Παρασκευή 4 Απριλίου 2014

ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ


Του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

Ένα παλιότερο άρθρο που παραμένει επίκαιρο μετά τις τελευταίες εξελίξεις στην Ουκρανία, οι οποίες ξεκίνησαν με τις πολιτικές δραστηριότητες των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ) για να φτάσουν στην σημερινή χαοτική κατάσταση.
Οι ΗΠΑ, με αιχμή του δόρατος, από την μια, το γνωστό «Εθνικό Ίδρυμα για την Δημοκρατία»-NED (National Endowment for Democracy), που λειτουργεί ως «μη κυβερνητική» οργάνωση της CIA και, από την άλλη, την αντιπυραυλική ασπίδα, επιχειρούν να προελάσουν στην μετασοβιετική Ρωσία του Πούτιν.

Τα think-tanks και οι ΜΚΟ της Νέας Τάξης

Ένα κομβικό σημείο της στρατηγικής της υπερεθνικής χρηματιστηριακής ελίτ είναι να παρουσιάσει μέσα από την προπαγάνδα της την «παγκοσμιοποίηση» σαν νομοτελειακό γεγονός και συγχρόνως να υποβαθμίσει τις ιεραρχικές δομές των παραδοσιακών εθνών-κρατών στην λήψη των αποφάσεων.
Για να το πετύχει αυτό χρειάζεται αφ’ ενός υπερεθνικές δομές (π.χ. Ε.Ε., WTO, NAFTA κ.ά) και αφ’ ετέρου την βοήθεια των think-tanks και των ΜΚΟ της παγκοσμιοποίησης, όπως το είχε θέσει ο ίδιος ο Μπλερ: «Η παγκοσμιοποίηση... μελετήθηκε, οργανώθηκε, χειρίσθηκε και υπερασπίσθηκε κατά των αντιπάλων της από ευκόλως αναγνωρίσιμες ομάδες ανθρώπων που δούλευαν σε γνωστές οργανώσεις» (Znet, ανάλυση David Miller, 25/05/2005).
Αυτά τα «ανεξάρτητα» σκεπτόμενα συλλογικά όργανα είναι παγκόσμια υπό την έννοια ότι αποτελούν μια ομάδα ενεργών πρωταγωνιστών στην παγκόσμια κοινωνία. Τα think-tanks (δεξαμενές σκέψης) αλληλεπιδρούν με τα λόμπυ και τις ΜΚΟ και δημιουργούν τα δικά τους υπερεθνικά δίκτυα.
- Τα αμερικανικά ιδρύματα και η USAID έχουν «εξάγει» το αμερικανικό μοντέλο think-tank στην Κεντρική Ευρώπη, την Ασία, την Μέση Ανατολή και την Βόρειο Αμερική.
- Πολιτικά ινστιτούτα στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη έχουν δημιουργήσει το δίκτυο Open Society Foundation (Σόρος) .
- Το Global ThinkNet ιδρύθηκε από το Japan Center for International exchange και φιλοξενεί συναντήσεις διευθυντών think-tanks.
- Το Tokyo Club (Λέσχη του Τόκυο), που συγκροτήθηκε από το Nomura Research Institute (NRI) στην Ιαπωνία συγκέντρωσε αναλυτές από το Brookings, το Chatman House και το Γαλλικό Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων.
- Το Global Development Network είναι ένα εκτεταμένο δίκτυο ινστιτούτων οικονομικής έρευνας.
- Στην Ε.Ε. η οργάνωση της Στρογγυλής Τραπέζης των Ευρωπαίων βιομηχάνων κάνει το ίδιο.
- Στον ΟΗΕ το Διεθνές Επιμελητήριο Εμπορίου (International Chamber of Commerce) αγωνίζεται για τις ευθύνες των πολυεθνικών επιχειρήσεων.
Βλέπουμε ότι όπως και το κίνημα κατά της παγκοσμιοποίησης έχει επισημάνει, «ο πλανήτης δεν καταστρέφεται από μόνος του, δολοφονείται και οι δολοφόνοι του έχουν ονόματα και διευθύνσεις».

Πέμπτη 3 Απριλίου 2014

Χώρα υπό διάλυση, Καθεστώς σε πανικό και ο αστάθμητος παράγοντας ...


