Θέλουν να εξασφαλίσουν ρευστότητα για το Τραπεζικό Σύστημα, το οποίο έχει μετατραπεί σε ένα ναρκοπέδιο δισεκατομμυρίων ευρώ μυστικού χρέους. Έτσι ο ΕΜΣ μπορεί τακτικά να ελέγχει ο ίδιος το ύψος του βασικού κεφαλαίου που απαιτεί από τα κράτη της Ευρωζώνης και να το αλλάζει οποιαδήποτε στιγμή χωρίς τα Κοινοβούλια να έχουν καμία δυνατότητα παρέμβασης σ΄αυτή τη διαδικασία.
Μόλις μια χώρα χρειαστεί χρήμα για να ικανοποιήσει τις αγορές, εξαιρείται φυσικά από την εισφορά στον ΕΜΣ και η αύξηση κεφαλαίου μοιράζεται αναλογικά στα υπόλοιπα μέλη – μέχρι να μη μπορεί πια κανένα να πληρώσει τα χρέη που της δημιουργούνται έτσι. Υποτίθεται ότι πρέπει να σώζονται μόνο κράτη, αλλά στην πραγματικότητα επωφελούνται χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που κινδυνεύουν και ακόμα φαίνεται ότι θα τζογάρει και ο ίδιος ο ΕΜΣ στις αγορές. Αυτό το όργιο κερδοσκοπίας που δημιούργησε την οικονομική κρίση θα λειτουργεί με κρατικό χρήμα, δηλαδή με χρήμα των πολιτών !
Ο ΕΜΣ είναι ένα σούπερ-Hedge Fund. Οι δραστηριότητές του επιδοτούνται και εξασφαλίζονται από τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης. Και ποιος καθορίζει τις μεθόδους και τη διαχείριση κινδύνου αυτού του κρατικού Hedge Fund ; Οι διευθυντές του ΕΜΣ μεταξύ τους ! Τα Κοινοβούλια δεν έχουν πια λόγο. Το δικαίωμα των Κοινοβουλίων να καθορίζουν το “νοικοκυριό” των χωρών χάνεται de facto. Αντί για εκλεγμένους αντιπροσώπους, μη-εκλεγμένα μέλη κυβερνήσεων και ιδιώτες με ανάθεση εξουσιοδοτούνται να χειρίζονται τα χρήματα του ΕΜΣ και να “βάζουν χέρι” στα χρήματα των κρατών όπως αυτοί θέλουν.
Το Συμβούλιο Διοικητών, το οποίο απαρτίζεται από απεσταλμένους των υπουργείων οικονομικών, ενεργεί εντελώς ανεξάρτητα από τις κυβερνήσεις και ορίζει το εκτελεστικό όργανο του ΕΜΣ, το Συμβούλιο Διευθυντών. Οι Διοικητές ορίζουν από έναν Διευθυντή ο καθένας. Οι Διευθυντές δεν εκλέγονται! Μπορεί να προέρχονται από think tanks, τράπεζες, ασφαλιστικές εταιρείες. Απλώς πρέπει να διαθέτουν «πολλές γνώσεις στους τομείς οικονομίας και νομισμάτων». Και… δεν φέρουν καμία ευθύνη απέναντι στους λαούς!!! Και αν ο ΕΜΣ χάσει χρήματα από κακή διαχείριση, και δεν μπορεί να καλύψει τις ζημιές με το χρήμα που ήδη διαθέτει, ο γενικός διευθυντής έχει το δικαίωμα να ζητήσει τα χρήματα που λείπουν κατευθείαν από τα κράτη κι αυτά τα χρήματα πρέπει να μεταφερθούν στον ΕΜΣ μέσα σε 7 ημέρες !
Αυτή η υπερ-κρατική συγκέντρωση ισχύος είναι λοιπόν η δημοκρατία, σύμφωνα με τις αντιλήψεις της γραφειοκρατίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης !
Είναι πραγματικά σκάνδαλο το να παρουσιάζουν τον ΕΜΣ σαν τη λύση για την οικονομική κρίση,σαν τείχος προστασίας κατά των κερδοσκόπων, γιατί ο ΕΜΣ θα δίνει χρήματα των κρατών-μελών σε τράπεζες ! Και αφού δεν έχει τεθεί σε ισχύ ένα σύστημα διαχωρισμού των τραπεζών σε εμπορικές και επενδυτικές, πρόκειται για ακριβώς τις ίδιες τράπεζες και τα ίδια χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που κάνουν κερδοσκοπικές επιθέσεις κατά των κρατικών ομολόγων. Έτσι λοιπόν ο ΕΜΣ θα επιταχύνει ακριβώς αυτή τη διαδικασία, η οποία δημιούργησε το πρόβλημα με την κρίση κρατικών χρεών. Δηλαδή ρίχνουν λάδι στη φωτιά! Θα προκαλέσει καταστροφή των βασικών όρων διαβίωσης και της πραγματικής οικονομίας σε ΚΑΘΕ χώρα στην οποία θα δοθούν χρήματα για διάσωση. Τέτοια χορήγηση χρημάτων γίνεται υπό τους ονομαζόμενους «όρους προσαρμογής», μια θανατηφόρα συνταγή – μίγμα πολιτικών λιτότητας, ιδιωτικοποιήσεων, και φιλελευθεροποίησης, το οποίο επιταχύνει ακόμα περισσότερο την ύφεση. Αυτό αντιστοιχεί στις λεγόμενες «προϋποθέσεις του ΔΝΤ», οι οποίες μέσα σε 40 χρόνια δεν έχουν ούτε μια επιτυχία να επιδείξουν ! Όταν ο ΕΜΣ πρόκειται να δώσει χρήματα για τη διάσωση μιας χώρας, εμφανίζεται αυτομάτως η Κομισιόν της ΕΕ μαζί με την ΕΚΤ (Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα) και το ΔΝΤ, για να δώσουν στη χώρα αυτή τη συνταγή. Στην Ελλάδα και στην Ιταλία αντικαταστάθηκαν ολόκληρες Κυβερνήσεις προκειμένου να επιβληθούν τέτοια μέτρα και οι τεχνοκράτες Μόντι και Παπαδήμος διορίστηκαν επιστάτες για την εφαρμογή τους. Με τον ΕΜΣ τέτοια πραξικοπήματα θα γίνουν ο κανόνας !
Το πιο απεχθές σημείο του κατασκευάσματος του Συμφώνου του ΕΜΣ βρίσκεται στο σημείο όπου αναφέρονται τα περί ασυλίας και απελευθέρωσης. Τόσο η συνολική περιουσία του ΕΜΣ όσο και όλοι οι πρόεδροι, διευθυντές και συνεργάτες έχουν πλήρη δικαστική ασυλία. Σε αντίθεση με πολλά άλλα σημεία του κειμένου της σύμβασης, οι συντάκτες υπήρξαν εδώ ιδιαίτερα ακριβείς και λεπτολόγοι! Σε περίπτωση π.χ. που προκύψουν περιπτώσεις απάτης ή υπεξαίρεσης –πράγματα … εντελώς άγνωστα στο σημερινό ωραίο κόσμο – δεν μπορεί να απαιτηθεί από κανέναν τους τίποτα!!! Αλλά αυτό δεν αρκεί ! Ολόκληρη η περιουσία του ΕΜΣ δεν υπόκειται σε κανέναν έλεγχο ! Και ο ΕΜΣ απαλλάσσεται από κάθε υποχρέωση να επιτρέπει τον έλεγχο και να διαθέτει άδεια γι΄αυτά που κάνει! Αυτό σημαίνει ότι αυτοί οι «κύριοι » όχι μόνο δεν είναι υποχρεωμένοι να δίνουν λογαριασμό σε κανένα, αλλά και δεν υπάρχει περίπτωση να βρεθούν υπόλογοι σε δίκη ! Τίθενται υπεράνω του νόμου και δεν μπορεί να τους αγγίξει κανένας!
Πώς και γιατί δημιουργήθηκε το ευρώ – Φοβερές ομολογίες αξιωματούχων !
