Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΤΗΣ ΑΔΥΝΑΜΙΑΣ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ

Με το εξαιρετικά υψηλό αντιμνημονιακό ποσοστό, που δείχνουν όλες οι δημοσκοπήσεις, και που ξεπερνά το 80%, ο ελληνικός λαός εκφράζει σταθερά την αντίθεση, και γιατί όχι και την οργή του, για την άθλια κατάσταση στην οποία τον έσυραν τα Μνημόνια, θέτοντας έτσι ως πρωταρχικό στόχο την άμεση απελευθέρωσή του από το ζυγό του κατακτητή.

Ο στόχος αυτός, θεωρητικά, θα μπορούσε να επιχειρηθεί με σχετική ευκολία, αν τα αντιμνημονιακά κόμματα και κινήματα έσπευδαν να συνεργαστούν, προεκλογικά. Θα ικανοποιούσαν, έτσι, την επιθυμία της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Οι διαφορές κατευθύνσεων, ανάμεσά του, δεν θα ήταν πρόβλημα, εφόσον η όποιας μορφής κυβέρνηση συνεργασίας θα ολοκλήρωνε το έργο της με την εκδίωξη, από τη χώρα, των κατακτητών. Αργότερα, θα υπήρχε ο απαραίτητος χρόνος δημιουργίας μιας μακροβιότερης κυβέρνησης, για να προχωρήσει προς την αναγέννηση και την ανασυγκρότηση της χώρας.

Μια τέτοια ισχυρή συμμαχική κυβέρνηση, που θα εκπροσωπούσε το μεγαλύτερο τμήμα του ελληνικού λαού, θα είχε τη δύναμη να καταγγείλει τις «αθλιότητες», που έδεσαν το λαό μας χειροπόδαρα, να επικαλεστεί το απεχθές και επαχθές περιεχόμενό τους, να αναφερθεί στη σωρεία των νομικών ατοπημάτων και ανεπαρκειών τους, να υποστηρίξει την παντελή έλλειψη ειλικρινούς πληροφόρησης, που αντιθέτως υποκαταστάθηκε από συνεχή κατατρομοκράτηση και από ανείπωτης έκτασης εκβιασμούς. Να στραφεί, στη συνέχεια, προς την υπόλοιπη Ευρώπη, που άρχισε και αυτή να δεινοπαθεί, από την μερκελική μονομανία της χωρίς ημερομηνία λήξης λιτότητας, και επιτέλους να ζητήσει βοήθεια για την οικονομική γενοκτονία, που οι δυνάστες του τού επιβάλλουν ανενδοίαστα.

Δυστυχώς, αν και απέμειναν ελάχιστες μόνον ημέρες για τη διενέργεια των εκλογών της 6ης Μαΐου, οι αρχηγοί μικρών και μεγαλύτερων αντιμνημονιακών κομμάτων, αντί να δώσουν τα χέρια τους σε κοινό αγώνα απελευθέρωσης της χώρας, αναλώνονται σε αλληλοκατηγορίες και σε μέτρηση του βαθμού δογματικής ορθοδοξίας στις κατευθύνσεις του καθένα απ’ αυτά. Παρότι οι λόγοι αυτής της, όντως, ασυγχώρητης άρνησης συμφωνίας μεταξύ των αντιμνημονιακών κομμάτων, που κινδυνεύει να παρατείνει την καταστρεπτική παραμονή μνημονιακών στην εξουσία, είναι πολυάριθμοι, στο «ΟΧΙ», ωστόσο διαπιστώνουμε ότι οι σημαντικότεροι επικεντρώνονται στις διαφορές πολιτικών πεποιθήσεων.

Το νεοσύστατο κόμμα «ΟΧΙ», που προήλθε από τη συμμαχία του ΕΠΑΜ και της Δημοκρατικής Αναγέννησης, θεώρησε από την πρώτη στιγμή, ότι οι όποιες διαφορές, που εμποδίζουν τον κοινό αγώνα είναι οριακές, και θα έπρεπε προς το παρόν να παραβλεφθούν. Γι αυτό, και το κόμμα «ΟΧΙ» απευθύνεται προς όλες τις Ελληνίδες και όλους τους Έλληνες, ανεξαρτήτως αν οι πολιτικές τους πεποιθήσεις εκφράζονται στον αριστερό, στον κεντρώο ή στον δεξιό χώρο. Τώρα που η πατρίδα χάνεται και ξεπουλιέται, ο λαός της εξαθλιώνεται και δεν υπάρχει ελπίδα καμιά αν παραμείνουμε στο θανατηφόρο αγκάλιασμα των Μνημονίων και των Μνημονιακών, δηλαδή αυτών που αφού τα υπέγραψαν, τώρα κόπτονται για την πιστή εφαρμογής τους, επείγει η σωτηρία της, που μόνο οι Αντιμνημονιακοί μπορούν να της εξασφαλίσουν.


Σε πείσμα του εξαιρετικά αβέβαιου και ρευστού εκλογικού σκηνικού, που θα συγκεκριμενοποιηθεί στις 7 Μαΐου, το «ΟΧΙ» ελπίζει και με όλες του τις δυνάμεις θα προτείνει μια μετεκλογική αντιμνημονιακή συμμαχία. Και αν το πετύχει, τότε θα έχει αρχίσει η εκστρατεία απελευθέρωσης της Ελλάδος.

Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη     

Πολιτικη εκδηλωση

Με μια φιλόδοξη και πολύ σημαντική πολιτική εκδήλωση συνεχίζει τις δράσεις της η Ανεξάρτητη Πρωτοβουλία Πολιτών Θερμαϊκού. Με μια πολιτική εκδήλωση, που εξήγγειλε για την Κυριακή 29 Απριλίου στο γήπεδο beach volley του Μπαξέ στις 7 μμ, με κύριο προσκεκλημένο ομιλητή τον καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου του Α.Π.Θ. κ. Κώστα Χρυσόγονου, παρεμβαίνει στην ουσιαστική ενημέρωση των πολιτών σχετικά με την ενότητα "ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ & ΕΚΛΟΓΕΣ".

Η εισήγηση του κ. Χρυσόγονου, σχετικά με την Δημοκρατία, τον εκλογικό νόμο και την αποφυγή του λευκού και άκυρου ψηφοδελτίου καθώς και την αποχή, επιχειρεί να πληροφορήσει αλλά και να δημιουργήσει μια εποικοδομητική συζήτηση

Κυριακή 29/4 από τις 6 μμ στην παραλία των Ν. Επιβατών (γήπεδο beach volley)
Όταν οι άλλοι συζητάνε κλεισμένοι σε σπίτια, κλειστούς χώρους και υπόγεια η Ανεξάρτητη Πρωτοβουλία Πολιτών Θερμαϊκού τολμά και μιλάει σε ανοιχτή διαδικασία για τις εκλογές.

Αργεντινή: Εθνικοποίηση, κόντρα στην παρακμή

Η απόφαση της προέδρου της Αργεντινής να επαν-εθνικοποιήσει την πετρελαϊκή εταιρεία YZF που ανήκε στην ισπανική πολυεθνική Repsol κατέστη αναγκαία λόγω της εικόνας κατάρρευσης που επικρατούσε τα τελευταία χρόνια από τη στιγμή που η εταιρεία έστελνε τα κέρδη στο εξωτερικό, αρνούμενη να προβεί στις αναγκαίες επενδύσεις.

Με οικονομικές κυρώσεις απείλησαν Μπαρόζο και ευρωκοινοβούλιο την Αργεντινή

Κι όμως οι ιδιωτικοποιήσεις και η ασύδοτη δράση του πολυεθνικού μονοπωλιακού κεφαλαίου από χώρα σε χώρα, δεν αποτελούν μονόδρομο! Η απόφαση της προέδρου της Αργεντινής, Χριστίνα Κίρχνερ, την προηγούμενη Δευτέρα να εθνικοποιήσει το 51% του ενεργειακού κολοσσού YPF που ανήκει στην ισπανική πολυεθνική Repsol έδειξε ότι ακόμη και σήμερα, παρά την ύπαρξη μιας σειράς διεθνών νόμων και συμφωνιών που θωρακίζουν την δράση των πολυεθνικών, το πολυεθνικό κεφάλαιο μπορεί να εθνικοποιηθεί και οι υπερεθνικές επενδύσεις να γίνουν μπούμερανγκ!

Η απόφαση της Κίρχνερ (που συνοδεύτηκε από δήλωση του υπουργού Οικονομικών ότι το Μπουένος Άιρες θα αποφασίσει το αντίτιμο κι αυτό μάλιστα εν καιρώ!) δεν αποτέλεσε κεραυνό εν αιθρία. Δυόμισι αιτίες επέβαλλαν στο Μπουένος Άιρες να κλείσει την παρένθεση που άνοιξε το 1999, όταν στο απόγειο της εφαρμογής του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων από τον Κάρλος Μένεμ και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο η δημόσια YPF πέρασε στα χέρια της ισπανικής πολυεθνικής, έναντι 13 δισ. δολαρίων. Ο πρώτος και σημαντικότερος λόγος σχετίζεται με την πορεία παρακμής που διαγράφει το τελευταίο χρονικό διάστημα το άλλοτε διαμάντι του καπιταλισμού της Αργεντινής. Ως αποτέλεσμα της απουσίας επενδύσεων και του απαρχαιωμένου τεχνολογικού εξοπλισμού λόγω του ότι η εταιρεία επέλεγε να στέλνει τα κέρδη στο εξωτερικό αντί να τα επενδύει (τακτική που αποτελούσε αιτία συνεχών τριβών με την κυβέρνηση), το ενεργειακό πλεόνασμα ύψους 6 δισ. δολ. που είχε μόλις το 2006 η Αργεντινή, πέρυσι, το 2011 μετατράπηκε σε έλλειμμα 3 δισ. δολ. Η επανεθνικοποίηση επομένως ήταν πριν απ’ όλα μια αμυντική κίνηση που στόχευε να επανορθώσει τις ζημιές που προκάλεσε η ιδιωτικοποίηση. Ταυτόχρονα στόχευε να αποτρέψει και τα χειρότερα. Δηλαδή, την πώληση της εταιρείας στους Κινέζους. Κι αυτός είναι ο δεύτερος λόγος. Όπως έγραψαν από την πρώτη τους κιόλας σελίδα οι Financial Times την Τετάρτη 18 Απριλίου η ισπανική ιδιοκτησία βρισκόταν σε προχωρημένες διαπραγματεύσεις με την κινέζικη Sinopec, που ήδη κατέχει το 40% της βραζιλιάνικης Repsol, για να πουλήσουν το 75% του μετοχικού κεφαλαίου. Το Μπουένος Άιρες ξέροντας τον επιθετικό χαρακτήρα των κινέζικων επενδύσεων, θέλησε να αποτρέψει την εξαγορά γιατί αντιλαμβάνονταν τον μη αντιστρεπτό χαρακτήρα που θα προσλάμβαναν πλέον οι εξελίξεις. Αυτό όμως το γεγονός, η πρόθεση των Ισπανών να πουλήσουν την θυγατρική τους στους Κινέζους δείχνει πόσο υποκριτικές είναι οι αντιδράσεις τους απέναντι στην απόφαση της Κίρχνερ, καθώς η επιχείρηση σε κάθε περίπτωση θα άλλαζε χέρια. Κι αυτό που επέβαλε η Κίρχνερ ήταν οι δικοί της όροι σε αυτή την αναπόφευκτη μεταβίβαση.

