Αριστερόδουλοι

Είτε με μνημόνιο, είτε με επέκταση, είτε με παράταση, οι μεταρρυθμίσεις που έγιναν νόμοι του ελληνικού κράτους ήρθαν για να μείνουν. Ήδη εκτελούνται με βαθιά πίστη από την νέα κυβέρνηση αποδεικνύοντας την ρήση των οικονομικών κυβερνητικών προσώπων ότι με το 70% των μνημονιακών μεταρρυθμίσεων η κυβέρνηση είναι σύμφωνη.

Αυτή την στιγμή περιμένουμε την καινούρια συμφωνία για το αν θα μπουν νέα μέτρα στην «δανειακή επέκταση» του κυρίου Βαρουφάκη, που θα έχουν ως θύματα και πάλι τους Έλληνες. Και όταν λήξει αυτός ο χρόνος και πάρουμε την δόση των δανεικών, μία νέα συμφωνία έρχεται στα μέσα του καλοκαιριού για την οποία δεν γνωρίζουμε τίποτε.
Φάνηκε καθαρά ότι η κυβέρνηση μπορεί να έχει την τάση να κάνει ρήξη στα λόγια με τους εταίρους αλλά με τίποτε δεν θέλει να κάνει ρήξη με το κατεστημένο που έχει εδραιωθεί μέσω μνημονιακών νόμων. Στην ουσία, δηλαδή, το πρόβλημα της κυβέρνησης δεν είναι η επιστροφή στην ανάπτυξη του λαού, αλλά για το αν το επιτόκιο του νέου δανεισμού θα είναι χαμηλό ή υψηλό και υπό ποιους όρους. Πλήρης αποδοχή ενός χρέους το οποίο συνεχίζει ένας λαός να ξεπληρώνει.

Το σημαντικότερο μνημονιακό μέτρο της άμεσης είσπραξης φόρων «100 δόσεις» -για το οποίο είχε έρθει σε δήθεν ρήξη η κυβέρνηση Σαμαρά με την Τρόικα- ήρθε η κυβέρνηση Τσίπρα να το κάνει καθεστώς τάζοντας ελαφρύνσεις. Το μνημονιακό ιδιωτικό χρέος που επέβαλλαν οι δανειστές στους Έλληνες, ήρθε η κυρία Βαλαβάνη να το αποδεχθεί, και όχι να το κουρέψει, αποδεχόμενη ότι οι Έλληνες είναι φοροφυγάδες και όχι αναγκαστικοί φορο-οφειλέτες. Οι πολίτες να πληρώνουν τις δόσεις του εθνικού δανείου μέσω των μεταρρυθμιστικών νόμων και από πάνω να πληρώνουν την δόση του υποχρεωτικού ιδιωτικού χρέους που οι μεταρρυθμίσεις επέβαλλαν μέσω φόρων που το ίδιο το Μνημόνιο τους υποστηρίζει. Ένας αέναος κύκλος που όχι μόνο δεν βγάζει τον Έλληνα από την εξαθλίωσή του, αλλά τον κάνει για τα επόμενα 3 έως 8 χρόνια να περνάει από το ταμείο και να δίνει την δόση του με μεγάλη ευχαρίστηση και πάνω από όλα με ικανοποίηση ότι αυτό του επιβλήθηκε από μία «αριστερή» κυβέρνηση της ανατροπής.

Το αίτημα ευθανασίας της χώρας μας

Δημοσιεύουμε προς κρίση του κάθε καλόπιστου αναγνώστη το πλήρες κείμενο της Αίτησης -την οποία αρνιόταν να καταθέσει επιζητώντας "γέφυρες"- που κατέθεσε σήμερα η ελληνική κυβέρνηση δια του υπουργού της των οικονομικών Βαρουφάκη προς το eurogroup, με την οποία ζητά την παράταση της υπάρχουσας Κύριας Σύμβασης Χρηματοπιστωτικής Διευκόλυνσης (MFA). Τα έντονα γράμματα δικά μας. Επισημαίνουμε μόνο ότι το μνημόνιο έγινε συμβόλαιο και η τρόικα... θεσμοί.

