Το σύστημα, θα πρέπει να συνηθίσει στην ιδέα πως οι πολίτες αντί για ένταξη στην δεξιά ή την αριστερά προτιμούν να έχουν απόψεις και δεξιές και αριστερές.

Ο λαός πάει να κάνει κάτι. Πολύ σημαντικό και πρωτοφανές.

Μεγάλα στρώματα του λαού υπερβαίνουν τους παλιούς διαχωρισμούς και την ένταξη δεξιά-αριστερά. Οι νεώτεροι μάλιστα, ένα από τα πιο πληττόμενα και σίγουρα το πιο δυναμικό κομμάτι της κοινωνίας, δεν μπήκαν ποτέ στην λογική των κομματικών και παραταξιακών διαχωρισμών που μπήκαμε κάποιοι από μας τους παλιότερους.

Αυτή η ρήξη με το παλιό διαχωριστικό παρελθόν δεν σημαίνει πως τα τμήματα αυτά του λαού, που βγαίνουν από τα ιδεολογικά-κομματικά-παραταξιακά μαντριά, δεν αντιλαμβάνονται πως η κοινωνία είναι βασικά χωρισμένη σε δυο “κόμματα”: των πλουσίων και των φτωχών. Των μόνιμα σε φορολογική ασυλία και των μόνιμα αιμοδοτών του δημόσιου ταμείου. Των μόνιμα κερδισμένων και των μόνιμα εκμεταλλευομένων.

“Η πλάκα είναι” δηλαδή πως αυτή η συνειδητοποίηση ξεφεύγει από τα παλιά δεξιά-αριστερά στεγανά. Συμβαίνει ταυτόχρονα και σε “δεξιούς” και σε “αριστερούς” πολίτες. Οι “δεξιοί” πολίτες δεν φοβούνται πια να πούνε την λέξη καπιταλισμός σήμερα. Την λέξη αδικία. Την λέξη εκμετάλλευση. Και οι “αριστεροί” πολίτες ανακαλούν τον πατριωτισμό της αντίστασης και τον εθνικο-απελευθερωτικό αγώνα.

Την “ιδεολογική άβυσσο” την συντηρούν οι κομματικές ηγεσίες. Για τα λαϊκά στρώματα σημαίνει όλο και λιγώτερα πράγματα. Ολο και περισσότεροι “δεξιοί” κι “αριστεροί” πολίτες συναντώνται πολιτικά έχοντας κοινά αιτήματα για την οικονομία και για μια σειρά άλλα θέματα. Ακόμη και θέματα που για την μια ή την άλλη πλευρά ήταν μέχρι χθες το απόλυτο ταμπού.

Κι είναι θέμα χρόνου, μεγάλα τμήματα του λαού, να φτάσουν σε μια ευρεία συναίνεση ακόμα και για τα πιο ακανθώδη και αμφιλεγόμενα ζητήματα. Και να αναζητήσουν έναν δημοκρατικό τρόπο ώστε να παίρνουν αποφάσεις για εκείνα τα ζητήματα για τα οποία δεν υπάρχει πλατειά συναίνεση μεταξύ τους.

Η πραγματική δημοκρατία γίνεται πια αίτημα της κοινωνίας. Και η δημοκρατία καθιστά την κομματική-παραταξιακή ένταξη λιγώτερο χρήσιμη, κι αναδεικνύει επιτέλους την αξία του να έχει ο κάθε ξεχωριστός πολίτης δεξιές ή αριστερές απόψεις και θέσεις.

Η σήψη και η διαφθορά, η μόνιμη πολιτική κοροϊδία κι όλα τα φαινόμενα εκείνα για τα οποία ο κοινοβουλευτισμός είναι ο βιότοπος και που ταυτόχρονα τον απαξιώνουν, δεν αφήνουν ελπίδες στο σύστημα πως θα καταφέρει να ξαναμαντρώσει στον ίδιο βαθμό τους πολίτες στο δίπολο αριστερά-δεξιά. Να τους ξανα-διχάσει. Ωστε να συνεχίσει να τους ελέγχει.

Το σύστημα, κι όποιος άλλος, θα πρέπει να συνηθίσει στην ιδέα πως όλο και περισσότεροι “αριστεροί” πολίτες θα έχουν και ορισμένες “δεξιές” θέσεις και πως όλο και περισσότεροι “δεξιοί” πολίτες θα έχουν και ορισμένες “αριστερές” θέσεις.

