Ας τελειώνουν τα ψέματα – Να μην υποτιμά κανείς τον ελληνικό λαό

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη

Λίγους μήνες μετά τις τελευταίες εκλογές και ήδη τα αποτελέσματά τους έχουν ξεπεραστεί από τις εσωτερικές αλλά και τις διεθνείς εξελίξεις. Η τροϊκανή τριμερής συγκυβέρνηση φαίνεται από τις δημοσκοπήσεις να συγκεντρώνει αθροιστικά λιγότερη αποδοχή από τον Ιούνιο, ενώ η αξιωματική αντιπολίτευση προηγείται σε ποσοστά. Παράλληλα, οι μεγάλες κινητοποιήσεις στην Θεσσαλονίκη για την ΔΕΘ και τα μαζικά συλλαλητήρια σε όλες τις Γενικές Απεργίες καταγράφουν μια πιο μαχητική διάθεση του κόσμου απέναντι στις επιλογές του αργού θανάτου για όλους, που μας επιβάλλονται. Η πλειοψηφία των πολιτών έχει καταλάβει αυτό που και οι ίδιοι οι ευρωκράτες ομολογούν κατά καιρούς με δηλώσεις τους ότι, δηλαδή, τα μέχρι τώρα «μέτρα» και όσα πρόκειται να ληφθούν στην συνέχεια, οδηγούν σε προδιαγεγραμμένη αποτυχία και μεγαλύτερη φτωχοποίηση της κοινωνίας. Το πρόγραμμα των επικυρίαρχων της χώρας (Ε.Ε., ΔΝΤ, τρόικας, τραπεζιτών, κλεπτοκρατίας) δεν είναι να «σωθεί» τίποτα απ’ ό,τι δεν λειτουργεί ήδη, αντιθέτως, αποσκοπεί στο να μην μείνει τίποτα όρθιο, ούτε η ίδια η ακεραιότητα της χώρας. Κι αυτό αφορά τα πάντα: από τα εργασιακά δικαιώματα, τις ελευθερίες, την παιδεία, την συνοχή των τοπικών κοινωνιών.

Παρ’ όλο, όμως, που διαφαίνεται μια αναβάθμιση των κοινωνικών αντιστάσεων, όπως όλοι ...
ελπίζαμε, δεν υπάρχει ακόμα λίγη αχτίδα αισιοδοξίας για το μέλλον κι αυτό είναι συνάρτηση τόσο των εσωτερικών καταστάσεων όσο και του διεθνή ορίζοντα, που σκοτεινιάζει συνέχεια.

Στα εσωτερικά πεπραγμένα, πέρα από την σκλήρυνση της επίθεσης σε όλα τα επίπεδα της ζωής μας, έχουμε μια προσπάθεια να δημιουργηθούν νέα αναχώματα με «αντιμνημονιακό» μανδύα έτσι ώστε να μην βαθύνει το ρήγμα μεταξύ της λαϊκής συνείδησης και των κύριων υπαιτίων της σημερινής παρακμής μας. Έτσι, παραμένει ακόμα σε μεγάλο μέρος των πολιτών η φοβία μπροστά στην προοπτική της απεξάρτησης από το ευρωνταχάου και την υιοθέτηση εθνικής πολιτικής για την ανασυγκρότηση.
Το κατοχικό καθεστώς εκμεταλλεύεται αυτό το «μούδιασμα» των λαϊκών στρωμάτων για να επιταχύνει την διάλυση όσων έχουν απομείνει από το κοινωνικό περιεχόμενο της χώρας και την fast track εκποίηση της δημόσιας περιουσίας.

Ελλάς, η Πεντάμορφη και το Τέρας

Καλώς ορίσατε στο μπάσταρδο τέκνο της συνουσίας Δύσης κι Ανατολής. Στη μίξη γαλάζιου και λευκού, πράσινου και γκρίζου, στον τόπο αυτό που αποχώρησε απ’ την ηγεμονία της οθωμανικής αυτοκρατορίας λιγότερο από δυο αιώνες πριν, και δέθηκε σα βαρκούλα στο τάνκερ της Δύσης απ΄την πρώτη στιγμή που ονομάστηκε Ελλάδα. Κι από τότε προχωρά με δυο προφίλ, τόσο συνδεδεμένα μα τόσο διαφορετικά. Στη μια της όψη η Πεντάμορφη, στην άλλη της το Τέρας.

