Σάββατο 28 Φεβρουαρίου 2015

Οι κρίσεις στις ένοπλες δυνάμεις απέδειξαν ότι ο ξένος παράγοντας κάνει κουμάντο.


του Δημήτρη Καζάκη

Πρόκειται για τις πρώτες κρίσεις στις Ένοπλες Δυνάμεις υπό τη νέα κυβέρνηση. Κι ο νικητής είναι πάλι ο ξένος παράγων. Αυτός καθόρισε τις βασικές επιλογές. Που φαίνεται; Μα στο σκάνδαλο που αποκαλείται Μιχαήλ Κωσταράκος, ο οποίος παραμένει στην θέση του Α/ΓΕΕΘΑ όπως το ήθελε μέχρι τις 6 Νοεμβρίου φέτος που θα αναλάβει καθήκοντα στην ΕΕ.

Η επιβράβευση των γιέσμεν στον ξένο παράγοντα

Παρά το γεγονός ότι εδώ και 10 ημέρες πολλοί στο Γενικό Επιτελείο πίεζαν για την αποστρατεία Κωσταράκου. Ο κυρίαρχος λόγος ήταν η πρωτοφανής παρουσία του με κατάθεση στεφάνου και απόδοση στρατιωτικών τιμών -για πρώτη φορά μεταπολεμικά- στο Γερμανικό (Ναζιστικό) Νεκροταφείο του Διονύσου. Ένας επιπλέον λόγος ήταν η παρουσία του με ντουντούκα στον...
αύλειο χώρο του στρατοπέδου Παπάγου για να αντιμετωπίσει τους απλήρωτους επί 3ετία εργάτες των Ναυπηγείων με τα γνωστά επεισόδια σε βάρος τους από τα ΜΑΤ. Τότε πολλοί συνάδελφοί του εν ενεργεία και εν αποστρατεία είχαν θεωρήσει "ατίμωση της στολής" την πράξη του να αντιμετωπίσει τους εργάτες ως εκπρόσωπος της εργοδοσίας.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο κ. Κωσταράκος έχει σπάσει κάθε ρεκόρ παραμονής στη θέση του Α/ΓΕΕΘΑ. Κι αυτό από μόνο του φανερώνει τις ισχυρές πλάτες που διαθέτει. Προφανώς όχι μόνο εγχώριες, αν σκεφτεί κανείς ότι μετά από επιμονή των Γερμανών ο κ. Κωσταράκος εξελέγη πρόεδρος της Στρατιωτικής Επιτροπής της ΕΕ στις 13/11/2014. Τρείς ημέρες μετά ο κ. Κωσταράκος παρέβη κάθε έννοια στρατιωτικού καθήκοντος με το να παραβρεθεί στις 16/11/2014 στο στρατιωτικό ναζιστικό νεκροταφείο του Διονύσου, προσφέροντας μια ακόμη εκδούλευση στη Γερμανία.

Ποιο είναι λοιπόν το μήνυμα προς κάθε αξιωματικό, ή δημόσιο λειτουργό, όταν βλέπει αυτή την επιβράβευση της παράβασης καθήκοντος; Κι όταν γνωρίζουν ότι η θέση που θα καταλάβει το Νοέμβριο θα έχει αποζημίωση 500 χιλ. ευρώ με τις επιπλέον παροχές, όπως κατοικία, αυτοκίνητα, ταξίδια, υπηρετικό προσωπικό, κλπ; Και έπειτα μας μιλούν για αξιοκρατία!

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο κ. Κωσταράκος για πολλούς από τους συναδέλφους του, βαρύνεται με ένα ακόμη ολίσθημα. Είναι ο μόνος Α/ΓΕΕΘΑ, ο οποίος δεν αρνήθηκε την χρήση ελληνικών ενόπλων δυνάμεων εναντίον του "εσωτερικού εχθρού", δηλαδή του λαού, ως συνδρομή στην καταστολή του. Θυμόμαστε όλοι την κινητοποίηση στρατιωτικών δυνάμεων για την "προστασία" του Κ. Παπούλια στη Θεσσαλονίκη. Όπως επίσης και την δημιουργία στρατιωτικών ΜΑΤ για την προστασία του Υπουργείου Αμύνης, μετά την "εισβολή" των εργατών από τα ναυπηγεία.

Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2015

Η εγκληματική συμμορία



Ο στυγνός εκβιασμός εκλεγμένων υπουργών, η υποκατάσταση των κοινοβουλίων όσον αφορά τη νομοθεσία, καθώς επίσης η διαπλοκή με την εγχώρια ελίτ, είναι τα βασικά χαρακτηριστικά της δραστηριοποίησης της Τρόικας στις χώρες της Ευρωζώνης


Με βάση τις έρευνες που διεξήχθηκαν από μία γερμανική τηλεοπτική εκπομπή, με τον τίτλο κατανοεί κανείς πολλές από τις εγκληματικές ενέργειες ενός καταστροφικού μηχανισμού, τον οποίο έχει την ανευθυνότητα να αποκαλεί η σημερινή κυβέρνηση «Θεσμό» – ισχυριζόμενη πως πρόκειται για μία θεσμοθετημένη Αρχή της Ευρώπης, όταν όλοι γνωρίζουν πως συμμετέχει το ΔΝΤ, το οποίο φυσικά δεν έχει καμία σχέση με την αποστολή που του είχε ανατεθεί από τη σύσκεψη του Breton Woods (ανάλυση).
«Εξουσία χωρίς έλεγχο, Τρόικα» (πηγή),

Ειδικότερα, ένας από τους υπουργούς της πρώην ελληνικής κυβέρνησης αναφέρεται στους εκβιασμούς που δεχόταν από τους ανθρώπους της Τρόικας, οι οποίοι «έσπερναν» το φόβο και τον τρόμο παντού όπου περνούσαν – απαιτώντας υποταγή από τον ίδιο και εξευτελίζοντας τον σε βαθμό που δύσκολα μπορούσε να γίνει υποφερτός. Ακούγοντας τον κανείς έχει την εντύπωση ότι επρόκειτο για κοινούς εγκληματίες – παρά το ότι γνωρίζει πως ο θυμός του έχει σαν αντικείμενο τα στελέχη της Κομισιόν, της ΕΚΤ και του ΔΝΤ, τα οποία κυβερνούν από το 2010 την Ελλάδα.

Ο υπουργός, ο οποίος είχε αναλάβει το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης, ήταν υποχρεωμένος να εφαρμόσει τα μέτρα που του επέβαλλε η Τρόικα – μειώνοντας, μεταξύ άλλων, περισσότερο τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων, οι οποίοι τελικά περιορίστηκαν στους 700.000, από 1.000.000 προηγουμένως. Εν τούτοις, η συμμορία απαιτούσε την απόλυση ακόμη 15.000, εκ των οποίων τους 4.000 άμεσα – γεγονός που τον οδήγησε λίγο αργότερα στην παραίτηση του.

ΔΩΣΙΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΙ!!

ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ ΑΝΤΩΝΗΣ

Από τον Μάη του 2010, όταν ο θρυλικός πλέον ποδηλάτης, υπέγραφε την βρωμερή και πρώτη στην Παγκόσμια Ιστορία Σύμβαση "Δαμειακής Διευκόλυνσης" που στό άρθρο 14παρ.5 εκχωρούσε "άνευ όρων και αμετάκλητα την Ασυλία λόγω άσκησης Εθνικής Κυριαρχίας" και στην συνέχεια ερχόντουσαν κατά κύμματα στο "Κυνοβούλιο" και ψηφίζονταν από τίς διάφορες κατά περίπτωση Ληστοσυμμορίες τα Θρυλικά Μνημόνια, Μεσοπρόθεσμα, Κοντοπρόθεσμα, μακρυπρόθεσμα, κουτσοπρόθεσμα και διάφορα άλλα ταιριαστά που έφερναν την καταστροφή στον τόπο μας και τη Γενοκτονία στον Ελληνικό Λαό, καθιερώθηκε να τούς αποκαλούμε ΔΩΣΙΛΟΓΟΥΣ, και πολύ σωστά!

Ταυτόχρονα οι "άλλοι" που ευρίσκονταν μέσα στο "Κυνοβούλιο", όλοι οι "άλλοι" καταψήφιζαν, και πολύ σωστά, διαπίστωναν και κατήγγειλαν τίς Αντισυνταγματικές και Προδοτικές αυτές πράξεις. Έτσι λοιπόν καθιερώθηκε και ο αντίθετος χαρακτηρισμός τους ως "Αντιμνημονιακών"!

Εγώ ο αδαής και αγράμματος, ο γραφικός πίστευα ότι με το που συντελέσθηκε η Εθνική Προδοσία, όλοι οι άλλοι θα παραιτούνταν απ το"Κυνοβούλιο" δεδομένου ότι μπήκαμε σε καθεστώς ΚΑΤΟΧΗΣ και θα ανατρέπανε τούς Δωσίλογους.
 Αντί γι αυτό γινόμαστε καθημερινά μάρτυρες του σκηνικο΄ύ που έλεγε ότι η Ληστοσυμμορία ψήφιζε ότι, όποτε και όπως ήθελε και η λέξη το πρώτο σύνθετο της λέξης "Αντιμνημονιακοί" δηλαδή το "Αντί" βολευότανε στο να παραμένει, να διαπιστώνει και να καταγγέλλει, δίνοντας στούς Δωσίλογους την δυνατότητα να καταστρέφουν τα πάντα!