Τέλος υπήρχε και κάτι ακόμη που επέβαλε την επίδειξη ισχύος του Μπουένος Άιρες και είναι αμιγώς πολιτικό. Απευθυνόταν δε πρωτίστως στο εξωτερικό και δη στην Ευρώπη που θεωρεί την κατοχή των νήσων Μαλβίνες (Φόκλαντς για τους Άγγλους) ως το πιο φυσικό πράγμα στον κόσμο αλλά και εντός της Αργεντινής. Στόχος εκεί ήταν τα κοσμοπολίτικα τμήματα της ολιγαρχίας, που διατηρούν στενούς δεσμούς με το διεθνές κεφάλαιο και δεν έχασαν την ευκαιρία να καταδικάσουν την απόφαση της Χριστίνα Κίρχνερ, όπως για παράδειγμα ο δήμαρχος του Μπουένος Άιρες, Μαουρίσιο Μάκρι, που αποτελεί το αντίπαλο δέος της Κίρχνερ, χωρίς φυσικά ούτε να πλησιάζει τα δυσθεώρητα ποσοστά δημοτικότητάς της που γνώρισαν νέα άνοδο μετά κι απ’ αυτή την απόφαση.

Να σημειωθεί δε πως η επανεθνικοποίηση της YPF δεν είναι η πρώτη απόφαση ανάκλησης ιδιωτικοποίησης που λαμβάνεται στην Αργεντινή μετά το 2001, όταν ανακοινώθηκε η παύση πληρωμών του δημόσιου χρέους. Προηγήθηκε η εθνικοποίηση της αεροπορικής εταιρείας Aerolineas Argentinas, που είχε εξαγοραστεί από έναν ισπανικό ταξιδιωτικό όμιλο και μια σειρά άλλες αποφάσεις (όπως η κατοχύρωση του πολιτικού ελέγχου επί της κεντρικής τράπεζας, η επιβολή ποσοστώσεων επί των εισαγωγών και ελέγχων στην κίνηση κεφαλαίων για να τερματιστεί η φυγή 21,5 δις. δολ. μόνο τον προηγούμενο χρόνο) που αμφισβήτησαν ευθέως τη νεοφιλελεύθερη ορθοδοξία. Η μεγάλη ωφελημένη αυτής της διαδικασίας ήταν πριν απ’ όλους η αστική τάξη της Αργεντινής η οποία κάλυψε το κενό που άφησαν πίσω τους οι ξένες επενδύσεις.

Από την άλλη το κόστος για το ξένο κεφάλαιο και δη για την Ισπανία είναι τεράστιο και δεν περιορίζεται μόνο στους συμβολισμούς. Μάρτυρας η ανακοίνωση των 20 πλουσιότερων χωρών του κόσμου (G20) ότι στηρίζουν την Ισπανία (εννοώντας φυσικά την πολυεθνική Repsol και το αίτημά της να αποζημιωθεί με 10 δισ. δολ.) κι η απειλή εκ μέρους του Ευρωκοινοβουλίου και δια στόματος, Μανουέλ Μπαρόζο, για επιβολή κυρώσεων στην Αργεντινή. Προοπτική που κατά τη γνώμη μας δεν είναι τόσο πιθανή λόγω των σημαντικών επενδύσεων που εξακολουθεί να διατηρεί η Ισπανία στην χώρα που γέννησε τον Τσε και τον Μπόρχες (Telefonica, BBVA, Santander, κ.α.) και του υπαρκτού κινδύνου για νέες εκδικητικές αυτή τη φορά εθνικοποιήσεις. Τα έσοδα των ισπανικών πολυεθνικών από την Αργεντινή ανέρχονται ετησίως σε 20 δισ., ενώ οι ισπανικές επενδύσεις στο εξωτερικό ισοδυναμούν συνολικά με το 50,6% του ΑΕΠ, όταν μόλις πριν 15 χρόνια αντιστοιχούσαν στο 3,6% του ΑΕΠ. Πολλές δε ισπανικές πολυεθνικές κερδίζουν περισσότερα από την δραστηριοποίησή τους στη Λατινική Αμερική απ’ ότι στην Ισπανία. Το 2011 για παράδειγμα η τράπεζα Santander κέρδισε περισσότερα στη Βραζιλία απ’ ότι στην Ισπανία, ενώ τα κέρδη της άλλης κορυφαίας τράπεζας, της BBVA, ήταν περισσότερα στο Μεξικό απ’ ότι στην Ισπανία. Φαίνεται έτσι η σημασία του πλήγματος που δέχτηκε ο ισπανικός καπιταλισμός με την εθνικοποίηση της YPF, καθώς τα υπερπόντια κέρδη έρχονται να αντισταθμίσουν τις αυξανόμενες ζημιές που δημιουργεί η κρίση στο εσωτερικό.

πηγη  Λ.Βατικιώτης

Από τι ακριβώς ‘’θα ξεβρομίσει ο τόπος’’ με ψήφο στη Χρυσή Αυγή;

Μετράμε ήδη ενάμισι εκατομμύριο ανέργους και άλλο μισό εκατομμύριο ανθρώπων που δουλεύουν χωρίς να πληρώνονται. Θλιβερή είναι και η εικόνα των κλειστών μαγαζιών στα κέντρα όλων των πόλεων, από την Αθήνα έως την απομακρυσμένη επαρχία. Είναι αφόρητη η πραγματικότητα των χρεών, των απλήρωτων λογαριασμών, των αδιεξόδων, του φόβου και της αίσθησης ανασφάλειας κι ασφυξίας που με λόγια, δύσκολα περιγράφεται.

Να γιατί ξεχειλίζει ο θυμός. Είναι η διάψευση των ελπίδων. Φουντώνει η ορμή για εκδίκηση ενάντια στην κοροϊδία και το ψέμα. Τμήμα ενός τέτοιου κόσμου του μόχθου, αλλά και της απόγνωσης στρέφεται στη Χρυσή Αυγή θεωρώντας πως έτσι στέλνει ένα μήνυμα στο πολιτικό σύστημα ψηφίζοντας ‘’ακραία’’ και τιμωρώντας τους ‘’αλήτες προδότες πολιτικούς’’.

Πρέπει όμως να αναδειχθούν οι αιτίες, να τσακιστούν τα προβλήματα στη ρίζα τους. Σ’ αυτό το πεδίο οφείλουμε να κρίνουμε αυστηρά το φασιστικό κόμμα της Χρυσής Αυγής και να δούμε τι απαντήσεις δίνει και σε ποια σχέδια εντάσσεται.

Πάγκαλος και Χρυσή Αυγή ενοχοποιούν το λαό για την κρίση

Σε ένα πρόσφατο κείμενο αναρτημένο στο site της Χρυσής Αυγής επιχειρείται η ‘’αποδόμηση της αντι-μνημονιακής ρητορείας της αριστεράς’’. Σε μια διατύπωση που θυμίζει πολύ το λαομίσητο Πάγκαλο το κείμενο αναφέρει[1]: «Σύμφωνα με το δεύτερο ζωτικό ψεύδος, για την άθλια κατάσταση της οικονομίας μας πταίουν όλοι οι άλλοι, αλλά όχι εμείς. Η αναχρονιστική Αριστερά, επειδή ακριβώς θεωρεί τα νοσηρά και εκφυλιστικά συμπτώματα της ελληνικής κοινωνίας, που οδήγησαν στην κρίση, όχι ως παθογένειες που πρέπει να εκριζωθούν αλλά ως οιονεί αρετές της, αθωώνει το κοινωνικό σώμα από τις ευθύνες του, ενοχοποιώντας αποκλειστικά και γενικευτικά τους συνήθεις και νεφελώδεις υπόπτους, τον καπιταλισμό, τους πλουτοκράτες, την Ευρώπη».

Αυτή η διατύπωση είναι αποκαλυπτική και δεν είναι καθόλου τυχαία η χρονική περίοδος που εμφανίζεται. Η γνώμη μας είναι πως η Χρυσή Αυγή δίνει δημόσια διαπιστευτήρια στο σύστημα σε σχέση με το σε ποια κατεύθυνση θα χρησιμοποιήσει την εκλογική της δύναμη αν αυξηθεί.

Οι κομμουνιστές γνωρίζουν ότι οι φασίστες ιστορικά ήταν και είναι βαρύ όπλο και το ύστατο στήριγμα του συστήματος την περίοδο της κρίσης.

Γνωρίζουμε όμως και δεν υποτιμούμε πως υπάρχει και κόσμος, χωρίς πολιτική πείρα και ιστορική γνώση, που αυταπατάται ότι ψηφίζοντας Χρυσή Αυγή, ‘’τιμωρεί το σύστημα’’. Δε θεωρούμε «χαμένη υπόθεση» αυτόν τον κόσμο. Μπορούμε να τον πείσουμε πως με ψήφο στη Χρυσή Αυγή όχι απλά δεν τιμωρεί το σύστημα, αλλά βγάζει μόνος του τα μάτια του.

ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ ΟΙ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΕΣ, ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ!

«Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να σκοτώσεις έναν άνθρωπο.
Μπορείς να τον μαχαιρώσεις στην κοιλιά,
να του αρπάξεις το ψωμί απ' το στόμα,
να μην θεραπεύσεις την αρρώστια του,
να τον χώσεις μέσα σε μια τρώγλη,
να τον εξοντώσεις βάζοντάς τον να δουλεύει μέχρι θανάτου,
να τον οδηγήσεις στην αυτοκτονία, να τον σύρεις στον πόλεμο»


ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ


Από τη μέρα που ο Αμερικανοκίνητος χρυσωμένος κρετίνος κήρυξε τον ενταφιασμό της χώρας από το Καστελόριζο, έχουν περάσει 1.091 μαύρες μέρες και εφιαλτικές νύχτες.

Από τη στιγμή εκείνη μέχρι σήμερα, 2.000 δικοί μας άνθρωποι έβαλαν ή αποπειράθηκαν να βάλουν τέλος στη ζωή τους.

Κάθε μαύρη μέρα, δύο δικοί μας άνθρωποι περνούν στο λαιμό τους τη θηλιά, στην οποία τα καθάρματα συρρίκνωσαν ζωές και προσδοκίες.

Κάθε μαύρη μέρα δύο δικοί μας άνθρωποι βάζουν το πιστόλι, που τάχα κρατούσε ο Αμερικανοκίνητος, χρυσωμένος χάχας, στο δικό τους κρόταφο, βυθίζοντας σε αβάσταχτο πένθος τους δυστυχισμένους δικούς τους και όλους εμάς.

Στις 21 του Απρίλη – την αποφράδα επέτειο - οι παπαγάλοι της μιντιακής δικτατορίας ασχολήθηκαν, μετ’ επιτάσεως, ανιαρών επαναλήψεων και γλυκανάλατων βιογραφικών φληναφημάτων, με την επίθεση που δέχτηκε ο προγναθισμός του Ευθυμίου από τα Χρυσά Αυγά του φιδιού. Ούτε λέξη για την αυτοκτονία του 44χρονου δάσκαλου Μετοικίδη ή του ανώνυμου εργάτη στη Χίο.

