Τη νέα δανειακή σύμβαση την έχουν διαβάσει;

Πισθάγκωνα επί δεκαετίες θα παραμείνει δεμένη η Ελλάδα στο έλεος των πιστωτών της αν ψηφισθεί από τη Βουλή την Τρίτη 20 Μαρτίου η νέα δανειακή σύμβαση που συνοδεύει το δεύτερο δάνειο σωτηρίας, το οποίο χορηγούν ευρωζώνη και ΔΝΤ. Οι όροι που περιλαμβάνονται είναι βαθιά εξευτελιστικοί και περισσότερο θυμίζουν προτεκτοράτο κι όχι σύγχρονο κυρίαρχο κράτος.

Αναφέρεται για παράδειγμα στην παράγραφο 15, υπό τον τίτλο «Εφαρμοστέο δίκαιο και αρμόδια δικαστήρια»: « (1). Η παρούσα σύμβαση και οι ειδικοί όροι διευκόλυνσης (συμπεριλαμβανομένων των όποιων παραρτημάτων και προσαρτημάτων) και κάθε εξωσυμβατική υποχρέωση που απορρέει από ή γεννάται σε σχέση με κάθε μία από αυτές διέπονται και ερμηνεύονται σύμφωνα με το αγγλικό δίκαιο. (2) Τα μέρη υποχρεούνται να υπαγάγουν κάθε διαφορά που ενδέχεται να προκύψει σε σχέση με τη νομιμότητα, εγκυρότητα, ερμηνεία, ή εκτέλεση της παρούσας σύμβασης και καθενός από τους ειδικούς όρους διευκόλυνσης της (συμπεριλαμβανομένων των όποιων παραρτημάτων και προσαρτημάτων της) στην αποκλειστική αρμοδιότητα των δικαστηρίων του Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου»! Στη μεθεπόμενη δε παράγραφο, την υπ. αρ. (4) τονίζεται πως «το δικαιούχο κράτος μέλος, το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και η Τράπεζα της Ελλάδας παραιτούνται με την παρούσα αμετάκλητα και ανεπιφύλακτα από κάθε δικαίωμα ασυλίας που ήδη έχουν ή μπορεί να δικαιούνται σε σχέση με τα ίδια και τα περιουσιακά τους στοιχεία έναντι νομικών διαδικασιών σχετικά με την παρούσα σύμβαση και κάθε ένα από τα παραρτήματα και προσαρτήματα της».
Οι ίδιοι όροι επαναλαμβάνονται και στο δεύτερο παράρτημα, με το υπόδειγμα νομικής γνωμοδότησης, το οποίο πρέπει να υπογράψει ο νομικός σύμβουλος του κράτους του υπουργείου Οικονομικών. Προφανώς θα πρόκειται για όρο των πιστωτών, που με αυτό τον τρόπο θέλουν να εμφανίσουν ως ακλόνητη την δανειακή σύμβαση και να αποτρέψουν κάθε προσπάθεια νομικής αμφισβήτησής της. Εκεί αναφέρεται ότι «η εκτέλεση της σύμβασης δεν είναι αντίθετη με ελληνικές διατάξεις αναγκαστικού δικαίου, με τη δημόσια τάξη στην ελληνική δημοκρατία, με τις διεθνείς συνθήκες ή τις γενικώς παραδεδεγμένες αρχές του διεθνούς δικαίου» (αρ. 5). Ενώ σε άλλο σημείο (αρ. 10) τονίζεται πως «ο ορισμός του αγγλικού δικαίου ως εφαρμοστέου δικαίου για την σύμβαση αποτελεί έγκυρη επιλογή εφαρμοστέου δικαίου». Και στο επόμενο άρθρο «το δικαιούχο κράτος μέλος έχει υπαχθεί νόμιμα, αποτελεσματικά και αμετάκλητα στην αποκλειστική αρμοδιότητα των δικαστηρίων του μεγάλου δουκάτου του Λουξεμβούργου».
Οι παραπάνω όροι είναι προφανές ότι κουρελιάζουν τις αρχές του διεθνούς δικαίου και το ίδιο το ελληνικό σύνταγμα. Από πού κι ως που τα ομόλογα που εκδίδει και πληρώνει ένα κυρίαρχο κράτος να διέπονται από το αγγλικό δίκαιο ή το δίκαιο του Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου, που στην πραγματικότητα δεν αποτελεί καν κράτος, αλλά ταχυδρομική θυρίδα… Αυτά μόνο επί αποικιοκρατίας συνέβαιναν, όταν το Λονδίνο και το βρετανικό στέμμα καμάρωναν πως η αγγλική σημαία αντίκριζε πάντα τον ήλιο, καθώς κυμάτιζε σε όλα τα σημεία του ορίζοντα. Επομένως, είναι θέμα μιας απλής ψηφοφορίας, από μια βουλή φυσικά που θα σέβεται την λαϊκή εντολή και θα νομοθετεί στο όνομα ενός κυρίαρχου λαού και όχι των ξένων πιστωτών, για να ακυρωθούν όλοι αυτοί οι νόμοι και οι δανειακές συμβάσεις που επέβαλε η Τρόικα, που ζήλεψε τη δόξα του Σάιλοκ…
Το βάρος αυτή τη στιγμή πέφτει στους βουλευτές, που θα κληθούν να ψηφίσουν τη νέα δανειακή σύμβαση, πρότυπο υποτέλειας. Τα παραπάνω αποσπάσματα είναι τα πιο χαρακτηριστικά, χωρίς να είναι και τα μοναδικά που σηματοδοτούν τον εξευτελισμό του ελληνικού κράτους. Κι αυτή τη φορά δεν θα μπορούν να πουν ότι δεν ήξεραν ή δεν την διάβασαν…     Απο  axinosp

Η σαβούρα.

Η σαβούρα (για όσους δεν το γνωρίζουν) είναι το κάθε είδους άχρηστο υλικό που χρησιμοποιείται στα πλοία, για να τους δίνει το βάρος που τους χρειάζεται, προκειμένου να εξασφαλίσουν την ευστάθεια κατά την πλεύση τους.
Έτσι, ένα, απολύτως άχρηστο υλικό, γίνεται εξαιρετικά χρήσιμο για τον κυβερνήτη του πλοίου.



Αν, όμως, ο καπετάνιος κάνει το λάθος και νομίσει πως όσο περισσότερη σαβούρα βάλει, τόσο πιό ασφαλή πλεύση θα έχει και υπερφορτώσει το πλοίο με σαβούρα, τότε είναι απολύτως σίγουρο το ναυάγιο και ο χαμός του πληρώματος.
Οι σκέψεις αυτές και ο συνειρμός τους, γεννήθηκαν χθές, παρακολουθώντας την προσέλευση “πολιτών” (με τον χαρακτηρισμό του πασόκου) στις “κάλπες” του κόμματος αυτού, για την ανάδειξη του αρχηγού του.
Ακούστηκε ότι περισσότεροι από 200.000 πολίτες προσήλθαν στη διαδικασία αυτή. Καί, φρίττοντας, διερωτήθηκα:
- Τί περισσότερο (από αυτά που έκανε το Πα.Σο.Κ στους οπαδούς του, τα τελευταία 2-3 χρόνια) πρέπει να κάνει ένα κόμμα στους φίλους του, για να το διαγράψουν οριστικά από τη ζωή τους;;;