Έτσι λοπόν καταστρέφανε την Υγεία οι μεν; καταγγέλανε οι δε, καταστρέφανε την Παιδεία οι μεν; καταγγέλλανε οι δε, απολύανε οι μεν; καταγγέλανε οι δε και η ζωή καλά κυλούσε....
Και έλεγα στον εαυτό μου: Μην είσαι δύσκολος, μην είσαι παράξενος, μην είσαι γραφικός. ΠΕΡΙΜΕΝΕ!

Ο άνθρωπος δεν είναι «πόρος», κε Βαρουφάκη


Γιώργος Χαλιμούρδας

Είτε το θέλουμε είτε όχι, τα πρώτα δείγματα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ είναι γεγονός, είναι ξεκάθαρα και δεν χωρούν αμφισβήτηση… αρκεί να μην είσαι τυφλός, να μη φοράς ροζουλί γυαλιά, να το λέει η ψυχή σου, να υπάρχει φιλότιμο και πάνω από όλα να σκέφτεσαι με το μυαλό σου, να έχεις καθαρό και ανοιχτό μυαλό. Γιατί όπως και να το δούμε, για τον ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει καμία επανάσταση, δεν υπάρχει κανένα κούρεμα, δεν υπάρχει λογιστικός έλεγχος του χρέους, δεν υπάρχει κανένα προμελετημένο έγκλημα κατά του ελληνικού λαού, δεν υπάρχει καμία συνενοχή του εγχώριου και διεθνούς κυκλώματος τοκογλυφίας με προεξέχουσα τη Γερμανική ηγεσία και την ΕΚΤ, το ΔΝΤ και την Ευρωζώνη που απομυζά το αίμα του ελληνικού λαού μέρα με τη μέρα, για τον ΣΥΡΙΖΑ αδέρφια δεν υπάρχει καμιά φασιστική ολοκληρωτική λογική που διέπει την Ευρωζώνη και την Ε.Ε.. «Εξάλλου μας αγαπάνε οι Γερμανοί. Σαν φίλοι ήρθανε» [1].

Αυτά μας λένε τα μαίηλ. Βεεέβαια τα μαίηλ…
Τα μαίηλ που μπήκαν στη ζωή μας. Στη ζωή της γιαγιάς στο χωριό, του εργάτη, του μικροεπιχειρηματία, του αγρότη, του ανέργου, του νέου. Τα μαίηλ της Τρόικας (των «θεσμών» πλέον), το μαίηλ του Χαρδούβελη, …το μαίηλ του Βαρουφάκη. Κι ας μας λέγανε μέχρι προχθές «εμείς δε θα κυβερνάμε με μαίηλ»… Τα μαίηλ που αποφασίζουνε για τη ζωή μας, για τη ζωή των παιδιών μας, το μέλλον και την προοπτική αυτού του τόπου, της Πατρίδας μας, μιας ρημαγμένης Πατρίδας που προδίδεται συνεχώς από τη χαραυγή της γέννησής της, από μια Πέμπτη φάλαγγα που είναι ριζωμένη τόσο βαθιά που δε λέει να ξεκουμπιστεί και να μας αφήσει ήσυχους να δουλέψουμε, να παραγάγουμε ώστε να μεγαλουργήσει επιτέλους αυτός ο τόπος.

Πέμπτη 26 Φεβρουαρίου 2015

Σκέψεις ενός Πολίτη

Εμπρός για μιά Ελλάδα με μιά γενικευμένη νέα Σεισάχθεια αλλά Σόλωνα! *
Bank Run τώρα!

Πάρτε τα όποια λεφτά σας από τις τράπεζες τώρα. Είναι το ελάχιστο και πιό συνετό για όλους μας, τούτη την ώρα από όποια πλευρά και να το δούμε. Ας τους δώσουμε μόνοι μας το τελειωτικό χτύπημα.

Ας ξαναφτιάξουμε την πατρίδα μας από την αρχή με πολύ δουλειά πάνω στην καμμένη γή μας, με αμέτρητες προσωπικές και οικογενειακές θυσίες και ας αρχίσουμε να παράγουμε, βασισμένοι στην δύναμη της θέλησης και της αξιοπρέπειά μας!

Η θέση μου είναι και παραμένει συγκεκριμένη: Ελλάδα με Δραχμή και Ελλάδα εκτός της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Ζώνης. Μιά Ελλάδα που θα ακούγονται οι γειτονιές και με την -όσο το δυνατό μικρότερη- κεντρική εξουσία.

Η δύναμη βρίσκεται στα χέρια μας και στον καθημερινό αγώνα μας. Ας γνωριστούμε πραγματικά μεταξύ μας και ας ενεργοποιηθούμε στις γειτονιές μας γιατί αυτό επιβάλλει η αναγκαιότητα της επιβίωσής μας!

Μα γιατί δεν περίμεναν λίγο;


Mάνα (63 ετών) και γιος (27 ετών), πήδηξαν από το μπαλκόνι του διαμερίσματος που διέμεναν για να αυτοκτονήσουν.