Και σήμερα ούτε λέξη για την αυτοκτονία του 38χρονου Πολυβού.

Όχι γιατί φοβούνται αυτό το θανατικό που έχει πάρει διαστάσεις επιδημίας – μάλιστα το έχουν μεθοδεύσει πολύ αποτελεσματικά μέσα από το ερειπωμένο σύστημα «υγείας» – αλλά γιατί τους είναι αδιάφορο. Χώρια που μπορεί να αποδειχτεί και επικίνδυνο στην πυροδότηση μιας εξέγερσης.

Όλο το δημοσιοκαφρικό τους μεγαλείο αφιερώνεται στη «γιορτή της δημοκρατίας»,την εκλογολαγνική διέξοδο του συμπιεσμένου θυμού και της συσσωρευμένης απόγνωσης. Και από κοντά και η «έκκληση» της Φωφώς για «μέτωπο υπεράσπισης της δημοκρατίας», που τη τσουβαλιάσανε μαζί με γάτες και την πέταξαν στο πέλαγος της αγοραίας ηθικής τους.

«Οι κεκαρμένοι αυτοκτονούν» δεν έχει την πια μόνο την έννοια που είχε ο τίτλος του βιβλίου του Κάσδαγλη για τους φαντάρους. Οι κουρεμένοι που αυτοκτονούν σήμερα, είναι οι φτωχοί απελπισμένοι κι η αυτή η θητεία δε φαίνεται να έχει τελειωμό.
Σε συλλογή στοιχείων από το διευθυντή του Ινστιτούτου Υγείας του παιδιού, Γιώργο Νικολαΐδη, σύμφωνα με την πιο πρόσφατη επιδημιολογική έρευνα, μελαγχολικός αισθάνεται ένας στους δύο Έλληνες, ενώ ένας στους πέντε που βρίσκεται σε υψηλή οικονομική δυσχέρεια, κάνει σκέψεις αυτοκτονίας.

Ο Μινώταυρος των αγορών τρέφεται με κέρδη, απόγνωση και αίμα.

Οι πρόστυχες πρωθιέρειές του έχουν την κακόβουλη όψη του σταφιδιασμένου Σόιμπλε, των βουτυράτων μάγουλων του μπούλη ηγέτη του ΠΑνελλήνιου ΣΟδομιστικού Κινήματος, τη γκρίζα μούρη της Νέας Δημοκοπίας, τα ανθρωπόμορφα χαρακτηριστικά του επελαύνοντος φασισμού, τον κυνισμό ΟΛΩΝ αυτών που ερήμωσαν τον τόπο και ισοπέδωσαν το λαό και ακόμη τολμούν, σαν κάργες, να κρώζουν προεκλογικές ψευτιές σε στημένες συνεντεύξεις και κομματοσκυλικές μαζώξεις.

Πρόκειται για δολοφόνους κατά συρροή!

Έχουν ακέραια την ηθική αυτουργία αυτού του ολοκαυτώματος. Είναι οι Χάννιμπαλ της σιωπής των αμνών, της δικής μας σιωπής, που δεν αρκεί να μετασχηματιστεί μόνο σε εκλογική τιμωρία αλλά σε μια μεγάλη ανειρήνευτη κραυγή, για να βάλει τέλος σ’ αυτή την ανθρωποφαγία.

ΕΜΕΙΣ πρέπει να τους φορέσουμε τη μάσκα που θα σφραγίσει ερμητικά το απύλωτό τους στόμα και, πισθάγκωνα δεμένους, να τους παραδώσουμε στη λαϊκή Νέμεση.

Δεν έχουμε την πολυτέλεια να θρηνήσουμε ούτε έναν ακόμη δολοφονημένο αυτόχειρα.

Δεν έχουμε το δικαίωμα να θρηνούμε πάνω στα συντρίμμια της ζωής μας και της απόγνωσης των άνεργων παιδιών μας.
Έχουμε την υποχρέωση να σηκωθούμε όρθιοι και να υπερασπιστούμε ζωές, δικαιώματα και ελπίδες.

ΔΕΝ ΑΥΤΟΚΤΟΝΟΥΜΕ.
ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΣΤΗ ΓΩΝΙΑ, ΡΕ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ.

Νίνα Γεωργιάδου

πηγη  ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ

Σήμερα προβάλλεται το CATASTROIKA

Σήμερα στις 20:00 το βράδυ (ξανα)κλείνουμε την τηλεόραση, για μια εναλλακτική ματιά στην ενημέρωση. Οι δημιουργοί του Debtocracy, του ντοκιμαντέρ που είδαν εκατομμύρια θεατές στο Ίντερνετ και μεταδόθηκε σε τηλεοπτικά δίκτυα από την Ιαπωνία μέχρι τη Λατινική Αμερική, παρουσιάζουν τη νέα τους παραγωγή, με τίτλο CATASTROIKA, στην ιστοσελίδα www.catastroika.com.

Η CATASTROIKA αναζητά τις συνέπειες της επικείμενης εκποίησης του ελληνικού δημόσιου πλούτου. Εξετάζοντας παραδείγματα ιδιωτικοποιήσεων και απορρύθμισης από την Καλιφόρνια, το Λονδίνο, το Παρίσι, το Βερολίνο, τη Μόσχα και τη Ρώμη, επιχειρούν να προβλέψουν τι θα συμβεί από την εφαρμογή αυτού του μοντέλου σε μια χώρα υπό καθεστώς επιτήρησης.

Ο Σλαβόι Ζίζεκ, η Ναόμι Κλάιν, ο Λούις Σεπούλβεδα, ο Κεν Λόουτς και ο Γκρεγκ Πάλαστ μιλούν για την πολιτική του μνημονίου, την ελληνική κυβέρνηση, αλλά και την επίθεση εναντίον της Δημοκρατίας στην Ευρώπη μετά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης. Ακαδημαϊκοί όπως ο Ντάνι Ρόντρικ, ο Άλεξ Καλίνικος, ο Μπεν Φάιν, ο Κώστας Δουζίνας, ο Ντιν Μπέικερ, ο Γιώργος Κατρούγκαλος και ο Σπύρος Μαρκέτος περιγράφουν άγνωστες πτυχές των ιδιωτικοποιήσεων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Όπως και στο Debtocracy, βασικός παραγωγός της CATASTROIKA είναι οι θεατές που συνεισφέρουν οικονομικά αλλά και με ιδέες στη δημιουργία της. Το ντοκιμαντέρ θα είναι διαθέσιμο δωρεάν, χωρίς δικαιώματα χρήσης και αναμετάδοσης. Αρχεία υψηλής ανάλυσης θα διατίθενται για δωρεάν προβολές σε τηλεοπτικούς σταθμούς, κινηματογράφους αλλά και εκδηλώσεις.

Το σενάριο και τη σκηνοθεσία της CATASTROIKA υπογράφουν οι δημοσιογράφοι Άρης Χατζηστεφάνου και Κατερίνα Κιτίδη, ενώ την επιστημονική επιμέλεια έχει ο Λεωνίδας Βατικιώτης. Τη μουσική επένδυση του ντοκιμαντέρ προσφέρει το συγκρότημα Active Member και ο Ερμής Γεωργιάδης, ενώ το μοντάζ υπογράφει ο Άρης Τριανταφύλλου. Την παραγωγή ανέλαβε η εταιρεία Infowar Productions και ο Θάνος Τσάντας.

ΤΟ «ΣΚΙΑΧΤΡΟ» ΤΗΣ ΔΡΑΧΜΗΣ

Η αναφορά στη δραχμή, καθώς και στην πιθανότητα επανόδου μας σ’αυτήν αποτελεί, ουσιαστικά, απαγορευμένη συζήτηση. Αν κάποιος, παρά ταύτα, τολμήσει να θίξει το θέμα, αντιμετωπίζεται από την πολιτική «ηγεσία» ως «εχθρός του Έθνους», ως μέλος μιας «συμμορίας της δραχμής», ως «αναμένων να πλουτίσει από χρήματα που εσκεμμένως έβγαλε στο εξωτερικό», με απώτερο σκοπό να τα επαναφέρει στη Ελλάδα για να…θησαυρίσει. Αντιμετωπίζεται, ακόμη, με άναρθρες κραυγές, από τους κρατούντες, με απειλές για την έλευση τεράτων έτοιμων να καταβροχθίσουν τον πληθυσμό, σε περίπτωση επανόδου στη δραχμή, για πολικό ψύχος που θα το υποστούμε χωρίς πετρέλαιο, για μαύρη πείνα εφόσον, εξαιτίας της δραχμής, τίποτε δήθεν δεν θα παράγεται, ούτε θα εισάγεται. Συνοπτικά, δηλαδή, η επάνοδος στη δραχμή εμφανίζεται ως το τέλος του κόσμου.
Οι συνεχείς αυτές απειλές, που ενισχύονται φυσικά από τα ΜΜΕ, παρόλο ότι στερούνται σοβαρών επιχειρημάτων, κατόρθωσαν ωστόσο να τρομοκρατήσουν τον κόσμο, να τον οδηγήσουν σε πρωτοφανή σύγχυση και να του αφαιρέσουν κάθε δυνατότητα ορθολογικής αντιμετώπισης του προβλήματος. Πρόκειται, πράγματι, για περίπτωση, στην οποία η «πλύση εγκεφάλου» στέφθηκε από απόλυτη επιτυχία. Ο απλός έλληνας πολίτης, ακόμη κι όταν διαθέτει κάποια μόρφωση, αντέχει συζητήσεις γύρω από την ελληνική τραγωδία, γύρω από τα σοβαρά σφάλματα των πολιτικών μας και γύρω από τις προσπάθειες εξόδου από την κρίση, μέχρι ότου αυτές αγγίξουν το επίμαχο θέμα της δραχμής. Στο σημείο αυτό εξαφανίζεται η ψυχραιμία, αγριεύει το βλέμμα, σφίγγονται οι γροθιές και είναι βέβαιο ότι αντικρίζει τον Αρμαγεδδών να έρχεται κατεπάνω του. Η όποια συζήτηση περατώνεται έτσι αναγκαστικά, και γίνεται εχθρός του, όποιος επιχειρήσει παρά ταύτα να τη συνεχίσει.