Και αμέσως μου πέρασαν από το μυαλό τα “σημεία και τέρατα” που έσκασαν σαν βόμβες μεγατόνων τα τελευταία αυτά χρόνια, αποκαλύπτοντας ότι το κόμμα αυτό, στο μόνο σημείο που διέπρεψε, ήταν ο “κυβερνισμός” του, δηλαδή η ικανότητα τού να αποκτάς και να κατέχεις την κυβέρνηση.
Απευθυνόμενος, σέ έναν-έναν από όλους αυτούς και αυτές που έτρεξαν χθές στην κάλπη του Πα.Σο.Κ, (χωρίς να αμφισβητώ το δικαίωμά τους αυτό) θα ήθελα να μπορούσα να τους ρωτήσω:

· Αυτό που σε ενδιαφέρει, σαν πολίτη, είναι να κυβερνά το κόμμα σου, ασχέτως το “πώς” κυβερνά ;;;

· Δεν ένοιωσες καθόλου προδομένος/προδομένη από την χυδαία καταπάτηση και στραγγαλισμό των σοσιαλιστικών οραμάτων σου από το βάρβαρο νεοφιλελεύθερο πρόγραμμα που εκτελεί το “σοσιαλιστικό” Κίνημά σου, βυθίζοντας το λαό στην απόγνωση;;;

· Δεν ένοιωσες καθόλου προδομένος/προδομένη από την εκκωφαντική αποκάλυψη ότι ο “σοσιαλισμός” που αποτέλεσε την ψυχή του κόμματός σου, αποδείχθηκε ένα τεράστιο ψέμμα για να πείσει εσένα και κάποια ακόμη εκατομμύρια συμπολίτες σου να δώσετε στο κόμμα αυτό την εξουσία, την οποία χρησιμοποιεί για την προάσπιση των ακριβώς αντίθετων συμφερόντων;;;

· Νοιώθεις δημοκρατικά υπερήφανος που οι μισοί βουλευτές του κόμματός σου (που εσύ αναδείχνεις) αποτελούν γόνους οικογενειών (των γνωστών “βαρώνων της πολιτικής”) που συνθέτουν την επαίσχυντη οικογενειοκρατία, φαινόμενο άκρως αντίθετο προς τη Δημοκρατία ;;;

· Δεν μπορείς να δείς (καθώς είναι πλέον εντελώς φανερό) και να καταλάβεις ότι το κόμμα που συνεχίζεις να στηρίζεις, αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο της (πολιτικής και οικονομικής) Ολιγαρχίας που κυβερνά την Ελλάδα υπό τον μανδύα της Δημοκρατίας, νομιμοποιώντας έτσι τις αποφάσεις που προστατεύουν και θωρακίζουν τα συμφέροντα αυτής της Ολιγαρχίας στον τόπο μας ;;;

· Νοιώθεις περήφανος , σαν Έλληνας/Ελληνίδα, που το κόμμα σου πρωτοστάτησε στην παράδοση του πλέον ζωτικού και στρατηγικού χώρου της πατρίδας μας, της Οικονομίας, σε ξένα χέρια και συμφέροντα ;;;

· Νοιώθεις πολύ περήφανος, που στο κόμμα σου, (και, όχι, βέβαια, μόνο σε αυτό) καλλιεργήθηκε η διαφθορά και, πρωτοκλασσάτα στελέχη του, εκκολάφθηκαν ως μεγιστάνες της, γεγονός που δείχνει τη γενική “περιρρέουσα ατμόσφαιρα” στο εσωτερικό τού κόμματος;;;

· Δεν έχεις καταλάβει, ακόμη, το μέγεθος της ενοχής του κόμματός σου στο τεράστιο έγκλημα της πτώχευσης της κοινωνίας μας ;;; Αυτό (την ενοχή αυτή) δεν χρειάζεται να την καταλάβεις, αφού την ομολογούν επανειλημμένως οι ίδιοι, το κομματικό προσωπικό (και όχι μόνο του ΠΑ.Σο.Κ). Τους συγχωρείς αυτό το έγκλημα ;;;

Όμως, ας μη κουράσω με άλλες (αυτονόητα απαντούμενες) ερωτήσεις.

Βέβαια, θα πεί κάποιος, η σαβούρα των 200.000 που περίμεναν χθές στην ουρά, για να φορτωθούν στο πλοίο “Πα.Σο.Κ”, προκειμένου αυτό να πλεύσει προς τις επικείμενες εκλογές, είναι το 1/5 του ενός εκατομμυρίου που έστεψε αρχηγό του κόμματος τον ΓΑΠ, πριν λίγα χρόνια. Είναι παρήγορο (για την Ελληνική κοινωνία) να ελαφρώνει το βάρος της σαβούρας της, αλλά μένει ακόμη πολύ.

Μη ξεχνάμε ότι σαβούρα της κοινωνίας, δεν αποτελούν μόνο οι τυφλωμένοι από το πράσινο κομματικό καπίστρι, πολίτες.
Το ίδιο τυφλωμένοι (και άρα, σαβούρα) είναι και οι ψηφίζοντες (αποφασίζοντες για το μέλλον της κοινωνίας μας) που φορούν (και μάλιστα με υπερηφάνεια) το γαλάζιο ή το κόκκινο κομματικό καπίστρι.
Και, το κακό είναι πως, αυτοί που πετάνε το κομματικό καπίστρι από το μυαλό τους, είναι επιρρεπείς και έτοιμοι να το ξαναφορέσουν (και συνήθως το ξαναφορούν) αμέσως μετά την εκλογική ήττα τους από τους καπιστρωμένους με τα χαϊμαλιά του άλλου χρώματος.

Όλοι αυτοί, που δεν θέλουν να καταλάβουν την (φανερή, πλέον) ΑΛΗΘΕΙΑ, θα πρέπει να καταλάβουν το εξής:
Σήμερα, 70 χρόνια μετά την πρώτη εμφάνιση της, έχουμε πάλι τη δράση της “5ης Φάλαγγας*”. Οι φαλαγγίτες αυτής της φάλαγγας, μισθοφόροι της εμπροσθοφυλακής της επελαύνουσας «Διεθνούς του Χρήματος», δουλεύουν εντατικά, εδώ και χρόνια, μέσα κι έξω από κυβερνήσεις, τράπεζες, κοινωφελή ιδρύματα, τηλεοπτικές οθόνες, σελίδες εφημερίδων και περιοδικών, ΜΗ.ΚΥ.Ο, ινστιτούτα μόρφωσης και προγράμματα επιμόρφωσης, για να προετοιμάσουν την κατάληψη και πλήρη υποταγή της διεθνούς κοινωνίας στη «Νέα Τάξη» πραγμάτων που αυτή θέλει να επιβάλλει.

Διαβολικώς μεθοδικά, έχουν τρυπώσει στο προπύργιο της κοινωνικής άμυνας απέναντι στην αδικία και την εκμετάλλευση, στο σώμα της ίδιας της Δημοκρατίας και τη έχουν αλώσει, διεθνώς, με τον Δούρειο ίππο της «Αντιπροσωπευτικής/Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας», όπως ονομάζουν παραπειστικά τον μηχανισμό των μεσαζόντων της λαϊκής βούλησης, δηλαδή την κομματοκρατία, την πραγματική φωλιά του φιδιού, μέσα στην οποία, ως διά μαγείας, η λαϊκή βούληση γίνεται βούλα που σφραγίζει τα συμφέροντα της Ολιγαρχίας, την οποία ύπουλα υπηρετεί.

«- Χρειάζεται μία παγκόσμια οικονομική διακυβέρνηση, και τη χρειαζόμαστε τώρα», αποφαίνεται ο τρόφιμος της Λέσχης Bildenberg, ΓΑΠ, καθαρά, χωρίς περιστροφές και μισόλογα, όπως είναι αποτυπωμένο σε σχετικό video (http://youtu.be/TFSapBTHxrU)

Αύριο, με την ανάδειξη του νέου Αρχηγού του, το «Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό (?) Κίνημα» θα γιορτάσει την απαρχή μίας “νέας πορείας” του, μίας “νέας εμπιστοσύνης”, μίας “νέας αρχής” καί άλλα τέτοια χαριτωμένα και γαμάτα...