Είναι μια προετοιμασία αυτή, την οποία κάνει ο λαός μας, για το επόμενο βήμα του: την πραγματική δημοκρατία.

Την δημοκρατία που βασίζεται στις απόψεις των πολιτών και όχι στην εκ των προτέρων ένταξή τους στην δεξιά ή την αριστερά, δηλαδή στην εκ των προτέρων δογματική πολιτική τοποθέτηση και ένταξη, και στα ψυχολογικά αδιέξοδα που συχνά αυτή η ένταξη οδηγεί. .

Στην δημοκρατία των απόψεων των πολιτών, που αλλάζουν και ξανα-αλλάζουν και διαρκώς διαφοροποιούνται, που συγκρούονται με άλλες απόψεις, δοκιμάζονται και δοκιμάζουν, ακυρώνουν παλιές ιδέες, διαμορφώνουν και γεννούν νέες.

Ο λαϊκός άνθρωπος οργώνει το έδαφος από το οποίο θα ξεπηδήσει ο πολίτης. Και μάλιστα το κάνει ερήμην των κομμάτων. Τα οποία μόνο να χάσουν έχουν από αυτή την διαδικασία, την οποία ο λαός μας έχει θέσει ήδη σε κίνηση.

Ο λαός μας προετοιμάζεται για την αληθινή πολιτική, λέγοντας βαθμιαία όχι στον οπαδισμό. Προετοιμάζεται για την αληθινή πολιτική των πολιτών. Και όχι των εκ προοιμίου οπαδών του κάθε κόμματος και κομματάρχη.

Ο λαός μας προετοιμάζεται για να συγκροτήσει αυτό που ο Αριστοτέλης ονομάζει “πολιτική κοινωνία”.

Θραξ Αναρμόδιος

ΕΚΒΙΑΣΤΙΚΑ ΔΙΛΗΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΝΑΙΣΧΥΝΤΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ

της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη (επικεφαλής του ψηφοδελτίου του "ΟΧΙ")

28.4.2012

Οι «Μνημονιακοί», που υπέγραψαν και συναίνεσαν- αφού τα διάβασαν ή και χωρίς- με τα ανατριχιαστικού περιεχομένου Μνημόνια κλπ., κλπ, της ντροπής και της καταστροφής, φαίνεται να έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η μοναδική οδός σωτηρίας τους είναι η κατατρομοκράτηση και ο αναίσχυντος εκβιασμός του λαού.

Έτσι, με διλήμματα, παντελώς αβάσιμα, απευθύνονται στις Ελληνίδες και στους Έλληνες, βοηθούμενοι τον τελευταίο καιρό και από τους πανικόβλητους, για το αποτέλεσμα των εκλογών της 6ης Μαΐου, ευρωπαίους εταίρους μας. Σταχυολογώ αυτά που είναι κατεξοχήν του συρμού και που εκλαμβάνουν το λαό ως διανοητικά καθυστερημένο:

*«Είναι θέμα ζωής και θανάτου να ψηφιστούν τα Μνημονιακά κόμματα, προκειμένου να περιφρουρηθεί η παραμονή μας στην ΕΕ και στο ευρώ, γιατί διαφορετικά θα περιθωριοποιηθούμε», υποστηρίζουν οι οπαδοί των Μνημονίων κλπ. Υποστηρίζουν, δηλαδή, και μάλιστα με σοβαρότητα (!!!) ότι τώρα που χλευαζόμαστε από τους ιθύνοντες της ΕΕ-ευρωζώνης, τώρα που μας χρησιμοποιούν ως φόβητρο προς αποφυγή, τώρα που έχουμε εξαθλιωθεί με αυτοκτονίες που έφθασαν τις 2000, τώρα που ο αριθμός των σιτιζόμενων ανέρχεται κατακόρυφα, τώρα που η ανεργία καλπάζει προς το 24%, τώρα που πολλαπλασιάζονται οι συμπατριώτες μας «σκουπιδοφάγοι», τώρα που τα εμπορικά καταστήματα κλείνουν με ρυθμούς εφιαλτικούς, τώρα που γονείς αναγκάζονται να εγκαταλείπουν τα παιδιά τους επειδή δεν μπορούν να τα διαθρέψουν, τώρα που τα νοσοκομεία στερούνται από απολύτως απαραίτητα υλικά, και η οικονομία μας βρίσκεται σε χειμερία νάρκη, ενόσω η χώρα μας στενάζει κάτω από απάνθρωπη κατοχή……. τώρα λοιπόν τολμούν
να μας λένε ότι «είμαστε καλά και…. όχι περιθωριοποιημένοι». Και κατά τους λαγνομνημονιακούς πάντοτε, θα είμαστε «ακόμη καλύτερα» μετά τον Ιούνιο, τότε, δηλαδή, που η Τρόικα θα απαιτήσει να απομυζηθούν από το εισόδημα των Ελλήνων και, άλλα 16Ε δισεκατομμύρια, υπέρ των δανειστών- ενώ οι δικοί μας αρμόδιοι θα «τσακιστούν» να εκτελέσουν τα αδιανόητα. Εξάλλου, έτσι θα έχουμε φθάσει πολύ κοντά στο επίπεδο μισθών και συντάξεων Βουλγαρίας –γύρω δηλαδή στα 180-200Ε – στόχος πρωταρχικός της Τρόικας, και από τις απαραίτητες «διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις».