Δυστυχώς, τα παραπάνω δεν είναι διόλου υπερβολές, και τα σχετικά αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων επιβεβαιώνουν, συνεχώς, αυτήν την υπέρτατη σύγχυση. Πράγματι, όλες οι μετρήσεις δείχνουν ότι ένα 80% περίπου των ερωτωμένων δηλώνουν ότι είναι εναντίον των Μνημονίων, εύρημα άλλωστε απολύτως λογικό, αφού όλα τα δεινά του λαού προέρχονται από το περιεχόμενό τους. Ωστόσο, όμως, αυτό που παύει να είναι λογικό, και που σαφώς οφείλεται στον υπέρτατο εκφοβισμό των Ελλήνων, σχετικά με ότι έχει σχέση με τη δραχμή, είναι ότι το ίδιο υψηλό ποσοστό –περίπου 80%- επιθυμεί την παραμονή της χώρας στο ευρώ και όχι την επάνοδο στη δραχμή. Ενδέχεται να αποδειχθεί εφικτή η συνύπαρξή τους, στο μέλλον, αλλά το πιθανότερο είναι ότι δεν θα εξελιχθούν έτσι τα πράγματα. Πρώτον, επειδή οι εταίροι μας το κάνουν σαφές με όλους τους τρόπους, ότι δεν μας θέλουν στην ευρωζώνη, αλλά ωστόσο μας ανέχονται μόνο επειδή φοβούνται τις συνέπειες της αποχώρησής μας. Αλλά, ακόμη, και γιατί αποβλέπουν πιθανότατα σε μια αποχώρησή μας, με τρόπο που δεν θα διακόψει τον αποικιοκρατικό δεσμό, που ήδη σφυρηλατείται ανάμεσα στη Γερμανία και στην Ελλάδα. Δεύτερον, επειδή, το πιθανότερο είναι ότι το εκ γενετής άρρωστο ευρώ, που ήδη βάλλεται τώρα από παντού, θα έχει διαλυθεί εις τα εξ ων συνετέθη, πολύ σύντομα, και σε πείσμα των σπασμωδικών προσπαθειών της ηγεσίας της ΕΕ για τη διάσωσή του. Ωστόσο, όταν αυτό συμβεί, η Ελλάδα κινδυνεύει να έχει ολόκληρη ξεπουληθεί, να έχει πλήρως καταστραφεί η παραγωγική της βάση και να έχει ολοκληρωτικά υποκύψει στις αλαζονικές ορέξεις της Γερμανίας. Αλλά, και τρίτον, επειδή με τις παρούσες συνθήκες, η επάνοδος στη δραχμή αποτελεί τη μοναδική ελπίδα επιβίωσης της χώρας, εφόσον θα μπορεί να της διασφαλίσει:
*Κυρίαρχο νόμισμα, με το οποίο θα είναι σε θέση να αρχίσει με επιτυχία μια επιθετική αναπτυξιακή πολιτική, και χάρις σ’αυτήν να αποπληρώσει εκείνο το τμήμα του χρέους, που δεν είναι επαχθές και απεχθές- υπενθυμίζω ότι στο διάστημα των τελευταίων 15 ετών έχουμε καταβάλει σε τόκους και χρεολύσια 422Ε δις, δηλαδή ποσό περίπου ίσο με το χρέος μας- και που έχει συμψηφιστεί με τις γερμανικές επανορθώσεις και το κατοχικό δάνειο.
*Τη δυνατότητα ελέγχου της ποσότητας κυκλοφορίας του χρήματος, και μέσω αυτής την ένταση της οικονομικής δραστηριότητας, το επίπεδο των τιμών, το ύψος της αμοιβής των συντελεστών της παραγωγής, και επιτέλους τη χάραξη μιας μακροοικονομικής πολιτικής, που να εξυπηρετεί τις ανάγκες της δικής μας οικονομίας.
*Την αναδιανομή του εισοδήματος, υπέρ των χαμηλόμισθων και χαμηλοσυνταξιούχων, που θεωρείται πρωταρχική για την επιτυχία της αναπτυξιακής διαδικασίας.
*Ακόμη και τη δυνατότητα αποπληρωμής του χρέους με πληθωριστικές δραχμές.

Η επάνοδος της Ελλάδος στη δραχμή αποτελεί θέμα καθημερινής συζήτησης από την επικεφαλής του ΔΝΤ, από τον Γερμανό υπουργό οικονομικών, καθώς και από πλήθος γνωστών αλλοδαπών οικονομολόγων. Άλλοτε με απειλητικό ή περιφρονητικό τρόπο για τη χώρα μας, και άλλοτε υποστηρίζοντας ότι αποτελεί τη μοναδική οδό σωτηρίας μας, και ακόμη ότι μπορεί να είναι και περιορισμένης διάρκειας. Εξάλλου, είναι γνωστό ότι ξένες τράπεζες και πολυεθνικές έχουν προ πολλού ετοιμάσει σενάρια συμπεριφοράς τους, για την περίπτωση επιστροφής της χώρας μας στη δραχμή.

Είναι, λοιπόν, σαφές ότι με τις παρούσες συνθήκες η εκστρατεία κατατρομοκράτησης του ελληνικού λαού, απέναντι στη δραχμή, αποτελεί ένα ακόμη έγκλημα εναντίον του. Γιατί, ενώ καλείται να τα βγάλει πέρα με μια πρωτοφανή λαίλαπα, του αφαιρείται κάθε αυτοπεποίθηση για να σταθεί στα πόδια του, και να τα καταφέρει. Ουσιαστικά, δηλαδή, ο τεχνητός αυτός εκφοβισμός του ελληνικού λαού βρίσκεται στο ίδιο μήκος και πλάτος με τις άθλιες κατηγορίες εναντίον του, περί διεφθαρμένου, περί τεμπέλη και άχρηστου, περί ευρισκόμενου σε πλοίο που βυθίζεται, περί ανίκανου και ανεπίδεκτου κ.ο.κ. Έτσι, η Ελλάδα γίνεται ουσιαστικά το εξιλαστήριο θύμα για τη σωτηρία του ευρώ.

Στην πραγματικότητα, ο υπερβολικός αυτός φόβος του μέσου Έλληνα, που μεθοδικά του καλλιεργείται, στο εσωτερικό, για την εξυπηρέτηση μικροπολιτικών συμφερόντων, τον πείθει ότι είναι ανίκανος να προχωρήσει στην ανάπτυξη του τόπου του, να τον προστατεύσει από τη λεηλασία των αρπακτικών, και να τον αξιοποιήσει. Αυτή η άθλια επιχείρηση εκφοβισμού αποσκοπεί να πείσει τον ελληνικό λαό ότι θα πεινάσει με τη δραχμή, ενώ θα ευτυχήσει δήθεν με το ευρώ, παρότι έγινε πραγματική κόλαση η ζωή του. Δηλαδή, παίζεται συνεχώς στην πλάτη του ένα θέατρο του παράλογου.

Και ενώ, θα ανέμενε κανείς από μια κυβέρνηση που πονάει το λαό τον οποίο διοικεί, να έχει σοβαρά μεριμνήσει για την εκπόνηση μελέτης περί του πρακτέου, στην πολύ πιθανή περίπτωση επανόδου μας στη δραχμή, ώστε τα μειονεκτήματα και οι κίνδυνοι αυτού του εγχειρήματος να ελαχιστοποιηθούν έναντι των πλεονεκτημάτων του, αντιθέτως ακολουθείται πολιτική στρουθοκαμήλου και στο θέμα αυτό.

Θα είναι, ασφαλώς, περιπέτεια η επιστροφή μας στη δραχμή. Θα περιέχει, ωστόσο, ελπίδα, την οποία αποκλείει η παραμονή μας στο καθεστώς της Τρόικας. Και, οπωσδήποτε, οφείλουμε να περισώσουμε ορισμένες αδιαπραγμάτευτες αξίες, όπως η εθνική κυριαρχία, η εθνική μας επιβίωση, η αποτροπή ξεπουλήματος του πλούτου της χώρας μας και η εθνική μας αξιοπρέπεια, που δεν εξαγοράζονται γιατί δεν έχουν τιμή. Αυτές, ακριβώς βρίσκονται σε ταχεία διαδικασία αφανισμού τους με το ευρώ, ενώ μπορούν να αναβιώσουν με τη δραχμή.

Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη
Επικεφαλής του ΟΧΙ 23.4.2012

Το νόμισμα δεν κάνει τη χώρα

Παπανδρέου…
… Μπερλουσκόνι (Ιταλία). Κάουεν (Ιρλανδία). Ραντιτσόβα (Σλοβακία). Πάχορ (Σλοβενία). Ρούτε (Ολλανδία). Μέσα σε ένα χρόνο, η κρίση του ευρώ έχει καταπιεί τόσο πολλούς ηγέτες, που το ευρωπαϊκό τοπίο αρχίζει να μοιάζει με πολιτικό νεκροταφείο.
Οι κατεστημένες…
… πολιτικές ελίτ της Ευρώπης πασχίζουν εδώ και δύο χρόνια να σώσουν το ευρωπαϊκό νόμισμα, αναζητώντας τη σωτηρία του σε ένα πρόγραμμα εξοντωτικής λιτότητας. Μέσα σε ένα τριήμερο, οι μεγάλες διαδηλώσεις στην Πράγα το Σάββατο, οι εκλογές στη Γαλλία την Κυριακή και η κατάρρευση της κυβέρνησης στην Ολλανδία τη Δευτέρα έδειξαν ότι οι επιλογές και οι προσταγές αυτής της ελίτ έχουν αρχίσει πια να αμφισβητούνται μαζικά από τους λαούς στους δρόμους και στις κάλπες. Το παράξενο είναι πως, παρ’ όλα αυτά, «οι ευρωπαίοι ηγέτες δείχνουν αποφασισμένοι να οδηγήσουν τις οικονομίες τους και τις κοινωνίες τους στον γκρεμό», διαπιστώνει ο οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν. Εχει άραγε ακόμη νόημα να συνεχίζονται οι άγονες συζητήσεις για τις «άσωτες» χώρες του ευρωπαϊκού Νότου που ζούσαν «πέρα από τις δυνατότητές τους»; Οι χώρες αυτές είναι σήμερα πιασμένες στην παγίδα του χρέους, αλλά το πρόβλημα έχει πάψει πια να είναι μόνο δικό τους. Η κρίση δεν αφορά μόνο το ελληνολατινικό μπλοκ. Το έχει πια ξεπεράσει. Πρώτη φορά, μια κυβέρνηση του ευρωπαϊκού Βορρά, από εκείνες μάλιστα που συγκροτούσαν τον σκληρό πυρήνα του ευρώ, κατέρρευσε κάτω από το βάρος αυτής της κρίσης. Και όπως προβλέπει ο ολλανδός πολιτικός επιστήμονας Πάουλ Νιούενμπουργκ, οι επόμενες ολλανδικές εκλογές θα έχουν ως επίκεντρό τους το ζήτημα της Ευρώπης, ίσως και την επιστροφή στο ολλανδικό εθνικό νόμισμα.
Ωσπου να ξεσπάσει…
… η κρίση, εμείς οι ευρωπαίοι πολίτες είχαμε λίγο – πολύ την εντύπωση πως ζούσαμε όλοι στον ίδιο κόσμο. Υστερα, καθώς ξαφνικά μεταβάλλονταν σε ανδράποδα για χρέη που δεν ήταν δικά τους, οι πολίτες που ζούσαν στις πιο χρεωμένες χώρες άρχισαν να παρακολουθούν τη ζωή τους να ξεφεύγει από τα χέρια τους και να διολισθαίνει συνεχώς στο επίπεδο του τρίτου κόσμου. Γι’ αυτούς τους πολίτες, ο πρώτος κόσμος γινόταν γοργά τρίτος. Τότε ακριβώς ο οικονομολόγος Μπερνάρ Κοντ, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Μπορντό, άρχισε να παρατηρεί μια διαδικασία προϊούσας τριτοκοσμοποίησης των λαών των περιφερειακών χωρών της Ευρώπης. Εβλεπαν το μέλλον τους να περνά αδυσώπητα από εκεί όπου είχαν περάσει κάποτε οι χρεωμένοι λαοί του Μεξικού, του Περού, της Αργεντινής, των Φιλιππίνων, της Ταϊλάνδης, με ανάλογες συνέπειες: καταστροφή της εργασίας τους, έκπτωση της υγείας τους, λεηλασία του εθνικού πλούτου τους.
Οι χώρες…
… του ευρώ είχαν πιστέψει πως χάρη στο ευρωπαϊκό νόμισμα βρίσκονταν στο απυρόβλητο. Η κρίση σήμερα αγγίζει ακόμη και τον πιο σκληρό πυρήνα του. Για να επαληθευτεί ακόμη μία φορά αυτό που ήταν πάντα γνωστό από την οικονομική ιστορία: το νόμισμα δεν κάνει τη χώρα, η χώρα κάνει το νόμισμα.