του Ηλία Αλεξανδρή

Αυτή την φορά το καθεστώς υποτέλειας και Συνταγματικής εκτροπής ξεπέρασε τον εαυτό του! Η επιβολή διήμερης απαγόρευσης διαδηλώσεων και κυκλοφορίας στην Αθήνα την 1η και 2η Απριλίου λόγω του ECOFIN έδωσε στην Αθήνα τα χαρακτηριστικά μιας αστυνομοκρατούμενης κατεχόμενης πόλης, μιας πρωτεύουσας σε χώρα υπό κατοχή.

Ο φόβος για τις πιθανές λαϊκές αντιδράσεις λόγω της παρουσίας των οικονομικοπολιτικών ηγεσιών της Ευρώπης που ευθύνονται για την μετατροπή της Ελλάδας σε αποικία χρέους, οδήγησε το ντόπιο καθεστώς - που αποκαλείται κατ' ευφημισμό 'Ελληνική Κυβέρνηση' - να ξεδιπλώσει όλα τα ....

φασιστικά χαρακτηριστικά του.

Την ίδια στιγμή που ο εκπρόσωπος του Δ' Ράιχ χερ Σόιμπλε χαριεντιζόταν με τον έπαρχο Σαμαρά, δηλώνοντας ότι "η Ελλάδα βρίσκεται στην σωστή πορεία", η Αθήνα βρισκόταν σε πλήρη αστυνομικό κλοιό για την "διασφάλιση" αυτής της πορείας με την οποία πάνω από 1,5 εκατομμύριο έλληνες είναι άνεργοι και δίνουν αγώνα καθημερινής επιβίωσης ενώ η πρόσβαση σε αποτελεσματικές υπηρεσίες υγείας και φάρμακα για την πλειονότητα του λαού μας είναι πλέον ουσιαστικά αδύνατη.

Η οικονομική και κοινωνική κατάρρευση που επεκτείνεται ραγδαία λόγω των μνημονιακών καταστροφικών πολιτικών που επιβάλλονται από τα κέντρα εξουσίας της Ευρώπης και το ΔΝΤ έχει ήδη οδηγήσει σε λουκέτο εκατοντάδες χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις στην Ελλάδα, ενώ το - ούτως ή άλλως προβληματικό στην λειτουργία του - κράτος είναι πλήρως παραδομένο στις επιταγές και τις εντολές των ξένων επικυρίαρχων και βρίσκεται σε φάση βαθειάς απορρύθμισης.

Τετάρτη 2 Απριλίου 2014

Ο Φασισμός της γραβάτας…

του Γ.Λαζάρου


Το φονικότερο όπλο όλων των εποχών από καταβολής δίποδου δεν είναι η ατομική βόμβα, όπως την ένιωσαν στο πετσί τους ειδικά οι Γιαπωνέζοι, αλλά η γραβάτα. Εκτελούμαστε από στρατιώτες ενός συστήματος που η στολή παραλλαγής τους είναι κουστουμάκι και γραβάτα.
 Όλα ξεκίνησαν από αυτή την αναθεματισμένη γραβάτα που διαχώριζε τον απλό άνθρωπο από εκείνον που του προσέδιδε σοβαρότητα για να κάνει την δουλειά του ένα κομμάτι πανί δεμένο στο λαιμό. Από την εποχή των νοικοκυραίων του ’50, που πρώτα φορούσαν την γραβάτα και μετά το σώβρακο, μέχρι τη γενιά του σήμερα που η γραβάτα έχει μεταλλαχθεί σε πολλά είδη που διαχωρίζουν τους από πάνω με τους από κάτω.