Παράλληλα με την εσωτερική τους ενασχόληση, οι «Μνημονιακοί» εξακολουθούν, παραδόξως, να εκλαμβάνουν την ΕΕ και την ευρωζώνη, ως ακλόνητο βράχο, γιατί προφανώς τους έχει διαφύγει ότι ολόκληρο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα τρίζει και κινδυνεύει ολοένα περισσότερο να διαλυθεί εις τα εξ ων συνετέθη.

* Δίνεται συνεχώς η «άνωθεν» υπόσχεση ότι «αν συμμορφωθούμε με τας υποδείξεις-δεν θα υπάρξουν άλλα μέτρα και …..όλα θα πάνε καλά». Καθώς, φυσικά, οι «Μνημονιακοί» συνηθίζουν να αποφθέγγονται, χωρίς και να επεξηγούν τα λεγόμενά τους, ερωτάται τι μπορεί να σημαίνει αυτή η διαβεβαίωση, όταν:

-Για περισσότερο από δύο χρόνια εφαρμόζεται στη χώρα μας αυτό το παρανοϊκό και εγκληματικό σχήμα, που υποστηρίζει ότι «η έξοδος από την ύφεση περνά μέσα από μεγαλύτερη ύφεση», και που φυσικά στο ενεργητικό της, μετρά μόνο καταστροφές σε παγκόσμια βάση. Έτσι, η οικονομία πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο, όπως άλλωστε ήταν εξαρχής αναπότρεπτο. Αρκεί να υπενθυμίσω ότι για το 2020 το ΔΝΤ μας πληροφορεί, με απάθεια, ότι το χρέος μας, ως ποσοστό στο ΑΕΠ, θα είναι ανώτερο, και συνεπώς με μεγαλύτερη αδυναμία διαχείρισης του, από ότι ήταν το 2009. Και ώ του θαύματος, ο υπουργός οικονομικών ανήγγειλε, προεκλογικά, ότι η χώρα μας «θα εξέλθει του Μνημονίου το 2015»!!!. Ότι δεν θα μειωθούν κι άλλο μισθοί και συντάξεις και ότι δεν θα αυξηθούν οι φόροι…..παρότι όλες αυτές οι συμφορές που πια αποτελειώνουν την Ελλάδα, αποτελούν ανειλημμένες υποχρεώσεις των «Μνημονιακών» απέναντι στην Τρόικα!!!! Καταρχήν, αυτή η δήλωση, από υπουργό οικονομικών, με μηδενικές άλλωστε γνώσεις μακροοικονομίας, ουδόλως εκπλήσσει, μια και βρίσκεται στο ίδιο μήκος κύματος με αυτήν του προκατόχου του -ο οποίος ωστόσο δήλωνε επισήμως «οικονομολόγος»-, και ο οποίος το 2009 μας διαβεβαίωνε ότι…..σε δύο χρόνια η Ελλάδα θα «βγει στις αγορές»!!!. Και, καλά, οι «Μνημονιακοί» βαρύνονται με το έγκλημα της υπογραφής ή της αποδοχής, καθώς και της πιστής – συγκεκριμένα μονοδρομικής- εφαρμογής των σε θάνατο καταδικαστικών αποφάσεων της Ελλάδος και του ελληνικού λαού. Αλλά, αφού διαπίστωσαν τη συμφορά στην οποίαν οδήγησαν τη χώρα, γιατί μα γιατί εμμένουν στην καταστρεπτική τους πορεία; Γιατί δεν αναγνωρίζουν τα τραγικά τους λάθη…..γιατί δεν παραιτούνται….αλλά επιλέγουν να παραπλανούν και να τρομοκρατούν το λαό με ψευτοδιλήμματα και Αρμαγεδδών…..γιατί;;;;