Περπατώντας την Πεντάμορφη, χίλια καλά θα συναντήσεις. Νότες του Χατζιδάκι να συντροφεύουν το τιτίβισμα αηδονιών στα καταπράσινα δάση του Ολύμπου. Στίχους του Ελύτη ν’ απαγγέλλονται από γλάρους που ξαποσταίνουν πάνω σε στύλους ιωνικού ρυθμού, πλάι στο καταγάλανο λιμανάκι. Τον Σιδηρόπουλο να γράφει ροκ εντ ρολ για το Ζορμπά, αραχτός σε μπαλοντίβανο βεράντας στο Ζαγόρι. Λίγο πιο μακριά έντονους διαλόγους απ΄ τη λαϊκή συνέλευση που στήσανε πρόχειρα στις στάχτες βασιλικών ανακτόρων ο Αριστοτέλης κι ο Ροΐδης, ο Περικλής και ο Καστοριάδης, ο Πλάτωνας κι ο Διογένης. Και κάτω από μια γέρικη ελιά στην Άμφισσα, να κάνουν έρωτα ο Άσιμος με τον Τζίμη τον Πανούση, ενώ τους παίρνουν μάτι γυμνές οι μούσες. Θα δεις παππούδες να σου προσφέρουν βαρύ γλυκό και λουκουμάκι, μουστακαλήδες να σου δίνουν στο χέρι τη ρακή και μυταράδες να σε πιάνουν για πυρρίχιο γύρω από αναμμένη φλόγα. Κορίτσια δροσερά να σε προσκαλούν ν’ αλατίσεις αγκαλιά τους το κορμί σου, στο ναυάγιο του Ιονίου ή στον υγρό τάφο του Κολοσσού. Γιαγιάδες να σου βάζουν με το ζόρι γλυκό του κουταλιού στο πιατάκι, μετανάστες οικοδόμους απ’ τα Βαλκάνια να σε κερνάνε μια μπύρα κάτω απ’ τον πλάτανο και δίπλα στην βρυσούλα. Σ’ Ικαριώτικους χορούς θα μπλέξεις και κάτω απ’ τον Παρθενώνα θα ξαπλώσεις να διαβάσεις Καζαντζάκη, ν’ απαγγείλεις Καββαδία, να τραγουδήσεις Λοϊζο, να οργιάσεις παρέα με τον Διόνυσο, να φιλοσοφήσεις με τον Επίκουρο.

Φουχτελιστές.

Ο κ.Χανς Γιόακιμ Φούχτελ είναι κολλητάρι της Μέρκελ.
Ανθρωπος εμπιστοσύνης που λέμε. Υφυπουργός στο αξίωμα.
Είναι ένας από τους Επιστάτες της Χώρας μας.

Ενδιαφέρεται για τις "αδελφοποιήσεις" ελληνικών
και γερμανικών περιοχών/πόλεων,
για τα "σκουπίδια", την ενέργεια και -γενικά- την
διοίκηση/διαχείριση οργανισμών τοπ.αυτοδιοίκησης.
Καταναλώνει ελληνικά κρασιά, ο δήμαρχος Καστοριάς
τον αποκάλεσε "Φούχτελο" και ο περιφερειάρχης
Κρήτης "Φουχτελάκη".
Η κ.Μέρκελ έκανε ιδιαίτερη αναφορά στον υπάλληλό της,
στο γερμανικό κοινοβούλιο, προσφωνώντας τον με το
"ελληνικό-γλυκό-παρατσούκλι" Φούχτελο,
αποσπώντας τα θερμά χειροκροτήματα των βουλευτών.

Ο κ.Φούχτελ είναι ένας ΚΑΛΟΣ ΓΕΡΜΑΝΟΣ.
Ευσυνείδητος υπάλληλος.
ΔΕΝ ήρθε στη Χώρα μας ορμώμενος από τα
αναξιοποίητα φιλελληνικά του αισθήματα,
ούτε να ξοδέψει τα ωραία του λεφτά,
ούτε να προσφέρει τις αφιλοκερδείς και ανιδιοτελείς
υπηρεσίες του στο "δοκιμαζόμενο εταίρο".

ΗΡΘΕ για να προωθήσει οικονομικά Συμφέροντα
της χώρας του και ομοεθνών του επιχειρηματιών, που
"ενδιαφέρονται" να Αρπάξουν οτιδήποτε ΕΛΛΗΝΙΚΟ
τους είναι απαραίτητο, φτηνό και κερδοφόρο.