Τέτοιο κατάπτυστο κείμενο υποτέλειας και εθελοδουλίας πραγματικά εκπλήσσει και τον πλέον υποψιασμένο και εξ αρχής επιφυλακτικό απέναντι στη νέα -πλέον φερόμενη ως ελληνική- κυβέρνηση!

Διαβάστε με προσοχή το κείμενο και σκεφτείτε πόση σχέση μπορεί να έχει αυτό, όχι μόνο με τις προεκλογικές εξαγγελίες περί κατάργησης των μνημονίων, διαγραφής του μεγαλύτερου μέρους του χρέους και σκληρής διαπραγμάτευσης, αλλά και με τις προγραμματικές δηλώσεις περί τήρησης των δεσμεύσεων υπέρ του λαού, που περιορίζονται στο έγγραφο στον μετριασμό του κοινωνικού κόστους (πάει και η ανθρωπιστική κρίση), της διαρκούσης κρίσης.

Ήρθε η ώρα να χάσω κι άλλους φίλους, αυτήν την φορά από την άλλη μεριά...

του Σταύρου Κατσούλη

Παρακάτω παραθέτω τα κρίσιμα σημεία του σχεδίου της Δανειακής Σύμβασης. Αυτήν την σύμβαση, η κυβέρνηση αποδέχεται και θέλει να παρατείνει:

3) «Η Ελλάδα, η Τράπεζα της Ελλάδος και το ΤΧΣ παραιτούνται με την παρούσα αμετάκλητα και άνευ όρων από οποιαδήποτε ασυλία της οποίας είναι ή ενδέχεται να καταστούν δικαιούχοι, όσον αφορά στα ίδια ή τα περιουσιακά τους στοιχεία, από νομικές διαδικασίες σε σχέση με την παρούσα Δεύτερη Τροποποιητική Σύμβαση συμπεριλαμβανομένων, χωρίς περιορισμό, της ασυλίας έναντι αγωγής , δικαστικής ή άλλης εντολής , από κατάσχεση, σύλληψη ή ασφαλιστικά μέτρα πριν την έκδοση δικαστικής απόφασης και από την εκτέλεση και επιβολή εις βάρος των περιουσιακών τους στοιχείων, στο βαθμό που αυτό δεν απαγορεύεται από αναγκαστικό δίκαιο».

4) «Ούτε ο Εγγυητής ούτε οποιοδήποτε περιουσιακό του στοιχείο απολαύει ασυλίας για λόγους εθνικής κυριαρχίας ή άλλως από δικαιοδοσία, κατάσχεση - είτε πριν είτε μετά τη δικαστική απόφαση - ή εκτέλεση σε σχέση με οποιαδήποτε ενέργεια ή διαδικασία αφορά τη Δεύτερη Τροποποιητική Σύμβαση».

Ο Προκόπης Παυλόπουλος, που από σήμερα είναι πλέον ο νέος φερόμενος ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας, παραδέχθηκε ότι αυτά τα άρθρα, καθώς και μια σειρά από πρακτικές, νόμους και αποφάσεις, είναι αντισυνταγματικά. Αυτός λοιπόν ο κύριος ψήφισε ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ, σε όλους τους εφαρμοστικούς νόμους που σχετίζονται με τα παραπάνω.

Ο δωσίλογος και υπόδικος εσχάτης προδοσίας κατ ομολογίαν του ιδίου, όπως μπορείτε να ακούσετε και μόνοι σας εδώ, Παυλόπουλος λοιπόν, λόγω και της ιδιότητας του ως συνταγματολόγου με πείρα αλλά και των δηλώσεών του, ψήφισε όλα αυτά, ΕΝ ΠΛΗΡΗ ΓΝΩΣΗ ΤΟΥ. ΓΙ ΑΥΤΟΝ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΑΓΝΟΙΑΣ.

Σήμερα, η συγκυβέρνηση σύσσωμη με μεγάλη συμμετοχή από το κόμμα της Νέας Δικτατορίας, ψήφισε αυτόν τον άνθρωπο και τον έκαναν Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Μάλιστα θα πρέπει να αναφέρουμε εδώ, την πλήρη ΥΠΟΤΑΓΗ από τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ, στις επιθυμίες/αποφάσεις του Τσίπρα και του μικρού και de facto φασιστικού και αντιδημοκρατικού του πυρήνα, κάτι το οποίο θα έπρεπε αμέσως να προκαλέσει την ολοκληρωτική αποστροφή των χαμηλότερων στελεχών και ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ.