πηγη  ΙΝPRECOR

Χρυσή Αυγή: οργανωμένο ναζιστικό ψεύδος, οργανωμένο έγκλημα

1. Περί ναζισμού, αντισημιτισμού, παγανισμού και δημοκρατίας

α. ναζισμός

Ο Μιχαλολιάκος δεν παραδέχεται ότι είναι νεοναζιστής (λέει ότι είναι «έλληνας εθνικιστής») ή ρατσιστής (καταγγέλλει, αντίθετα, ότι «υπάρχει ρατσισμός κατά των Ελλήνων»). Δεν παραδέχεται ούτε ότι είναι αντισημίτης – δηλώνει μόνο «αντισιωνιστής».
Αρνείται ότι η οργάνωση έχει σχέση με τη σβάστικα («το έμβλημά μας είναι ο αρχαιοελληνικός μαίανδρος») ή ότι τα μέλη της χαιρετούν ναζιστικά, καθώς και ότι η Χρυσή Αυγή έχει σχέσεις με νεοναζιστικές οργανώσεις της Ευρώπης.

β. αντισημιτισμός

Αρνείται επίσης ότι αμφισβητεί το Ολοκαύτωμα: λέει, αντίθετα, ότι ο αριθμός των νεκρών εβραίων είναι «υπερβολικός», ότι ο σταλινισμός έκανε τα ίδια και χειρότερα και ότι αντιρρήσεις για τις «υπερβολές» περί Ολοκαυτώματος έχουν διατυπωθεί ακόμα και από αριστερούς (εννοεί τον αρνητή του Ολοκαυτώματος Γκαροντί).

γ. Κατοχή

Προκειμένου να ενισχύσει το επιχείρημα «άλλο ναζισμός, άλλο ελληνικός εθνικισμός», λέει ότι η ΧΑ τιμά τον αντικατοχικό αγώνα (αν και «οι Γερμανοί θα πέρναγαν έτσι κι αλλιώς»), ενώ συμπεριλαμβάνει σε αυτόν και τον Τσολάκογλου («πολέμησε πριν συνεργαστεί»)

δ. διεθνείς σχέσεις

Σε ό,τι αφορά την τρέχουσα συγκυρία, ο Μιχαλολιάκος τονίζει ότι διέκοψε τις σχέσεις της με τους γερμανούς «εθνικιστές», όταν αυτοί πήραν θέση κατά των ελληνικών συμφερόντων.

ε. δημοκρατία

Σε ερώτηση αν οι χρυσαυγίτες είναι δημοκράτες και αν συμμερίζονται τις αρχές της πλειοψηφίας και της αντιπροσώπευσης (που βεβαίως δεν είναι ταυτόσημες με τη δημοκρατία…), η απάντηση είναι θετική. Αυτό που ο Μιχαλολιάκος αντιτείνει είναι ότι το καθεστώς μετά το 1974 δεν είναι δημοκρατικό και αντιπροσωπευτικό.

στ. χριστιανισμός / παγανισμός

Ο ίδιος, τέλος, αρνείται ότι η ΧΑ είναι αντιχριστιανική-παγανιστική. Ο Μιχαλολιάκος λέει ότι σε σχετική συνδιάσκεψη «αποφάσισαν» πως η Ορθοδοξία αποτελεί σημαντική συνιστώσα του ελληνικού έθνους. Το θέμα γι’ αυτούς, αντίθετα, είναι να υπάρξει κάθαρση στους κόλπους του κλήρου, όπως επί επταετίας, ώστε να εκκαθαριστούν («να κουρευτούν») «οι αδερφές».

Στην πραγματικότητα

* Η ιδεολογία της οργάνωσης είναι ο εθνικοσοσιαλισμός (ναζισμός) και ο φυλετισμός (ρατσισμός). Τα έντυπά της υμνούν τον Χίτλερ και τον Ρούντολφ Ες και μιλούν στο όνομα της Φυλής (βλ. εδώ), εξ ου και το σύνθημα «Αίμα, Τιμή, Χρυσή Αυγή» (τελευταία τροποποιείται ως «Έθνος, Τιμή», αλλά ακόμα φωνάζουν και το άλλο). Γι’ αυτό το λόγο, εξάλλου, η οργάνωση συμπεριλήφθηκε στη λίστα ομοϊδεατών του ακροδεξιού Αντρέας Μπρέιβικ, που πέρσι αιματοκύλισε τη Νορβηγία.

* Ο φυλετισμός εξηγεί τη θέση του Μιχαλολιάκου (βλ. παλιότερη συνέντευξη στη ΝΕΤ) ότι «ο λευκός εγκληματίας είναι αδελφός». Ο ίδιος εξάλλου θεωρεί τον Χίτλερ «οραματιστή της Νέας Ευρώπης» (βλ. εδώ), ενώ τόσο ο αρχηγός, όσο και μέλη της οργάνωσης, χαιρετούν ναζιστικά (βλ. Δημοτικά Συμβούλια Αθήνας και Λαμίας, αλλά και συγκεντρώσεις της ΧΑ, όπως εδώ). Ο αντισημιτισμός τους τεκμηριώνεται τόσο από το χιτλερισμό τους και τη σχετική αρθρογραφία σε έντυπα και μπλογκ του χώρου, όσο και από την πρόσφατη δήλωση του ίδιου του Μιχαλολιάκου στον Τράγκα, σύμφωνα με την οποία αποδέχεται όσα γράφουν τα «Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών». Πρόκειται για το μανιφέστο του αντισημιτισμού, που συνέταξε η τσαρική μυστική αστυνομία «Οχράνα», και το οποίο αποτέλεσε βάση για τα αντισημιτικά πογκρόμ στη Ρωσία και όλη την Ευρώπη στις αρχές του 20ου. Σήμερα τα «Πρωτόκολλα» εξακολουθούν να συνοδεύουν θεωρίας συνωμοσίας.

* Σε ό,τι αφορά τις διεθνείς σχέσεις της οργάνωσης, η ΧΑ μόλις πρόσφατα κατήγγειλε το νεοναζιστικό γερμανικό NPD (βλ. εδώ), όχι για το ναζισμό του, αλλά για τη θέση του σε σχέση με την Ελλάδα και την οικονομική κρίση. Μέχρι πρόσφατα ωστόσο συνδεόταν μαζί του, ενώ εξακολουθεί να διατηρεί σχέσεις με οργανώσεις όπως η ιταλική νεοφασιστική Forza Nuova. Όλες οι νεοφασιστικές και νεοναζιστικές οργανώσεις με τις οποίες σχετίζεται η Χρυσή Αυγή, στο πλαίσιο και του» Ευρωπαϊκού Εθνικού Μετώπου» που ιδρύθηκε το 2004, βρίσκονται εδώ.

* Τα παραπάνω θα αρκούσαν για την εχθρότητα της Χρυσής Αυγής απέναντι στη δημοκρατία. Ο Μιχαλολιάκος, όμως, υπήρξε (κατά δήλωσή του στα Μέγαρα) φυλακισμένος δίπλα στους απριλιανούς πραξικοπηματίες – φυλακίστηκε το 1978 για κατοχή εκρηκτικών, και για τη φυλάκιση αυτή έχει δηλώσει περήφανος. Ο ίδιος υπήρξε και γραμματέας της νεολαίας ΕΠΕΝ, του κόμματος που ίδρυσε από τη φυλακή ο Γ. Παπαδόπουλος. Σύμφωνα με δήλωσή του στον Τράγκα, η πολιτική του καταγωγή είναι από την μεταξική οργάνωση «4η Αυγούστου», του επίσης ναζιστή Κ. Πλεύρη. Σε συγκέντρωση της Χρυσής Αυγής, τέλος, ο ίδιος ο Μιχαλολιάκος είχε δηλώσει ότι «αν χρειαστεί δεν είμαστε δημοκράτες, αν χρειαστεί λερώνουμε και τα χέρια μας», ενώ σε άλλη συγκέντρωση καθησύχασε τους οπαδούς του: «Δεν θα κάνουμε επερωτήσεις στη Βουλή. Αν κάνουμε όσα κάνουμε χωρίς κοινοβουλευτική ασυλία, σκεφτείτε πόσα θα κάνουμε τότε».

* Σε ό,τι αφορά το χριστιανισμό, είναι αλήθεια ότι για λόγους πολιτικής τακτικής η οργάνωση υποχρεώθηκε να ανακαλύψει τη σημασία του για το έθνος. Ως νεοναζιστική οργάνωση, όμως, είναι παγανιστική. Στα 1988, το περιοδικό «Χρυσή Αυγή» έγραφε ότι «ο ιουδαιοχριστιανισμός κατάφερε να εμφυτεύσει τον εβραϊκό σκοταδισμό στην Ευρώπη σε μια εποχή κρίσης των αξιών» (βλ. εδώ), ενώ και το νεανικό χρυσαυγίτικο περιοδικό «Αντεπίθεση» σημείωνε στις 5.1.2000, στο άρθρο «Ο Λευκός Εωσφόρος του 21ου αιώνα», ότι «ο Εωσφόρος είναι Αυτός που φέρνει το Λευκό φως». Σε σχετική ερώτηση, ο Μιχαλολιάκος απαντά με ειρωνείες («γελοιότητες περί δήθεν σατανισμού»).


2. Για τον «αντισυστημισμό» της ΧΑ, τις σχέσεις της οργάνωσης με το κράτος και την εγκληματική της δραστηριότητα


Η ΧΑ πολιτικοποιεί δύο ζητήματα: τη «λαθρομετανάστευση» και τη «διαφθορά των πολιτικών» ή, εναλλακτικά, την «κλεπτοκρατία της Μεταπολίτευσης».

* Σε σχέση με τη «λαθρομετανάστευση», παρακολουθεί εν μέρει τον «εκσυγχρονισμό» του ρατσιστικού λόγου. Δεν θεωρεί δηλαδή ότι οι ξένοι είναι εγκληματίες επειδή είναι ξένοι, ενώ παραδέχεται ότι στο οργανωμένο έγκλημα συμμετέχουν και Έλληνες. Αυτό που λέει είναι ότι οι ξένοι είναι καλύτερα να βρίσκονται στις χώρες τους, διότι «ακόμα και αν είναι ήσυχοι, προέχει η εθνική και φυλετική καθαρότητα του ελληνικού λαού». Για τους ίδιους, όντας άνεργοι, οι ξένοι είναι φυσικό να στραφούν προς το έγκλημα. Φυσικά η ΧΑ προβάλλει την εγκληματικότητα των ξένων ως τον κύριο λόγο που πρέπει να απελαθούν όλοι οι «λαθρομετανάστες», ενώ ουσιαστικά η ΧΑ εξισώνει τους «λαθρομετανάστες» με όλους τους μετανάστες: «Δεν υπάρχει νόμιμος μετανάστης: όλοι έχουν έρθει λαθραία».

