Η ιδεολογία του Βάλτου

( Απόσπασμα απο το αρθρο του Δημήτρη Καζακη "Θάνατος αλά γαλλικά: Στο Παρίσι θα τελειώσουν την Ελλάδα "  )  31/8/2014

Ο βάλτος είναι πιο χαρακτηριστικός χώρος όπου η κυριαρχεί η πολιτική στασιμότητα. Κι αυτός δυστυχώς αποτελεί τον ρυθμιστικό παράγοντα στις σημερινές πολιτικές εξελίξεις. Χάρις σ' αυτόν επιβιώνει το καθεστώς του δοσιλογισμού και της ηττοπάθειας.


Ο βάλτος στην πολιτική σκηνή εμφανίστηκε για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης. Les Marais, ήταν ο περιφρονητικός όρος με τον οποίο οι Πεδινοί και κυρίως οι Ορεινοί χαρακτήριζαν τον χώρο που καταλάμβανε το κέντρο της Συντακτικής Συνέλευσης.

Ο βάλτος είχε μια παλιά συμβολική σημασία για τους Γάλλους. Ο πρώτος θυρεός των Γάλλων ήταν οι τρεις βάτραχοι. Ο θυρεός αυτός ήταν το αρχικό σύμβολο και της δυναστείας των Βουρβόνων, μιας και bourbe σημαίνει βούρκος. Ένας παλιός Γάλλος συγγραφέας έλεγε: "Le Crapaud designe les marais dont sortaient les Francs", ο βάτραχος σηματοδοτεί τον βάλτο από τον οποίο βγήκαν οι Γάλλοι.

Επομένως σε μια εποχή τόσο κρίσιμη για το Γαλλικό έθνος, όπου κρινόταν η τύχη του, το μέλλον του, ο βάλτος ήταν το σύμβολο της αποσύνθεσης. Το Γαλλικό έθνος έπρεπε να επιλέξει ανάμεσα στους οπαδούς της κυριαρχίας του πλούτου, όπου η πατρίδα ταυτιζόταν με τους έχοντες και κατέχοντες την απόλυτη εξουσία και σ' εκείνους που ήθελαν την αναγέννηση της πατρίδας ως συλλογική περιουσία του λαού. Στους πρώτους η πατρίδα ισοδυναμεί με τον πλουτισμό των λίγων, ως μέτρο αξιοσύνης και κυριαρχίας τους, ενώ για τους δεύτερους η πατρίδα ισοδυναμεί με την κυριαρχία του ίδιου του λαού, με την πολιτική ελευθερία και τη δημοκρατία, που στην ουσία ήταν λαοκρατία.
Ανάμεσα σ' αυτές τις αντίπαλες μερίδες στεκόταν ο βάλτος. Σύμφωνα με τον Auguste Ducoin (Études Révolutionnaires. Paris, 1845, σ. 196): "Ανάμεσα σ' αυτά τα δυο άκρα, λιμνάζουν άνδρες με μυστικές ψήφους και σιωπηλή δειλία, πάντα αφοσιωμένοι στο κόμμα που είναι πιο δυνατό και υπηρετώντας πάντα την ανερχόμενη εξουσία. Ο χώρος που καταλαμβάνουν αυτοί οι ευνούχοι στην Συνέλευση τον αποκαλούσαν Βάλτο. Στα σύγχρονα κοινοβούλια αποκαλείται Κέντρο."

Ο υπουργός των Συμβιβασμών

Βαρουφάκης: "Θα άφηνα τα τεχνικά κλιμάκια να μπουν και στην Ακρόπολη...."


Μαρία Τσολακίδη

Ο κύριος Βαφουφάκης από την Ρίγα, όπου διεξάγεται το Γιουρογκρούπ, έκανε δηλώσεις που αν τις έκανε εκπρόσωπος άλλης κυβέρνησης σήμερα θα του ζητούνταν η παραίτησή του από την ολομέλεια της Βουλής. Το ένα φάουλ πίσω από την άλλο χωρίς να έχει κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα στις διαπραγματεύσεις υπέρ της χώρας. "Θέλουμε συμφωνία, είμαστε έτοιμοι να κάνουμε συμβιβασμούς" δήλωσε ο υπουργός παραδίδοντας τα όπλα για την όποια μάχη αξιοπρέπειας της ελληνικής πλευράς. Σαν να μην έφτανε αυτό ο κ. Βαρουφάκης τόνισε ότι θέλει μια Συμφωνία φτιαγμένη έτσι ώστε να μπορεί να την υπερασπιστεί μέσα στην Βουλή.

Από την δήλωσή του αυτή έγινε κατανοητό και στον πιο αφελή, ότι ο κύριος Βαρουφάκης ζητά από τους Δανειστές να κάνουν όλη την δουλειά όπως τους συμφέρει και αυτός θα την "υπερασπιστεί" σαν να μην είναι υπουργός της Ελλάδας αλλά υπάλληλος των Θεσμών. Μάλιστα συνέχισε λέγοντας πως από το βήμα της Βουλής την συμφωνία, που θα του δώσουν οι δανειστές, θα την χαρακτηρίσει ως "το νέο αναπτυξιακό μοντέλο της Ελλάδας".