Η εύφημος μνεία της αφεντικίνας του και τα "ζήτω"
που απέσπασε από τους συναδέλφους του,
είναι ελάχιστη απόδειξη πως κάνει ΣΩΣΤΑ τη δουλειά του!!
Για να κάνει, όμως, σωστά τη δουλειά του...
χρειάζεται απαραιτήτως και έλληνες...Φούχτελ!!
Οχι "αγοραστές" βέβαια, αλλά Πωλητές!!
Φουχτελιστές!!

Αυτή είναι η μικρή, αλλά "σκληρή" ΑΛΗΘΕΙΑ.
Γι αυτό και το πραγματικό του ελληνικό όνομα
δεν είναι Φούχτελ, αλλά...Χούφτελ!!

πηγη

Η ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΕΕ ΚΑΙ Η ΑΝΑΓΚΗ ΕΞΟΔΟΥ ΑΠΟ ΕΕ/ΟΝΕ ΜΕ ΕΝΑ ΛΑΪΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ

ΤΟ EUROGROUP ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ «ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ» ΤΩΝ ΕΛΙΤ ΤΗΣ ΕΕ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

Η συνεδρίαση της Πέμπτης στο Eurogroup αποτελεί μια ακόμη συνεδρίαση σε μια ασταμάτητη σειρά διαβουλεύσεων των ληστρικών και, σαδιστικών, πλέον, ελίτ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Υπερεθνικής Ελίτ, όπως αυτή εκπροσωπείται στη χώρα μας από την Τρόικα (ΕΕ/ΔΝΤ/ΕΚΤ). Στις συνεδριάσεις αυτές, όπως και σε δεκάδες επαφές τους, τα στελέχη της ΕΕ και ιδιαίτερα οι οικονομικές και πολιτικές ελίτ των ισχυρών κρατών (αφού οι ελίτ χωρών της περιφέρειας όπως η Ελλάδα συνήθως παίζουν τον ρόλο μαϊντανού) αποφασίζουν για τους υπηκόους στα Προτεκτοράτα που στήνουν το ένα μετά το άλλο στον Ευρωπαϊκό Χώρο, και ειδικά στο Νότο, με πρώτη την Ελλάδα, η οποία βρίσκεται εδώ και 2 χρόνια κάτω από μια άγριαΟικονομική Κατοχή. Μια κατοχή που στηριζόταν βέβαια τόσο από την προηγούμενη «κοινοβουλευτική Χούντα» του ΠΑΣΟΚ και του Παπαδήμου, όσο και από τη σημερινή Ελληνική Τρόικα ΝΔ/ΠΑΣΟΚ/ΔΗΜΑΡ: Δηλαδή τους πολιτικούς λακέδες του συστήματος και των ντόπιων και ξένων ελίτ που δημιούργησαν την κρίση, με την καταστροφή που επέφερε η ένταξη της χώρας μας στην ΕΕ/ΟΝΕ. Όμως αυτή η κατοχή στηρίζεται σε τελική ανάλυση και από την «Αριστερά» του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία όχι μόνο δεν θέτει ζήτημα εξόδου από την ΕΕ που δημιούργησε την κρίση στην Ελλάδα, αλλά απειλεί ότι αν βγούμε από το ευρώ θα έρθει η καταστροφή, όπως ακριβώς οι καλύτεροι παπαγάλοι του συστήματος! Γι’ αυτό τον λόγο και για όλο το ιστορικό της ψευτο-«Αριστεράς» αυτής, τη στάση της σε κομβικά ζητήματα της εποχής μας (σύμπλευση με τη Νεοφιλελεύθερη Παγκοσμιοποίηση, την ΕΕ, τους πολέμους της υπερεθνικής ελίτ (,της οποιας βασικό στέλεχος είναι η ελίτ της ΕΕ,­­ κατά των λαών στη Μ. Ανατολή κτλ.) την φιλελεύθερη «Αριστερά» που εκπροσωπεί σήμερα επάξια ο ΣΥΡΙΖΑ, (μάλιστα ως αξιωματική αντιπολίτευση), την ονομάζουμε εκφυλισμένη.