* Σε σχέση με τη «διαφθορά» και την «κλεπτοκρατία της Μεταπολίτευσης», η ΧΑ είναι μια οργάνωση «εναντίον όλων» και κατά «του σάπιου συστήματος».

Ο Μιχαλολιάκος αρνείται ότι η οργάνωση έχει σχέση με το κράτος και το «βαθύ» κράτος και καταγγέλλει τον αποκλεισμό της ΧΑ από τα ΜΜΕ - τεκμήριο, κατά τον ίδιο, του αντισυστημισμού της. Αρνείται επίσης τη συνεργασία αστυνομίας-ΧΑ. Σε σχετική ερώτηση (αλλά και όποτε κατηγορείται για τη βία που ασκεί η ΧΑ), λέει ότι ο ίδιος αρνείται τη χρήση βίας για πολιτικούς σκοπούς, και δίνει ως παράδειγμα την πρόσφατη επίθεση κατά των γραφείων της στην Πάτρα, μετά την οποία η αστυνομία «προστάτεψε» τους αναρχικούς: «Δεν ασκούμε, αλλά υφιστάμεθα τη βία».

Πιο γενικά, η ΧΑ αντιστρέφει την κατηγορία περί «παρακρατικών», αποδίδοντάς την στην Αριστερά και την εξωκοινοβουλευτική Αριστερά, τους αναρχικούς και τις ΜΚΟ υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων – όλων, δηλαδή, των «ευνοημένων από την κλεπτοκρατία της ψευτοδημοκρατικής Μεταπολίτευσης».

Τεκμήριο του «αντισυστημισμού» της ΧΑ, τέλος, είναι η ρητορική κατά των τραπεζών και του Μνημονίου, κατά του ξένου κεφαλαίου («Σόρος»), υπέρ του «έλληνα εργάτη» (βλ. πρόσφατη επίσκεψη στη Χαλυβουργία).

Στην πραγματικότητα

Πολιτικοποιώντας την «εχθρότητα» για τη μεταπολιτευτική δημοκρατία εν γένει, και κάνοντας «σημαία» τον αντικομματισμό και την πάταξη της «λαθρομετανάστευσης», η υποτιθέμενα αντισυστημική Χρυσή Αυγή ταυτίζεται απόλυτα με την προεκλογική ατζέντα του συστημικού κέντρου (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΔΗΣΥ, μεγάλα συγκροτήματα ΜΜΕ).

Είναι επίσης αξιοσημείωτο ότι η ταύτιση («λαθρο»)μετανάστευσης και εγκληματικότητας, που αποτελεί σήμα κατατεθέν της ΧΑ, γίνεται από μια οργάνωση που δεν έχει πρόβλημα με το έγκλημα γενικά – ιδίως δε με «το λευκό εγκληματία, που είναι αδελφός». Η ίδια η οργάνωση, εξάλλου, συμμετέχει στο οργανωμένο έγκλημα. Το στέλεχός της, και υποψήφιος αντιπεριφερειάρχης Δυτικής Ελλάδας με την «Εθνική Συσπείρωση» Χρήστος Ρήγας, συνελήφθη πέρσι τον Απρίλιο για διπλή δολοφονία. Ο ίδιος είναι ιδιοκτήτης του μπαρ «Πύλες», ορμητηρίου της οργάνωσης στον Άγιο Παντελεήμονα. Στην ευρύτερη περιοχή, η οργάνωση πουλά προστασία σε μαγαζιά, στα πρότυπα της δράσης νεοναζιστικών οργανώσεων ανά την Ευρώπη, ενώ ως υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων, ο Μιχαλολιάκος είχε ζητήσει κάθε πολίτης της Αθήνας να εμπιστευτεί 3 ευρώ στα μέλη της ΧΑ ώστε να φροντίζουν –ένοπλοι- για τη δημόσια τάξη.

* Η εγκληματική δραστηριότητα της οργάνωσης στοιχειοθετείται, μεταξύ άλλων, από τις δικαστικές διώξεις μελών της, που για τον Μιχαλολιάκο οφείλονται στην πολιτική τους ένταξη. Εκτός από τον προαναφερθέντα Χρήστο Ρήγα, στη μακρά λίστα περιλαμβάνονται οι: Αντώνης-«Περίανδρος» Ανδρουτσόπουλος (επίθεση στον αριστερό φοιτητή Δ. Κουσουρή το 1998), Δημήτρης Ζαφειρόπουλος και Χάρης Κουσουμβρής (επίθεση σε μέλη του ΣΕΚ το 1996 – ο δεύτερος διώχθηκε επίσης για την επίθεση στον αριστερό φοιτητή Π. Χρυσό το 2002, αλλά και για ληστεία στην Καλαμάτα), Θόδωρος Μαγκώτσος και Δημήτρης Παπαγεωργίου (επίθεση στον Π. Χρυσό), Θέμις Σκορδέλλη (επίθεση εναντίον μεταναστών με μαχαίρι στον Αγ. Παντελεήμονα), Δ. Θεοδωρόπουλος (επίθεση στις 9.4.2012 στο Στέκι Μεταναστών Χανίων) κ.ά.

* Το προφίλ της «αντισυστημικής» και «διωκόμενης» δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα. Η ώσμωση της οργάνωσης με τμήματα του κρατικού μηχανισμού και η παρακρατική της λειτουργία έχουν καταγραφεί επανειλημμένα (βλ. π.χ. εδώ, εδώ , εδώ
και εδώ). Στις 2.2.2008, ΜΑΤ και μέλη της οργάνωσης επιτέθηκαν από κοινού εναντίον αντιφασιστικής συγκέντρωσης, ενώ σκανδαλώδης υπήρξε η προστασία του υπαρχηγού της οργάνωσης, Περίανδρου Ανδρουτσόπουλου (υπόθεση Κουσουρή), που για χρόνια φυγοδικούσε. Χρονικό της συνεργασίας ΧΑ-ΕΛΑΣ εδώ. Η συνεργασία αυτή έχει καταγγελθεί, μεταξύ άλλων, και στο βιβλίο του πρώην μέλους της Χάρη Κουσουμβρή («Γκρεμίζοντας το μύθο της Χρυσής Αυγής»).

Ενδεικτικό των διασυνδέσεων της οργάνωσης, είναι και το γεγονός ότι τα φυλλάδιά της τυπώνονταν από τη ΝΔ (βλ. εδώ).

* Όσο για τον «αντικαπιταλισμό» της, ο ίδιος ο Μιχαλολιάκος έχει δηλώσει στον Τράγκα ότι η οργάνωση δεν είναι κατά της ιδιοκτησίας γενικά. Η οργάνωση της Χα στο Βόλο είχε καταγγείλει την απεργία της Χαλυβουργίας ως «νέα Πιρέλλι», ενώ ενδεικτική είναι γενικά η στάση της κατά των συνδικαλιστών, τυπική για ναζιστική οργάνωση.

πηγη  Αnemos

Κριτήριο ψήφισης στη συνεργασία του "ΟΧΙ"

της Μαρίας Νεγρεπόντη - Δελιβάνη
Πρ. Πρυτάνεως και Καθηγήτριας στο Παν/μιο Μακεδονίας
Νομοτυπικά Επικεφαλής στη συνεργασία δυνάμεων με το ψηφοδέλτιο του «ΟΧΙ»


Το νεοσύστατο κόμμα “OXI” που προήλθε από τη συνεργασία της Δημοκρατικής Αναγέννησης (Στέλιος Παπαθεμελής), και ΕΠΑΜ (Δημήτρης Καζάκης), με επικεφαλής την υπογράφουσα, καλεί τους ψηφοφόρους να το ψηφίσουν. Ο κυρίαρχος στόχος του «ΟΧΙ» είναι η απελευθέρωση της χώρας από τον κατοχικό ζυγό.

Ο στόχος αυτός ταυτίζεται με τη μοίρα της κάθε Ελληνίδας και του κάθε Έλληνα, ανεξαρτήτως του αν ανήκει στον αριστερό, στον κεντρώο ή στον δεξιό πολιτικό χώρο.
Τα περιθώρια έχουν στενέψει υπερβολικά, γι' αυτό πρέπει να αντιδράσουμε άμεσα και αποφασιστικά. Γιατί αποτελεί, δυστυχώς, αδιαμφισβήτητο γεγονός, ότι η ανελέητη κατοχή των τελευταίων δύο και πλέον ετών, που επιβλήθηκε στην πατρίδα μας, σε περίοδο φαινομενικής ειρήνης, θα ολοκληρώσει το ρόλο της με την εξαφάνιση της Ελλάδος από τον κατάλογο των κυρίαρχων κρατών. Είναι, λοιπόν, θέμα εθνικής επιβίωσης να απαλλάξουμε, με όλα τα διαθέσιμα νόμιμα μέσα -και διαθέτουμε αρκετά-, τον εθνικό μας χώρο από τους κατακτητές, που εξαθλιώνουν το λαό, λεηλατούν το δημόσιο πλούτο και μετατρέπουν την Ελλάδα σε προτεκτοράτο της μεταλλαγμένης, σε Ηνωμένες Πολιτείες της Γερμανίας, Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Βιώνουμε μια πρωτοφανή οικονομική γενοκτονία. Οι «σωτήρες μας», εντός και εκτός της Ελλάδος, μας ανήγγειλαν, με τυμπανοκρουσίες, δέκα φορές μέχρι τώρα, ότι «μας έσωσαν». Η τελευταία «σωτηρία» μας, αυτή δηλαδή του κουρέματος του χρέους, υπήρξε ένα απερίγραπτης έκτασης φιάσκο, αφού -για να αναφέρω δύο μόνο από τα πολυάριθμα τραγικά αποτελέσματά του:
Α. Το 2020, το χρέος μας προβλέπεται ότι θα είναι ανώτερο, και συνεπώς ακόμη λιγότερο διαχειρίσιμο, σε σύγκριση με το 2009, ως ποσοστό στο ΑΕΠ. Και τούτο σε πείσμα των αιματηρών θυσιών 11 ολόκληρων ετών, της πλήρους εξαθλίωσης του λαού, της ζουγκλοποίησης της αγοράς εργασίας, του συνολικού ξεπουλήματος ολόκληρης της Ελλάδος και της απώλειας της εθνικής μας κυριαρχίας.
Β. Οι τέσσερις μεγαλύτερες τράπεζες της χώρας χρειάζονται 28Ε δισεκατομμύρια, για να ξανασταθούν στα πόδια τους, μετά τη ληστεία που υπέστησαν από το PSI. Παρότι, οι ελληνικές τράπεζες αρνούνται να χορηγήσουν δάνεια στη χειμαζόμενη ελληνική οικονομία, και παρότι οι αρμόδιοι αποκλείουν την κρατικοποίησή τους, ωστόσο θα είναι οι κατεξοχήν ευνοημένες –κατά πάγια άλλωστε τακτική- από το δάνειο των 130Ε δισεκατομμυρίων, που δόθηκε –προς το παρόν θεωρητικά- στη χώρα μας.