Το κόμμα στήνει παράτες και οι κομματικοί φανφαρονισμοί που θα κορυφωθούν στις σχετικές εκδηλώσεις και ομιλίες, αποτελούν την απογείωση της πολιτικής σχιζοφρένειας, καθώς η φλογερή σοσιαλιστική ρητορεία θα συμβαδίζει με την παγερή νεοφιλελεύθερη κυβερνητική πράξη, που έχει καταψύξει την πρόοδο της Ελληνικής κοινωνίας και έχει παγώσει την ψυχή του λαού, σε πιστή εφαρμογή του δόγματος «Σόκ και Δέος», με το οποίο η «5η Φάλλαγξ» της «Διεθνούς του χρήματος» θέλει να αφανίσει κάθε κοινωνική/πολιτική αντίσταση και στη χώρα μας.

Οι πεμπτοφαλαγγίτες ήδη αποκαλύπτονται.

Πολλοί από αυτούς, κρυμμένοι κάτω από το λαοφιλές κείμενο της «3ης Σεπτέμβρη», υπηρετούν την εγκαθίδρυση του «4ου Ράϊχ» (της “Νέας Τάξης” που επιχειρείται από τη “Διεθνή του Χρήματος”), που κρύβεται πίσω από τις μουτσούνες των εντόπιων ανδρεικέλων του, αξιωματούχων της 5ης Φάλλαγγας.

Αλλά η κατοχή τους, δεν θα περάσει.

Εδώ είναι Ελλάδα… Δεν είναι παίξε-γέλασε.

Όλοι, όσοι βλέπουμε την ανάγκη αυτής της αντίστασης, οργανωνόμαστε για να μαζευτούμε σε μία τεράστια σιδερένια γροθιά αντίστασης και μία απέραντη αγκαλιά αλληλεγγύης.


* εργαλείο της φασιστικής προπαγάνδας κατά τον Β΄ΠΠ , με αποστολή να προετοιμάσει ψυχολογικά και να επιφέρει την κατάρρευση της θέλησης για αντίσταση στον κατακτητή, στις κατακτώμενες χώρες.                                                Οθων Ιακωβιδης

Υπογραψτε....Ψηφιστε....Τελειωσατε...

Η δεύτερη δανειακή σύμβαση με τις σφραγίδες της Ευρωζώνης και του ΔΝΤ υπό όρους -δηλαδή το Μνημόνιο 2- υλοποιείται. Η κυβέρνηση σε αγώνα δρόμου με διαδικασίες fast track πέρασε από τη Βουλή ένα τεχνικό κείμενο 700 σελίδων συντεταγμένο τελικά από ξένους, που καθορίζει την τύχη της χώρας μας για δεκαετίες και που ελάχιστοι βουλευτές είναι σε θέση να μελετήσουν αλλά ούτε και ο χρόνος τους δόθηκε.

Με αυτήν η Ελλάδα εξασφαλίζει χρηματοδότηση ύψους 109,1 δισ. ευρώ από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης (EFSF). Ποσό το οποίο μαζί με τα κεφάλαια που ήδη έχουν εισρεύσει με τη μορφή εγγυήσεων για την ολοκλήρωση του PSI, αυξάνεται στα 144,6 δισ. ευρώ. Επίσης, το Μνημόνιο 2 προβλέπει ενισχυμένη εποπτεία της εφαρμογής των όρων οικονομικής πολιτικής (παρουσία επιτόπου επιθεωρητών της Επιτροπής, εκταμιεύσεις μόνον αν εκπληρώνονται συγκεκριμένοι όροι, και το EFSF θα έχει προτεραιότητα στην αποπληρωμή των δανείων). Και, επίσης, συνοδεύεται από διευρυμένη τεχνική βοήθεια για την ανάπτυξη με την αξιοποίηση πάσης φύσεως εξωτερικών πόρων. Η προσαρμογή της χώρας όπως προβλέπεται στο Μνημόνιο 2 ανήκει στην κατηγορία των μεταρρυθμίσεων μεγάλης κλίμακας. Και το δίκαιο που θα διέπει τα νέα δάνεια θα είναι το αγγλικό και τα δικαστήρια που θα δικάσουν τυχόν διαμάχες θα είναι του Λουξεμβούργου. Ομως, οι πιθανότητες να αποτύχει και το Μνημόνιο 2 είναι πολλές παρά την ενισχυμένη διεθνή επιτήρηση των ελληνικών αρχών. Η διεθνής εποπτεία δεν εγγυάται την επιτυχία αν αποσταθεροποιηθούν η κοινωνία και το ελληνικό πολιτικό σύστημα!

Στην ψηφοφορία για την έγκριση των βασικών κειμένων του Μνημονίου 2 τη «Μαύρη» Κυριακή 12 Φεβρουαρίου που κάηκαν ιστορικά κτίρια στην καρδιά της Αθήνας και συνειδήσεις στη Βουλή, δεν έγινε ουσιαστική συζήτηση. Οι περισσότερες παρεμβάσεις απογοητευτικές, χαμηλού επιπέδου, τυχαίες και άδικες, ασύνδετες μεταξύ τους δικαιολογούσαν τις επιβαλλόμενες θυσίες -για τους πολλούς βέβαια, όχι για τους ίδιους- ως ανεπιθύμητες μεν αλλά αναγκαίες απλά για να εξασφαλισθούν νέα δάνεια! Μια ολόκληρη κυβέρνηση, υπουργοί και βουλευτές, Γραμματείς και Φαρισαίοι σε ρόλο delivery των εντολών της Μέρκελ και του ΔΝΤ. Ολίγιστοι πολιτικοί!

Παρά τη διαγραφή 107 δισ. του χρέους μέσω του PSI, το νέο δάνειο των 130 δισ., τα περιβόητα κονδύλια του ΕΣΠΑ και τα λοιπά χρηματοδοτικά προγράμματα, οι εργαζόμενοι θα συνεχίσουν να πληρώνουν την κρίση. Με σφαγιασμό των εργασιακών δικαιωμάτων, με προοδευτική κατάλυση του κοινωνικού κράτους, με την ανεργία και την ανέχεια. Δυστυχώς αυτό το δράμα δεν φαίνεται να συγκινεί κανένα.

Ούτε την ελληνική κυβέρνηση, ούτε τους Ευρωπαίους εταίρους που κόπτονται για την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, αλλά αδιαφορούν για τη στήριξη της κοινωνίας. Η Ελλάδα, όμως, δεν πρόκειται να γίνει ανταγωνιστική λόγω χαμηλών μισθών, όταν δίπλα της βρίσκονται η Αλβανία, η Βουλγαρία και οι λοιπές.

Η ύφεση που «έγραψε» 7,5% το τελευταίο τρίμηνο του 2011, θα κάνει νέα βουτιά τη φετινή χρονιά. Με αυτά τα δεδομένα η επιστροφή στην ανάπτυξη αρχίζει να μοιάζει με μακρινό όνειρο και η επούλωση των ανοιχτών πληγών στην κοινωνία θα χρειαστεί πολλά χρόνια, αν ποτέ επιτευχθεί.

Ενώ η κυβέρνηση Παπαδήμου, αποφάσισε κατ’ εντολήν της Κομισιόν να μην εξαιρεθούν από το «κούρεμα» των ομολόγων που κατέχουν 11.000 πολίτες. Και ο αμετροεπής Βενιζέλος να απειλεί τις διοικήσεις των ασφαλιστικών Ταμείων που αρνήθηκαν να συμμετάσχουν εθελοντικά στο PSI -δηλαδή, να αποδεχθούν τη μείωση της περιουσίας τους κατά περίπου 70%- πως «χωρίς την ανταλλαγή των ομολόγων δεν θα υπάρχει καθόλου σύνταξη»!

Απο  INPRECOR

Περί (ξυρισμένης) «αλήθειας» και (κουρεμένης) «ειλικρίνειας»

Mε την ιδιότητα του συμβούλου του τότε πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου, ο τωρινός πρωθυπουργός, ο κ. Παπαδήμος, έγραφε – με αφορμή τα «κουρέματα», την αναδιάρθρωση του χρέους, τα PSI και όλα τα συναφή – ότι το «κούρεμα»

«συνεπάγεται σημαντικούς κινδύνους»,

ότι «οι απώλειες για τα ελληνικά νοικοκυριά και για όσους, εκτός των οικονομικών ιδρυμάτων, κατέχουν δημόσιο χρέος θα πλήξουν την οικονομική δραστηριότητα και τα φορολογικά έσοδα»,

ότι «οι αρνητικές συνέπειες για την Ελλάδα μιας «σκληρής» ή εθελοντικής αναδιάρθρωσης του χρέους… (για) την πραγματική οικονομία θα είναι πιθανόν σημαντικές» και «δύσκολο να προβλεφθούν και να ποσοτικοποιηθούν».

Αυτά έλεγε ο κύριος Παπαδήμος μόλις τρεις βδομάδες πριν γίνει πρωθυπουργός, επιφορτισμένος να φέρει σε πέρας το «κούρεμα» – το οποίο τότε το χαρακτήριζε «χρεοκοπία» – και για το οποίο σήμερα, ως πρωθυπουργός της συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ – ΝΔ, πανηγυρίζει…


*

Ο αντιπρόεδρος στην κυβέρνηση Παπανδρέου, ο Πάγκαλος, έλεγε:

«Να σου κόψουμε, λέει, 30%, hair cut (σ.σ.: «κούρεμα»). Να κόψεις 30% δεν είναι κούρεμα, είναι να σου κόψει το μισό κεφάλι. Το 30% αυτών των χρεών ανήκουν στα ασφαλιστικά ταμεία. Αμα τους κόψεις το 30% τελείωσε το ασφαλιστικό σύστημα και ούτε συντάξεις έχουν οι συνταξιοδοτούμενοι, ούτε τίποτα. Εγώ δεν πιστεύω στο κούρεμα».

Ο Πάγκαλος, πως ως αντιπρόεδρος του Παπανδρέου διαφωνούσε με το «κούρεμα» γιατί «τελειώνει – κατά τα λεγόμενά του – τις συντάξεις», τώρα, ως αντιπρόεδρος της συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ – ΝΔ υπό τον κ. Παπαδήμο, πανηγυρίζει με το «κούρεμα»…

*

Ο Παπακωνσταντίνου, ως υπουργός Οικονομικών του Παπανδρέου, έλεγε:

«Το ζήτημα αυτό έχει απαντηθεί πολλές φορές, η ελληνική κυβέρνηση το έχει πει και το έχει διαλαλήσει: Δεν πρόκειται να υπάρξει αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, δεν πρόκειται να υπάρξει «κούρεμα» του ελληνικού χρέους».

Και επίσης:

«Η αναδιάρθρωση θα ήτανε, το κούρεμα του χρέους για να καταλαβαίνει ο κόσμος, θα ήτανε τεράστιο λάθος για τη χώρα, θα ήτανε πάρα πολύ μεγάλο το κόστος και δεν θα είχαμε το όφελος, θα μέναμε εκτός αγορών για 10-15 χρόνια».

Ο Παπακωνσταντίνου που «διαλαλούσε» ότι δε θα γινόταν «κούρεμα» γιατί θα ήταν «τεράστιο λάθος» με «πάρα πολύ μεγάλο κόστος», τώρα που έγινε το «κούρεμα», ως υπουργός της συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ – ΝΔ, πανηγυρίζει για το «κούρεμα»…

*

Ο Πεταλωτής, ως κυβερνητικός εκπρόσωπος της κυβέρνησης Παπανδρέου, έλεγε:

«Η αναδιάρθρωση όχι απλώς δεν είναι στις στοχεύσεις μας, αλλά έχουμε ισχυρή πεποίθηση ότι οποιαδήποτε αναδιάρθρωση θα είναι πολύ βλαπτική και επιζήμια και για την ελληνική οικονομία η ζημία θα μετακυληθεί στις πλάτες του Ελληνα πολίτη».

Ο Πεταλωτής, που απέρριπτε το «κούρεμα» ως «βλαπτικό» και «επιζήμιο» με την «ισχυρή πεποίθηση ότι θα προκαλούσε ζημία για τον Ελληνα πολίτη», τώρα, ως υπουργός της συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ – ΝΔ, πανηγυρίζει για το «κούρεμα»…

***

Αυτοί είναι οι κύριοι που μας κυβερνούν.

Ταγοί μιας πολιτικής όπου ο χαμαιλεοντισμός συναγωνίζεται την πολιτική απάτη.

Που όσοι με την τήβεννο του «σωτήρα» την επιβάλλουν, εκτοξεύουν ψέματα με την ίδια συχνότητα και με την ίδια ευκολία με την οποία αναπνέουν.

Και – φυσικά – αυτοί οι κύριοι είναι που απαρτίζουν και που χαρακτηρίζουν και το «νέο ΠΑΣΟΚ» του Βενιζέλου, του αντιπροέδρου της συγκυβέρνησης, της συγκυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του «κουρέματος».

Του Βενιζέλου που – κατόπιν όλων αυτών – μας είπε χτες ότι το υπό τον ίδιο «νέο ΠΑΣΟΚ» του εκπροσωπεί

«το εθνικό καθήκον της αλήθειας και της ει
 λικρίνειας»!     Από 

Sousourada

Ιστορικη ευκαιρια.

Για τρίτη φορά στην ιστορία της, η ελληνική Αριστερά βρίσκεται αντικειμενικά ενώπιον μιας ιστορικής και πιθανώς τελευταίας ευκαιρίας, και πρόκλησης συνάμα, να διεκδικήσει την κατά Γκράμσι ηγεμονία του έθνους της στον ύψιστο αγώνα που καλείται να δώσει για την ίδια του την επιβίωση ο ελληνικός λαός, αλλά και να αποδείξει ότι είναι αυτό που δηλώνει. Αναδεικνυόμενη σε κύρια εθνική δύναμη, διεκδικώντας όχι μόνο την κυβέρνηση, αλλά και την εξουσία, μόνη της ή σε συμμαχία. Οι προηγούμενες δύο τέτοιες καταστάσεις στην Ελλάδα εμφανίστηκαν το 1941 και το 1974. Από τον τρόπο που θα χειρισθεί την τωρινή κρίση, θα κριθεί όχι μόνο το μέλλον, αλλά η ίδια η ύπαρξη της αριστεράς.

Η προοπτική αριστερής ανόδου τρομοκρατεί τα κέντρα της ευρωπαϊκής και της παγκόσμιας τραπεζικής εξουσίας. Αντιδρώντας σε επιστολή που του απηύθυνε ο Αλέξης Τσίπρας, ο επικεφαλής του Εurogroup Ζαν Κλωντ Γιούνκερ, πρωθυπουργός μιας λιλιπούτειας χώρας-πλυντηρίου, προέβη σε νέο εκβιασμό, πρωτοφανή για τα μεταπολεμικά δεδομένα της Δυτικής Ευρώπης. Λέγοντας ότι, αν διακόψουν οι ‘Ελληνες το πρόγραμμα της καταστροφής τους, ψηφίζοντας κόμματα της αρεσκείας τους, θα χάσουν την υποτιθέμενη βοήθεια προς αυτούς. Χωρίς μάλιστα κανείς από αυτούς που παριστάνουν τον πρωθυπουργό και τους πολιτικούς μας να διανοηθεί να υπερασπιστεί τη χώρα και τη δημοκρατία.

Τρομοκρατημένοι δεν είναι μόνο από την Ελλάδα, είναι και από τη Γαλλία. Μέχρι τώρα, το πρόγραμμα του νέου, χρηματοπιστωτικού ολοκληρωτισμού, εξελίσσεται κανονικά και χωρίς προβλήματα, γιατί δεν ξεσηκώνονται οι ευρωπαϊκοί λαοί και γιατί οι τράπεζες κατάφεραν να κάνουν τη δική τους κρίση, κρίση της Ευρώπης, ενδοευρωπαϊκό «πόλεμο». Γι’ αυτό οι πανικόβλητες και σπασμωδικές επεμβάσεις ακόμα και στη Γαλλία, για να μην εκλεγεί ο Ολλάντ.

Αυτό που τρομοκρατεί Μέρκελ και τράπεζες, είναι αυτό ακριβώς που περιμένουν οι ‘Ελληνες. Μπορεί οι τηλεοράσεις μας να κάνουν ότι μπορούν για να εμπεδώσουν τα αισθήματα πένθους, ήττας και κατάθλιψης, υπό την καθοδήγηση των ξένων μάνατζερ του ψυχολογικού πολέμου, μπορεί να κατάφεραν να δημιουργήσουν σε πλατιά στρώματα μια εικονική αίσθηση πραγματικότητας, ξεχνάνε όμως ότι, τελικά, εκτός από το ψέμμα και την προπαγάνδα, και η αλήθεια είναι τρομερό όπλο. ‘Ολο και περισσότεροι ‘Ελληνες συνειδητοποιούν ότι δεν μπορεί κάποιος να τους σώζει στέλνοντας ασπρομάλληδες γέροντες να συνωθούνται πεινασμένοι για μια λαγάνα την Καθαρά Δευτέρα. Θα την πληρώσουν άσχημα αυτή την εικόνα εθνικού εξευτελισμού, της ντροπής που πρέπει να συνέχει κάθε αξιοπρεπή άνθρωπο, αν είναι αξιοπρεπής, οι Παπαδήμιοι, οι Σαμαράδες, οι Βενιζέλοι και οι όμοιοί τους που, χορτάτοι και καλοζωϊσμένοι, χωρίς καμμιά επαφή και καμιά διάθεση επαφής με τον ελληνικό λαό, δεν κάνουν ολημερίς άλλη δουλειά από το να μεταφράζουν τις οδηγίες Πιστωτών και Προστατών.

Κανείς λογικός άνθρωπος δεν θέλει επανάσταση, δεν θέλει τις τραγωδίες και τους κινδύνους της αναταραχής, των εμφύλιων συγκρούσεων. Κάθε λογικός άνθρωπος θέλει να λύνονται τα προβλήματα ειρηνικά και δημοκρατικά, να διατηρεί η κοινωνία και το έθνος συνεκτικό το πλαίσιο της ύπαρξής του, ιδίως σε τόσο κρίσιμες στιγμές. Είναι γι’ αυτό ιστορική η ευθύνη της ελληνικής άρχουσας τάξης, του πολιτικού και κρατικού προσωπικού γιατί, στην πιο κρίσιμη στιγμή της νεώτερης ιστορίας μας, διάλεξαν να περάσουν στο στρατόπεδο των εχθρών της Ελλάδας, δεν έδωσαν εγκαίρως στους ‘Ελληνες πολίτες, τη δυνατότητα τουλάχιστο να διαλέξουν οι ίδιοι το δρόμο που θα πάρουν. Ο Παπαδήμιος, με την προσωπική του περιουσία θα πληρώσει τα ομόλογα που δίνει στο αγγλικό δίκαιο; Ο Σαμαράς θα πληρώσει μήπως κι αυτός με την περιουσία του τις τερατώδεις υποχρεώσεις της δανειακής σύμβασης που ετοιμάζεται να επικυρώσει, το χρέος που αυξάνει και παγώνει σε ευρώ; Τους έχει δώσει κανείς το δικαίωμα να πουλήσουν τη χώρα τους, επαγγελματίες πολιτικοί ανάξιοι να κερδίσουν ένα ευρώ δουλεύοντας;

‘Ολο και μεγαλύτερα τμήματα του ελληνικού λαού, συνειδητοποιώντας την άβυσσο που σπρώχνει το έθνος, μια από τις πλέον διεφθαρμένες και ανίκανες πολιτικές ηγεσίες όλης της Ευρώπης, ζητάνε πιεστικά λύση. Αρχίζουν και τις βρίσκουν μόνα τους, ματαιώνοντας την είσπραξη παράνομων φόρων, οργανώνοντας την περίθαλψη των πιο ανήμπορων, πετώντας τα αρπαχτικά των μεσαζόντων έξω από την διακίνηση τροφίμων. Απαγορεύουν αυθόρμητα, ακόμα και σε ανθρώπους-σύμβολα, που αγάπησαν, και γι’ αυτό τους πονάει περισσότερο η προδοσία, όπως ο Νταλάρας, ακόμα και τη δημόσια εμφάνιση. Παίρνουν με το ζόρι πίσω τα σύμβολα των μεγάλων εθνικών αγώνων που έδωσε ο ελληνικός λαός και δεν τιμούν οι άρχοντές τους. Πρέπει να ξαναγυρίσουμε στα 1965, επί Αποστατών για να ξαναβρούμε παρόμοιο φαινόμενο στην ελληνική ιστορία.

Κυρίως ζητάνε, όλο και πιο πιεστικά, από όσους πολιτικούς και όσες δυνάμεις λένε ότι αντιστρατεύονται αυτή την πορεία, όχι μόνο την αριστερά, να τους δώσει επιτέλους την ηγεσία που χρειάζονται, τις ιδέες και τα προγράμματα, την οργάνωση και τις συμμαχίες που ανταποκρίνονται στην απειλή μιας εθνικής καταστροφής που είναι τώρα ante portas, και που σε μεγάλο βαθμό έχει ήδη πραγματοποιηθεί. Τους ζητάνε τα όπλα για να πολεμήσουν.

Σε δυο πρόσφατες συγκεντρώσεις αποθέωσαν τον Τσίπρα όταν τους είπε «δεν θέλουμε νάμαστε κόμμα διαμαρτυρίας, θέλουμε την εξουσία». Αλλά μούδιασαν διαβάζοντας ότι κατεβαίνουν στις εκλογές «ΣΥΡΙΖΑ και συνεργαζόμενοι». Και το όνομα μόνο δεν παραπέμπει στην αναγκαία ευρύτητα νικηφόρου ψηφοδέλτιου. Για το άλλο «κόμμα της αριστεράς», αν οι όροι έχουν διατηρήσει σχέση με το περιεχόμενο, το ΚΚΕ, ο καθένας που κάτι νοιώθει και ξέρει, καταλαβαίνει την έκταση της απελπισίας των ανθρώπων που αφιέρωσαν ανιδιοτελώς όλη τους τη ζωή στο κόμμα τους, για να το βλέπουν να κάνει ποδαρόδρομους στα Χαυτεία όταν μισό με ένα εκατομμύριο οδηγείται από ένστικτο στη Βουλή, να αρνείται την παραμικρή συνεργασία, να χαρακτηρίζει «χαφιέδες ή αφελείς» όσους διαφωνούν μαζί του, «ιμπεριαλιστική» τη Ρωσία, ανόητους όσους πάνε να πετάξουν τους μεσάζοντες έξω από τη διακίνηση προϊόντων. Τόσο τρομαγμένη μοιάζει η ηγεσία τους απ΄όσα έρχονται που, αψηφώντας το γελοίο, ξαναδιέγραψε από το Κόμμα μετά θάνατον τον αρχηγό του ΕΛΑΣ, που οι ίδιοι οι εξολοθρευτές του, οι Εγγλέζοι, ονόμασαν «πολεμική μεγαλοφυία».
‘Αγαλμα πρέπει να κάνει η τρόικα στην ηγεσία για τη συμβολή της στο πέρασμα των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων. Τέτοια υπερεπαναστατική πολιτική είχαμε να δούμε από την εποχή της Βαϊμάρης, όταν το γερμανικό ΚΚ έδωσε την εξουσία στον Χίτλερ, ή την αποχή του 1946!