Και όχι μόνο αυτό. Στις διαβουλεύσεις αυτές και άλλες πολλές που γίνονται «κεκλεισμένων των θυρών», η EE εντείνει τις διεργασίες της προς την κατεύθυνση της λεγόμενης «πολιτικής ολοκλήρωσης». Δηλαδή της πολιτικής ένωσης των κυρίαρχων ελίτ της ΕΕ, που διαχειρίζονται την Παγκοσμιοποίηση μαζί με την Αμερικανική και Ιαπωνική ελίτ (η Τριάδα δηλαδή που συναπαρτίζει την υπερεθνική ελίτ), με βάση μια Δημοσιονομική και Τραπεζική Ένωση, η οποία θα μειώσει τις αστάθειες του συστήματος στην Ευρωζώνη, αλλά την ίδια στιγμή θα στερεί από όλα τα κράτη-μέλη την οποιασδήποτε οικονομική και, κατά συνέπεια, πολιτική κυριαρχία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους λαούς. Αυτό σημαίνει ότι η Παγκόσμια Διακυβέρνηση η οποία μέχρι τώρα υπήρχε ανεπίσημα (μέσω του G7, κλπ.), έχει μπει πλέον επίσημα στη φάση θεσμοποίησης της. Κάτι τέτοιο συνεπάγεται ότι είναι πολύ πιθανό στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον η υπερεθνική ελίτ (δηλαδή οι ελίτ των G7 και γενικά οι Πολυεθνικές Επιχειρήσεις και οι γραφειοκράτες, ακαδημαϊκοί κλπ. που κινούνται και επωφελούνται γύρω από αυτές) να υιοθετήσει ακόμα και ένα ενιαίο νόμισμα για την οικονομική κυριαρχία της μέσα στη διεθνοποιημένη οικονομία της αγοράς, και ότι ακόμη περισσότερη εξουσία θα συγκεντρώνεται στα χέρια των ελίτ, μέσω κάποιας μορφής υπερεθνικής αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας που θα αποτελέσει πλέον το ιδανικό πολιτικό συμπλήρωμα της Νεοφιλελεύθερης Παγκοσμιοποίησης, ενώ οι Εθνικές Αντιπροσωπευτικές «Δημοκρατίες» θα αποτελούν τα τοπικά «δημοτικά συμβούλια» που θα εκτελούν τις αποφάσεις της.

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ‘ΕΥΡΩΠΗΣ του ΕΥΡΩ’

5. Από ποιους διοικείται η «Ευρώπη του Ευρώ»;

Κάθε πέντε έτη, «οι Ευρωπαίοι» προσερχόμαστε σε μια απαξιωμένη διαδικασία εκλογής «αντιπροσώπων» (ο Θεός του χρήματος να τους κάνει) στο Ευρωκοινοβούλιο. Ένας θεσμός ο οποίος δεν έχει καμία ουσιαστική αποφασιστική αρμοδιότητα, αποτελείται από εντελώς ετερόκλητα στοιχεία, που επί της ουσίας αποτελούν κάποιους καλοπερασάκηδες, παχυλά αμειβόμενους, πολιτικούς απόστρατους ή διακοσμητικούς φίκους, τους «Ευρωβουλευτές», οι οποίοι απλά είναι ένα κομμάτι αυτού του υπερ-σπάταλου και κοστοβόρου Ευρωσυστήματος, το οποίο επιβαρύνει με 40 δις Ευρώ τις τσέπες των Ευρωπαίων. Η όποια δράση ή το όποιο έργο του Ευρωκοινοβουλίου επί της ουσίας αγνοείται και ζήτημα είναι αν έστω το 0,1% αυτών που ψήφισαν, γνωρίζουν έστω και κάτι για το τι απέγιναν οι εκλεκτοί τους. Αντιθέτως, το ισχυρότερο όργανο εντός της Ευρωζώνης, είναι αυτό που ελάχιστοι γνωρίζουν την λειτουργία του, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Και ερωτάται εύλογα

6. Είναι αυτό το όργανο άμεσα αιρετό; Υπάρχει έστω και η παραμικρή διαφάνεια περί το έργο της ΕΚΤ; Ποιοι είναι οι μέτοχοι της; Ποια η πολιτική της;