Το περιστατικό που σημειώθηκε στη Χαλκίδα το πρωί της Τετάρτης (25/2/2015), συνέβη αφού μάνα και γιός έχασαν το μοναδικό εισόδημα που διέθεταν, μία υποτυπώδη αναπηρική σύνταξη, την οποία τα τρία τελευταία χρόνια αγωνίζονταν δικαστικά να την ανακτήσουν. Όταν ήρθαν αντιμέτωποι με μια τελεσίδικη απόφαση που τους στέρησε κάθε ελπίδα, οδηγήθηκαν σε αυτή τους την πράξη.
Μα γιατί δεν περίμεναν λίγο; Γιατί δεν έδωσαν λίγο ακόμη χρόνο στη νέα κυβέρνηση; Δηλαδή, τι θέλανε; Μέσα σ' ένα μήνα να τους λύσει το πρόβλημα ο Τσίπρας κι ο Καμμένος; Μήπως ήταν πράκτορες του Σαμαρά και αυτοκτόνησαν τώρα με τη νέα κυβέρνηση για να την δυσφυμήσουν; Γιατί δεν είχαν αυτοκτονήσει πριν με τους Σαμαροβενιζέλους;

Άλλωστε, αν περίμεναν λίγο, θα φρόντιζε η κυβέρνηση να τους δώσει κουπόνια σίτισης. Ενώ με την Έξυπνη Κάρτα Πολιτών, θα μπορούσαν να βρίσκουν διαμέσου της κρατικής και ιδιωτικής ελεημοσύνης, τον τρόπο να επιβιώνουν ως ανθρώπινα σκουπίδια.
Εμείς, τη δουλειά μας. Τι μας νοιάζει που το καθεστώς δολοφόνησε εν ψυχρώ δυο ακόμη ανθρώπους; Άλλωστε, άχρηστοι ήταν για τους δανειστές. Στην Ελλάδα σήμερα μπορούν να επιβιώσουν μόνο όσοι είναι χρήσιμοι στο καθεστώς των δανειστών. Μόνο όσων η επιβίωση εγκρίνεται από την Ευρώπη των τοκογλύφων.
Πήδηξαν στο κενό ευτυχισμένοι. Δεν χρειάστηκε να ζήσουν την κόλαση της εξόδου από το ευρώ και της διαγραφής του χρέους. Δεν χρειάστηκε να ζήσουν για να δουν πόσο εύκολο είναι για μια πατριωτική κυβέρνηση να παγώσει τις οφειλές των νοικοκυριών και να ακυρώσει με μια απλή πράξη το σύνολο των αντιμνημονιακών νόμων της χώρας, ώστε η πενιχρή αναπηρική σύνταξη να σωθεί.

Δημ Καζάκης

Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2015

Φοβού τους... ελεύθερους


Γράψε τέλος σε ό,τι νόμιζες ότι ήξερες και προπάντων σε αυτό που νόμιζες ότι ήσουν ικανός να κάνεις. Το σύστημα σε χαρακτήρισε δεινόσαυρο. Δεν έχει σημασία η ηλικία που κουβαλά ο καθένας μας, αλλά ούτε και η οποιαδήποτε εξειδίκευση έχει. Άλλαξαν όλα τριγύρω εκτός από εμάς τους ίδιους. Δεν ταιριάζουμε στη νέα εποχή, στη νέα τάξη πραγμάτων, στα νέα που εισέβαλαν στην χώρα. Δεν είναι τα καινούργια παπούτσια που μάς “χτυπάνε”, είναι τα πόδια μας πολύ μεγάλα για να χωρέσουν σε αυτά. Έτσι, ή θα τα φοράμε κουτσαίνοντας μέχρι να μάς χώσουν στην κάσα ή θα αυτοακρωτηριάσουμε τα πόδια μας μπαίνοντας στην ομάδα αναπήρων του νέου κόσμου που έχει αρχίσει. Αυτός ο κόσμος δεν επιτρέπει ξυπόλητους. Τελεία και παύλα.