Η βαριά καρδιά του αυτοεξευτελισμένου

του Γ. Μακριδάκη

Είχα ξαναγράψει προεκλογικά ότι με τον τρόπο που επιλέγονται οι υποψήφιοι βουλευτές των κομμάτων (είχα επικεντρωθεί στον Σύριζα), εξασφαλίζεται μία πολύτιμη για την ηγεσία του κόμματος συνθήκη. Το ότι έχουν ήδη βαφτιστεί στον αυτοεξευτελισμό από πριν να μπουν στη Βουλή, έχοντας ήδη αποδεχτεί να σταθούν εμπρός στις κατά τόπους νομαρχιακές επιτροπές κομματικών παραγόντων και να δηλώσουν την επιθυμία τους να γίνουν βουλευτές (διαθεσιμότητα το λένε για να μην καρφώνονται).

Όταν αυτοεξευτελιστείς μια φορά, δεν σταματάς εκεί. Μετά όλα σου φαίνονται πολύ πιο εύκολα προς αυτή την κατεύθυνση.

Η κυβέρνηση Σύριζα όμως, πολύ σύντομα έθεσε και άλλη μια άσκηση αυτοεξευτελισμού στους βουλευτές της. Τους πρότεινε να σταθούν όρθιοι στη Βουλή, στην πρώτη κιόλας ψηφοφρία μετά τις προγραμματικές δηλώσεις και να αναφωνήσουν “Προκόπης Παυλόπουλος” για το αξίωμα του ΠτΔ.

Είναι κάτι σαν δήλωση μετανοίας αυτό. Επειδή μέχρι σήμερα ήσαν αριστεροί και διεκδικούσαν διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του μη βιώσιμου χρέους της χώρας, που διεκδικούσαν ΕΛΕ για το χρέος, που αγωνιζόταν για δημοκρατία και λαϊκή κυριαρχία, ενώ προφανώς τώρα ο στόχος επετεύχθη, η αλλαγή φρουράς στην εξουσία επήλθε και η πολιτική είναι πλέον διαφορετική, δεν αποδέχεται τέτοιες αριστεροσύνες.

Τους έβαλε λοιπόν ο Τσίπρας να δηλώσουν μετάνοια, υποταγή, να αυτοεξευτελιστούν, ώστε κατόπιν όλα να είναι για όλους τους ευκολότερα.

“Διαφωνούμε με την επιλογή αλλά θα ψηφίσουμε”, διαβάζω ότι ήδη έχουν δηλώσει πολλοί από τους βουλευτές του κυβερνητικού κόμματος και δυστυχώς θα αποδειχτεί αυτό σήμερα το απόγευμα

Αυτό φυσικά δεν έχει καμιά διαφορά από το “διαφωνούμε αλλά θα ψηφίσουμε με βαριά καρδιά” που έλεγαν οι κυβερνητικοί βουλευτές των μνημονιακών κυβερνήσεων του πρόσφατου παρελθόντος.

Βεβαίως το βάφτισμα στον, κοινοβουλευτικό πια, αυτοεξευτελισμό δεν είναι παρά το πρώτο βήμα για να έρθουν κατόπιν τα επόμενα. Δεν αργούν δηλαδή οι μέρες που θα τους ακούμε να λένε ότι ψηφίζουν τα νέα μέτρα με βαριά καρδιά. Όπως ακριβώς οι προηγούμενοι. Διότι οι αυτοεξευτελισμένοι έχουν ακριβώς την ίδια συμπεριφορά, τα δε μέτρα ψηφίζονται με πιο ανώδυνο τρόπο απ’ ό,τι ο ΠτΔ. Ένα ναι σε όλα λες και ξεμπερδεύεις με την αξιοπρέπειά σου μια κι έξω. Άμα έχεις πει ήδη “Προκόπης Παυλόπουλος”, στο “ναί σε όλα” θα κωλώσεις;

ΑΥΤΗ Η ΜΑΧΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΜΟΝΟ ΕΝΑΝ ΝΙΚΗΤΗ ΚΑΙ ΜΟΝΑΧΑ ΕΝΑΝ ΤΑΠΕΙΝΩΜΕΝΟ

Αφήστε το θέατρο, τους καθωσπερισμούς και τους πολιτικούς πολιτισμούς στο περιθώριο, κι ελάτε να πούμε τα πράγματα με τ όνομά τους...