-Οι λάτρεις των Μνημονίων, στη χώρα μας, εξακολουθούν απτόητοι να απειλούν και να εκβιάζουν το λαό ότι, δήθεν, αν δεν συναινέσει στην αυτοκτονία του θα…..πάει στην κόλαση. Και δεν βλέπουν ότι έχει ξεσηκωθεί η Ευρώπη και πέφτει η μία μετά την άλλη οι κυβερνήσεις, γιατί αρνούνται την επιβαλλόμενη από την κα Μέρκελ αιματηρή λιτότητα, που οδηγεί στην καταστροφή. Από κοινού με τους χλευασμούς των εταίρων μας, μας δίνουν εμάς τώρα και τα ένσημα των «πιστότερων εφαρμοστών των Μνημονίων».

-Και τι, ακριβώς, εννοούν οι «Μνημονιακοί», όταν τολμούν ακόμη και τώρα να μας διαβεβαιώνουν ότι «αν….θα πάμε καλά», και «αν δεν…..θα μας φάει ο λύκος»; Πως δηλαδή, αντιλαμβάνονται το « θα πάμε καλά»;;; Με 7 στους 10 νέους που πασκίζουν να φύγουν από τη χώρα; με τη μεσαία τάξη που έχει καταστραφεί; με το κοινωνικό Κράτος που έχει καταποντιστεί; με μια αγορά εργασίας στην οποία επικρατούν οι νόμοι της ζούγκλας; με 150.000 έλληνες υπαλλήλους και δημόσιους λειτουργούς που θα πεταχτούν στο δρόμο, γιατί….δήθεν ο δημόσιος τομέας είναι υπερμεγέθης- ενώ επίσημες μελέτες τον κατατάσσουν στον αντίστοιχο μέσο όρο των λοιπών κρατών-μελών της ΕΕ;;;

Αλήθεια….είναι ακόμη και τώρα τόσο δύσκολο να συνειδητοποιήσουν ότι διαπράττουν, σε καθημερινή βάση, εγκλήματα κατά συρροή;;; εγκλήματα, για τα οποία δεν μπορεί πια να υπάρξει συγνώμη, γιατί πρόκειται για ολοκληρωτική εθνική καταστροφή.


Έλεος πια. Όχι, άλλες σωτηρίες. Φθάσαμε ήδη τις 10!

Η Κρήτη δεν χαρίζεται στους ναζί!

Η περιοδεία σε χωριά της Κρήτης που είχαν εξαγγείλλει για σήμερα Σάββατο 28/4 οι ναζιστές της χρυσής αυγής, ακυρώθηκε από τις αντιδράσεις του κόσμου. Παράλληλα, ενώ ο δήμαρχος Βιάννου δήλωσε πως οι φασίστες είναι ανεπιθύμητοι, ο δήμαρχος Ηρακλείου τους παραχώρησε χώρο για την προεκλογική τους εκδήλωση αύριο στις 12 στην Ν. Αλικαρνασσό.

Ωστόσο σήμερα, ο κόσμος βγήκε στις πλατείες των χωριών, ενώ σύντροφοι έκαναν επίσης παρεμβάσεις εκεί μοιράζοντας κείμενο, κολλώντας αφίσες και κουβεντιάζοντας με τους κατοίκους.

Οι ναζήδες όχι μόνο είναι ανεπιθύμητοι αλλά συνάντησαν και σθεναρή αντίσταση στο να πατήσουν στα χωριά με αποτέλεσμα να αναγκαστούν να ακυρώσουν την περιοδεία τους.

