχουν εθελοντικά στο PSI -δηλαδή, να αποδεχθούν τη μείωση της περιουσίας τους κατά περίπου 70%- πως «χωρίς την ανταλλαγή των ομολόγων δεν θα υπάρχει καθόλου σύνταξη»!

Απο  INPRECOR

Περί (ξυρισμένης) «αλήθειας» και (κουρεμένης) «ειλικρίνειας»

Mε την ιδιότητα του συμβούλου του τότε πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου, ο τωρινός πρωθυπουργός, ο κ. Παπαδήμος, έγραφε – με αφορμή τα «κουρέματα», την αναδιάρθρωση του χρέους, τα PSI και όλα τα συναφή – ότι το «κούρεμα»

«συνεπάγεται σημαντικούς κινδύνους»,

ότι «οι απώλειες για τα ελληνικά νοικοκυριά και για όσους, εκτός των οικονομικών ιδρυμάτων, κατέχουν δημόσιο χρέος θα πλήξουν την οικονομική δραστηριότητα και τα φορολογικά έσοδα»,

ότι «οι αρνητικές συνέπειες για την Ελλάδα μιας «σκληρής» ή εθελοντικής αναδιάρθρωσης του χρέους… (για) την πραγματική οικονομία θα είναι πιθανόν σημαντικές» και «δύσκολο να προβλεφθούν και να ποσοτικοποιηθούν».

Αυτά έλεγε ο κύριος Παπαδήμος μόλις τρεις βδομάδες πριν γίνει πρωθυπουργός, επιφορτισμένος να φέρει σε πέρας το «κούρεμα» – το οποίο τότε το χαρακτήριζε «χρεοκοπία» – και για το οποίο σήμερα, ως πρωθυπουργός της συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ – ΝΔ, πανηγυρίζει…


*

Ο αντιπρόεδρος στην κυβέρνηση Παπανδρέου, ο Πάγκαλος, έλεγε:

«Να σου κόψουμε, λέει, 30%, hair cut (σ.σ.: «κούρεμα»). Να κόψεις 30% δεν είναι κούρεμα, είναι να σου κόψει το μισό κεφάλι. Το 30% αυτών των χρεών ανήκουν στα ασφαλιστικά ταμεία. Αμα τους κόψεις το 30% τελείωσε το ασφαλιστικό σύστημα και ούτε συντάξεις έχουν οι συνταξιοδοτούμενοι, ούτε τίποτα. Εγώ δεν πιστεύω στο κούρεμα».

Ο Πάγκαλος, πως ως αντιπρόεδρος του Παπανδρέου διαφωνούσε με το «κούρεμα» γιατί «τελειώνει – κατά τα λεγόμενά του – τις συντάξεις», τώρα, ως αντιπρόεδρος της συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ – ΝΔ υπό τον κ. Παπαδήμο, πανηγυρίζει με το «κούρεμα»…

*

Ο Παπακωνσταντίνου, ως υπουργός Οικονομικών του Παπανδρέου, έλεγε:

«Το ζήτημα αυτό έχει απαντηθεί πολλές φορές, η ελληνική κυβέρνηση το έχει πει και το έχει διαλαλήσει: Δεν πρόκειται να υπάρξει αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, δεν πρόκειται να υπάρξει «κούρεμα» του ελληνικού χρέους».

Και επίσης:

«Η αναδιάρθρωση θα ήτανε, το κούρεμα του χρέους για να καταλαβαίνει ο κόσμος, θα ήτανε τεράστιο λάθος για τη χώρα, θα ήτανε πάρα πολύ μεγάλο το κόστος και δεν θα είχαμε το όφελος, θα μέναμε εκτός αγορών για 10-15 χρόνια».

Ο Παπακωνσταντίνου που «διαλαλούσε» ότι δε θα γινόταν «κούρεμα» γιατί θα ήταν «τεράστιο λάθος» με «πάρα πολύ μεγάλο κόστος», τώρα που έγινε το «κούρεμα», ως υπουργός της συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ – ΝΔ, πανηγυρίζει για το «κούρεμα»…

*

Ο Πεταλωτής, ως κυβερνητικός εκπρόσωπος της κυβέρνησης Παπανδρέου, έλεγε:

«Η αναδιάρθρωση όχι απλώς δεν είναι στις στοχεύσεις μας, αλλά έχουμε ισχυρή πεποίθηση ότι οποιαδήποτε αναδιάρθρωση θα είναι πολύ βλαπτική και επιζήμια και για την ελληνική οικονομία η ζημία θα μετακυληθεί στις πλάτες του Ελληνα πολίτη».

Ο Πεταλωτής, που απέρριπτε το «κούρεμα» ως «βλαπτικό» και «επιζήμιο» με την «ισχυρή πεποίθηση ότι θα προκαλούσε ζημία για τον Ελληνα πολίτη», τώρα, ως υπουργός της συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ – ΝΔ, πανηγυρίζει για το «κούρεμα»…

***

Αυτοί είναι οι κύριοι που μας κυβερνούν.

Ταγοί μιας πολιτικής όπου ο χαμαιλεοντισμός συναγωνίζεται την πολιτική απάτη.

Που όσοι με την τήβεννο του «σωτήρα» την επιβάλλουν, εκτοξεύουν ψέματα με την ίδια συχνότητα και με την ίδια ευκολία με την οποία αναπνέουν.

Και – φυσικά – αυτοί οι κύριοι είναι που απαρτίζουν και που χαρακτηρίζουν και το «νέο ΠΑΣΟΚ» του Βενιζέλου, του αντιπροέδρου της συγκυβέρνησης, της συγκυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του «κουρέματος».

Του Βενιζέλου που – κατόπιν όλων αυτών – μας είπε χτες ότι το υπό τον ίδιο «νέο ΠΑΣΟΚ» του εκπροσωπεί

«το εθνικό καθήκον της αλήθειας και της ει
 λικρίνειας»!     Από 

Sousourada