Για το ποιος φταίει δεν χρειάζονται αναλύσεις και μεγάλες κουβέντες. Κοίτα από το μπαλκόνι σου ποιος στο δρόμο περπατά ανάλαφρα με τα λουστρινένια made in EU υποδήματα και θα είσαι σίγουρος για τον ένοχο. Όποιος δεν κουτσαίνει, αυτός σε κατέστησε υποχρεωτικά ανάπηρο. Πολλές φορές δεν χρειάζεται να βγεις καν στο μπαλκόνι. Ακόμη και μέσα στο σπίτι σου -στην υπερεκτιμημένη οικογένειά σου- την ώρα του κυριακάτικου τραπεζιού, σκύψε και κοίτα κάτω από τραπέζι. Σε παράταξη θα δεις τα πόδια που προσαρμόστηκαν.
Δεν είναι το θέμα χρημάτων που κάνει τη διαφορά, είναι η νοοτροπία των πολλών που άλλαξε σταθερά και ήσυχα από το 2010 μέχρι σήμερα. Δεν είναι ο μισθός και η αδιαμαρτύρητη πληρωμή φόρων, αλλά η ευκολία να είναι τα “καλά παιδιά” βρέξει-χιονίσει. Μην τους σταμπάρει το σύστημα και τους στείλει στο εκτελεστικό απόσπασμα! Μην γυρίσει το μάτι του πάνω τους ο Πανόπτης και δεν προλάβουν να κρυφτούν. Κοινώς, χέστηδες, είτε έχουν θυρίδες σε τράπεζες, είτε συμπληρώνουν χαρτιά για επίδομα “ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος”. Φοβούνται την Ελευθερία περισσότερο από τον Θάνατο και θέλουν να καλύψουν την δειλία τους στριμωγμένοι κάτω από μία σημαία φωνάζοντας με πάθος αλλά κρυμμένοι στο πλήθος “Ελευθερία ή Θάνατος”. Τόσο χέστηδες.

Τρίτη 24 Φεβρουαρίου 2015

Δε γουστάρουμε


Του Γιάννη Λαζάρου

Ο “αριστερός” φασισμός ξεκίνησε. Είναι ένας παλιός γνώριμος στους νοήμονες Έλληνες φασισμός που τον έζησαν στα μέσα τις δεκαετίας του '80 με την παντοδυναμία του ΠΑΣΟΚ. Όποιος τολμούσε εκείνη την εποχή να μιλήσει ή να γράψει εναντίον του σοσιαληστρικού κόμματος, αμέσως χαρακτηριζόταν πρώτον “φασίστας” και δεύτερον “προδότης”.
Η επιστολή Γλέζου ήταν η απόδειξη ότι τα πράγματα στην Ελλάδα θα είναι τόσο σκληρά για αυτούς που θα τολμούν να μιλήσουν που οι “πεφτοσυνεφάκηδες” θα αυξηθούν με ταχύτητα φωτός. Η “Αλήθεια” θα έχει πάνω την σφραγίδα του κόμματος και μόνο με αυτή θα έχει δικαίωμα να κυκλοφορεί στα ΜΜΕ, ενώ τα επικοινωνιακά συνεργεία της κυβέρνησης θα κάνουν ό,τι έκαναν οι προκάτοχοί τους Αυριανιστές να βγάζουν τα δήθεν “άπλυτα” στην φόρα του κάθε κομματικού-αντιευρωπαϊστή εχθρού.
Έρχεται η ώρα που όσοι δεν είναι από την δεξιά πλευρά της χαραγμένης κόκκινης γραμμής θα πάρουν την ταμπέλα του “γραφικού”, του “επικίνδυνου”, του “κινδυνολόγου” και θα είναι πολλές οι στιγμές που τα βέλη δεν θα έρχονται μόνο από τα γραφεία της κυβέρνησης αλλά κι από πολλά γραφεία που ήδη έχουν ανοίξει με ταμπέλα “πατριωτικό”, “φιλοευρωπαϊκό”, “φιλελληνικό”, “ανένταχτο αριστερό” και πάει λέγοντας.

Οι πολιτικοί άρχοντες, που επί δεκαετίες διετέλεσαν πρωταγωνιστές του “κι εμείς οι τρεις στον καφενέ, τσιγάρο, πρέφα και καφέ, βρε δε βαριέσαι αδελφέ”, έχουν πάρει καρέκλες επιτελείων και υπουργείων και χωρίς τον φόβο της μπάτσας θα αρχίσουν να εργάζονται εναντίον όλων όσων ήταν πάντα έξω από τον καφενέ με πινακίδα “Ο τεμπέλης της Αριστεράς”. Κάτι λίγο από την εγγυημένη προπαγάνδα του ΚΚΕ, κάτι από κουλτούρα, κάτι από κοσμοπολιτισμό, βάλε και λίγο αναρχιλίκι έχουν καλύψει όλο το τείχος προστασίας του αληθινού ψεύδους τους.

Πέντε χρόνια προδοσίας και δωσιλογισμού είναι αρκετά


του Όθωνα Κουμαρέλλα

Δείγματα είχαμε από την αρχή, όπου ο οποιοσδήποτε εξέφραζε τη παραμικρή επιφύλαξη απέναντι στη νέα κυβέρνηση αντιμετωπίζονταν ως δήθεν συνωμότης, εμπαθής, ή και γραφικός. Όμως τώρα το πράγμα παράγινε. Δεν πρόλαβαν να ψελλίσουν δημόσια κάποιες αντιρρήσεις σχετικά με τη συμφωνία της περασμένης Παρασκευής στην ευρωομάδα, μερικοί επώνυμοι του ΣΥΡΙΖΑ και τέθηκε αμέσως ολόκληρος μηχανισμός κατασυκοφάντησης και κατάπνιξης οποιασ-δήποτε διαφορετικής γνώμης.

Όσοι προβληματίζονται, ή διαμαρτύρονται γι’ αυτό το κακόγουστο θέατρο που εξελίσσεται μπροστά στα μάτια μας, χαρακτηρίζονται αν όχι εχθροί και προβοκάτορες, τουλάχιστον βιαστικοί κι αιθεροβάμονες που επιζητούν το «σοσιαλισμό μόλις μέσα σε τρεις εβδομάδες»…..

Όχι, όσοι διαμαρτυρόμαστε και αντιδρούμε, είτε έχουμε σχέση με το ΣΥΡΙΖΑ, είτε όχι -όπως εγώ- ούτε στερούμεθα υπομονής και λογικής σκέψης, ούτε επιζητούμε το σοσιαλισμό σε τρεις βδομάδες. Εξ άλλου, ποιος το χέζει (με το συμπάθιο) το σοσιαλισμό τέτοιες ώρες!

Αυτό που ο περισσότερος κόσμος ζήτησε -και ήλπισε- ήταν λίγη αξιοπρέπεια και να...
του δοθεί η δυνατότητα να δουλέψει για να φτιάξει ξανά τη ζωή του, που την κατέστρεψαν τα μνημόνια και οι δανειακές "συμβάσεις".

Η νέα κυβέρνηση, ως αντιπολίτευση, έταξε -και δυστυχώς έπεισε-, ότι αυτό μπορεί να γίνει με «σκληρή» διαπραγμάτευση μέσα στο δοσμένο πλαίσιο της ευρωκρατίας, θεωρώντας κάθε άλλη άποψη που την προειδοποιούσε έγκαιρα, ότι αυτά δεν γίνονται χωρίς ρήξεις και ανατροπές με το καθεστώς, ως γραφική. Έχοντας αναγάγει το ευρώ ως ιερό τοτέμ, εξόρκιζε συνάμα την εκπόνηση οποιουδήποτε εναλλακτικού σχεδίου, προπαγανδίζοντας μάλιστα ότι οποιοδήποτε τέτοιο σχέδιο θα ήταν καταστροφικό, συμβάλλοντας αποφασιστικά στο να ενοχοποιείται ως ακραία, ή γραφική, οποιαδήποτε διαφορετική φωνή πρόβαλλε τα ζητήματα της εθνικής ανεξαρτησίας και της ανάγκης απεγκλωβισμού από το ευρωσύστημα.

Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου 2015

ΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΣΤΟ ΣΟΟΥ ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ


Δυστυχώς, παρά τους φανφαρόνικους πανηγυρισμούς, η πολυδιαφημισμένη διαπραγμάτευση, δεν υπήρξε τίποτε περισσότερο παρά μια εθελούσια αιχμαλωσία. Η μάχη για την Ελλάδα επί της ουσίας δε δόθηκε ποτέ...


του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Και δε δόθηκε, γιατί η Ελλάδα από αυτή τη μάχη είχε ήδη παραιτηθεί προεκλογικά, από τη στιγμή που η κυβέρνηση σύρθηκε εμφανώς στη λογική της «μη διασάλευσης της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας». Στην ίδια λογική δηλαδή πάνω στην οποία κινήθηκαν και οι προηγούμενοι, για να εμφανίσουν ως αναγκαίο μονόδρομο την ταπεινωτική παράδοση της χώρας.

Αυτή η «διαπραγμάτευση» λοιπόν, ήταν από χέρι καταδικασμένη να οδηγηθεί σε γενικευμένη συντριβή, αναφορικά με τους εθνικούς στόχους…

Και ο λόγος είναι πως η ασυγκράτητη μπαρουφολογία των διαπραγματευτών, όχι μονάχα ακύρωσε και εν τέλει δεν αξιοποίησε τα σημαντικά διαπραγματευτικά τους πλεονεκτήματα, αλλά με τον τρόπο που τα διαχειρίστηκε, τα μετέτρεψε από δυναμικά ατού, σε Αχίλλειο πτέρνα σε βάρος της ίδιας μας της πατρίδας.

Τέσσερα είναι τα εγκληματικά ατοπήματα που θα βαρύνουν ιστορικά αυτή την ελεεινή διαχείριση που οδηγήθηκε γι ακόμη μια φορά σε εθνική τραγωδία. Ας τα απαριθμήσουμε...


Αριστεροί εξουσιαστές ανοίξτε τα μάτια σας!


Αν δεν βλέπετε τίποτε, είναι επειδή για πολύ καιρό εθελοτυφλούσατε και τελικά τυφλωθήκατε στ’ αλήθεια



Καλά ρε πούροι αριστεροί που θα ‘λεγε κι ο Στάθης (αφορά και αυτόν το παρόν). Ο λαός, λαός είναι, απαίδευτος κι ευκολόπιστος. Άμα του τάξεις, σου τάζει. Σ’ έχει για θεό. Έτσι πάει η ζωή του, από τάμα σε τάμα, από θεό σε θεό, μέχρι να πεθάνει. Ποτέ δεν βγαίνουν τα τάματα, πάει με τον καημό.
Εσείς όμως; Ειδικοί ορνιθολόγοι καμώνεστε ότι είστε. Έβαλε ο κόρακας πορτοκαλιά μύτη, παράστησε τον κότσυφα κι εσείς εκστασιαστήκατε από το κελάηδημα;

Περνάει ο αρχηγός σας απ’ όλο το φάσμα του ψέματος, από τη διαγραφή στο κούρεμα, από το κούρεμα στην απομείωση κι από κει με γέφυρα στο μνημόνιο κι εσείς τον συγκρίνετε με τον Κλάρα;
Του τηλεφωνεί για στήριξη ο Μαύρος του Λευκού (Πρόεδρος του Οίκου), ο αρχηγός των ιμπεριαλιστών κι εσείς παιανίζετε επαναστατικά άσματα; Τον Αλιέντε τον στήριζε ο Νίξον ρε;
Κάνει on camera ο ψυχωσικός σκίνχεντ με τα παρδαλές πουκαμίσες, τις παλαβές ματιές και τις παρανοϊκές προτάσεις, χειρολαβή σε έναν φλώρο με λιγδωμένες μπούκλες κι αυτό το λέτε εθνική αντίσταση;

Με αριστερή κυβέρνηση, στις εκλογές για Πρόεδρο Δημοκρατίας λαμβάνουν ο Καραμανλής 233 ψήφους, ο Σημίτης 30 και ο Κανένας 32 και χειροκροτάτε;

Κάνει η τέως Κνίτισσα ευκολίες πληρωμής σε 100 δόσεις και αυτό είναι κοινωνική πολιτική; Ξέρετε απλή αριθμητική ή με τη συνεχή ενασχόλησή σας με τα funds και τα παχιά επενδυτικά σας χαρτοφυλάκια την ξεχάσατε; Οι δόσεις είναι μηνιαίες ρε και 100 μήνες είναι πάνω από 8 χρόνια. Κοινωνική πολιτική είναι να χαριστούν τα χρέη ρε, όχι να χρωστάμε κερατιάτικα επί τουλάχιστον 8 χρόνια. Και μια και το ‘φερε η κουβέντα από πότε το να πληρώνεις τα μαμησιάτικα άλλων είναι καθήκον και μάλιστα πατριωτικό;
Ένας στους 3 Έλληνες χρωστάει στο κράτος κι εσείς μαζεύετε εικοσάευρα; Πόσων χρονών ήσασταν το 2001 ρε; Πόσοι χρωστούσαν τότε στο κράτος; Δεν σας περνάει από το μυαλό ότι το πρόβλημα είναι το φετίχ σας, το ευρώ;

Όταν σας επισημαίνονται οι ανακολουθίες, οι αντιφάσεις, οι παλινωδίες, οι υπαναχωρήσεις και οι υπερβολές σας κοιτάτε ψηλά, σφυρίζετε αδιάφορα ή πετάτε τη μπάλα στην εξέδρα. Τότε σε τι διαφέρετε από τον Σόιμπλε όταν τον ρώτησαν για τον Χριστοφοράκο;

Τι υποκρισία είναι αυτή ρε παιδιά, τι ανειλικρίνεια, τι φαρισαϊσμός;

Σαν τους γάβρους που σκούζανε για τους τσάτσους του Βαρδινογιάννη, σαν τους βάζελους που σκούζουν για την παράγκα αλλά όταν έπαιρναν/παίρνουν το πρωτάθλημα τα ξεχνάνε όλα; Αυτό θέλατε; Το πρωτάθλημα; Την εξουσία;

Ρε έχετε καταλάβει ότι μας στείλατε στο διάολο; Έχετε συνειδητοποιήσει ότι τώρα θα χρωστάμε εσαεί και μάλιστα με επικάλυψη αριστεράς (όπως λέμε επικάλυψη σοκολάτας); Έχετε επίγνωση ότι νομιμοποιείτε το χρέος και τους φονιάδες που το δημιούργησαν και το απαιτούν;

Εσείς δεν βαφτίζετε το κρέας ψάρι. Βαφτίζετε τα σκατά ψάρι.

Κι αυτό δεν είναι απλώς παραλογισμός, είναι προδοσία.
Attention all leftists. This is your last warning! (Που θα ΄λεγε και η υπερυπουργάρα σας ο Yanis).

πηγη

Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2015

Η λίστα του Σόιμπλερ


1. Αυτός ο χειμώνας είναι ντουμπλ φας, μισός με Σαμαροβενιζέλους και μισός αγκαλιά με την ελπίδα. Δεν λέω να ζεσταθώ με τίποτε όσο κι αν τρίβομαι πάνω στην ελπίδα
2. Το κρύο είναι ίδιο και ο καιρός χειροτερεύει
3. Ήρθαν οι λογαριασμοί φουσκωμένοι προς τα πάνω
4. Δεν υπάρχει σάλιο για να ενταχθώ στις 100 δόσεις

5. Έκοψα το ένα από τα φάρμακα γιατί ως ανασφάλιστος δεν δικαιούμαι συμμετοχή
6. Ίσως κάποτε τελειώσουν οι συζητήσεις στις Βρυξέλλες και έρθει η ανάπτυξη
7. Μεροκάματο δεν φαίνεται στον ορίζοντα
8. Τα παιδιά ρωτάνε συνέχεια αν θα πάρουν καινούρια παπούτσια
9. Ντρέπομαι τον αδερφό μου που βοηθάει όσο μπορεί
10. Ντρέπομαι την μάνα μου που με τα 470 ευρώ σύνταξη εξασφαλίζει το μίνιμουμ για την σίτιση της οικογένειας
11. Ο γιατρός, παρ’ όλες τις μεταρρυθμίσεις που ήρθαν, συνεχίζει να ζητάει 300 ευρώ για εκείνη την μικροεγχείριση που ανέβαλα 15 φορές
12. Έχω χάσει τον λογαριασμό στο πόσες φορές άκουσα το «δεν προσλαμβάνεσαι λόγω ηλικίας»
13. Η ντροπή δεν άλλαξε γεύση, είναι ίδια με την εποχή που με απειλούσε ο Θεοχάρης
14. Κουράστηκα να σέρνομαι στις επιθυμίες συμμάχων και να ακούω προσβολές από ονόματα τύπου Ντάιζφμενρζμπλούμ (όσα χρόνια κι αν περάσουν θα αρνούμαι να το προφέρω σωστά)
15. Η ελπίδα που ήρθε ήταν καπαρωμένη
16. «Τα δύσκολα είναι μπροστά μας» μου είχε πει κι ο Σαμαράς
17. Η απόγνωση για το αύριο δεν άλλαξε χρώμα, παραμένει μαύρη
18. Δεν χρώσταγα πουθενά και σε κανέναν πριν χάσω την δουλειά μου
19. Χάνω το κουράγιο μέρα με τη μέρα για το μέλλον
20. Θα σκύψω το κεφάλι να αναζητήσω μεροκάματο στα 5μηνα
21. Δεν με παίρνουν ούτε στα 5μηνα προγράμματα γιατί όπως μου είπε ο αρμόδιος αντιδήμαρχος δεν με είδαν ούτε μια φορά στις συγκεντρώσεις
22. Δεν έχω τα εισιτήρια να κατέβω στο σύνταγμα να φωνάξω
23. Πέταξα τα πτυχία που είχα στο γραφείο στην αποθήκη
24. Δεν αναγνωρίζω τον εαυτό μου όταν νευριάζω
25. Ζήτησα πληροφορίες για μετανάστευση
26. Αν δεν θέλω να είμαι Ευρωπαίος τύπου μπουμπούκου ή τύπου Βαρουφάκη επιτρέπεται να ζήσω;
27. Όχι δεν σκέφτομαι να αυτοκτονήσω
28. Μήπως η ελπίδα στάλθηκε από κάπου για να ακούω πιο γλυκά την εφαρμογή όσων συμφώνησαν οι προηγούμενοι;
29. Υπάρχει ζωή χωρίς Μέρκελ;
30. Από τους Ευρωπαίους συμμάχους θεωρούμαι και ‘γω άνθρωπος;
31. Την Δευτέρα ο Σόιμπλε θα εγκρίνει την λίστα των νέων μέτρων. Κυβέρνηση και εταίροι σε ένα μπακαλόχαρτο θα με χαρακτηρίσουν αποτέλεσμα «ανθρωπιστικής κρίσης». Πριν ήμουν θύμα «οικονομικής κρίσης» και με θεωρούσαν υπαίτιο φοβούμενοι την πιθανή ανεξέλεγκτη οργή μου. Τώρα που ήρθε η ελπίδα η οργή πήγε περίπατο και από άνθρωπος έγινα αποτέλεσμα, έγινα κρίμα, έγινα λύπηση. Από αύριο πρέπει να υποστώ τα φιλάνθρωπα μέτρα αλληλέγγυων εταίρων και μασκοφόρων αριστερών.

πηγη

Η Μεταμοντέρνα Αριστερά

Ο όρος «Μεταμοντέρνος» (Post Modern) αφορά ουσιαστικά την τάση, προσπάθεια και προδιάθεση αποδόμησης – διάλυσης ουσιαστικά – όλου του «Μ...