Το κείμενο που μοιράζεται στα χωριά και στην πόλη του Ηρακλείου και η αφίσα:

Η ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΝΙΒΑΛΟΙ Η ΑΝΘΡΩΠΟΙ
Τα τελευταία χρόνια οι πολιτικές εξελίξεις σε ελλαδικό αλλά και παγκόσμιο επίπεδο έχουν δημιουργήσει ένα κλίμα ανασφάλειας, φόβου και τεράστιας ψυχολογικής πίεσης σε μεγάλα κομμάτια του ντόπιου πληθυσμού. Ζούμε σε εποχή που και το καθημερινό ψωμί στο τραπέζι δεν είναι εξασφαλισμένο. Η ανεργία για τους εργαζόμενους,η ανησυχία για την διάθεση των προϊόντων για τους αγρότες-παραγωγούς αλλά και η διάλυση όποιων δομών υποστήριξης σε ευάλωτες κοινωνικές ομάδες έχουν επηρεάσει την καθημερινότητα του καθένα από εμάς, έχουν αυξήσει δραματικά τις αυτοκτονίες αλλά και την εγκληματικότητα..

Δυστυχώς ακόμη και τώρα το ατομικό συμφέρον επικρατεί εις βάρος των πολλών και οι περισσότεροι στηρίζουν ξανά αυτά που απέτυχαν και μας έφεραν σε αυτή την κατάσταση τις τελευταίες δεκαετίες.Ο λαϊκισμός και η προπαγάνδα των εφημερίδων και των καναλιών μας αποπροσανατολίζει και μας κάνει να βλέπουμε του εχθρούς μας δίπλα μας και όχι από πάνω μας. Οι εχθροί μας είναι το κράτος, το κεφάλαιο, οι καναλάρχες που διαμορφώνουν την κοινή γνώμη και μας βλέπουν σαν πρόβατα.Αντί να τα βάζουμε όμως με τους υπαίτιους αυτής της τραγικής κατάστασης, τα βάζουμε με τους πιο αδύναμους και ευάλωτους.

Ο κοινωνία εκφασίζεται από την στιγμή που χάνεται η εμπιστοσύνη, όταν σταματάμε να λειτουργούμε σαν μία γροθιά για να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματά μας.

Τότε είναι που μας φταίνε οι ξένοι για ό,τι στραβό συμβαίνει, μας φταίνε οι απεργοί που διεκδικούν τον πετσοκομμένο μισθό τους, μας φταίνε οι παραγωγοί για τις ακριβές τιμές των προϊόντων και πάει λέγοντας.Αν δεν σταθούμε να σκεφτούμε ψύχραιμα αυτή την κατάσταση και δεν αλλάξουμε μυαλά ο κανιβαλισμός θα επικρατήσει.

Όλοι εναντίων όλων για τα ψίχουλα και τα ξεροκόμματα που πέφτουν από το γλεντοκόπι των αφεντικών και των σωτήρων μας.

ΛΑΟΣ ΧΩΡΙΣ ΜΝΗΜΗ – ΛΑΟΣ ΧΩΡΙΣ ΜΕΛΛΟΝ

Μέσα σε αυτή την λαίλαπα κάποιοι γνωστοί φονιάδες από το παρελθόν κάνουν ξανά την εμφάνιση τους διεκδικώντας την ψήφο της αγανάκτησης και της οργής.Η συνταγή τους είναι δοκιμασμένη και έφερε σαν αποτέλεσμα εκατομμύρια νεκρούς, πόνο αίμα και καταστροφή.

Είναι οι υμνητές και οπαδοί του ναζισμού, ιδεολογικοί απόγονοι του Μουσολίνι και του Χίτλερ και θαυμαστές των φρικαλεοτήτων των Σουμπεριτών και των δοσιλόγων Ταγμάτων Ασφαλείας στην Κρήτη.

Είναι αυτοί που θεωρούν ότι στην Κάντανο, το Κοντομαρί,τα Βορίζα, την Γέργερη και την Βιάννο αλλά και σε άλλες περιοχές οι σφαγές ήταν δικαιολογημένες λόγω της αντίστασης των κατοίκων στα σχέδια των ναζιστών κατακτητών.Συνεχίζουν σήμερα να είναι προκλητικοί χαιρετώντας ναζιστικά σε δημόσιους χώρους και φυσικά δεν μετανιώνουν καθόλου για τις βρώμικες ρίζες τους κινούμενοι παρακρατικά και υπόγεια μέσα στην νύχτα.

ΑΥΤΗ Η ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ.

