Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2015

Κάποτε Ήμασταν Πολεμιστές


Είναι μια ταινία που είδα κάποτε, τυχαία, και δεν θέλω να την ξαναδώ. Προτιμώ να τη θυμάμαι έτσι όπως θέλω να τη θυμάμαι.

Είναι μια ταινία γυρισμένη στη Νέα Ζηλανδία, αλλά χωρίς χόμπιτ, ορκ και βασιλιάδες, μόνο με ανθρώπους.

Είναι μια ταινία για τον ξεπεσμό των Μαορί, των άγριων αυτόχθονων που εξαθλιώθηκαν μέσα στον πολιτισμό που επέβαλαν οι Ευρωπαίοι κατακτητές.

Είναι μια ταινία όπου οι κουρελιασμένοι και λούμπεν απόγονοι των πολεμιστών πίνουν το επίδομα ανεργίας στα μπαρ, τσακώνονται στους δρόμους και δέρνουν τη γυναίκα τους, τα παιδιά τους.

Είναι μια ταινία όπου η κόρη έχει άσχημο τέλος κι ο πατέρας της, που κάποτε ήταν πολεμιστής, γονατίζει ανήμπορος μπρος στο άψυχο της σώμα.

Είναι μια ταινία που τη θυμάμαι έτσι όπως θέλω να τη θυμάμαι.

~~

Κάποτε ήμασταν πολεμιστές κι εμείς.
Απόγονοι ανθρώπων που αγωνίζονταν, που διεκδικούσαν, που ματώναν, που ένιωθαν περήφανοι για κείνο το μικρό κομμάτι γης κι εκείνη τη χαμοκέλα. Που πήγαιναν να χτίσουν ένα καλύβι κι έπαιρναν μαζί τους τον βιολιτζή, να παίζει όσο μοχθούσαν.
Άγριοι ήμασταν κι εμείς, κατσαπλιάδες φουστανελοφόροι, μας έβλεπαν οι Φράγκοι κι έκλειναν τη μύτη τους.

Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2015

Ευρώ ή δραχμή;

(Απόσπασμα απο αρθρο του Οθωνα Κουμαρέλλα στις 18-1-2015)

Το νόμισμα ως μέσο ελέγχου και επιβολής εξουσιαστικών δομών.

Το νόμισμα, θεωρείται -και εν πολλοίς είναι- ένα εργαλείο διευκόλυνσης των πάσης φύσεως οικονομικών συναλλαγών. Όμως, εξ αιτίας ακριβώς της χρήσης του ως εργαλείου εξυπηρέτησης του οικονομικού γίγνεσθαι, διαμορφώνει σχέσεις, εξαρτήσεις, ισορροπίες και ανισορροπίες, άρα δημιουργεί συσχετισμούς δύναμης, συνεπώς όρους και δομές εξουσίας.

Είναι προφανές, ότι αυτός που καρπούται τα οφέλη από την κυκλοφορία του χρήματος είναι αυτός που το κατέχει. Δηλαδή, ο εκδότης του νομίσματος και διακινητής του. Όλοι οι υπόλοιποι, που το χρησιμοποιούν για τις συναλλαγές τους, επωφελούνται, ή ζημιώνονται, ανάλογα με τους όρους διακίνησης και κυκλοφορίας του νομίσματος, που επιβάλει κάθε φορά ο κάτοχός του και οι οποίοι σε καμιά περίπτωση δεν είναι δυνατό να αντιστρατεύονται τα δικά του συμφέροντα.

Με τον τρόπο αυτόν το χρήμα, άρα και αυτός που εκδίδει το νόμισμα και το θέτει στην κυκλοφορία με τους όρους που τον εξυπηρετούν, παρεμβαίνει αποφασιστικά στον τρόπο που διαμορφώνονται οι οικονομικές σχέσεις. Δημιουργεί, έτσι, ευνοϊκούς για τον ίδιον συσχετισμούς δύναμης, και αναγνωρίζεται σταδιακά ως μοναδικός διαμορφωτής της κοινωνικής και πολιτικής διαδικασίας και εξέλιξης, καθιστάμενος η ουσιαστική πηγή εξουσίας. Όλα και όλοι υποτάσσονται στη δική του βούληση, αφού αυτός μπορεί να ελέγχει τα πάντα.

Το χρήμα λοιπόν με τη μορφή του εκδιδόμενου νομίσματος καθίσταται εργαλείο ελέγχου και επιβολής, άρα σημαντικό μέσον κατάκτησης και διατήρησης της εξουσίας.

Γνωστά και αυτονόητα όλα αυτά θα πει κάποιος, ενδεχομένως όχι για όλους. Παρ’ όλα αυτά, τι σχέση μπορεί να έχουν με το ερώτημα ευρώ, ή δραχμή;

Η Μεταμοντέρνα Αριστερά

Ο όρος «Μεταμοντέρνος» (Post Modern) αφορά ουσιαστικά την τάση, προσπάθεια και προδιάθεση αποδόμησης – διάλυσης ουσιαστικά – όλου του «Μ...