Τα δύο μεγάλα κόμματα, που ελπίζεται ότι θα παύσουν να είναι μεγάλα μετά την 6/5, έχουν συναινέσει στη συνέχιση της λήψης εγκληματικών και, χωρίς ημερομηνία λήξης, μέτρων -με επαναδραστηριοποίησή τους τον Ιούνιο. Οι δυνάστες μας επείγονται να εξασφαλίσουν και άλλα 16Ε δισεκατομμύρια μέσα από την αφαίμαξη και της τελευταίας ικμάδας της ελληνικής οικονομίας, και μέσα από την απομύζηση του εισοδήματος των φτωχότερων, αλλά και της μεσαίας τάξης. Επείγονται να μετατρέψουν την Ελλάδα σε κρανίου τόπο.

Σπεύδουν, βέβαια, οι δυνάστες μας, να μας διαβεβαιώσουν ότι από την οικονομία μας που χαροπαλεύει, θα ξεπηδήσει η ποθητή ανάπτυξη. Ωστόσο, είμαστε ήδη στον πέμπτο χρόνο βαθιάς ύφεσης, ενώ το ΔΝΤ προβλέπει συνέχισή της και για το 2013, αλλά και για το 2014, και στη συνέχεια….βλέπουμε. Πώς, αλήθεια, μπορεί νουνεχής άνθρωπος να αναμένει ότι η οικονομία μας θα νεκραναστηθεί;

Η σωτηρία της Ελλάδος απαιτεί ταχύρρυθμη ανάπτυξη εδώ και τώρα, με νύχια και δόντια. Διαφορετικά, έχουμε τελειώσει. Αλλά, φυσικά, με Μνημόνια, Τρόικες, Μεσοπρόθεσμα και όλον αυτόν τον συρφετό, είναι εντελώς αδιανόητη η όποιας μορφής ανάπτυξη. Έτσι, είναι σαφές, ότι με τη ζήτηση που συρρικνώνεται ανελέητα, εξαιτίας των συνεχιζόμενων εγκληματικών μέτρων, η υπόσχεση ορισμένων πολιτικών κομμάτων, ότι δήθεν θα προχωρήσουν σε ανάπτυξη, μέσα στο νεκρώσιμο περιβάλλον των Μνημονίων κλπ, θα πρέπει να εκληφθεί ως ευτράπελο.

Τα Μνημόνια και η απερίγραπτη συνοδεία τους οδηγούν την οικονομία σε πλήρες αδιέξοδο και τον ελληνικό λαό σε σίγουρη και μη αντιστρέψιμη καταστροφή. Πρέπει, αμεσότατα, να απαλλαγούμε απ’ αυτά. Η ψήφιση, λοιπόν, την 6η Μαΐου, πολιτικών κομμάτων, που έχουν αναλάβει την υποχρέωση τήρησης των, όντως, παρανοϊκών απαιτήσεων των Μνημονίων και του λοιπού απερίγραπτου συνονθυλεύματος, ισοδυναμεί με υπογραφή της καταδίκης της πατρίδας μας και όλων ημών.

Είναι εμφανές ότι οι ιθύνοντες της Τρόικας αντιμετωπίζουν με πανικό την πιθανότητα ριζικής αλλαγής του πολιτικού ελληνικού σκηνικού, που δεν θα εξασφαλίζει πια τυφλή συναίνεση με τους εγκληματικούς όρους των Μνημονίων. Ακριβώς, αυτός ο πανικός αποτελεί αδιάσειστο αποδεικτικό στοιχείο περί της ανυπαρξίας «μονόδρομων», που δήθεν μας υποχρεώνουν να σεβαστούμε το απεχθές και επαχθές περιεχόμενο των Μνημονίων.

22/4/2012
Μαρία Νεγρεπόντη - Δελιβάνη

Απλά...ΧοντροΠροδότης.

Επιβεβαίωσε τα βασικά χαρακτηριστικά της πολιτικής
και ανθρώπινης προσωπικότητάς του χτες βράδυ

ο κ.Βενιζέλος, με τη συνέντευξή του στον ΑΝΤ1.

Σταθερά φλύαρος, αλλαζόνας, λάτρης της μισής αλήθειας,
ξενόδουλος, μωροφιλόδοξος, αδίστακτος και αμετανόητος.

Προσπερνώντας τα παραπάνω και...
...ατάκες τύπου "πήρα τη χώρα στην πλάτη μου"...
...τα εκατοντάδες "εγώ" κι "εγώ"...
...τις "εύκολες" ερωτήσεις των δημοσιογράφων...
...την αντίφαση ανάμεσα στις προεκλογικές "δεσμεύσεις"
του και τις υπογραφές που έβαλε στα δύο Μνημόνια...
αξίζει σχολιασμού η διευκρίνιση που έδωσε, για
πρώτη φορά, στο ερώτημα ποιές είναι
"οι προοδευτικές δυνάμεις,με ευρωπαϊκό προσανατολισμό",
που, κατά το Πασοκ, οφείλουν να σχηματίσουν
κυβέρνηση μετά τις εκλογές.

Εν πρώτοις, λοιπόν, ο κ.Βενιζέλος απέκλεισε το ΚΚΕ.
Στη συνέχεια, το μεγαλύτερο τμήμα του ΣΥΡΙΖΑ.
Τον Κουβέλη και τους πρώην πράσινους συντρόφους του.
(δλδ...ΟΛΟΥΣ τους ευρισκόμενους - θεωρητικά έστω-
στα αριστερά του!!).
Τον νέο σχηματισμό του Καμμένου και τον Καρατζαφέρη,
που ήδη δοκιμάστηκε!! (κάτι που δεν με αφορά).

Ποιές, λοιπόν, είναι οι "προοδευτικές" δυνάμεις
που απόμειναν να σχηματίσουν μιά νέα κυβέρνηση;;
Η Ν.Δ...η Ντορίτα και ο...Μάνος!!
ΑΥΤΟΙ... και η Ολιγαρχία!!
ΑΥΤΟΙ... και οι διαπλεκόμενοι καναλάρχες και
εθνικοί εργολάβοι/προμηθευτές!!
ΑΥΤΟΙ... και οι τραπεζίτες!!
ΑΥΤΟΙ... και ο Ράϊνχεμπαχ!!

Ε!! ΝΑΙ!!
Μ ό ν ο με ΑΥΤΟΥΣ μπορεί να σχηματίσει
κυβέρνηση ο κ.Βενιζέλος!!
Μ ό ν ο με ΑΥΤΟΥΣ θα τη σχηματίσει!!
Απλά, γιατί θ έ λ ε ι και μ π ο ρ ε ί να κάνει
αυτό που κάνει ένας...ΧοντροΠροδότης.-


πηγη  Πολιτικο Κορακι

Έδρανα ή εδώλια;

Προδοσία. Δωσιλογισμός. Πραξικόπημα. Ξεπούλημα. Οι εκλεγμένοι πολιτικοί, αντιπρόσωποι των ελλήνων πολιτών, έχουν πολλές φορές κατά τη διάρκεια της Κρίσης αντιμετωπιστεί με τέτοιου είδους μομφές, οι οποίες έχουν όχι μόνο πολιτική αλλά και νομική διάσταση. Ποιες είναι όμως οι συγκεκριμένες κατηγορίες που θα αντιμετώπιζαν οι πολιτικοί, αν ποτέ καλούνταν να λογοδοτήσουν στη δικαιοσύνη; Το UNFOLLOW έθεσε το ερώτημα σε ειδικούς: Μήπως κάποιοι από όσους ζητούν την ψήφο μας, δεν θα έπρεπε να ξανακαθίσουν σε έδρανα της Βουλής αλλά να σταθούν στο εδώλιο του κατηγορουμένου;

Του Άρη Χατζηστεφάνου




“Θα ήταν δυνατόν άραγε οι βασικοί πρωταγωνιστές του δράματος, που για ακόμη μια φορά διεκδικούν την ψήφο μας, αντί να καταλήξουν ξανά στα έδρανα της Βουλής, να οδηγηθούν στο δικαστήριο όπως μοιάζει να εύχεται πλέον η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών; [...] Αναζητώντας ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες συγκεκριμένων πολιτικών, ξετυλίχθηκε μπροστά μας ένα οργανωμένο σχέδιο του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΛΑΟΣ να ισοπεδώσουν ό,τι κέρδισε ο ελληνικός λαός σε εργασιακά και δημοκρατικά δικαιώματα από τις αρχές του 19ου αιώνα. Γι’ αυτόν το λόγο η έρευνά μας εστιάζει στις ευθύνες από την επιβολή του μνημονίου και όχι στις εκατοντάδες ποινικές ευθύνες που θα μπορούσαν να αποδοθούν για διαφθορά, μίζες ή όποια άλλη ενδεχόμενη παράνομη πράξη του παρελθόντος. Επίσης, ο διαχωρισμός αφορά τους πολιτικούς του μνημονίου και όσους βρέθηκαν απέναντί τους και όχι συγκεκριμένα κόμματα. Εάν οι «κατηγορούμενοι» του κειμένου αυτού τυχαίνει να προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ, αφού κατέλαβαν υπουργικούς θώκους, οι ίδιες κατηγορίες βαρύνουν επίσης τους έτερους μνημονιακούς πολιτικούς ηγέτες Αντώνη Σαμαρά και Γιώργο Καρατζαφέρη, που στήριξαν αυτή την πολιτική. [...]

Ας προσέλθουν λοιπόν οι κατηγορούμενοι…

Ευάγγελος Βενιζέλος, (πρώην) υπουργός Οικονομικών

[...] Ίσως η πιο πρόσφατη και εύκολα αναγνωρίσιμη κατηγορία είναι η συνεργασία του Υπουργείου Οικονομικών με την Τράπεζα της Ελλάδας, οι οποίοι μετέτρεψαν εν κρυπτώ τα αποθεματικά ΑΕΙ, ΤΕΙ και νοσοκομείων σε ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου, που στη συνέχεια «κούρεψαν». Με αυτόν τον τρόπο το υπουργείο Οικονομικών λεηλάτησε 87 εκατομμύρια ευρώ από τα ΑΕΙ, 100 εκ. από τα ΤΕΙ, ενώ άγνωστο παραμένει το πλιάτσικο στα νοσοκομεία (πληροφορίες κάνουν λόγο για απώλειες της τάξης του 90%). Όπως κατήγγειλαν οι πρυτάνεις, οι οποίοι απειλούν με μήνυση τους υπευθύνους, η μυστική μετατροπή των καταθέσεών τους έγινε μόλις στις 9 Μαρτίου, την ημέρα δηλαδή που κλείδωσε το PSI.

