Παρασκευή 18 Οκτωβρίου 2013

Ή με το φασισμό και το «συνταγματικό» του τόξο, ή με τη Δημοκρατική Ενότητα και την παλλαϊκή συσπείρωση.


Κάλεσμα της Πολιτικής Γραμματείας του Ε.Πα.Μ. προς όλα τα κόμματα της κοινοβουλευτικής και της εξωκοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης, προς κάθε συλλογικότητα και κίνηση που δηλώνει ότι τάσσεται απέναντι στις πολιτικές των μνημονίων.


Τώρα πια όλοι γνωρίζουν. Κανείς δεν μπορεί να ισχυρίζεται ότι έκανε λάθος επειδή δεν γνώριζε. Η εμπειρία τεσσάρων σχεδόν χρόνων εφαρμογής της πιο ανάλγητης πολιτικής που εφαρμόστηκε ποτέ σε μια χώρα, υποτίθεται δημοκρατική, του λεγόμενου δυτικού κόσμου, δεν αφήνουν περιθώρια υπεκφυγής και δικαιολογίας στον οποιονδήποτε.

Οι εκατοντάδες νόμοι που οι υποτελείς κυβερνήσεις ενέταξαν στο Εθνικό Δίκαιο, παραβιάζοντας και αγνοώντας την θέληση του Λαού, αλλά και την ίδια τη Βουλή, έχουν πλέον μεταλλάξει ριζικότατα τον χαρακτήρα του πολιτεύματος, προς όφελος των δανειστών/τοκογλύφων. Έχουν αλλάξει τον χαρακτήρα του Κράτους σε τέτοιο βαθμό, που ακόμα και αυτή η διαθέσιμη Δημοκρατία που υπήρχε μέχρι σήμερα, έχει αρχίσει να χάνεται ανεπιστρεπτί.

Στην θέση του παλαιού πολιτεύματος, κράτους και γενικότερης έννομης τάξης, αυτό που έχει ...
εγκαθιδρυθεί σήμερα, είναι ένα καθεστώς με ρήτρες αποικίας, το οποίο δουλεύει αποκλειστικά για το συμφέρον των τοκογλύφων και των ξένων επικυρίαρχων, καταπατώντας κατάφωρα ακόμα και την βασικότερη αρχή της κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας που είναι ότι το κοινοβούλιο και γενικότερα τα όργανα του Κράτους, οφείλουν να πράττουν και να αποφασίζουν πάντα υπέρ των συμφερόντων του Λαού.

Πέμπτη 17 Οκτωβρίου 2013

Αναρχοκαπιταλισμός: Η νέα φεουδαρχία των αγορών


Και αν σας έλεγα ότι ο Αντώνης Σαμαράς, ο ακροδεξιός διώκτης των άκρων, είναι και αναρχικός;
Ότι ο αυτοανακηρυσσόμενος «Κεϋνσιανός» Γιάννης Στουρνάρας υπηρετεί ένα ασύμβατο μίγμα οικονομικού αναρχισμού και δημοσιονομικής πειθαρχίας;
Και όμως.
Οι πολιτικές που εφαρμόζονται στην Ελλάδα που ξεκίνησαν να εφαρμόζονται στις χώρες της Λατινικής Αμερικής μέσω πραξικοπημάτων έναντι δημοκρατικά εκλεγμένων αριστερών κυβερνήσεων μετά τη δεκαετία τη 1950 έχουν στο θεωρητικό τους πυρήνα την αναρχία.
Όχι την αναρχία που μπορείτε να φανταστείτε βασισμένη στον κοινωνικό αναρχισμό. Την αναρχία των αγορών, την ασυδοσία δηλαδή του μεγάλου κεφαλαίου.
Ο μεγάλος θεωρητικός του αναρχοκαπιταλισμού, γιατί περί αυτού ακριβώς πρόκειται, ο Milton Friedman, ο ιδρυτής της σχολής του Chicago, ξεκίνησε αυτή τη μεγάλη θεωρητική του σταυροφορία με οικονομική στήριξη από τον πιο ισχυρό λομπίστα της αγοράς ακινήτων της εποχής, τον Herbert Nelson (εδώ), ο οποίος έπρεπε σε ένα πολιτικό περιβάλλον που κάποιοι παρουσίαζαν ως Κεϋνσιανικό Λεβιάθαν με κεντρικό παρεμβατισμό και ελέγχους να απελευθερώσει την τιμή των ενοικίων για τους πελάτες του.

Τετάρτη 16 Οκτωβρίου 2013

Ο ιός του νεοφιλελεύθερου κοινωνικού κανιβαλισμού προσβάλει πλέον την καρδιά της «ριζοσπαστικής αριστεράς»


του Όθωνα Κουμαρέλλα*

Παρακολουθώντας τις τοποθετήσεις και τις απαντήσεις στο κοινό του κ. Τσίπρα στην πρόσφατη εκπομπή του κ. Χατζηνικολάου, αυθόρμητα μου ‘ρθε στο μυαλό η λαϊκή ρήση «…που ήσουν νιότη πού ‘δειχνες πως θα γινόμουν άλλος!».

Γνωστή βέβαια η επιχειρηματολογία περί αναδιαπραγμάτευσης της δανειακής και της κατάργησης του μνημονίου, λες και το μνημόνιο είναι κάτι το εντελώς διαφορετικό και δεν είναι αναπόσπαστο κομμάτι της δανειακής. Ο Σαμαράς ….απεβίωσε, ζήτω ο Τσιπροσαμαράς, θα μπορούσε να ήταν ο τίτλος της εν λόγω εκπομπής!

Τίποτε καινούργιο επίσης, περί ευρώ, ευρωπαϊκής ένωσης κτλ. Γνωστά και χιλιοειπωμένα πράγματα καθόλου πειστικά.

Δευτέρα 14 Οκτωβρίου 2013

Το Δίλημμα


του Γιώργου Χαλιμούρδα*

Δίλημμα. Αλήθεια πόσες φορές στη ζωή μας ερχόμαστε αντιμέτωποι με διλήμματα, πολλές φορές με σοβαρά διλήμματα; Σκεφτείτε σε πόσα σταυροδρόμια μικρά ή μεγάλα έχουμε βρεθεί. Και αναγκαστήκαμε άλλοτε υπό πίεση, άλλοτε αυτόματα, σαν φυσική επιλογή να ακολουθήσουμε έναν από τους δύο δρόμους. Αποφασίζεις, παίρνεις θέση, επιλέγεις στρατόπεδο.

Πόσες φορές έχει ακουστεί στη δημόσια, στη πολιτική ζωή αυτή η λέξη τα τελευταία χρόνια. Κοινός τόπος των πολιτικών είναι να βάζουν σκληρά αμείλικτα διλήμματα στους Έλληνες πολίτες, στους Έλληνες ψηφοφόρους. Ιστορικά να το σκεφτείτε, διαχρονικά. Από το «Καραμανλής ή τανκς» έως το δίλημμα – εκβιασμό που τέθηκε από τη Μέρκελ και τους ευρωπαίους «φίλους μας», βοηθώντας τους Σαμαροβενιζέλους στις προηγούμενες εκλογές, «ψηφίζεις μνημόνιο και ευρώ ή δεν ψηφίζεις και σε διώχνουμε, γυρνάς στη δραχμή και πεθαίνεις».

Σε κρίσιμες περιόδους, σε καιρούς κρίσης, όπως είναι και η σημερινή, η επιλογή στο δίλημμα....
θυμίζει Γολγοθά. Η ψυχοσύνθεση ταραγμένη, άγχος, απαισιοδοξία, φόβος, απελπισία. Η διαύγεια του νου λείπει. Ας δούμε όμως εν τάχει πως έχει εξελιχθεί η σημερινή κατάσταση.

Βάλε μου και δυο κιλά προσωπικότητες!


Πρόσκληση σε όλες τις δυνάμεις της Κεντροαριστεράς υπέγραψαν 58 προσωπικότητες από τα πολλά εκατομμύρια προσωπικότητες που υπάρχουν στην χώρα μας. Στη διακήρυξη των 58 δεν υπάρχει ούτε μια αναφορά στην Δικαιοσύνη. Λογικό, αφού ξέρουν πως ο Βενιζέλος τους έπρεπε να είναι από καιρό στην στενή.

Καμία αναφορά στο πώς έφτασε η χώρα εδώ. Οι 58 θα πάνε στο αύριο, αγνοώντας το χτες και το σήμερα. Χαζοχαρούμενοι.

Οι προσωπικότητες πρέπει να έχουν απήχηση. Αυτό τις κάνει προσωπικότητες.

Τα αδειανά επώνυμα, οι μαϊντανοί και οι Μπίστηδες δεν είναι προσωπικότητες. Είναι κάτι άλλο.

Προσωπικότητα είναι κάποιος που τον ψάχνουν, για να ακούσουν την άποψή του. Όχι κάποιος που πετάγεται σαν πορδή παντού.