Η δημιουργία του ευρώ προέκυψε από τις ίδιες προθέσεις που οδήγησαν στο δημοσιονομικό σύμφωνο και στον ΕΜΣ. Δεν υπήρξε κάποια φιλειρηνική επιχείρηση που είχε σαν όραμα μόνο το καλό και το μέλλον των πολιτών. Παρακάτω οι ομολογίες μερικών «εγκεφάλων» που εμπλέκονται στις διαδικασίες δημιουργίας του [ βλέπε επίσης ομολογία του θεωρούμενου ως «πατέρα του ευρώ» καθηγητή Robert Mundell στο άρθρο «Ψηφίσαμε ΟΧΙ στη σκλαβιά αλλά ΝΑΙ στις αλυσίδες μας» ] :
Ο Ζακ Αταλί, πρώην σύμβουλος του Γάλλου Προέδρου Φρανσουά Μιτεράν, ήταν παρών στις διαπραγματεύσεις το 1990, κατά τις οποίες ο Καγκελάριος Κολ αναγκάστηκε να παραδώσει το γερμανικό μάρκο σαν αντίτιμο για την επανένωση της Γερμανίας. Σύμφωνα με τον Αταλί λοιπόν, τότε ο Μιτεράν απείλησε με αναβίωση της τριπλής Αντάντ. Τον περασμένο Ιανουάριο ο Αταλί έκανε την αποκάλυψη ! Σε μια ομιλία για την ευρωπαϊκή κρίση είπε ότι όχι μόνο ήταν προβλέψιμη, αλλά ότι ΣΧΕΔΙΑΣΤΗΚΕ ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ, για να επιτευχθεί μια ισχυρή οικονομική ομοσπονδία !!! Είπε ακόμα :
«Όλοι αυτοί που είχαν, όπως κι εγώ, το προνόμιο να πρωτοστατούν στην πρώτη εκδοχή της Συνθήκης του Μάαστριχτ, έκαναν ό,τι μπορούσαν για να εξασφαλίσουν ότι η έξοδος [από τη Συνθήκη] θα είναι αδύνατη. “Ξεχάσαμε” σκόπιμα ένα άρθρο, το οποίο επιτρέπει (σε ένα κράτος-μέλος) την έξοδο. Αυτό δεν ήταν και πολύ δημοκρατικό. Το να κάνουμε τα πράγματα πιο δύσκολα ήταν μια μεγάλη εγγύηση ότι όλοι θα είναι υποχρεωμένοι να συνεχίσουν» .
Ο Τζουλιάνο Αμάτο, τότε αντιπρόεδρος της ονομαζόμενης «ευρωπαϊκής σύμβασης», η οποία επεξεργαζόταν το ευρωσύνταγμα, σε μια συνέντευξη έδωσε μια εικόνα των ιδεών στις οποίες βασίζεται η σημερινή ΕΕ. Το ευρωσύνταγμα, όπως ίσως ενθυμούμαστε, καταψηφίστηκε σε ελεύθερα δημοψηφίσματα και στη Γαλλία και στην Ολλανδία. Μετά απ΄αυτό θέλησαν να παρακάμψουν την έγκριση του λαού – κι έτσι έφτιαξαν τη συνθήκη της Λισσαβόνας, σύμφωνα με την οποία δεν επιτρεπόταν να ψηφίσουν οι πολίτες, αλλά μόνο τα κοινοβούλια – εκτός από την Ιρλανδία. Αλλά … άφησαν τους Ιρλανδούς να ψηφίσουν τόσες φορές, όσες χρειαζόταν μέχρι να πάρουν τη «σωστή» (σύμφωνα με τον Αμάτο και τον Αταλί) απόφαση.
Σε μια συνέντευξή του στη «La Stampa» στις 12 Ιουλίου 2000 είπε ο Αμάτο : «Γι αυτό προτιμώ να προχωρούμε αργά και να καταλύουμε βήμα-βήμα την κυριαρχία, εμποδίζοντας έτσι την απότομη μετάβαση από την εθνική εξουσία στην εξουσία της ομοσπονδίας. Kαι γιατί δεν θα πρέπει να επιστρέψουμε στην προ του Hobbes εποχή; Ο μεσαίωνας είχε μια πολύ πλουσιότερη ανθρωπότητα και μια ποικιλία ταυτοτήτων που μπορεί να γίνει πρότυπο. Ο μεσαίωνας είναι ωραίος. Σήμερα, όπως και τότε, μπαίνουν στην κοινωνία μας νομάδες. Σήμερα, όπως και τότε, υπάρχουν δυνάμεις χωρίς εδαφική κυριαρχία. Χωρίς κυριαρχία δεν θα έχουμε ολοκληρωτισμό. Η δημοκρατία δεν χρειάζεται κυρίαρχους.»
Το πόσο ωραίος μπορεί να είναι αυτός ο νέος μεσαίωνας, στον οποίο δεν υπάρχουν κυρίαρχα εθνικά κράτη που να μπορούν να υπερασπιστούν το κοινό καλό, το βιώνουν ήδη οι Έλληνες, οι Ιταλοί, οι Ισπανοί και οι Πορτογάλοι, των οποίων το προσδόκιμο ζωής έχει ήδη πέσει και σύντομα θα φτάσει στις τιμές που είχε τον μεσαίωνα, εξ αιτίας των περικοπών στον κοινωνικό τομέα.