Πέρα απο το μεγάλο αριθμό παρακρατικών επιθέσεων που έμειναν στο σκοτάδι υπάρχουν και κάποιες που έφτασαν στην δικαιοσύνη. Οι σχέσεις τους με το παρακράτος, την μαφία και άλλες εγκληματικές οργανώσεις είναι ολοφάνερες. Ο αρχηγός τους Ν. Μιχαλολιάκος το 1979 δικάστηκε για συμμετοχή σε βομβιστικές επιθέσεις εναντίων κινηματογράφων που προέβαλλαν “κομμουνιστικές” ταινίες.

Ο Ν. Μιχαλολιάκος καταδικάστηκε σε 12 μήνες φυλάκιση και μετά από λίγα χρόνια (1982) τον βλέπουμε σε μισθολογικές καταστάσεις της ΚΥΠ ώς έμμισθο συνεργάτη των μυστικών υπηρεσιών.

Το 1998 μέλη της Χρυσής Αυγής επιτίθενται εναντίων φοιτητών έξω από τα δικαστήρια στην Αθήνα με αποτέλεσμα ο φοιτητής Δημήτρης Κουσουρής να καταλήξει για έξι μήνες στο νοσοκομείο γλιτώνοντας παρατρίχα τον θάνατο. Ο δράστης της επίθεσης και υπαρχηγός της Χρυσής Αυγής Περίανδρος φυγοδικούσε για πολλά χρόνια με την κάλυψη της αστυνομίας και όταν τελικά καταδικάστηκε, η ποινή του για απόπειρα ανθρωποκτονίας έπεσε πολύ χαμηλά από το εφετείο.

Τελευταία δολοφονία από μέλος της Χρυσής Αυγής ήταν ενός ζευγαριού, του καθηγητή Μιλτιάδη Μουτάφη και της Παρασκευής Γκέζου στις 26 Φεβρουαρίου 2009 στο Χαλάνδρι απο τον 36χρονο μπράβο Χρήστο Ρήγα που ανέλαβε να εκτελέσει συμβόλαιο θανάτου. Ο Χρήστος Ρήγας ήταν υποψήφιος περιφερειάρχης Δυτικής Ελλάδας με την Χρυσή Αυγή στις εκλογές του 2010 και είναι ιδιοκτήτης καφενείου-μπαρ στην πλατεία του Αγίου Παντελεήμονα στην Αθήνα.Οι χρυσαυγίτες είναι αυτοί που κάνουν επιθέσεις σε απεργούς, μετανάστες και φοιτητές αποτελώντας το μακρύ χέρι του παρακράτους. Να μην τους δώσουμε κανένα χώρο στις πόλεις και στα χωριά μας.

Αδέρφια, σαν θα πάτε στης Βιάννου τα χωριά,

Μνήματα μην πατάτε, μην πάρουνε φωθιά.

Μια μέρα του Σεπτέμβρη που ‘λαμπε ο ουρανός

Εις τα χωριά της Βιάννου ήτανε σκοτεινός.

Οι βάρβαροι επήγαν και βάλανε φωθιά,

Σύμη, Κεφαλοβρύσι, Πεύκο και Κρεββατά.

Αυτή η συμμορία κατεβαίνει στις εκλογές για να εκμεταλλευτεί το αίσθημα αγανάκτησης του κόσμου δίνοντας φτηνές υποσχέσεις. Επισκέπτεται πόλεις και χωριά στοχοποιώντας αλλοδαπούς αλλά και ντόπιους για τα προβλήματα του τόπου.Έχουμε χρέος σήμερα απέναντι στους παλαιότερους που αγωνίστηκαν για εμάς αλλά και στους επιζώντες των σφαγών να μην επιτρέψουμε ούτε σπιθαμή να βρωμίσουν με την παρουσία τους οι νεοναζί.Το χρωστάμε σε αυτούς που αντιστάθηκαν για την ελευθερία, στους εκτελεσθέντες και σε αυτούς που μαρτύρησαν με μεσαιωνικά βασανιστήρια για τον τόπο μας.

ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΤΑΓΜΑΤΑΣΦΑΛΙΤΕΣ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΟΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΟΛΗ ΚΑΙ ΧΩΡΙΟ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ



Μέλη της Χρυσής Αυγής χαιρετούν Ναζιστικά.