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Η Γερμανοκρατούμενη Ευρώπη, πέταξε τη μάσκα της "μεγάλης ευρωπαϊκής οικογένειας" και έδειξε το πραγματικό της πρόσωπο. Ζητά από την Ελλάδα να παραδοθεί, και από την Ελληνική κυβέρνηση να της παραδώσει τα κλειδιά του κοινοβουλίου για να το μεταρέψει ταπεινωτικά σε μια νέα Bundestag του 21ου αιώνα. Η Γερμανία δίνει τη μάχη της πρωτοκαθεδρίας της στην Ευρώπη και χρειάζεται την Ελλάδα ως λάφυρο για να το επιδείξει στα σούργελά που την προσκύνησαν.

Είναι ο εφιάλτης των νεοναζί που αναβιώνει, και έλαχε στην Ελλάδα να τον στείλει παντοτινά στην κόλαση χωρίς επιστροφή...

Τα ντόπια φερέφωνά τους, φωνάζουν με λύσσα περισσή, πως η συμφωνία με το τέρας του ναζισμού, είναι ο μόνος υπεύθυνος δρόμος, αναζητώντας μέσα από μι ατέτοια συμφωνία την προσωπική τους δικαίωση για τη διαδρομή της ντροπής που οι ίδιοι επέλεξαν όντας προσκυνημένοι.

Είναι η φωνή των νεο-Τσολάκογλου, που θα πρέπει να τιμωρηθούν παραδειγματικά για το κακό που έκαναν σε τούτο τον τόπο...

Μια κοινωνία ολόκληρη και μαζί της ολόκληρος ο πλανήτης, επιμένει να διεκδικεί την τσαλακωμένη αξιοπρέπεια του Ελληνισμού, και αυτό που έστω και ενστικτωδώς είναι σε θέση να γνωρίζει, είναι πως...

• αυτή η μάχη είναι καταδικσμένη να έχει μόνο έναν νικητή.... Και μονάχα έναν ταπεινωμένο
• Σ αυτή τη μάχη, δεν υπάρχει έντιμος συμβιβασμός. Υπάρχει ή η ΝΙΚΗ.... ή η ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ.
• Σ αυτή τη μάχη, δεν υπάρχει κατι που να μοιάζει με αξιοπρέπεια. Οτιδήποτε μοιάζει με αξιοπρέπεια, είναι η ταπαείνωση μασκαρεμένη, και αυτή τη βιώσαμε τα πέτρινα χρόνια του δωσιλογισμού.

Κι όταν αυτή η μάχη τελειώσει, δεν γίνεται να πανηγυρίζουν αγκαλιά ΚΑΙ ο λαός... ΚΑΙ οι δωσίλογοι... ΚΑΙ η κατοχική διοίκηση με το αποτέλεσμά της.
Η Ελληνική κοινωνία για να είναι νικητής, πρέπει να είναι μονάχη της ανεβασμένη στο βάθρο. χωρίς συνεταίρους... Χωρίς κολαούζους... Χωρίς τα καρκινώματα που τη μίσησαν.

Και την ίδια στιγμή, το φυτίλι του ξεσηκωμού, πρέπει ν ανάβει σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Αν αυτή η φωτιά δεν πυροδοτηθεί, τότε κάποιος θα έχει διολισθήσει στο θλιβερό κατήφορο της εθνικής προδοσίας.

Αυτή είναι η αλήθεια... Και δεν υπάρχουν περισσότερες από μια αλήθειες στη ζωή.-

O ευρωλιγούρης

O ευρωλιγούρης. Αρσενικό γένος, από τις λέξεις ευρώ (Ευρώπη γκόμενα του Δία) και λιγούρης.