[...] Προς διερεύνηση όμως θα έπρεπε να βρίσκονται και συγκεκριμένες ρυθμίσεις που αποδέχθηκε το υπουργείο Οικονομικών στη νέα δανειακή σύμβαση και οι οποίες ορίζουν ότι η Ελλάδα και η Τράπεζα της Ελλάδας «παραιτούνται αμετάκλητα και ανεπιφύλακτα από κάθε δικαίωμα ασυλίας που ήδη έχουν ή μπορούν να δικαιούνται σε σχέση με τα ίδια και τα περιουσιακά τους στοιχεία έναντι νομικών διαδικασιών σχετικά με την παρούσα σύμβαση» (κεφ. 15, παρ. 4). Η παραίτηση ασυλίας για την Τράπεζα της Ελλάδας σημαίνει και δικαίωμα κατάσχεσης των 147,5 τόνων χρυσού της χώρας που βρίσκονται αποθηκευμένα στα θησαυροφυλάκια της Τράπεζας της Αγγλίας και της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ. Θεωρητικά, η πολυδιαφημιζόμενη από τον Ευ. Βενιζέλο δανειακή σύμβαση επιτρέπει στους δανειστές να επιχειρήσουν να κατασχέσουν τα αποθέματα χρυσού και άλλα περιουσιακά στοιχεία της χώρας εάν η Ελλάδα καθυστερήσει έστω και ένα ευρώ.

Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, υπουργός Προστασίας του Πολίτη

Ελάχιστοι έλληνες πολιτικοί έχουν βρεθεί αντιμέτωποι με τόσες πολλές και καλά τεκμηριωμένες κατηγορίες όσο ο «ράμπο» του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος. Οι περίφημες «προληπτικές προσαγωγές», τις οποίες εισήγαγε στη χώρα εν όψει των κοινωνικών αντιδράσεων για την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης, προκάλεσαν την αντίδραση ακόμη και του ειδικού εισηγητή του ΟΗΕ στα θέματα προστασίας των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών. Ο Μάρτιν Σέινιν κατηγορεί τον Μ. Χρυσοχοΐδη για «παραβίαση των στάνταρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» και για πρακτικές ασύμβατες με μια δημοκρατική κοινωνία.

Γενικότερα, ο αγαπημένος έλληνας υπουργός του FBI προΐσταται ενός μηχανισμού καταστολής ο οποίος κουρελιάζει το Σύνταγμα κάθε φορά που καλείται να αντιμετωπίσει μια διαδήλωση. Έχουμε κατ’ αρχάς παραβίαση του άρθρου 5 του ελληνικού Συντάγματος περί ελευθερίας ανάπτυξης της προσωπικότητας και συμμετοχής στην κοινωνική και πολιτική ζωή αλλά και παραβίαση της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (άρθρο 3: εξευτελιστική μεταχείριση, άρθρο 5: δικαίωμα στην προσωπική ελευθερία, άρθρο 6, παρ. 2 και 3: τεκμήριο αθωότητας και δικαιώματα κρατουμένου, και άρθρο 10: ελευθερία έκφρασης). Οι πραιτοριανοί του Μ. Χρυσοχοΐδη έχουν κατηγορηθεί επίσης για παράνομες δακτυλοσκοπήσεις και φωτογραφήσεις αθώων πολιτών (άρθρο 27, παρ. Η΄ Π.Δ. 342/77), κατάχρηση εξουσίας (άρθρο 239 Π.Κ.) και κατά συρροή κατακρατήσεις παρά το Σύνταγμα (άρθρο 326 Π.Κ.). [...]

Γιώργος Κουτρουμάνης, υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης

Ελάχιστοι πολιτικοί στην ιστορία της Ευρώπης μπορούν να ισχυρίζονται ότι κατάφεραν με μια υπογραφή τους να γυρίσουν της χώρα τους σχεδόν δύο αιώνες πίσω. Όπως εξηγεί όμως στο UNFOLLOW o καθηγητής εργατικού δικαίου του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Άρης Καζάκος, αυτό ακριβώς συνέβη με την Πράξη 6 του 2012 του Υπουργικού Συμβουλίου, που υλοποιεί τις δεσμεύσεις του δεύτερου μνημονίου και για την οποία έχει κεντρική ευθύνη ο υπουργός Εργασίας – μαζί φυσικά με τον πρωθυπουργό και ολόκληρο το υπουργικό συμβούλιο. Με τη συγκεκριμένη πράξη καταρχάς έχουμε παρέμβαση στο περιεχόμενο της ισχύουσας συλλογικής σύμβασης εργασίας, προκειμένου να μειωθούν οι μισθοί, ενώ παράλληλα οδηγούμαστε σε αναγκαστική λήξη για όλες τις ισχύουσες συλλογικές συμβάσεις.

Το μυστικό της απόφασης βρίσκεται στην τρίτη ρύθμιση για την κατάργηση της προσφυγής των εργαζομένων στη διαιτησία. Με αυτό τον τρόπο, εξηγεί ο Α. Καζάκος, καταστρέφεται η δομή του συστήματός μας που εξασφάλιζε συλλογικές ρυθμίσεις για τους εργαζόμενους και προστατεύονταν από το άρθρο 22, παρ. 2 του Συντάγματος. [...]

Φίλιππος Πετσάλνικος, Πρόεδρος της Βουλής

Καθώς και μόνο η αναφορά των λέξεων «κοινοβουλευτικό πραξικόπημα» συνήθως προκαλεί υστερικές κρίσεις του Ευ. Βενιζέλου, τείνουμε να ξεχνάμε ότι καθ’ ύλην αρμόδιος για την τήρηση της συνταγματικής τάξης στο κοινοβούλιο είναι ο εκάστοτε πρόεδρός του. Ήδη από την ψήφιση του πρώτου μνημονίου, ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών, η ΑΔΕΔΥ, συνταξιούχοι, σύλλογοι και φορείς είχαν καταθέσει προσφυγές καταγγέλλοντας ότι ψηφίστηκε ως νομοσχέδιο, που απαιτεί 151 βουλευτές, και όχι ως διεθνής σύμβαση, που απαιτεί 180 βουλευτές. [...]

Η συνέχεια στο UNFOLLOW#5!

Catastroika

Μετά από πολύμηνη δουλειά, παρουσιάζεται δημόσια σε τέσσερις μέρες το ντοκιμαντέρ Catastroika των Άρη Χατζηστεφάνου και Κατερίνας Κιτίδη που ως θέμα έχει τις ιδιωτικοποιήσεις. Συνδικαλιστές και επιστήμονες από την Ελλάδα και το εξωτερικό δείχνουν με παραδείγματα τον ζόφο που θα ακολουθήσει το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.

Σχεδόν έτοιμο είναι το δεύτερο ντοκιμαντέρ της ομάδας που πέρυσι τέτοια εποχή παρουσίασε το Debtocracy το οποίο είδαν σχεδόν δύο εκατ. άνθρωποι και πρόβαλλαν δεκάδες τηλεοράσεις σε όλο τον κόσμο από την Ιαπωνία μέχρι τον Ισημερινό. Το ντοκιμαντέρ, με τίτλο Catastroika, θα ανέβει στην ιστοσελίδα www.catastroika.com την Πέμπτη το βράδυ στις 8, απ’ όπου θα μπορούν να το παρακολουθήσουν όλοι όσοι ενδιαφέρονται. Και είναι πάρα πολλοί αν κρίνουμε από το ενδιαφέρον που

Ακόμα ένα θύμα των ίδιων ηθικών αυτουργών

"ΒΙΑ είναι να δουλεύεις 40 χρόνια για ψίχουλα και να αναρωτιέσαι αν ποτέ θα βγεις στη σύνταξη.
ΒΙΑ είναι τα ομόλογα, τα κλεμμένα ασφαλιστικά ταμεία, η χρηματιστηριακή απάτη.
ΒΙΑ είναι να αναγκάζεσαι να παίρνεις ένα στεγαστικό δάνειο που τελικά το πληρώνεις χρυσό.
ΒΙΑ είναι το διευθυντικό δικαίωμα του εργοδότη να σε απολύει όποια στιγμή θέλει.
ΒΙΑ είναι η ανεργία, η προσωρινότητα, τα 700 ευρώ με ή χωρίς ένσημα.
ΒΙΑ είναι τα εργατικά «ατυχήματα», επειδή τα αφεντικά περιορίζουν τα εξόδά τους εις βάρος της ασφάλειας των εργαζομένων.
ΒΙΑ είναι να παίρνεις ψυχοφάρμακα και βιταμίνες για να ανταπεξέλθεις στα εξαντλητικά ωράρια.
ΒΙΑ είναι να είσαι μετανάστρια, να ζεις με το φόβο ότι θα σε πετάξουν ανά πάσα στιγμή έξω από τη χώρα και να βιώνεις μια διαρκή ανασφάλεια.
ΒΙΑ είναι να είσαι ταυτόχρονα μισθωτή, νοικοκυρά και μάνα.
ΒΙΑ είναι να σου πιάνουν το κώλο στη δουλειά και να σου λένε «Χαμογέλα ρε τι σου ζητάμε;»

Το ΧΩΝΙ

Προσοχή, προσοχή, σας ομιλεί Το ΧΩΝΙ. Αυτή την Κυριακή:
-Βενιζέλος-Λοβέρδος έβγαλαν λάδι τον Ακη! Δημοσιεύουμε τα έγγραφα που τους εκθέτουν. Είναι ένοχοι συγκάλυψης ή αθώοι λόγω βλακείας;
-Ο Nigel Farage μιλάει Στο ΧΩΝΙ: «Αυτό που σας κάνουν οι Ευρωπαίοι είναι σατανικό! Είστε υπό κατοχή. Οι ηγέτες σας όχι μόνο δεν πολέμησαν αλλά υπέγραψαν κι ένα χαρτί που λέει ότι ποτέ των ποτών δε θα αντισταθούν»!
-Πολ Τόμσεν, ο άνθρωπος που καταστρέφει λαούς και ισοπεδώνει χώρες κυκλοφορεί ελεύθερος ανάμεσά μας. Το βιογραφικό του «οικονομικού δολοφόνου».
-ΕΡΕΥΝΑ (1): Θα πληρωνόμαστε με μισθούς Βουλγαρίας. Θα αγοράζουμε με τιμές Ελλάδας, ακόμη και τα βασικά. Ολο το αρρωστημένο σχέδιό τους, με πίνακες και αριθμούς.
-ΕΡΕΥΝΑ (2): Είναι Ελληνες. Είναι οι πρώην γείτονές μας. Είναι οι άστεγοι που ο Αντώνης κι ο Βαγγέλης κάνουν ότι δε βλέπουν. Το ΧΩΝΙ τους βλέπει κάθε μέρα.
-ΕΡΕΥΝΑ (3): Ολο και περισσότερα παιδιά πηγαίνουν πεινασμένα στο σχολείο.
Ακόμα, Το ΧΩΝΙ κρατάνε:
Ο Τζίμης Πανούσης στο «MOUNIALL-ΔΟΜΗΜΕΝΑ ΒΡΩΜΟΛΟΓΑ:
«Γαλανόλευκη κατηφόρα οδηγεί στον Καιάδα ντουγρού»!
Ο Δημήτρης Πουλικάκος:
«Προσοχή μη μας τουμπάρει ο Βάγγος το γομάρι»!
Ο Γιάννης Ζουγανέλης:
«Ανάσταση στη μεγάλη ιδεολογία των Ελλήνων»!
Ο Δημήτρης Καζάκης:
«Φέρνουν 27 νέα φορολογικά μέτρα μέχρι τον Ιούνιο».
Το ΧΩΝΙ βγαίνει στις γειτονιές και κρεμιέται στα περίπτερα όλης της χώρας με τιμή πώλησης 1,5 ευρώ.