Η απάντηση στο περί αιρετού οργάνου είναι φυσικά ΟΧΙ. Συμπληρωματικά δε, πρέπει να ειπωθεί ότι ΟΥΔΕΙΣ, από τους «κκ.» Ρεν, Γιούνκερ, Ρομπάι, Μπαρόζο, τους σωματοφύλακες των απανταχού τραπεζιτών/πιστωτών/δανειστών, έχουν εκλεγεί από τους Ευρωπαίους πολίτες. Είναι διορισμένοι «εκπρόσωποι» δι’ αντιπροσώπων. Όπως δε και παλαιότερα σημειώσαμε, υπάρχει διάχυτη και δεδηλωμένη αδιαφάνεια και μυστικοπάθεια σ΄ αυτόν τον μπερντέ, όπως σε κάθε κλειστό κύκλο απατεωνίας απαραίτητη είναι η ομερτά. Πόσοι άραγε γνωρίζουν την παράλληλη ύπαρξη με την Ευρωπαϊκή Συνθήκη, του Καταστατικού του Ευρωπαϊκού Συστήματος Κεντρικών Τραπεζών δια του οποίου τα κράτη μέλη εκχωρούν κυρίαρχες εξουσίες και αρμοδιότητες (δηλαδή εθνική ανεξαρτησία) στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα;

Το «δόγμα Calvo»: H Μονομερής διαγραφή του εξωτερικού χρέους στο Ελληνικό και Διεθνές Δίκαιο

Το κάθε κράτος μπορεί νόμιμα –ως ελεύθερη και χωρίς προϋποθέσεις, εξωτερικές και εσωτερικές, έκφραση, πραγμάτωση και αυτοπροστασία της Εθνικής του Κυριαρχίας- να κατάσχει (σε περίπτωση παράνομων πράξεων), να απαλλοτριώσει, ή να εθνικοποιήσει, ημεδαπές και αλλοδαπές, κρατικές και ιδιωτικές, ιδιοκτησίες και επενδύσεις στην εδαφική του επικράτεια, με αναγκαστικά κύριο και πρωταρχικό σκοπό την διασφάλιση και προστασία της Εθνικής του Κυριαρχίας και γενικότερα του Δημοσίου του Συμφέροντος (νοουμένου εδώ και με την δευτερεύουσα οικονομική, αλλά κυρίως με την πρωταρχική έννοια του, ήτοι αυτή της Εθνικής του Κυριαρχίας), με ή χωρίς αποζημίωση των πρώην ιδιοκτητών (Συντ. 1,17,106).

Ως «επενδύσεις» εδώ νοούνται αδιακρίτως και ισότιμα, οι βιομηχανικές επενδύσεις, οι επενδύσεις εκμετάλλευσης ορυκτού πλούτου (concession agreements), αλλά και επενδύσεις (δανειακών) κεφαλαίων, ήτοι χρηματικά δάνεια με την μορφή ομολόγων, εντόκων γραμματείων κλπ. Τα δικαιώματα αυτά προστασίας της Εθνικής Κυριαρχίας και Εθνικού Συμφέροντος, έχουν ενσωματωθεί στο διεθνές δίκαιο τυπικά από το 1962 (βλ. βιβλ. Works in the UN Comission on Permanent Soevereignty over Natural Resources & Resolution 1804 (XVII) by the UN General Assembly on 14-12-1962) κι αποτελούν μια τροποποίηση του «δόγματος Calvo» (Calvo`s doctrine), το οποίο εισηγήθηκε ο Αργεντίνος δικαστής Calvo το 1868 (στον κολοφώνα της αποικιοκρατικής εκμετάλλευσης του τρίτου κόσμου από της ευρωπαϊκές κυρίως αποικιοκρατικές χώρες).

Σύμφωνα με το δόγμα αυτό, όταν μια ξένη επένδυση (βιομηχανική ή δανειακή-κεφαλαιακή με την μορφή δανείων και ομολόγων), διακρατική (με την μορφή διεθνών συνθηκών), η μεταξύ κράτους και ιδιωτών επενδυτών (με την μορφή συμβολαίων), δημιουργήσει, στην χώρα λειτουργίας της, συνθήκες άνισης και αήθους οικονομικής εκμετάλλευσης του ντόπιου πληθυσμού υπέρ της, ή του κράτους καταγωγής της – οδηγώντας αναγκαστικά και στην συνακόλουθη απώλεια της Εθνικής Κυριαρχίας της χώρας λειτουργίας της υπέρ του κράτους καταγωγής της, ή υπέρ της επένδυσης της ίδιας!- τότε το κράτος λειτουργίας της έχει το νόμιμο δικαίωμα να άρει την ανισότητα αυτή με οποιοδήποτε τρόπο, συμπεριλαμβανομένης και της εθνικοποιήσεώς της «επένδυσης» για λόγους «Εθνικού Συμφέροντος» (public utility), με την καταβολή (nationalization), ή όχι (expropriation) αποζημίωσης στον ιδιοκτήτη της επένδυσης.

Έκκληση για το δάσος των Σκουριών από γυναίκες της ΒΑ Χαλκιδικής

Χθες το πρωί, 12 Οκτωβρίου 2012, 50 γυναίκες όλων των ηλικιών από την Ιερισσό, τη Μ. Παναγία και τα Ν. Ρόδα, ανεβήκαμε στον Κάκαβο για να διαμαρτυρηθούμε για τα σχέδια της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ/ELDORADO για την περιοχή μας και να δούμε με τα μάτια μας πόσο έχει προχωρήσει καταστροφή του δάσους.

Xωρίς να γνωρίζουμε αν η αστυνομία είναι ενήμερη για τις κινήσεις μας, χωρίς να γνωρίζουμε αν μας περιμένουν μπλόκα και συλλήψεις, χωρίς να γνωρίζουμε καν αν θα μας επιτραπεί να φτάσουμε μέχρι τις Σκουριές, οι δυο ομάδες από την Ιερισσό και τη Μ. Παναγία δώσαμε ραντεβού στο Χοντρό Δέντρο και ξεκινήσαμε την ανάβασή μας.

Αφήσαμε τα αυτοκίνητα εκεί που βρισκόταν παλιά το φυλάκιο του αγώνα, αυτό που με τόσο μίσος κατεδάφισαν στις 20 Μαρτίου οι 500 τραμπούκοι που έστειλε η εταιρεία να χτυπήσουν 30 από εμάς. Συνεχίσαμε με τα πόδια προς το χώρο όπου σήμερα η εταιρεία κόβει το δάσος – όπως έχουμε κάθε δικαίωμα, αφού ο δρόμος είναι δημόσιος δασικός και όχι ιδιοκτησία της εταιρείας.

Δεν μας σταμάτησαν. Προχωρήσαμε φωνάζοντας συνθήματα, βλέποντας γύρω μας τα πρώτα σημάδια της καταστροφής και γεμάτες αγωνία γι’αυτό που θα συναντήσουμε παρακάτω.



Αυτά που είδαν τα μάτια μας δεν περιγράφονται, οι δε φωτογραφίες και τα βίντεο που πήραμε είναι πολύ φτωχά για να δώσουν την εικόνα, τη μυρωδιά των φρεσκοκομμένων δέντρων και τον ήχο του βουνού που αντηχεί ολόκληρο από τα πριόνια και τα τρυπάνια. Η άδεια υλοτόμησης από το Δασαρχείο υποτίθεται ότι δόθηκε μόλις την Τετάρτη, 10 Οκτωβρίου, αλλά αυτή η κοσμογονία αποκλείεται να έγινε μέσα σε μόλις δυο μέρες. Είναι βέβαιο ότι η εταιρεία δούλευε και απο πριν χωρίς άδεια, αλλά ποιος είδε, ποιος έλεγξε, ποιος νοιάστηκε για τη νομιμότητα; Και ποιος θα νοιαστεί από εδώ και πέρα;

Σήμερα μαύρισαν οι ψυχές μας. Ο χώρος όπου πρόκειται να γίνει το εργοστάσιο έχει πλέον “καθαριστεί”, έτσι το λένε, έχει καθαριστεί από τη “βρωμιά” των αιωνώβιων δέντρων. Ατελείωτες στοίβες από κομμένους κορμούς βρίσκονται κατα μήκος του δρόμου για πολλές εκατοντάδες μέτρα και μέσα στο δάσος, όσο μακριά μπορεί να φτάσει το μάτι. Οι υλοτόμοι δουλεύουν πυρετωδώς βγάζοντας τα ξύλα με τα μουλάρια. Υλοτόμοι που οι περισσότεροι δεν είναι από την περιοχή μας, αφού οι δικοί μας δασικοί συνεταιρισμοί, προς τιμήν τους, αρνήθηκαν να πάνε.

Δεν υπήρξε καμμία συμπλοκή με τους εργαζόμενους της εταιρείας με τους οποίους δεν έχουμε, δεν θέλουμε να έχουμε καμμία αντιπαλότητα. Γνωρίζουμε τις δυσκολίες τους, δεν υπάρχει καμμια οικογένεια που να μην έχει τις ίδιες δυσκολίες, και οι δικές μας οικογένειες έχουν ανέργους, αλλά προσπαθούμε να επιβιώσουμε διαφορετικά χωρίς να καταστρέψουμε το σπίτι μας. Με ορισμένους προσπαθήσαμε να πιάσουμε κουβέντα, να τους εξηγήσουμε ότι καμμια δουλεια δεν είναι ντροπή αλλά για εμάς, ναι, το να καταστρέφεις τον τόπο σου, το μέλλον των παιδιών σου και το μέλλον των άλλων παιδιών, αυτό είναι ντροπή. Συναντήσαμε σφιγμένα χείλη από τους περισσότερους και ειρωνικά γελάκια από ελάχιστους. Σε γενικές γραμμές μας αντιμετώπισαν σαν μια πολύχρωμη θορυβώδη παρέλαση, ένα τσούρμο ενοχλητικές γυναίκες που ανήκουν στην κουζίνα και όχι στο βουνό. Βολική σκέψη για να αποφεύγονται οι προβληματισμοί.

Τέλος διασχίσαμε τα “κατεχόμενα”, το δρόμο με τα συρματοπλέγματα, τα ηλεκτρονικά συστήματα ανίχνευσης κίνησης και τις προειδοποιητικές πινακίδες, για να πάμε να δούμε το παλιό όρυγμα που θα είναι το κέντρο της μελλοντικής γιγαντιαίας εξόρυξης. Δεν καταφέραμε να το προσεγγίσουμε, γιατί ο χώρος ήταν αποκλεισμένος από συρματοπλέγματα και σεκιουριτάδες. Χθες δεν υπήρχαν εκεί άλλοι εργάτες εκτός από της αρχαιολογίας, αλλά ξέρουμε ότι οι εργασίες προετοιμασίας του χώρου έχουν ήδη αρχίσει. Το πηγάδι θ’αρχίσει να κατασκευάζεται σύντομα.



Μας ακολουθούσαν διαρκώς και μας βιντεοσκοπούσαν διαρκώς, προσπαθώντας μάλλον να μας τρομοκρατήσουν, ξυπνώντας το φόβο της αστυνομίας, της ασφάλειας, του παρακράτους. Τι ήθελαν να μας πούν; Προσέχετε, σας ξέρουμε; Όμως εμείς δεν κρυφτήκαμε ποτέ, εμείς δεν φοράμε κουκούλες, τα πρόσωπα και τα ονόματά μας είναι γνωστά σε όλους.

Αναρωτιόμαστε: Για κάθε δέντρο που πρόκειται να κοπεί στην Αθήνα ή στα άλλα αστικά κέντρα, ξεσηκώνονται δεκάδες φορείς και ομάδες πολιτών για να αποτρέψουν την “καταστροφή”. Είναι δυνατόν οι ίδιοι άνθρωποι να είναι αδιάφοροι στη σφαγή χιλιάδων αιωνόβιων δέντρων, που έστω ότι είναι σε άλλη περιοχή της χώρας; Τόσο έχει στενέψει ο ορίζοντας των ανθρώπων λόγω της κρίσης;

Απευθυνόμαστε σε όλους τους Ιερισσιώτες, σε όλους τους Μεγαλοπαναγιώτες, σε όλους τους Χαλκιδικιώτες, σε όλους τους Έλληνες και μη. Τώρα είναι η ώρα να πονέσετε. Εμείς ήμασταν μάρτυρες των πρώτων σταδίων καταστροφής της Χαλκιδικής που όταν ολοκληρωθεί θα τη νοιώσετε όλοι. 3300 στρέμματα από αυτό το αρχέγονο δάσος θα αποψιλωθούν για να γίνει ο κρατήρας εξόρυξης, δρόμοι, εργοστάσια και χαβούζες τοξικών αποβλήτων. Η Χαλκιδική που ξέρατε δεν θα υπάρχει πια.

Απευθυνόμαστε σε όλους τους ευαίσθητους ανθρώπους αυτής της χώρας. Πολεμάμε συμφέροντα δεκάδων δισεκατομμυρίων, ενάντια σε εταιρικούς κολοσσούς και σε ολόκληρο το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα και τον κρατικό μηχανισμό.

Τώρα είναι η ώρα να μας βοηθήσετε.

πηγη