Συνώνυμα ευρωγλείφτης, ευρώδουλος, ευρωλάγνος, μπαστουνόβλαχος της Ευρώπης. Αυτός που είναι ικανός να πουλήσει και την μάνα του για να τον σέρνει το άρμα της Ευρώπης σαν άλλον Έκτορα.

Ο ευρωλιγούρης συναντάται συνήθως στη γωνιά της Νοτιανατολικής Ευρώπης που...
κάποτε λεγόταν Ελλάδα.
Προερχόμενος από τα ορεινά κατσάβραχα των Κραβάρων και τις αχανείς πεδιάδες της Θεσσαλίας, έβγαλε το ταγάρι που είχε περασμένο στον ώμο, το έπλυνε με εμφιαλωμένο νερό για να φύγει η μυτζηθρίλα που είχε ποτίσει την τσόχα και το μεταποίησε σε σακάκι τρέντυ γιατί έτσι το φοράνε στα Λονδίνα.
Ο ευρωλιγούρης τρέφεται από αυταπάτες μεγαλείου περί ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και άλλα τέτοια φαιδρά.

Πώς σκέφτεται αλήθεια ο ευρωλιγούρης:

• Αποκλειστικός του φόβος, η αναγκαστική μετατροπή εθνικού νομίσματος σε συνάλλαγμα σε περίπτωση που εξοικονομήσει κάνα φράγκο και θελήσει να πάει στας Ευρώπας ταξίδι αναψυχής. Δηλαδή ποτέ.

• Θέλησή του, η παραμονή στην ευρωπαϊκή οικογένεια κάτω από οποιοδήποτε κόστος. Το σπίτι του, η κόρη του ή ακόμα και ένα νεφρό του είναι παράπλευρες απώλειες μπροστά στο μεγαλείο του Διαφωτισμού που πρεσβεύει η Ευρώπη που ονειρεύεται.

• Φετίχ του, η αστερόεσσα σημαία, όχι των ΗΠΑ όπως παλιά που έτρεχε η γιαγιά του να υποδεχτεί τον 6ο Αμερικάνικο Στόλο, αλλά της Ενωμένης Ευρώπης που δεν χάνει την ευκαιρία να ανεμίζει. Άλλωστε εμείς δώσαμε τα φώτα στον Ευρωπαϊκό πολιτισμό. Γιατί να μην δώσουμε και την ζωή μας;

• Τρέμει στο άκουσμα της λέξης “δραχμή”. Άλλωστε πριν την υιοθέτηση του ευρώ σαν νόμισμα δεν υπήρχε ζωή στον πλανήτη και ζούσαν μόνο βροντόσαυροι και κολεόπτερα.

• Ικανός για όλα, αν μπορούσε θα έβαζε αυτός παντού την υπογραφή του, για να μην ιδρώνουν οι εταίροι μας, και το “πουλί” του στον πρωκτό του σαν πράξη ευγνωμοσύνης.

• Άγεται και φέρεται από όλους και όλα μην ψάχνοντας να δει ποιανού τα συμφέροντα εξυπηρετεί. Παράδειγμα, η χτεσινή μάζωξη ευρωλάγνων στο Σύνταγμα, οργανωμένη από την ΜΚΟ “YOUTH Business Network” η οποία περήφανα δηλώνει ότι ένας από τους χορηγούς της είναι η καναδικών συμφερόντων “Eldorado GOLD“, υπεύθυνη για την εξόρυξη χρυσού στις Σκουριές. Μέτοχος της εταιρείας ο αγαπημένος “εθνικός” μας εργολάβος και καναλάρχης Γεώργιος Μπόμπολας.

• Επίμονος στη διατήρηση των Ευρωπαϊκών κεκτημένων (!). Θέτει όρο απαράβατο την παραμονή της χώρας μας στη Nομισματική Ένωση και το ευρώ. Δεν τον νοιάζει αν οι υπόλοιποι στην Ευρώπη δεν το θέλουν. Φτάνει που θέλει αυτός. Παρομοιάζεται με μια πρώην γκόμενα που την κεράτωσες, την ξεφτίλισες, την πάσαρες στους φίλους σου να την γλεντήσουν και αυτή εκεί ακλόνητη, εμμονική για μια αγάπη που πέρασε, κλαίει πάνω στις αναμνήσεις ενώ όλοι της φωνάζουν: “Ξεκόλλα μωρή χαμούρα”.