Και ας θυμηθούμε επίσης τι είπε ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, πρώην Πρωθυπουργός και Υπουργός Οικονομικών του Λουξεμβούργου, πρώην πρόεδρος του Γιούρογκρουπ και τώρα πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Κομισιόν) ήδη το 1999 σε μια συνέντευξη στο «Spiegel» : «Αποφασίζουμε κάτι, το εφαρμόζουμε και περιμένουμε λίγο, να δούμε τι θα συμβεί. Αν δεν γίνει μεγάλη φασαρία και εξέγερση, επειδή οι περισσότεροι δεν κατάλαβαν τι έγινε, τότε προχωρούμε βήμα-βήμα, μέχρι να μην υπάρχει πια τρόπος επιστροφής» (!!!!!)
Ένας ακόμα πολύ σημαντικός απ΄αυτούς που προετοίμαζαν το έδαφος για τη σημερινή ΕΕ είναι ο Ρόμπερτ Κούπερ, κύριος σύμβουλος της Λαίδης Κάθριν Άστον, της ονομαζόμενης «υψηλής εκπροσώπου της ΕΕ για θέματα εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας». Σε μερικούς θα φανεί γνωστή η ιδεολογία του Κούπερ, γιατί ήταν σημαντικός σύμβουλος του πρώην Πρωθυπουργού της Μεγάλης Βρετανίας Τόνι Μπλερ. Ο Κούπερ γράφει στο βιβλίο του, για το οποίο τιμήθηκε με το βραβείο Όργουελ το 2004 , ποια μορφή και ποιο σκοπό πρέπει να έχει η ΕΕ σήμερα : «Η πιο εκτεταμένη μορφή ιμπεριαλιστικής επέκτασης είναι αυτή της ΕΕ. Η μεταμοντέρνα ευρωπαϊκή απάντηση σε απειλές συνίσταται στην συνεχή επέκταση του συστήματος μιας συνεργατικής αυτοκρατορίας. Στο χειρισμό των παλαιάς μορφής κρατών έξω από τα μεταμοντέρνα σύνορα, πρέπει οι Ευρωπαίοι να θυμούνται πιο τραχιές μεθόδους παλιότερων εποχών : βία, προληπτικές επιθέσεις, εξαπάτηση, ό,τι είναι αναγκαίο και γι αυτούς που είναι παγιδευμένοι στον κόσμο του 19ου αιώνα, τότε που κάθε κράτος υπήρχε αυτόνομα. Στη ζούγκλα πρέπει να εφαρμόζεις το νόμο της ζούγκλας. Την πτώση της Ρώμης δεν την προκάλεσε το καλά οργανωμένο Περσικό Βασίλειο, αλλά οι βάρβαροι».
Προφανώς ο Κούπερ είναι ενθουσιασμένος με τον υποχρεωτικό νομισματικό ζουρλομανδία του ευρώ στην ηπειρωτική Ευρώπη. «Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι η νομισματική ολοκλήρωση [στην ΕΕ] επετεύχθη με το να αφαιρεθεί η νομισματική πολιτική από τους πολιτικούς και να παραδοθεί σε τεχνοκράτες».
Σημαντικά λοιπόν «κεφάλια» της σημερινής ΕΕ δείχνουν ότι το ευρώ διέπεται από ένα ιμπεριαλιστικό κατασκεύασμα που βασίστηκε σε δεδομένα του μεσαίωνα. Μια αυτοκρατορία που συνεχώς επεκτείνεται, και αναγκάζει με τραχιές μεθόδους τα «οπισθοδρομικά» εθνικά κράτη να γονατίζουν. Αυτό είναι η παλιά ιδέα της γεωπολιτικής, από την οποία προέκυψαν όλοι οι πόλεμοι των τελευταίων αιώνων.
Ήξεραν εξ αρχής ότι το ευρώ δε θα λειτουργούσε, ώστε αργότερα με το πρόσχημα της κατάστασης κινδύνου να μπορέσουν να εξαναγκάσουν τις εκλεγμένες κυβερνήσεις να συμφωνήσουν στην επιβολή της ισχύος της γραφειοκρατίας της ΕΕ και της οικονομικής ολιγαρχίας. Και ο ΕΜΣ είναι μια λογική συνέχεια αυτής της ιδέας.
Δεν πρέπει λοιπόν να φύγουμε τρέχοντας απ΄αυτή τη λυκοφωλιά;
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου