ΔΕ ΓΑΜΙΕΣΑΙ ΡΕ ΚΡΑΤΟΣ!

Δηλαδή πόσο έξυπνοι είναι οι μηχανισμοί σου, ρε Κράτος, που θέλουν να με βάλουν να πλακωθώ με τους φαρμακοποιούς επειδή μου ζητάνε να πληρώσω τα φάρμακά μου; Πλήρωσα ποτέ ασφαλιστικές εισφορές στο φαρμακοποιό; Τίποτα δε μου χρωστάει εκείνος. Εσύ μου τα χρωστάς, Κράτος απατεώνα.
Πόσο έξυπνο είσαι, ρε Κράτος, που βάζεις τους μηχανισμούς σου να με πείσουν ότι «Κράτος είμαστε όλοι»; Εγώ είμαι πολίτης. Εσύ έχεις υποχρέωση να με υπηρετείς. Εγώ σε πληρώνω χρόνια ολόκληρα. Κι εσύ με κλέβεις χρόνια ολόκληρα. Αν είναι να μπει κάποιος φυλακή επειδή χρωστάει στον άλλον, είσαι εσύ κι όχι εγώ. Δεν είσαι ανώνυμο κράτος. Έχεις το πρόσωπο του κάθε κόμματος που υποσχέθηκε να με υπηρετεί και το ονοματεπώνυμο του κάθε πρωθυπουργού.
Πόσο γαλαζοαίματο είσαι, ρε Κράτος καθώς όλοι όσοι μπερδεύονται με τα της διαχείρισής σου αποτελούν μια τεράστια οικογενειακή συγκέντρωση; Ο Γιάννος Παπαντωνίου βάφτισε την κόρη του Στουρνάρα. Η σύζυγος του Παπαντωνίου, δεν έχει δηλώσει τα χρήματα που είχε καταθέσει σε υποκαταστήματα της HSBC στη Γενεύη, ύψους άνω των 2 εκατ. δολαρίων και τώρα «ελέγχεται». Από ποιους ελέγχεται; Από υπηρεσίες των οποίων o Στουρνάρας είναι πολιτικός προϊστάμενος. Θες να με τρελάνεις ρε Κράτος, και να πειστώ ότι μέσα σ’ ένα τεράστιο σόι πολιτικο-επιχειρηματιών ελέγχεστε μεταξύ σας;
Για πόσο μάγκας περνιέσαι ρε Κράτος που αρνήθηκες να χρησιμοποιήσεις την έστω πειραγμένη λίστα Λαγκάρντ με το επιχείρημα ότι δεν προερχόταν από νόμιμη πηγή; Εδώ ρε Κράτος γελοίο έχεις δημιουργήσει τετραψήφιο αριθμό για να ρουφιανευόμαστε ανώνυμα οι πολίτες μεταξύ μας έστω και για «περίεργα πολυτελή βίο», κι όταν πέσει ανώνυμη ρουφιανιά, πας και κάνεις έλεγχο. Αυτό είναι νόμιμο δηλαδή, αλλά η λίστα Λαγκάρντ που ήξερες ποιος σου την έδωσε, δεν είναι;
Πόσο απίστευτος καραγκιόζης είσαι ρε Κράτος που θες να με πείσεις ότι κυνηγάς τη φοροδιαφυγή, την ώρα που για ακόμη μια φορά τη νομιμοποιείς παρέχοντας μια ντουζίνα φοροαπαλλαγές στους εφοπλιστές; Αυτό δεν είναι νόμιμη φοροδιαφυγή δηλαδή; Αλλά επειδή συνήθισες κάθε μέρα να δίνεις στη δημοσιότητα ονόματα συλληφθέντων για χρέη εκατομμυρίων στο Δημόσιο και θες να σου λέμε «μπράβο» και «ζήτω», για πες μας πόσα μάζεψες απ’ όλους αυτούς; Για εκατοντάδες εκατομμύρια έκανες συλλήψεις. Γιατί δε μας λες πόσα πήρες; Μήπως επειδή δεν πήρες τίποτα; Μήπως επειδή τους ήθελες μόνο για πυροτέχνημα; Μήπως επειδή η νομοθεσία σου που διευκολύνει τη φοροδιαφυγή, σ’ έκανε να πάρεις μόνο τ’ αρχίδια σου;
Πόσο κωλοκράτος είσαι ρε Κράτος που ενώ ομολογείς ότι δε μπορείς ή το πιθανότερο δε θες να ελέγξεις τα τέσσερα όλα κι όλα διυλιστήρια που υπάρχουν στην Ελλάδα, έρχεσαι και φορτώνεις σ’ εμένα την ποινή για λαθρεμπόριο καυσίμων; Δεν πήρα φέτος πετρέλαιο. Κυκλοφορώ στο σπίτι με 5 μπλούζες, 2 παλτά και 3 σώβρακα από μέσα εξ αιτίας των ελέγχων που δε θες να κάνεις και ζητάς να σε σεβαστώ;
Πόσο ξεφτιλισμένο είσαι ρε Κράτος την ώρα που κάνεις τα πάντα για να ενισχύσεις τη φοροδιαφυγή σε κάθε κοινωνικό στρώμα; Εμένα, Κράτος τρισάθλιο, αν έρθει η ιδιοκτήτρια και μου προτείνει να δηλώνω ότι πληρώνω μικρότερο ενοίκιο επειδή της έχεις αυξήσει το φόρο αλλά τον μείωσες σε όσους νοικιάζουν ολόκληρα κτίρια και παίρνουν ενοίκια εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ, γιατί να της το αρνηθώ; Ούτως ή άλλως Κράτος σάπιο, μου αφαίρεσες το δικαίωμα να δικαιολογώ το ενοίκιό μου στη φορολογική δήλωση, ενώ η ιδιοκτήτρια του σπιτιού θα μου κόψει 30 ευρώ που τα έχω ανάγκη. Αυτό γουστάρεις ανώμαλο Κράτος, να με κάνεις για 30 ευρώ τον μήνα συμμέτοχο στη φοροδιαφυγή κι ύστερα να βάζεις τον κάθε σκατοκουβά σου να δηλώνει ότι όλοι μαζί τα φάγαμε.
Κράτος, δεν τα πηγαίναμε ποτέ καλά εμείς οι δύο. Χαίρομαι που βλέπω όλο και περισσότερους να μην τα πηγαίνουν καλά μαζί σου. Νιώθω ωραία που βλέπω χτεσινούς νοικοκυραίους να σε σιχαίνονται και να σε βρίζουν. Κράτος, κάθε μέρα που ξυπνάω μου ζητάς λεφτά. Δε σε νοιάζει πού θα τα βρω, αλλά μου ζητάς λεφτά για να καλύψεις τις τρύπες που αφήνουν οι πολιτικοί και οι κολλητοί τους επιχειρηματίες. Μου κόβεις κάθε φοροαπαλλαγή, αλλά διατηρείς όλες τις φοροαπαλλαγές στους βουλευτές. Κοροϊδεύεις ότι δε θα κόψεις τις φοροαπαλλαγές για τα παιδιά – λες και κάνεις χάρη – αλλά τα παίρνεις από το τέλος επιτηδεύματος και τα χαράτσια.

Κράτος ασυγκράτητης μαλακίας, μόνο δύο επιλογές μου αφήνεις. Ή να σαλτάρω ή να σε στείλω να γαμηθείς. Σε πληροφορώ μετά λύπης σου ότι δεν έχω κανένα σκοπό να σαλτάρω. Οπότε, άντε και γαμήσου.

πηγη

Μια σκιαγραφία του άνομου καθεστώτος δανεισμού

Τον τελευταίο καιρό απορούν πολλοί για το φαινόμενο της έκδοσης Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου (ΠΝΠ) από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, θέτοντας το ερώτημα, αν οι Πράξεις αυτές είναι σύμφωνες με το Σύνταγμα. Ασφαλώς είναι αντισυνταγματικές. Βεβαίως και παλαιά έχει γίνει κατάχρηση του θεσμού και έχει επικριθεί, κάτω, όμως, από άλλες συνθήκες και σε εποχή πλήρους λειτουργίας του πολιτεύματος.

Οι σημερινές ΠΝΠ όχι απλά δεν είναι σύμφωνες με το Σύνταγμα, αλλά παραβιάζουν κατάφωρα το πολίτευμα στο επίπεδο άσκησης της νομοθετικής λειτουργίας. Όταν λειτουργεί η Βουλή δεν δικαιολογείται, καταρχήν, θέσπιση νόμων από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Αν ήταν πράγματι επείγουσα η θέσπιση αυτών των νόμων, μπορούσε κάλλιστα η κυβέρνηση να τους εισαγάγει στη Βουλή για συζήτηση και ψήφιση με τη διαδικασία κατεπείγοντος ή επείγοντος χαρακτήρα νομοσχεδίων. Αλλά και το περιεχόμενο των ΠΝΠ κάθε άλλο είναι παρά «έκτακτη περίπτωση εξαιρετικά επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης», όπως απαιτεί το Σύνταγμα. Πρόκειται για ρυθμίσεις οργάνωσης και λειτουργίας δημοσιονομικών υπηρεσιών, για περικοπές μισθών και συντάξεων, διαθεσιμότητας υπαλλήλων κ.ά. Πρόκειται για θέματα, για τα οποία ο κυβερνητικός συνασπισμός δεν ήθελε προφανώς συζήτηση.

Παράκαμψη κυριαρχίας

Είναι φανερό ότι με τις Πράξεις αυτές έχομε κατάφωρη παράκαμψη του αντιπροσωπευτικού ...
σώματος, που θίγει την αρχή της λαϊκής κυριαρχίας. Η κύρωσή τους από τη Βουλή δεν αναπληρώνει τη συζήτηση νομοσχεδίων. Επικαλούνται ότι το επείγον προερχόταν από τις Βρυξέλλες. Θα πρέπει, όμως, να υπογραμμίσομε ότι οι «διαταγές» της τρόικας και της Ευρωζώνης, που παραβιάζουν κατάφωρα και το διεθνές και το ευρωπαϊκό δίκαιο και το Σύνταγμα, δεν θα μπορούσαν να αποτελούν περίπτωση «έκτακτης και επείγουσας ανάγκης» για ένα κράτος, παρά μόνο για όργανα της υποτέλειας. Καμιά ξένη δύναμη ούτε μπορεί ούτε επιτρέπεται να παρεμβαίνει και να επιβάλλει διαδικασίες κατά παράβαση του Συντάγματος.

Δυστυχώς, το φαινόμενο των ΠΝΠ αποτελεί ένα πολύ μικρό μέρος της ολοκληρωτικής πια παραβίασης της συνταγματικής τάξης. Όλες οι θεμελιώδεις αρχές που εγγυώνται το Σύνταγμα, οι Συνθήκες της Ε.Ε., το Συμβούλιο της Ευρώπης και το Διεθνές Δίκαιο έχουν παραβιαστεί. Με όλα τα «Μνημόνια» (άλλοι τα λένε δυο, άλλοι τρία) και την εφαρμογή του όλου «προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής» έχουν παραβιαστεί στον πυρήνα τους οι θεμελιώδεις αρχές: της εθνικής κυριαρχίας, του κοινωνικού κράτους δικαίου και της δικαστικής προστασίας και το ίδιο το πολίτευμα της δημοκρατίας.

Παραίτηση υπέρ δανειστών

Υπενθυμίζομε ότι από τον Μάη του 2010 αποκαλύψαμε και καταγγείλαμε την παραίτηση υπέρ των δανειστών των δικαιωμάτων προστασίας της εθνικής κυριαρχίας και την ολοκληρωτική δέσμευση του συνόλου των δημόσιων πηγών πλούτου, σημερινών και μελλοντικών. Οι δεσμεύσεις αυτές επαναλήφθηκαν και στο επόμενο «Μνημόνιο». Υπενθυμίζομε, επίσης, ότι η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε τον επονείδιστο νόμο του «Ταμείου» για την «αξιοποίηση» της δημόσιας περιουσίας και τον ειδικό λογαριασμό για την εξυπηρέτηση των δανείων, στον οποίο θα πηγαίνουν, για όσα χρόνια κρατάει το χρέος, «εντός δέκα ημερών» (sic) όλα τα έσοδα του κράτους (έσοδα «αξιοποίησης» της δημόσιας περιουσίας, τα φορολογικά έσοδα και, όπως φαίνεται, και τα δανειζόμενα ποσά).

Στο σημείο αυτό θέλω να ρωτήσω τον υπουργό Οικονομικών και οικονομολόγο, ο οποίος μας απειλούσε ότι, αν δεν πάρομε τη δόση, η Ελλάδα «θα πάθει ασφυξία»: Αυτές οι ρυθμίσεις δεν οδηγούν την Ελλάδα σε οριστική ασφυξία, όταν δεν μένει στο κράτος έστω ένα μικρό ποσοστό ούτε από τις επενδύσεις του, ούτε από κανένα έσοδο; Ή αυτή η ασφυξία της Ελλάδας για πολλές γενιές δεν μας ενδιαφέρει, αλλά μας ενδιαφέρει μόνο η προσωρινή «ασφυξία» μιας δόσης;

Υπενθυμίζομε ακόμη ότι δεν κυρώθηκε καμία διεθνής σύμβαση ή συμφωνία των «Μνημονίων» από τη Βουλή, όπως απαιτεί το διεθνές δίκαιο και το Σύνταγμα. Και επειδή μιλάμε για ΠΝΠ, υπενθυμίζω ότι το «Β’ Μνημόνιο» θεσπίστηκε με τέτοια Πράξη (ΦΕΚ Α΄55/14.3.12.) ως «Έγκριση Σχεδίου Κυρίας Σύμβασης…», δηλαδή ως έγκριση σχεδίου διεθνούς σύμβασης (!), και αργότερα κυρώθηκε από τη Βουλή πάλι ως «Έγκριση Σχεδίου Σύμβασης».

Το Υπουργικό Συμβούλιο που πρότεινε την ΠΝΠ, η Βουλή που την κύρωσε και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας που εξέδωσε και την ΠΝΠ και τον κυρωτικό νόμο, δεν σκέφθηκαν τι νόμος είναι αυτός, αφού «σχέδιο διεθνούς σύμβασης» δεν μπορεί να αποτελέσει περιεχόμενο νόμου; Ούτε συνέβη ποτέ, όσο γνωρίζω, στην ιστορία της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Εδώ είχαμε ένα καθαρό νομοθετικό πραξικόπημα. Παρ’ όλα αυτά οι ανυπόστατες αυτές συμβάσεις και συμφωνίες εφαρμόζονται παράνομα και κάτω από την αυστηρή επιτήρηση οργάνων ξένων κρατών. Τώρα, μάλιστα, θα αυξηθούν οι παράνομοι επιτηρητές, με τοποθέτηση ξένων οργάνων και στις ελληνικές τράπεζες και στα υπουργεία. Πώς μπορεί κανείς να αποφύγει το χαρακτηρισμό ότι η Ελλάδα είναι κατεχόμενη χώρα;

Υπενθυμίζομε, επίσης, ότι ο ελληνικός λαός δεν βρήκε δικαιοσύνη στο Συμβούλιο της Επικρατείας υπό την προεδρία του τέως πρωθυπουργού. Πιστεύομε, η πλήρης ανατροπή των δεδομένων στα οποία στηρίχθηκε εκείνη η απόφαση να οδηγήσει το Ανώτατο Δικαστήριο υπό τον νέο πρόεδρό του σε αποκατάσταση του δικαίου.

Αλλά ας μην κλείσομε με τις επιλογές: άσκησης οικονομικής και πολιτικής βίας, παραβίασης της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας και παραβίασης των δικαιωμάτων του ανθρώπου και του πολίτη, που μας επέβαλαν οι δανειστές μας με την υπογραφή των κυβερνήσεών μας. Ας κλείσομε με μια εξίσου εγκληματική πολιτική επιλογή: Έχει αποδειχθεί ότι ο δανεισμός της Ελλάδας και οι όροι του μπορούσαν να αποφευχθούν, αλλά δεν αποφεύχθηκαν. Έχει ομολογηθεί και από τους δανειστές ότι το «πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής» που μας επιβλήθηκε απέτυχε. Έχει αποδειχθεί ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο, αλλά επιπλέον ότι είναι και παράνομο, άκυρο και επαχθές.

Τέλος, έχει γίνει ολοφάνερο ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε μια προχωρημένη εξαθλίωση του λαού της και σε πλήρη καταστροφή και άλωση της εθνικής οικονομίας από το πολυεθνικό κεφάλαιο, καθώς και σε πλήρη εξάρθρωση του κοινωνικού της ιστού για πολλές γενιές. Παρ’ όλα αυτά, ενώ έρχεται – για δεύτερη φορά – το ΔΝΤ και επιμένει ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο και ότι πρέπει να «κουρευτεί» βαθιά, και μάλιστα αποκλειστικά εις βάρος των δανειστών μας (και όχι εις βάρος των Ελλήνων πολιτών και της ελληνικής κοινωνικής ασφάλισης), ώστε να αναπνεύσει η Ελλάδα, η κυβέρνηση Σαμαρά αρνείται εγκληματικά αυτή τη μείωση του ελληνικού χρέους. Για να μη δυσαρεστηθεί η Γερμανία;

πηγη

Ο σαδιστής, ο παράφρων και ο ψυχασθενής

Δεν σβήστηκε από τη μνήμη μου, παρά τα χρόνια που πέρασαν, μια σκηνή από ταινία ασπρόμαυρη, που δεν θυμάμαι καν τ’ όνομά της κι ούτε τίποτα άλλο απ’ αυτήν, παρά μονάχα το τρομαγμένο πρόσωπο κάποιου μέσα σ’ ένα δωμάτιο κελί, οι σιδερένιοι τοίχοι του οποίου αργά αλλά σταθερά μετακινούνταν ο ένας απέναντι στον άλλον, με στόχο να τον συνθλίψουν. Αν ήταν να συγκρίνω τεχνικές και τεχνάσματα βασανισμού ανθρώπων στη διάρκεια των αιώνων, αυτό θα το τοποθετούσα στα 10 καλύτερα. Άλλο να σε παίρνει ο χάρος με μιάς κι άλλο να σε πλησιάζει βήμα-βήμα και κατά μέτωπο.

Μετά, στην ίδια ταινία ή μπορεί κι αλλού, ήταν εκείνος ο τύπος που τού ‘χαν κλειδώσει στο πρόσωπο μια σιδερένια μάσκα, κι απ’ ότι θυμάμαι, δεν θα ‘ταν μακριά η στιγμή που τα γένια καθώς θα μεγάλωναν πυκνά, θα τον τύλιγαν και θα τον έπνιγαν. Μπορεί να ξέχασα πολλά από την υπόθεση, αλλά η γεύση του τρόμου, κάπως ξεθυμασμένη είν’ αλήθεια από τον καιρό, δεν μ’ εγκατέλειψε. Φωλιασμένη κάπου και σε ύπνωση, ήταν η ώρα της φαίνεται να ξαναζωντανέψει.

Δεν έβλεπα πια κελί, αλλά μια πόλη, μια χώρα σα λαβύρινθο, με δρόμους κι εμπόδια που μετακινούνταν, που εμφανίζονταν στα ξαφνικά εκεί που πριν από λίγο έβλεπες πέρασμα, τοίχους που σού ‘φραζαν την έξοδο, κάθε φορά που έκανες στροφή για ν’ αποφύγεις άλλα, και να στραφείς προς ένα καινούργιο άνοιγμα. Μάταια, όπου και να πήγαινες κάποιος πιο γρήγορος, και πιο πανούργος σε πρόφταινε και τα σφράγιζε. Μετά από λίγο καιρό, το ‘ξερα πως όλες αυτές οι σκιές που έβλεπα να τρέχουν δίπλα μου, πίσω μου κι εμπρός μου, αλαλιασμένες, με τις τρίχες ορθές, τις φουσκωμένες φλέβες και τα μάτια δέκα πόντους έξω από τις κόγχες θα είχαν πέσει κάτω νεκρές. Άδικα, χωρίς τουλάχιστον, ούτε ένα τοίχο να καταφέρουν ν’ ανατινάξουν.

Η κυβερνώσα τρόικα τα έχει όλα αυτά μαζί. Έχει κάτι από τον σαδισμό του εκτελεστή που βάζει τους τοίχους σε κίνηση, κάτι από την παραφροσύνη του κατασκευαστή της μάσκας, κάτι από τη μισανθρωπία του τέρατος που κυριεύει την πόλη και χτίζει με φράχτες τους δρόμους της. Ο Σαμαράς που νομίζει ότι είναι Θεός, ο Βενιζέλος που νομίζει ότι είναι Ναπολέοντας, και ο Κουβέλης, που νομίζει ότι είναι φιλόσοφος.

1,5 εκατομμύρια άνεργοι, αυτοί και τα παιδιά τους, στράφηκαν προς στιγμή στους γεννήτορες, τελευταίο καταφύγιο πριν την αυτοκτονία, για να επιβιώσουν. Ο σαδιστής πανόπτης, μόλις το αντιλήφθηκε, έβαλε τους φρουρούς του και τους έκλεισε το δρόμο, πριν καν απλώσουν βήμα. Έβγαλε το μαχαίρι κι έκοψε τις συντάξεις.

11 εκατομμύρια εγκλωβισμένοι σ’ αυτήν την τερατόμορφη χώρα, φέτος δεν θα ζεσταθούν. Από ένστικτο στράφηκαν αλλού, στο υγραέριο. Ο ψυχασθενής πανόπτης, μόλις το αντιλήφθηκε έβγαλε φετφά και αύξησε την τιμή. Τα ποντίκια, για να σωθούν στράφηκαν στα ξύλα. Ο ψυχασθενής πανόπτης απαγόρευσε την υλοτομία, και αύξησε την τιμή και την τιμωρία. Τα ποντίκια, για να σωθούν στράφηκαν στο ρεύμα. Ο ψυχασθενής πανόπτης, μόλις το αντιλήφθηκε, αύξησε την τιμή. Πολλοί απ’ αυτούς που θα κρυώσουν και θα μείνουν νηστικοί, δεν θα προφτάσουν τον επόμενο χειμώνα, παρά μονάχα ανάποδα, κι από τα κάτω.

5 εκατομμύρια κάνουν το σκατό τους παξιμάδι, για να τα καταφέρουν να επιβιώσουν αυτή τη χρονιά και την επόμενη, που όπως πάνε τα πράγματα δεν θα ‘χουνε δουλειά. Ο παράφρων πανόπτης, μόλις το αντιλήφθηκε, άλλαξε τους κανόνες ώστε ν’ αρχίσουν να ξοδεύουν αυτά τα λίγα που έβαζαν στην άκρη, τιμωρώντας τους σε περίπτωση που δεν το έκαναν, με μεγαλύτερη φορολογία.

Οι οδηγοί που θέλησαν να ακινητοποιήσουν τα αυτοκίνητά τους για να γλυτώσουν τα τέλη, απειλήθηκαν με τέλη ακινησίας.

Οι άνεργοι που δεν είχαν τίποτε να δηλώσουν, απειλήθηκαν να φορολογηθούν ακριβώς επειδή ήταν άνεργοι.

Οι μέτοχοι που θα δουν την περιουσία τους να κατατρώγεται από τους τραπεζίτες στο δεύτερο κούρεμα που είναι σε εξέλιξη, δεν θα μπορέσουν ν’ αμυνθούν, γιατί οι μισάνθρωποι πανόπτες θα τους αφαιρέσουν το δικαίωμα της προσφυγής εκεί όπου ακόμα υπάρχει η ψευδαίσθηση της προστασίας και της δικαιοσύνης.

11 εκατομμύρια λοιπόν, στο έλεος μιας κλίκας μισάνθρωπων, σαδιστών και παραφρόνων. Κι ούτε ένα ρουθούνι ακόμα να ματώσει…

πηγη

ΟΙ ΕΓΧΩΡΙΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΑΠΟ ΠΡΑΔΟΣΙΑΚΟΙ ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΙ ΕΞΕΛΙΣΟΝΤΑΙ ΣΕ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟ ΔΙΑΛΥΣΗΣ, ΕΚΠΟΙΗΣΗΣ ΚΑΙ ΧΡΕΩΚΟΠΙΑΣ

Αν πιστέψουμε τους επί παντός επιστητού παπαγαλίζοντες δημοσιογραφούντες δεν έχουμε παρά να δεχτούμε ότι όλα πάνε καλά με το τραπεζικό σύστημα της χώρας. Ιδίως τώρα που οι συγχωνεύσεις και οι εικονικές εξαγορές το κάνουν ακόμη πιο υδροκέφαλο. Αρκεί βέβαια να το τροφοδοτεί διαρκώς ο κρατικός κορβανάς, με ρευστό ή με εγγυήσεις και ομόλογα ειδικής έκδοσης, με δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ που πετιούνται κυριολεκτικά σ’ ένα πίθο των Δαναΐδων όπως έχουν καταντήσει οι τράπεζες.


Όσο πιο μεγάλες είναι οι τράπεζες, τόσο το καλύτερο για εμάς, λένε και ξαναλένε. Είναι οι ίδιοι που ορκίζονται στην ελευθερία της αγοράς, στον ανταγωνισμό και φυσικά καταδικάζουν μετά βδελυγμίας τα μονοπώλια, αρκεί να είναι κρατικά ώστε να πουληθούν κοψοχρονιά στον πρώτο τυχόντα κερδοσκόπο επενδυτή με τις κατάλληλες πολιτικές διασυνδέσεις.

Το γεγονός ότι με τις επιχειρούμενες συγχωνεύσεις και εικονικές εξαγορές των τραπεζών, παράγεται ένα ακόμη πιο τρομακτικό καρτέλ 2 ή 3 ιδιωτικών ομίλων που μονοπωλιακά θα ελέγχει τα χρηματοπιστωτική αγορά, δεν φαίνεται να τους πειράζει. Πειράζει όμως την οικονομία και προπαντός τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις που έχουν δεθεί χειροπόδαρα λόγω δανεισμού.

ΠΟΥ ΑΠΟΣΚΟΠΟΥΝ ΟΙ ΕΞΑΓΟΡΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΕΙΣ;

Οι κινήσεις που παρατηρούμε το τελευταίο διάστημα στον τραπεζικό χώρο μετά την απορρόφηση του υγιούς ενεργητικού της Αγροτικής Τράπεζας από την Τράπεζα Πειραιώς, την εικονική εξαγορά του μεριδίου της Credit Agricole στην Εμπορική από την Alpha, την συγχώνευση της Εθνικής Τράπεζας και της Eurobank, καθώς και οι πληροφορίες που θέλουν την κυβέρνηση να δίνει προίκα στον νέο «εθνικό πρωταθλητή» Εθνική-Eurobank και το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, στο μετοχικό κεφάλαιο του οποίου ούτως ή άλλως οι δυο τράπεζες αυτές συμμετέχουν με ποσοστό 6% εκάστη, στοχεύουν στην αλλαγή της μορφολογίας του εγχώριου τραπεζικού συστήματος.

Οι κινήσεις αυτές αποτελούν μια χαρακτηριστική έκφραση του βαθέματος της κρίσης βιωσιμότητας που διαπερνά ολόκληρο το εγχώριο τραπεζικό σύστημα. Οι συγκεκριμένες τράπεζες επιβιώνουν ήδη εδώ και καιρό στο «κόκκινο». Η κεφαλαιακή τους επάρκεια είναι ουσιαστικά ανύπαρκτη και επιβιώνουν αποκλειστικά χάρις στην επιδότηση από το κράτος και στις ενέσεις ρευστότητας από την Τράπεζα της Ελλάδος (ΕΚΤ). Οι στόχοι αυτών των κινήσεων είναι προφανείς:

Πρώτο: Ενισχύουν την ολιγοπωλιακή σύνθεση ενός τραπεζικού τομέα, ο οποίος ήδη πάσχει σοβαρά από έναν από τους υψηλότερους δείχτες μονοπωλιακής συγκέντρωσης στην Ευρώπη. Σ’ έναν τραπεζικό τομέα που λειτουργεί εδώ και χρόνια με «συμφωνίες κυρίων», με πρακτικές καρτέλ και τραστ, δημιουργείται ένα λίγο ως πολύ ενιαίο τραπεζικό μονοπώλιο με κοινές πρακτικές και στοχεύσεις. Πρόκειται για ένα νέο τραπεζικό μονοπώλιο με 2 ή 3 τρεις κύριους τραπεζικού πυλώνες, που θα εντείνει ακόμη περισσότερο τον τοκογλυφικό, σαράφικο και πειρατικό χαρακτήρα του εγχώριου τραπεζικού συστήματος με κύριο σκοπό να εκμεταλλευθεί άμεσα τα περιουσιακά στοιχεία που έχει συσσωρεύσει σε βάρος της οικονομίας, των νοικοκυριών, των ελευθεροεπαγγελματιών και των μικρομεσαίων επιχειρηματιών.

Tο σωσίβιο πρόταγμα

Tριάντα οχτώ ολόκληρα χρόνια (1974 - 2012) η καπηλεία της λέξης «δημοκρατία» στη γενέτειρά της έχει κενώσει την έννοια από κάθε πραγματικό περιεχόμενο. Tο σημαίνον παραπέμπει σε όποιο σημαινόμενο επιλέξει αυθαίρετα ο οποιοσδήποτε, η «δημοκρατία» είναι λέξη-κρεμάστρα για να κρεμάει ο καθένας το ρούχο της προτίμησής του.Aποκατάσταση «δημοκρατίας» αποκαλούσε η σοσιαλεπώνυμη φενάκη την........ αναθεώρηση του Συντάγματος το 1985, που επέβαλε στη χώρα καθεστώς απόλυτης μοναρχίας, πρωθυπουργικής, ολοκληρωτικού χαρακτήρα. Στο όνομα της «δημοκρατίας» οι συνδικαλιστές των προνομιούχων «ρετιρέ» του Δημοσίου (τα Eς-Eς των κομμάτων) θέτουν κάθε τόσο σε ομηρία το κοινωνικό σώμα, για να πετύχουν με γκανγκστερικούς εκβιασμούς τις αναρίθμητες περιπτωτικές προνομίες, που η τρόικα σήμερα δεν κατορθώνει ούτε την καταλογογράφησή τους.

«Δημοκρατία» ονομάζει και η ενεστώσα κυβέρνηση (κατ’ ευφημισμόν «συνεργασίας») τη διεκπεραίωση εντολών των δανειστών μας – την πρόσφατη λ. χ. κατάθεση στη Bουλή πολυνομοσχεδίου, εκατοντάδων σελίδων, που οι εκβιαστικά συμπολιτευόμενοι βουλευτές όφειλαν να το υπερψηφίσουν, σε ελάχιστο χρόνο από την κοινοποίησή του, ως ένα και μοναδικό άρθρο! Nα εκλάβουν την πληθώρα των επιβαλλόμενων μέτρων σαν μία και ασύνθετη διάταξη, να θεωρήσουν ότι γνωρίζουν τι ψηφίζουν, ενώ η στενότητα του χρόνου το απέκλειε. Nα απεμπολήσουν την προσωπική ευθύνη εκλεγμένου εκπροσώπου των πολιτών, για να πειθαρχήσουν στο άνωθεν πρόσταγμα. Nα ακυρώσουν τη συνείδησή τους, να ευνουχίσουν τη νοημοσύνη τους, να εξευτελίσουν την αξιοπρέπειά τους για να λειτουργήσουν ως πιόνια ή λακέδες. Aυτό σήμερα το λέμε «δημοκρατία».

Σίγουρα, κυβέρνηση και βουλευτές βρίσκονταν όμηροι παρατεινόμενου και συνεχώς επιτεινόμενου εκβιασμού –κυριολεκτικά με το πιστόλι στον κρόταφο. Aν, για να περισώσουν την ατομική τους ακεραιότητα, δεν υπέγραφαν τα όσα απάνθρωπα και σαδιστικά επιτάσσει το πολυνομοσχέδιο, η χώρα, σε ελάχιστες μέρες, θα βρισκόταν χωρίς καύσιμα, χωρίς φάρμακα, εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπων χωρίς τροφή. Tα «πεφωτισμένα και λελαμπρυσμένα της Eσπερίας έθνη» έχουν αποδείξει ότι δεν διστάζουν να μακελέψουν ολόκληρους λαούς για να τους «σώσουν» στανικά από τους ηγέτες τους (πρβλ. Σερβία του Mιλόσεβιτς). Θα θυσίαζαν λοιπόν το άτεγκτο δανειοδοτικό τους σπεκουλάρισμα (έστω και μόνο της Eυρωπαϊκής Kεντρικής Tράπεζας το παιχνίδι με τα ελληνικά ομόλογα) για να μην υπάρξουν κάποιες χιλιάδες νεκροί από παγωνιά, ασιτία ή απελπισμό κουτοπόνηροι «Γραικοί» του βαλκανικού νότου;