• Δραστήριος στο διαδίκτυο. Οδύρεται πως του έκαψαν τη σημαία της πατρίδας του, της Ενωμένης Ευρώπης και αναρτά φωτογραφίες με τα αστέρια όντας ικανός μέχρι και τατουάζ στο κούτελο να την κάνει, μην τυχόν και πάει στις Λόντρες και δεν καταλάβουν άπαντες πόσο πολύ Ευρωπαίος είναι.

Δεν μιλάμε για εθνική αξιοπρέπεια, μιλάμε για ατομική αξιοπρέπεια. Αυτή που ο ευρωλιγούρης πουλάει στις Βρυξέλλες κοψοχρονιά.

Γιατί τι του λείπει του ψωριάρη; Το Μάαστριχτ και ένα κάλπικο μαργαριτάρι.

πηγη

Σ.Κατσούλης: Τελικά η συμφωνία που ήθελε αλλά δεν άφησαν να υπογράψει ο κ. Βαρουφάκης ήταν καλή;

του Σταύρου Κατσούλη

Είναι γνωστό πλέον σε όλους, ότι ο κ. Βαρουφάκης έφυγε κακήν κακώς από το Eurogroup της Δευτέρας, γιατί όπως ακούσαμε όλοι, οι "εταίροι" άλλαξαν την συμφωνία. Μάλιστα. Μέχρι εδώ κατανοητό. Αλλά αναρωτηθήκαμε ποτέ, ποια ακριβώς ήταν η συμφωνία την οποία ο κ. Βαρουφάκης ήταν έτοιμος να αποδεχθεί;

Μήπως ήταν μια συμφωνία που είχε ως περιεχόμενο την κατάργηση των μνημονίων, την διαγραφή έστω μέρους του χρέους, ή κάποια τέλος πάντων χειροπιαστή αλλαγή στις υπάρχουσες δεσμεύσεις την χώρας; Δυστυχώς όχι.

Δυστυχώς απ΄ότι φαίνεται, η διαφωνία του κ. Βαρουφάκη, δεν είχε να κάνει με την ουσία του θέματος. Οι διαφωνίες του κ. Βαρουφάκη, είχαν να κάνουν με την λεκτική έκφραση στο κείμενο και το γεγονός ότι δεν δέχεται τελεσίγραφα. Υποθέτουμε, ότι ο κ. Βαρουφάκης με βάση τους δικούς του ισχυρισμούς νευρίασε, όχι για το ουσιαστικό περιεχόμενο του κειμένου, αλλά διότι είχε σχεδιάσει να δεχθεί το κείμενο ελεύθερα και έντιμα, χωρίς να του πάρουν την αξιοπρέπεια. Κατά τα άλλα όμως, δηλαδή σε ότι αφορά την ουσία του θέματος, μάλλον ο κ. Βαρουφάκης και κατ επέκταση η κυβέρνηση, μάλλον δεν έχει σοβαρές διαφωνίες...

Για του λόγου το αληθές, παρακάτω θα αναλύσουμε και στην συνέχεια θα παραθέτουμε το κείμενο (όπως δμοσιεύτηκε από το Reuters [1]) το οποίο ο Βαρουφάκης θα "υπέγραφε ευχαρίστως". Διαβάστε το και δείτε εάν περιέχει το οτιδήποτε, μα το οτιδήποτε το οποίο θα μπορούσε να συμφωνήσει με τις προεκλογικές δεσμεύσεις της κυβέρνησης και γενικότερα έχει την τάση που θα έπρεπε να έχει το οποιοδήποτε αντιμνημονιακό κόμμα, για να μην πούμε για τις διαθέσεις του Λαού μας...

Η ομάδα Τσίπρα, Δραγρασάκη, Βαρουφάκη έχει ενδώσει. Εμείς;

του Δημ. Καζάκη

Tελειωμένη θεωρούν την όλη υπόθεση με την Ελλάδα οι δανειστές της. Έτσι διοχετεύουν στα μέσα μαζικής εξαπάτησης, που θεωρούν βεβαία τη συμφωνία αύριο στην ευρωομάδα. Το κυρίως ζητούμενο αύριο Δευτέρα στη σύνολδο είναι να διαμορφωθεί ένα κοινό ανακοινωθέν, που να μπορέσει η ελληνική πλευρά να το "πουλήσει" στον ελληνικό λαό σαν επιτυχία.