Γραβάτα ο πολιτικάντης, γραβάτα ο δασκαλάκος, γραβάτα ο δικηγόρος, γραβάτα ο ψάλτης, γραβάτα ο στρατιωτικός, γραβάτα ο αστυνομικός, γραβάτα ο πανεπιστημιακός, όπου θέση ισχύος και γραβάτα. Αυτά μέχρι το 1974 που ο πρώην γραβατοφορεμένος υπουργός Α. Παπανδρέου κατάλαβε ότι η γραβάτα είναι η αχίλλειος πτέρνα των «νοικοκυραίων» και εμφάνισε την πιο εξουσιαστική γραβάτα όλων των εποχών: Το ζιβάγκο. Ακολουθώντας την τακτική των φεμινιστριών που έκαψαν τα σουτιέν τους πλάσαρε το ζιβάγκο και ακριβώς όπως κατέληξε το καμένο σουτιέν να γίνει φιρμάτο σεξουαλικό φετίχ, έτσι και το ζιβάγκο κατέληξε να γίνει η γραβάτα «λαϊκό αξεσουάρ» των σοβαρών πολιτικών ξανά. Το μόνο που κράτησε λίγο παραπάνω ήταν ο τσιγκελωτός ή τύπου Ζαπάτα μύσταξ μετά μύξας που ήταν απαραίτητο αξεσουάρ για το λαό που είχε αναλάβει την εξουσία. Μετά γλιτώσαμε από τα μουστάκια και την μύξα τους. Έπιασαν δουλειά οι στιλίστες, όπως Αμερική.

Τρίτη 1 Απριλίου 2014

Πατρίδα δεν είναι το κράτος!


του ΔΙΟΝΥΣΗ ΧΑΡΙΤΟΠΟΥΛΟΥ

Ένα γεγονός που έχει επιμελώς αποσιωπηθεί είναι ότι στις 16 Νοεμβρίου 1967 η Τουρκική Εθνοσυνέλευση κήρυξε τον πόλεμο εναντίον της Ελλάδας.

Στα σύνορα του Έβρου η απέναντι όχθη πλημμύρισε με τουρκικά άρματα μάχης, που μάρσαραν νυχθημερόν εκφοβιστικά και πανέτοιμα να περάσουν το ποτάμι. Στη δική μας πλευρά ο αριθμός των αρμάτων ήταν ασήμαντος σε σχέση με των Τούρκων και αρχίσαμε τα «κολοκοτρωναίικα» τα κάναμε κυκλικές βόλτες μέσα από δάση και χωριά για να φαίνονται περισσότερα. (Εικόνα τρομακτικής ανισότητας, που θα έπρεπε να την έχουν αντικρίσει όσοι με ασυγχώρητη ανευθυνότητα μιλάνε για μείωση των εξοπλισμών.)

Ο ίλαρχος Ν.Μ., διοικητής μιας Ίλης Αναγνωρίσεως, διέθετε στον τομέα ευθύνης του πλάι στο ποτάμι 4 έφεδρους αξιωματικούς και 144 στρατιώτες, συν 2 «βοηθητικούς» που δεν έφεραν όπλο.
Εκείνες τις κρίσιμες στιγμές έλαβε μια επείγουσα διαταγή από τη Μεραρχία και κάλεσε προσκλητήριο στη μονάδα του. Ανέλυσε στους συγκεντρωμένους την κατάσταση, μίλησε για την τουρκική υπεροπλία και ζήτησε από τους στρατιώτες του 30 εθελοντές να περάσουν την ίδια νύχτα το ποτάμι, με επικεφαλής τον ίδιο και τους 4 έφεδρους αξιωματικούς τους, για δολιοφθορά στα εχθρικά τανκς. Οι πιθανότητες να γυρίσουν ζωντανοί ήταν μηδαμινές, είτε πετύχαινε η αποστολή τους είτε όχι γι’ αυτό τούς έδωσε είκοσι λεπτά προθεσμία να συζητήσουν μεταξύ τους και να αποφασίσουν μόνοι τους ποιοι θα συμμετείχαν εθελοντικά. Μάλιστα προέτρεψε όσους ήταν παντρεμένοι ή είχαν προστατευόμενα μέλη στην οικογένειά τους να μη συμμετάσχουν στο εγχείρημα.

Στην ουσία ο ίλαρχος Ν.Μ. απάλλαξε τους στρατιώτες του από κάθε όρκο και υποχρέωση και τους έδωσε το δικαίωμα να επιλέξουν οι ίδιοι αν θα ζήσουν ή θα πεθάνουν.

Δευτέρα 31 Μαρτίου 2014

Φτύστε στους τάφους μας


Τον τάφο που μάς έχωσε τον έκλεισε με τόνους τσιμεντένιων νόμων ο Στουρνάρας. Ολοκλήρωσε την εντεταλμένη εργασία του ως καλός υπηρέτης των τοκογλύφων και σιγά-σιγά αποχωρεί λέγοντας με στόμφο «Ως χώρα βγήκαμε από τον τάφο. Θεωρώ ότι έχω κλείσει τον κύκλο μου στο υπουργείο Οικονομικών». Για να αποχωρεί αυτός τότε πραγματικά έχει σκάψει λάκκο βαθύ για όλους μας. Μετά και από το θεατρικό έργο που έστησαν στην Βουλή συμπολιτευόμενοι και αντιπολιτευόμενοι είδαμε ακριβώς πόσο βαθύς είναι ο τάφος μας. Μένει μόνο να περάσει σύσσωμο το σώμα της Βουλής και να κατουρήσει πάνω από τον τάφο που μάς παράχωσε ο νεκροθάφτης Στουρνάρας.

Από την άλλη είναι περιττό να συζητά κανείς τις εκ του ασφαλούς επιθέσεις και μομφές κατά της κυβέρνησης από την αντιπολιτευόμενη συμπολίτευση του Σύριζα. Αν υπήρχε ίχνος τσίπας σε όλα αυτά τα παιδάκια, που νομίζουν ότι μπορούν να κοροϊδέψουν τον θαμμένο Έλληνα, θα ήταν σωστό να ψηφίσουν σε όλα ΝΑΙ από το να κάνουν τρίπλες επικοινωνιακές περί «πραξικοπήματος». Έχασε και το πραξικόπημα την έννοιά του παρέα με την δημοκρατία. Αν είχαν στο ελάχιστο την συνείδηση για το τι σημαίνει το πολυνομοσχέδιο για το λαό, τι σημαίνει δημοκρατία και τι πραξικόπημα θα έπρεπε να κάνουν μόνο μία κίνηση χθες το βράδυ: Να παραιτηθούν σύσσωμα όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Να έμεινε μόνο πίσω ο Κουρέλης, ως φερετζές του δημοκρατικού φασισμού της Βουλής, και οι ανεξάρτητοι Πασόκοι που κάλυψαν τις τρύπες την ώρα που η θρησκεία του ΠΑΣΟΚ τους διέταξε να πουν το ΝΑΙ. Να γίνει η Βουλή αυτό που πραγματικά είναι: Μία Κομαντατούρ.

Η εποχή των αξιοσέβαστων σκιάχτρων…


Του Αντώνη Αντωνάκου

Όλα τα πλούσια χωράφια έχουν σκιάχτρα και φράχτες.
Υπάρχει ένας μύθος, που λέει για έναν άντρα, που περνούσε κάποτε από ένα χωράφι κι είδε εκεί ένα σκιάχτρο στην άκρη του φράχτη, αποβλακωμένο και φθονερό, να…
τρομάζει τα πουλιά και τους περαστικούς. Σαν τον εσταυρωμένο, με κεφάλι που έμοιαζε με κολοκύθα και στομάχι πρησμένο απʼ τα άχυρα.

Ο άντρας τού έπιασε κουβέντα, λέγοντάς του πόσο βλακώδες και βαρετό είναι να κάθεται εκεί ολομόναχο, χωρίς να κάνει τίποτε. Το σκιάχτρο του απάντησε, πως, τού είναι μεγάλη χαρά να τρομάζει τους επικίνδυνους, αυτούς που επιβουλεύονται τη σοδειά και τα πλούτη του αφεντικού και πως δεν κουράζεται ποτέ να στέκεται έτσι τρομερά μοναχικό, μοχθηρό και άθλιο.
Ο άντρας τού είπε τότε πως κι αυτός προσπαθεί να κάνει το ίδιο αλλά χωρίς αποτελέσματα. Τότε το σκιάχτρο του λέει, πως, μόνο όσοι έχουν μέσα τους σκέτο άχυρο μπορούν να τρομάξουν κάτι.
Κι ο άντρας κατάλαβε τότε την αλήθεια στα λεγόμενα του σκιάχτρου. Πως, όποιος έχει στο σώμα του σάρκα και αίμα φοβάται, σκέφτεται, πονά, αντιδρά. Αυτός όμως που δεν έχει τίποτε μέσα του παρά μόνο άχυρα, εκφοβίζει όλα όσα τον προσεγγίζουν.

Η Μεταμοντέρνα Αριστερά

Ο όρος «Μεταμοντέρνος» (Post Modern) αφορά ουσιαστικά την τάση, προσπάθεια και προδιάθεση αποδόμησης – διάλυσης ουσιαστικά – όλου του «Μ...