Οι κόκκινες γραμμές της κυβέρνησης έχουν γίνει ροζ, εφόσον μόνο σε δύο περιπτώσεις δεν τα έχουν βρει με τους εταίρους. Πρώτον στις επικουρικές συντάξεις όπου οι εταίροι ζητούν περικοπή κατά 90% και η μη επέκταση της προστασίας της πρώτης κατοικίας. Ακόμη όμως και για αυτά τα δύο σημαντικότατα θέματα ο υπουργός άφησε πόρτα ανοιχτή, αφού είπε ότι αν πίστευε ότι αυτό το φάρμακο θα έφερνε αποτέλεσμα θα το εφάρμοζε όσο πικρό κι αν ήταν!

Να τι εννοούν λέγοντας “ανάπτυξη”, για να μην περιμένεις άδικα! | Ατζέντα 21

«Το MONEY SHOW και το Τεχνολογικό Portal «ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ» διοργανώνουν 22-24/05/2015 στα πλαίσια του ‘MONEY SHOW THESSALONIKI Εκδήλωση Καινοτομίας». Τίποτα από αυτά δεν τρώγεται, δεν είναι προϊόν πρώτης ανάγκης και δεν προσφέρει θέσεις εργασίας, το αντίθετο, καταργεί.


Όσο η αυτοματοποίηση και η ρομποτοποίηση εξελίσσεται, τόσο και μεγαλώνει η ανεργία…

Ο Serge Gainsbourg την δεκαετία του ’60 τραγουδούσε το «Les petits trous» (μικρές τρύπες), ένα τραγούδι που καυτηρίαζε τις κοινωνικές ανισότητες. “Εσύ πας κρουαζιέρα στη πρώτη θέση, εγώ συνέχεια ανοίγω τρυπούλες”, εννοώντας ότι κάνει το επάγγελμα του ελεγκτή εισιτηρίων που τα ακυρώνει.

Η διαφορά είναι ότι οι κρουαζιέρες για την ελίτ επιβίωσαν και συνεχίζονται, αλλά ο ελεγκτής απέθανε…

Les petits trous από bullsam2008

Όλοι σκλάβοι και ίσοι στη σκλαβιά

Οι «Αριστεροί», οι «εκσυγχρονιστές» και οι νέο-φιλελεύθεροι μας προτείνουν μια «ανθρωπιστική» προσέγγιση στο ζήτημα της εισαγωγής ξένων εργατών. Οι ηθικές βεβαίως προσεγγίσεις δεν οδηγούν μόνο σε αδιέξοδα, αλλά συχνά γίνονται και το άλλοθι των μεγαλύτερων εγκλημάτων. Όλοι λοιπόν αυτοί αρνούνται πεισματικά να δουν το υπαρκτό πρόβλημα, αφήνοντας έτσι χώρο στην ακροδεξιά δημαγωγία.

Φυσικά δεν θα περίμενε κανείς διαφορετική στάση από τους πολιτικούς υπηρέτες του καθεστώτος. Το να κλείνουν όμως τα μάτια, οι αυτό-αποκαλούμενες αριστερές δυνάμεις, στην πραγματικότητα και το χειρότερο να την αφορίζουν με ηθικά αναθέματα αυτό είναι περίεργο και ανησυχητικό σύμπτωμα. Πώς είναι δυνατόν να αντιμετωπίσεις πολιτικά ένα πρόβλημα, από την πλευρά των συμφερόντων του εργατικού και λαϊκού κινήματος, όταν γυρίζεις την πλάτη στο «πρόβλημα» και δεν καταδέχεσαι ούτε καν να το αναλύσεις και να επεξεργαστείς συγκεκριμένες πολιτικές πρακτικές για την αντιμετώπισή του;

Οι «αριστεροί» των φράσεων όχι μόνο δεν δείχνουν καμιά διάθεση να μελετήσουν και να αναλύσουν το ζήτημα της εισαγωγής εργατών, συνακόλουθα να επεξεργαστούν έτσι τα πρακτικά καθήκοντα μιας αριστερής πολιτικής, αλλά αφορίζουν ως «ρατσιστική» κάθε απόπειρα ανάλυσης του ζητήματος και κάθε προβληματισμό πάνω στο μεταναστευτικό.

ΕΟΚ ΚΑΙ ΝΑΤΟ... ΛΑΪΚΟ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ! - Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΚΔΟΧΗ ΤΟΥ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟΥ

Νίκος Μέντζας

Το μεταναστευτικό ζήτημα έχει μπει για τα καλά στην ατζέντα της πολιτικής, και όχι μόνο, επικαιρότητας το τελευταίο διάστημα. Ποια είναι όμως τα αίτια και τα οικονομικά συμφέροντα. Ποιος τελικά υποθάλπει και συντηρεί τον διεθνή ξεριζωμό, τον χαμό χιλιάδων ανθρώπινων ζωών, την υποδούλωση και που προκύπτει από αυτή την κατάσταση;
Στις 14 Ιουνίου 1985 στην κωμόπολη Σένγκεν του Λουξεμβούργου, υπογράφτηκε η ομώνυμη συνθήκη μεταξύ πέντε κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Βέλγιο, Γερμανία, Γαλλία, Λουξεμβούργο και Ολλανδία). Σήμερα, ο αριθμός των χωρών που συμμετέχουν στον σχεδιασμό αυτό έχει ανέλθει στις 26, με τρεις ακόμη υπό ένταξη. Σύμφωνα με τα λόγια του Πρόεδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο εν έτει 2007, “οι πολίτες θα μπορούν να ταξιδεύουν ανεμπόδιστα στις χώρες του Σένγκεν - από την Πορτογαλία μέχρι την Πολωνία και από την Ελλάδα μέχρι τη Φινλανδία - χωρίς ελέγχους στα εσωτερικά χερσαία και θαλάσσια σύνορα. Μαζί καταργήσαμε τους ελέγχους στα σύνορα - αυτά τα εμπόδια για την ειρήνη, την ελευθερία και την ενότητα στην Ευρώπη - δημιουργώντας παράλληλα τις προϋποθέσεις για μεγαλύτερη ασφάλεια.” Λόγια βαρύγδουπα με δόσεις από μια ατμόσφαιρα φωτορομάντζου και φρούδες ελπίδες για δυνητική επιτυχία…

Φυσικά, παράλληλα με τους φτωχοποιημένους Ευρωπαίους πολίτες που ταξιδεύουν ανενόχλητοι και ανελλιπώς περιδιαβαίνοντας την ήπειρο και φτάνοντας στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα του χώρου Σένγκεν, ταξιδεύει σε ασύλληπτες ποσότητες και το μαύρο χρήμα των ευνοούμενων της Ε.Ε. (με δημοφιλέστερο προορισμό το Λουξεμβούργο), όπλα, ναρκωτικά και λευκή σάρκα. Η Ευρώπη ολοκληρώνεται σε ένα ενιαίο μόρφωμα και το εμπόριο, κατ’ επέκταση και η οικονομία, μονοπωλούνται από τους γίγαντες με τα πήλινα πόδια που λέγονται καρτέλ μέσα σε ένα - ξεκάθαρα πλέον - νεοφιλελεύθερο περιβάλλον. Οι χώρες με την βαριά βιομηχανία, συνεπικουρούμενες από το ενιαίο νόμισμα, επιβάλλονται στις υπόλοιπες και ακολούθως οι διαχειριστές της εξουσίας επιβάλλονται στους λαούς.

Ρατσιστής, Αριστερός και Ευρωπαίος

Καταρρέει το αλληλέγγυο πρόσωπο της κυβέρνησης μπροστά στο μεγάλο αφεντικό Ε.Ε. Με το "κεφάλι" θα παίρνει κονδύλια κάνοντας την Ελλάδα ευρωπαϊκό Γκουαντάναμο


Ξενοφώντας Ερμείδης

Σε σύγκρουση με την δήθεν αριστερή ιδεολογία της βρίσκεται η κυβέρνηση εξαιτίας του μεγάλου κύματος μεταναστών και προσφύγων που έχουν ξεχυθεί προς την Ευρώπη με τελικό σταθμό την Ελλάδα. Η κυβέρνηση προσπαθεί απεγνωσμένα να κρατήσει τις χρόνιες γραμμές της που την διαχώριζαν από την φιλελεύθερη πολιτική περί μεταναστευτικού των προηγούμενων κυβερνήσεων, αλλά αυτό δεν γίνεται όταν πρέπει να τηρείς τις ρατσιστικές Συνθήκες της Ε.Ε που διαχώρισαν την Ευρώπη σε Νότο και Βορρά.
Πέρα από την αλαζονική στάση της αρμόδιας υπουργού κ. Τασίας Χριστοδουλοπούλου απέναντι στους μετανάστες-πρόσφυγες όσο και απέναντι στους ίδιους τους Έλληνες, τους οποίους θεωρεί ρατσιστές, η τελευταία κίνηση της κυβέρνησης με την εξαίρεση μόνο των Σύριων προσφύγων για νόμιμα χαρτιά, αποδεικνύει ότι η κυβέρνηση δρα ως υπάλληλος της Ε.Ε. Μη μπορώντας να αθετήσει τις Συνθήκες της Ε.Ε για την μετανάστευση η ελληνική κυβέρνηση αποδέχεται το ρόλο που της έδωσαν οι εταίροι: Να γίνει ένα τεράστιο στρατόπεδο μεταναστών και προσφύγων για τους στρατιωτικοπολιτικούς σκοπούς των ισχυρών κρατών της Ε.Ε.