Μερικοί λένε ότι τους ενδιαφέρει δήθεν η «εργατική τάξη», με την οποία συνήθως ούτε είχαν, ούτε θέλουν να έχουν σχέση, όχι το «έθνος». Μπορεί κάποιος να είναι ευαίσθητος στην καταπίεση της τάξης και αναίσθητος στην καταπίεση του έθνους; Γιατί δεν ρωτάνε την ίδια την «τάξη», τους φτωχούς ‘Ελληνες, αν χρειάζονται κράτος και έθνος, αν νοιώθουν ‘Ελληνες, αν θέλουν όσοι μιλάνε εξ ονόματός τους να υπερασπίζονται την Ελλάδα διεθνώς; Αυτοί προπάντων έχουν ανάγκη από κράτος που λειτουργεί, από ΙΚΑ, από προστασία του νόμου, από δικαιώματα. Είναι απίστευτη η εφευρετικότητα του γραφειοκράτη που δεν θέλει να αγωνιστεί προσευχόμενος «απελθέτω από εμού το ποτήριον τούτο».

Το 1917, ο Λένιν έγραφε: Σε μια επαναστατική κατάσταση, το Κόμμα είναι εκατό φορές πιο αριστερά από το Πολιτικό Γραφείο, οι εργάτες εκατό φορές πιο αριστερά από το Κόμμα. Ο ίδιος μίλησε για συμμαχίες «με τον διάβολο και με τη γιαγιά του εν ανάγκη», όρισε τους Μπολσεβίκους ως μόνο ρεύμα ικανό να «διεισδύει σε όλα τα στρώματα, να τα επηρεάζει και να επηρεάζεται από αυτά» και συνόψισε την τακτική του στο «χτυπάμε μαζί, βαδίζουμε χωριστά».

Αυτά τάλεγε κάποιος πούθελε να νικήσει και νίκησε. Ο ελληνικός λαός δεν ενδιαφέρεται για τις ιδεολογικές ταξινομήσεις των δυνάμεων, από που έρχονται, αλλά για το που πάνε. Θα ανταμείψει όσους πολεμήσουν στον πόλεμο που τον αναγκάζουν. Θα καταδικάσει στη λήθη τους άλλους, έστω συμπαθείς.

Επίκαιρα, 8 Μαρτίου 2012

Προκληση.

Μέγιστη πρόκληση, οι εκλογές στο ΠΑΣΟΚ.

Αντί να αυτοδιαλυθούν, ήσυχα και χωρίς τυμπανοκρουσίες, αντί να φύγουν τα βασικά στελέχη στο εξωτερικό, αντί να εξαφανιστούν, έχουν το θράσος και μένουν εδώ και μάλιστα ετοιμάζονται για εσωκομματικές εκλογές.

Σαν να μην κυβερνούν αυτοί και οι συνεταίροι τους (η Ν.Δ.) τις τελευταίες δεκαετίες. Σαν να μην έγινε τίποτα. Σαν να είναι αμέτοχοι της βιβλικής καταστροφής της κοινωνίας μας. Σαν να μην εξαπάτησαν. Σαν να μην εξευτέλισαν τον Ελληνικό λαό. Σαν να μην πούλησαν τους ψηφοφόρους. Ανερυθρίαστα αυτοαπακαλούνται ενεργά μέλη του ΠΑΣΟΚ, ψάλλουν κομματικούς ύμνους, χειροκροτούν τον επίδοξο νέο αρχηγό τους και σπεύδουν να προσέλθουν στις κάλπες, αποκοιμίζοντας την όποια συνείδηση τους απέμεινε, με το παραμύθι των ‘δημοκρατικών διαδικασιών’ του κόμματός τους, έτοιμοι να εξαπατήσουν και πάλι το λαό, θυσιάζοντάς τον, στα ατομικά τους συμφέροντα.
Κοιτάξτε τους. Δείτε τα κομματικά μέλη και των δυο κομμάτων εξουσίας. Στην πλειοψηφία τους…
Είναι ‘στελέχη’ στις δημόσιες επιχειρήσεις. Συνήθως ‘βόλεψαν’ και τα παιδιά τους, σε δουλειές.
Είναι συνδικαλιστές που νοιάζονται για τα εργατικά μας δικαιώματα. Θα τους βρείτε στα καλύτερα γραφεία δημοσίων οργανισμών και συνήθως σε θέσεις ευθύνης.
Κάποιοι από αυτούς που στήριξαν τον δικομματισμό, είναι άνθρωποι, που συχνά ‘πρωτοπορούν’ και στον ‘κοινωνικό τομέα’ της οικονομίας, μέλη σε ‘πρωτοποριακούς’ συλλόγους και ΜΚΟ που υλοποιούν ‘μοναδικά projects με χρήματα του δημοσίου φυσικά.
Άλλοι διαπρέπουν και στον ιδιωτικό τομέα. Βέβαια δεν έχει καμιά σημασία αν αυτός ό ιδιωτικός τομέας, τρέφεται και απομυζά το δημόσιο. Σημασία έχει πως μας φτιάχνουν δρόμους και άλλα δημόσια έργα, φυσικά επτά φορές ακριβότερα από άλλες χώρες.
Κάποιοι μας ενημερώνουν αντικειμενικά, αλλά βρίσκονται και στο pay roll επιχειρηματιών και πολιτικών (αυτοί αποφεύγουν να είναι ενεργά μέλη κόμματος, πρέπει να φαίνονται ‘ακομμάτιστοι’)
Είναι ‘ευγενείς ομάδες’ που η εργασία τους, λόγω της πολιτικής εκπροσώπησης, επιβάλλεται στην κοινωνία.
Είναι ‘άρχοντες’ της τοπικής αυτοδιοίκησης, που χρησιμοποιούν τα γραφεία τους στους δήμους, για ‘εξυπηρέτηση’ μελλοντικών ψηφοφόρων και στις εθνικές εκλογές. Είναι καλλιτέχνες διαπλεκόμενοι με το σύστημα.
Είναι ιδιοκτήτες ή μέτοχοι ΜΜΕ που έχουν «ανοιχτή επικοινωνία» με ξένες πρεσβείες ( αυτοί πάνε και με τα δυο κόμματα εξουσίας)


Μόνη απάντηση στο απίστευτο θράσος τους να παραμένουν ενεργά μέλη ενός από τα δύο κόμματα εξουσίας, τα κόμματα που έχουν καταστρέψει την πατρίδα, είναι η απομόνωσή τους. Ας μην τους πούμε ούτε καλημέρα. Ας γυρίσουμε αλλού το πρόσωπό μας, αν τους συναντήσουμε ποτέ. Ας σηκωθούμε να φύγουμε από μια κοινωνική συγκέντρωση που παραβρίσκονται, αρνούμενοι σ την πράξη να βρεθούμε κάτω από την ίδια στέγη, με αυτούς που σκοτώνουν την πατρίδα μας. Ας βρούμε το θάρρος να πετάξουμε την αργυρώνητη τηλεόραση που το μόνο που κάνει είναι να υπερασπίζει το καθεστώς δουλείας που ο δικομματισμός επέβαλλε και να μας δείχνει τους εκπροσώπους τους, κάθε βράδυ. Κυρίως όμως, ας μην ξεχάσουμε πως ο καθένας από τα μέλη των δυο κομμάτων είναι πρωτεργάτες και υπεύθυνοι για την αθλιότητα που ζούμε, αφού στήριξαν και στηρίζουν με νύχια και με δόντια την σημερινή κατάσταση.
Ας σκεφτεί ο καθένας τρόπος δράσης-αντιδρασης, έναντι αυτών που δεν αισχύνονται για το ξεπούλημα που έκαναν τα δυο κόμματα και εξακολουθούν να τα υποστηρίζουν και που ζητούν και πάλι την κυριαρχία επι της κοινωνίας.
Είναι καλό να σκεφτούμε και εκείνους που σταθερά υποστηρίζουν πως το Ελληνικό κράτος θα πρέπει να αποζημιωθεί για το κακό που έκαναν διαχρονικά τα κόμματα, δημεύοντας όλη την περιουσία των –ενεργών- μελών τους και όχι μόνο των πολιτικών. Μπορεί να φαίνεται υπερβολικό και να δημιουργεί νομικά προβλήματα, αλλά κάποτε η απόφαση στην πολιτική θα πρέπει να έχει συνέπειες για τους αποφασίζοντες. Αν το αποτέλεσμα της πολιτικής τους δράσης, είναι αυτή η οικονομική καταστροφή, αυτή η γενοκτονία των Ελλήνων, είναι ελάχιστο, το να δημευτούν οι περιουσίες των πρωταιτίων αλλά και των βασικών υποστηρικτών τους.
Απομονώνουμε κοινωνικά τα άτομα που ακόμα και σήμερα στηρίζουν τα δύο ‘κόμματα εξουσίας’ και που παίρνουν μέρος σε κομματικές φιέστες, και σταθερά ζητάμε ικανοποίηση για τις συνέπειες που προκάλεσαν οι πράξεις τους.
Κυρίως, έχουμε συνείδηση και καταδικάζουμε την γνωστή νοοτροπία: εκείνη που μας δείχνει το σχετικό ανέκδοτο: Ο αετός από ψηλά, βλέπει τον σαλίγκαρο στον Πύργο του Άιφελ και τον ρωτά. Μα πως ανέβηκες εσύ τόσο ψηλά; Η απάντηση; ‘Έρποντας, γλείφοντας και δια των κεράτων”.http://www.economist.gr/

Δεν ειμαι το προβατο σας....Ειμαι ο εχθρος σας

Είμαι ένας από τους χιλιάδες που δεν ανήκαν σε “μαντρί”… που δεν ήταν οπαδοί και “πρόβατα” κανενός από εσάς! Που, θέλω να πιστεύω, ότι μπορούσαν να βλέπουν τα πράγματα λίγο πιο αποστασιοποιημένα και σφαιρικά και να γελάνε ακόμη με την ηλιθότητά σας και τη βλακεία των οπαδών σας που από κομματική τύφλωση έβλεπαν ό,τι αηδία τους σερβίρατε ως “ευφυΐα”!!!

Τόσα χρόνια, με την ακατάσχετη μπουρδολογία και το αβαντάρισμα των ΜΜ Εξαπάτησης που σας προωθούσε για να κάνει τη δουλειά του και να εξασφαλίζει τα συμφέροντά του, καταφέρνατε να κοροϊδεύετε κόσμο και κοσμάκη… Ενίοτε εξαγοράζατε κιόλας πότε με κανένα ρουσφετάκι, πότε με κανένα διορισμό, πότε με χρήμα που ρίχνατε σε συγκεκριμένους… Ακόμη το κάνετε αυτό το παιχνιδάκι μόνο που ο κορβανάς έχει μικρύνει αισθητά και δε μπορείτε να επιβληθείτε πια σε τόσους…

Τον τελευταίο καιρό, με χαρά και ικανοποίηση ομολογώ, παρακολουθώ τον πανικό σας! Έναν πανικό που δε θυμάμαι να είχε ξαναγίνει τόσο εμφανής, νιώθοντας καλά προστατευμένοι από τη διεφθαρμένη “δικαιοσύνη” που είχε (και έχει) αναλάβει να κουκουλώνει και να καταχωνιάζει οτιδήποτε θα μπορούσε να αναδείξει τις πολύχρονες απάτες σας, μίας “δικαιοσύνης” συνδιαπλεκόμενης που αποτελούσε (και αποτελεί) το δεξί σας χέρι στη λεηλασία και το “πλυντήριο” για τις βρωμιές των ντόπιων αφεντικών σας… Όσο το σύστημά σας λειτουργούσε σε απόλυτη συνεργασία και το χρήμα έρεε άφθονο, μπορούσατε να κρατάτε και την πλειοψηφία από το πόπολο σε ύπνωση και καταστολή και μακρυά από τις συνωμοσίες σας σε βάρος του, λόγω αδιαφορίας που του την εξασφαλίζατε με μία δανεική πλασματική ευφορία… Τώρα που το σύστημά σας καταρρέοντας έγινε και άπληστο και αδηφάγο και η στρόφιγγα που εξασφάλιζε την αδιαφορία του πόπολου έκλεισε, τώρα που η ίδια η κομπίνα για την οποία τόσα χρόνια δουλεύατε αποκαλύπτεται… έχετε αρχίσει να τρέμετε!
Το μόνο όπλο που σας έμεινε πλέον είναι αυτό του εκφοβισμού των Ελλήνων πολιτών και των απειλών! Είναι άλλωστε γνωστό το “φωνάζει ο κλέφτης να φοβηθεί ο νοικοκύρης”!

Με χαρά διαπιστώνω τον τελευταίο καιρό να την κοπανάνε τα “πρόβατα” από το “μαντρί” σας και τους κάθε λογής “τσοπάνηδες” να τρέχουν να σώσουν ό,τι μπορούν είτε μέσω φόβου και απειλών είτε μέσω πολλαπλασιασμού των “μαντριών” ώστε να μπερδευτεί το κοπάδι και πάλι να το βάλετε στο χέρι! Θέλω να πιστεύω (και φαίνεται και από το γενικότερο κλίμα) ότι όχι μόνο δεν ξεγελάτε πλέον κανέναν αλλά γελοιοποιείστε όλο και περισσότερο και αυτό θα βοηθήσει και άλλα “πρόβατα” να την κοπανήσουν και να συνειδητοποιήσουν τι ωραία που είναι να απολαμβάνεις και να κρίνεις τη ζωή ελεύθερα χωρίς αρρωστημένες ιδεοληψίες… Σας βλέπω και γελάω!!! Γελάω με όλους τους “τσοπάνηδες” που τρέχουν αλλόφρονες, κατασκευάζουν “εχθρούς” που θα φάνε τα “πρόβατα” που θα ξεφύγουν και πρέπει άμεσα να γυρίσουν στη “στάνη” τους… Στάνη να ‘ναι και ό,τι να ‘ναι!!! Δεξιά, κεντρώα, αριστερή, παλιά, καινούργια από παλιά φθαρμένα υλικά, κόμμα, απόκομμα, κομματίδιο… αρκεί να είναι μία από αυτές που θα βοηθήσουν το σύστημα να ορθοποδήσει και να συνεχίσει το καταστροφικό του έργο μέχρι να υλοποιηθεί η κομπίνα που θα “δεθούν” όλα…

Ευτυχώς για τα πρώην “πρόβατα”, φαίνεται πλέον ολοκάθαρα και πόσο απατεώνες είστε και τι ρόλο παίζουν τα κωλοκάναλα της διαφθοράς και της διαπλοκής… Και κάθε μέρα διαπιστώνω ότι τα εκτός μαντριού “πρόβατα” πολλαπλασιάζονται, τα ΜΜ Εξαπάτησης επιτέλους έχουν την αναγνώριση που τους αξίζει (μηδενική!) και οι “τσοπάνηδες” προσπαθούν να πείσουν για την “κυριαρχία” τους παριστάνοντας ότι δεν τρέχει τίποτα και ότι έχουν τον έλεγχο!!!

Κι όμως, μας έχει πάρει η μπόχα από τα χεσμένα σώβρακα που καθημερινά αλλάζετε παριστάνοντας τους “αγέρωχους ηγέτες” θλιβερών θιάσων μίας θλιβερής πλέον πραγματικότητας!Όχι μόνο δεν είναι ικανά να μας τρομάξουν τα καμώματά σας, αλλά και ο τελευταίος αδιάφορος έχει καταλάβει ότι η χώρα βρίσκεται υπό κατοχή ντόπια και ξένη και έμμεση αναστολή του συντάγματος, αφού δεν τολμάτε ούτε να το ομολογήσετε όπως έκανε ο προκάτοχός σας σε ανάλογη κατάσταση Παπαδόπουλος! Έτσι κάνετε αναστολή του συντάγματος απειλώντας τον Ελληνικό λαό και προσπαθώντας να τον παρασύρετε στο “ορόσημο” της 25ης Μαρτίου, ώστε ή φοβούμενος να κάτσει σπίτι του και να δηλώνετε μετά ότι “ο Ελληνικός λαός αποδέχεται και νομιμοποιεί τις πρακτικές σας και το ξεπούλημα” ή, αν δεν κάτσει σπίτι του να φοβηθεί τους μπάτσους όλων των υπηρεσιών που διαφημίζετε ότι θα αμολήσετε για να τον εμποδίσουν και να τον προπηλακίσουν ώστε, ει δυνατόν, να μη φτάσει στην παρέλαση!!!
Από τον πανικό σας έχετε ονομάσει τον Ελληνικό λαό, του οποίου την κυριαρχία και την εξουσία έχετε σφετεριστεί, “εσωτερικό εχθρό” και τον απειλείτε ολοφάνερα πλέον! Και ποιοι το κάνουν αυτό…; Ένα τσούρμο απατεώνες που πραξικοπηματικά κατέλαβαν την εξουσία και ξεπουλάνε τη χώρα!!! Ένα τσούρμο απατεώνες που οι μόνοι που μπορούν να στηρίξουν την εξουσία τους είναι τα σκυλιά που έχουν αναλάβει τη φύλαξή τους!!!

Μόνο που πλέον ο καθένας διαλέγει στρατόπεδο και δεν υπάρχει μέση λύση και επιλογή ισορροπιών… Ή τίθεται με τον Ελληνικό λαό απέναντι στους προδότες ή στέκεται δίπλα τους να τους προστατεύσει και γίνεται εχθρός του Ελληνικού λαού, άρα θα ακολουθήσει τους προδότες που φυλάει και στην τιμωρία τους… Και η τιμωρία για τους προδότες είναι μόνο μία!

Βλέποντας τα πρόβατα που σας εγκαταλείπουν να φτάνουν πολλές φορές να είναι πιο εξοργισμένα και από εμένα και τους ομοίους μου που ξέραμε τι κουμάσια είσαστε, δε μπορώ να σας περιγράψω τη χαρά μου! Κάποια είναι ακόμα ζαλισμένα, κάποια πιο δειλά και επιφυλακτικά στις αντιδράσεις τους μετά τόσα χρόνια αποβλάκωσης… τελικά όμως φαίνεται ότι η οργή τους θα επικρατήσει και όσες στρατιές και αν κατεβάσετε θα πάθετε αυτό που σας πρέπει!
Δε μένει παρά να συνειδητοποιήσουν ότι όχι μόνο δεν έχετε καμία δύναμη αλλά αυτό που θεωρούσαν δύναμή σας αυτοί σας το έδιναν και ήρθε η ώρα να σας το πάρουν πίσω! Και αφού δεν καταλαβαίνετε τόσο καιρό με το καλό και έχετε το θράσος να πουλάτε τσαμπουκά σε αυτούς που έπρεπε να υπηρετείτε, ήρθε η ώρα να το καταλάβετε με το άγριο! Και οι πραίτωρές σας μπροστά σε ένα ογκώδες πλήθος είναι αδύναμοι… Και αν είναι διατεθειμένοι να θυσιαστούν για να φυλάξουν προδότες ας το πράξουν… Θα πάθουν και αυτοί ό,τι τους αξίζει!!!

Ο Ελληνικός λαός πρέπει να καταλάβει ότι από τη στιγμή που σας κατάλαβε και έπαψε να είναι το “πρόβατό” σας έγινε εχθρός σας! Και βάσει αυτού να δράσει όπως το σύνταγμα ορίζει για τους σφετεριστές της λαϊκής κυριαρχίας… “Με κάθε τρόπο και κάθε μέσο”!!!
Τώρα που ο εχθρός είναι γνωστός και κανείς δε μπορεί να μας παραπλανήσει όσα σκουπίδια και αν πετάξει και μας σερβίρει ως “αποκάλυψη” και “είδηση” μέσω του μηχανισμού της προπαγάνδας… ο στόχος που πρέπει όλοι όσοι νοιαζόμαστε για τον τόπο μας και το μέλλον μας να στοχεύσουμε έχει ονοματεπώνυμα… Και όλοι γνωρίζουν ότι αν κόψεις το κεφάλι αχρηστεύονται και τα πλοκάμια ή ότι μαζί με το σάπιο φεύγουν και τα σκουλήκια!

Με όπλο λοιπόν την επιταγή του συντάγματος (άρθρο 120) πρέπει και οφείλουμε να δράσουμε όλοι για την ανατροπή της χούντας σας και την απαλλαγή μας από φαντασιόπληκτους καβαλημένους, ώστε να ξαναπάρουμε τη χώρα μας πίσω και να τινάξουμε τη μπάνκα (συνολικά) στον αέρα!!!
Θα αρχίσουμε από αύριο ώστε στις 25 Μαρτίου να προλάβουμε αντί να μας σύρετε… να γιορτάζουμε ήδη τα επινίκεια και την απελευθέρωσή μας!!!
Θα μας βρίσκετε παντού μπροστά σας… θα τρέμετε σε κάθε σας βήμα! Ήδη τρέμετε αλλά δεν έχετε ιδέα ακόμη τις σας περιμένει…
Παραδίδετε τη χώρα με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου! Ούτε η χούντα δεν υπέγραψε τόσα φασιστικά διατάγματα!!! Θέλω να πιστεύω ότι ο Ελληνικός λαός βρίσκεται πλέον σε καλό δρόμο, σας έχει καταλάβει και θα πράξει όπως οφείλει για την αξιοπρέπειά του και το μέλλον του…
Θα δηλώσει σύσσωμος αυτό που από καιρό δηλώνει αλλά τώρα που δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια θα το δηλώσει πιο αποφασιστικά: “Δεν είμαι το πρόβατό σας… Είμαι ο εχθρός σας!”

Το φόβο μας να ‘χετε, σκουλήκια!!! Και εσείς και τα εξωθεσμικά και έξωθεν αφεντικά σας!!!





http://bloggingvsmanipulation.wordpress.com/