Η μόνη προσωπικότητα τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα ήταν ο Λουκάνικος. Όχι και προσωπικότητες οι τσόντες στις εκπομπές του Πρετεντέρη και του Ευαγγελάτου.

Ανάμεσα στις αρλούμπες της προκήρυξης των 58 «ό,τι να ‘ναι» για την ισχυρή κεντροαριστερά, ξέχασαν να γράψουν πως το ΠΑΣΟΚ τους συμμετέχει στην κυβέρνηση και πως η ΔΗΜΑΡ τους συμμετείχε μέχρι πριν από τέσσερις μήνες.

Ναι, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ έχουν στηρίξει –και το ΠΑΣΟΚ στηρίζει ακόμα- την εμφυλιοπολεμική δεξιά που δεν σας αρέσει.

Καθώς ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ οδεύουν εκτός Βουλής, κάποιοι βλέπουν να μένουν οριστικά έξω από το παιχνίδι. Και τους έχει πιάσει κωλοπιλάλα.

Γιατί δεν πάνε στον ΣΥΡΙΖΑ; Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η νέα κεντροαριστερά.

Με την μετατόπιση όλου του πολιτικού φάσματος προς τα δεξιά, με τον Βορίδη και τον Άδωνι υπουργούς, με τους γελοίους ακροδεξιούς του Σαμαρά να δίνουν τον τόνο, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει έρθει μέσα στη μέση. Κεντροαριστερά και σοσιαλδημοκρατία μαζί.

Ένωση Κέντρου έγινε ο ΣΥΡΙΖΑ.

Κεντρώος χώρος ο ΣΥΡΙΖΑ.

Μεσαίος χώρος ο ΣΥΡΙΖΑ.

Κι όταν ο ΣΥΡΙΖΑ γίνει κυβέρνηση, αριστερά του θα υπάρχει το χάος. Αλάνα για να παίζουμε μπάλα.

Μην ακούτε αυτά τα χαζά για τα δυο άκρα. Αυτά τα λένε, για να πάνε φρόνιμα οι μικροαστοί να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ αλλά, παράλληλα, να νομίζουν πως κάνουν και επανάσταση.

Η πρότασή μου στους 58 είναι να πάνε να γραφτούν στον ΣΥΡΙΖΑ. Έχει ψωμάκι κι εκεί.

Ο Πέτρος χαζός ήταν;

πηγη

Κυριακή 13 Οκτωβρίου 2013

Στις λίστες των «μελλοθανάτων» είναι και το δικό σου όνομα!


του Κώστα Γιαννιώτη

Παρά το γεγονός ότι η τεράστια πλειοψηφία της κοινωνίας βρίσκεται σήμερα στα «κάγκελα», μπορούμε άνετα να ξεχωρίσουμε μια μερίδα ανθρώπων, που μέσα στην αγωνία της επιβίωσης από τα χτυπήματα της κατοχικής λαίλαπας, σιωπούν.

Οι φτερούγες της οικονομικής τρομοκρατίας είναι η κυρίαρχη θέα στον ορίζοντά τους, ο δεύτερος ουρανός τους. Στην αρχή κατάπιαν το χάπι της απάτης περί «σωτηρίας της πατρίδας» και συνήθισαν να αποδέχονται την ταύτιση των τραπεζών, του ΕΥΡΩ και την «εταίρων» τοκογλύφων με την έννοια της πατρίδας.

Στη συνέχεια «έφαγαν» το παραμύθι του κινδύνου της απώλειας μισθών και συντάξεων, και φοβούμενοι ….«μη χάσουν το μισθό ή τη σύνταξή τους» ανακάλυψαν τρόπο να αποφύγουν....
έναν τέτοιο κίνδυνο. Χαρίζουν μόνοι τους, κάθε μήνα, το μισθό και τη σύνταξή τους, στους τραπεζίτες και την εφορία!! Έτσι σιγουρεύονταν ότι το ΕΥΡΩ- το ιερό τέρας – θα επιζήσει. Έτσι δεν θα υπήρχε και περίπτωση να χάσουν το μισθό και τη σύνταξή τους, αφού ήδη την πρόσφεραν από μόνοι τους.

Η Μεταμοντέρνα Αριστερά

Ο όρος «Μεταμοντέρνος» (Post Modern) αφορά ουσιαστικά την τάση, προσπάθεια και προδιάθεση αποδόμησης – διάλυσης ουσιαστικά – όλου του «Μ...