Οι δανειστές ζητούν να υπάρχει ξεκάθαρη δέσμευση της ελληνικής πλευράς ως προς την εξυπηρέτηση των δανείων, αλλά και τους όρους τους. Αυτό σημαίνει ότι καμιά αμφισβήτηση δεν πρόκειται να ανεχθούν της δανειακής σύμβασης. Πρωτίστως αφορούν την άνευ όρων και αμετάκλητη απεμπολίση όλων των ασυλιών της περιουσίας, υφιστάμενης και μελλοντικής, των ελλήνων πολιτών, καθώς και της εθνικής κυριαρχίας με την προσφυγή στα δικαστήρια του Λουξεμβούργου και το αγγλικό δίκαιο.

Το δεύτερο απαιτούμενο από τους δανειστές είναι ότι τίποτε δεν θα γίνει στην Ελλάδα, τόσο δημοσιονομικά, όσο και στο επίπεδο μεταρρυθμίσεων χωρίς την σύμφωνη γνώμη των Ευρωπαίων και των οργάνων της ευρωζώνης. Και τους δυό αυτούς όρους, τους δέχθηκε η ομάδα Τσίπρα.

Από την άλλη, προκειμένου να διευκολύνουν την ελληνική πλευρά να εμφανίσει δήθεν έναν "έντιμο συμβιβασμό" για τον οποίο μιλά ο κ. Τσίπρας, αλλά και ο κ. Βαρουφάκης. Το επίδικο ζήτημα είναι καθαρά επικοινωνιακό, καθαρά τεχνικό. Οι "κόκκινες γραμμές" της ελληνικής πλευράς, είναι να μην εμφανίζεται πουθενά η λέξη "μνημόνιο" και η λέξη "τρόικα". Τίποτε άλλο.

Προετοιμάστε τον λαό για την επίθεση που έρχεται

Όχι δεν ξέρουμε τι έχουν στο μυαλό τους ο πρωθυπουργός και τα υπόλοιπα στελέχη της κυβέρνησης, αναφορικά με το επαναδιαπραγματευτικό σόου. Τη λογική όμως για να σταθμίσουμε το περιεχόμενο και τη δυναμική των χειρισμών προφανώς και τη διαθέτουμε, και όλα δείχνουν πως είμαστε αντιμέτωποι σε μια σειρά από δεδομένα που δυστυχώς δεν εμπνέουν καμία απολύτως αισιοδοξία...

Tου Κ. Κυριακόπουλου

Η κυβέρνηση δείχνει να αυτοπαγιδεύτηκε στα φοβικά σύνδρομα που εξέπεμψε το στρατόπεδο των δωσιλόγων, και φαίνεται πως προσαρμόζει τους χειρισμούς της σε στρογγυλεμένες γωνιές προκειμένου να αποφύγει την αντιπαράθεση που «θα έριχνε τη χώρα στα βράχια».

Για πολλούς αυτό ενδεχομένως να ήταν μη αναμενόμενο. Στην ουσία όμως ήταν ένα απόλυτα χορογραφημένο και βολικό άλλοθι, που απλά διευκόλυνε αυτή τη διαδικασία προαποφασισμένης μεταστροφής, προετοιμάζοντας ταυτόχρονα και την κοινωνία για την αποδοχή της.

Οι διαδηλώσεις της «αξιοπρέπειας», χρησιμοποιήθηκαν για να προσδώσουν γκλαμουριά στο «επαναδιαπραγματευτικό» σόου, μα η προσπάθεια της κυβέρνησης να αποθαρρύνει τη ριζοσπαστικοποίηση των αιτημάτων των διαδηλωτών ήταν εμφανέστατη.

Είναι λοιπόν φανερό, πως δε θέλει να αξιοποιήσει τη λαϊκή οργή για να ταπεινώσει το Ράιχ και να σταθεί με επιθετική ατζέντα απέναντι στη συμμορία των μαφιόζων της Ευρώπης.