Τέρμα αριστερά ο υποψήφιος βουλευτής Ηρακλείου Σταύρος Καρεφυλλάκης

Αυτή η ναζιστική συμμορία έχει αυτές τις μέρες σκοπό να επισκεφτεί τα χωριά του Ηρακλείου προς άγρα ψήφων. Προσοχή, κανείς να μην ξεγελαστεί από την πατριωτική προβιά τους και πειστεί με τα κανιβαλικά συνθήματά τους.

ΟΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΩΝ ΓΚΕΣΤΑΜΠΙΤΩΝ ΣΟΥΜΠΕΡΙΤΩΝ ΖΗΤΑΝΕ ΤΗΝ ΨΗΦΟ ΣΟΥ

ΕΞΩ ΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΝΑΖΙ ΦΟΝΙΑΔΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΜΑΣ

” Άμεσα κινητοποιήθηκαν η Ένωση Θυμάτων Ολοκαυτώματος Δήμου Βιάννου, η Δημοτική Αρχή, πολίτες και φορείς της περιοχής, που έκαναν σαφές σε κάθε κατεύθυνση ότι ο λαός της Βιάννου, του δεύτερου μεγαλύτερου σε αριθμό θυμάτων Ολοκαυτώματος στην Ελλάδα δεν θα επιτρέψει στους νοσταλγούς του Χίτλερ να λερώσουν τον τόπο θυσίας”.

Σε ανακοίνωσή του ο δήμαρχος Βιάννου Παύλος Μπαριτάκης κήρυξε ανεπιθύμητη τη Χρυσή Αυγή, ενώ με τη συνεργασία του προέδρου της Ένωσης Θυμάτων κ. Συγγελάκη Αριστομένη κινητοποιήθηκαν οι πολίτες να εμποδίσουν την προσβολή της μνήμης των Θυμάτων.

Από την πρώτη στιγμή ενεργοποιήθηκε η καταγόμενη από τη Βιάννο και μέλος οικογένειας με πολλά θύματα Δέσποινα Συγγελάκη, η οποία σε στενή συνεργασία με το Δήμαρχο και την Ένωση θυμάτων ενημέρωσε άμεσα εκπροσώπους κομμάτων και φορέων για να μπει φραγμός στα βέβηλα σχέδια της Χρυσής Αυγής.

Η κοινωνία τής Βιαννου και του Ηρακλείου απέδειξε ότι δεν ανέχεται τη βεβήλωση της μνήμης, της Δημοκρατίας και του πατριωτισμού από τον εχθρό του κοινοβουλευτισμού και των ανθρωπίνων αξιών.

Μετά την Παρέμβαση η Χρυσή Αυγή ανέκρουσε πρύμνα και ακύρωσε την Περιοδεία της.”

πηγη ΣΧΣ

Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΤΗΣ ΑΔΥΝΑΜΙΑΣ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ

Με το εξαιρετικά υψηλό αντιμνημονιακό ποσοστό, που δείχνουν όλες οι δημοσκοπήσεις, και που ξεπερνά το 80%, ο ελληνικός λαός εκφράζει σταθερά την αντίθεση, και γιατί όχι και την οργή του, για την άθλια κατάσταση στην οποία τον έσυραν τα Μνημόνια, θέτοντας έτσι ως πρωταρχικό στόχο την άμεση απελευθέρωσή του από το ζυγό του κατακτητή.

Ο στόχος αυτός, θεωρητικά, θα μπορούσε να επιχειρηθεί με σχετική ευκολία, αν τα αντιμνημονιακά κόμματα και κινήματα έσπευδαν να συνεργαστούν, προεκλογικά. Θα ικανοποιούσαν, έτσι, την επιθυμία της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Οι διαφορές κατευθύνσεων, ανάμεσά του, δεν θα ήταν πρόβλημα, εφόσον η όποιας μορφής κυβέρνηση συνεργασίας θα ολοκλήρωνε το έργο της με την εκδίωξη, από τη χώρα, των κατακτητών. Αργότερα, θα υπήρχε ο απαραίτητος χρόνος δημιουργίας μιας μακροβιότερης κυβέρνησης, για να προχωρήσει προς την αναγέννηση και την ανασυγκρότηση της χώρας.

Μια τέτοια ισχυρή συμμαχική κυβέρνηση, που θα εκπροσωπούσε το μεγαλύτερο τμήμα του ελληνικού λαού, θα είχε τη δύναμη να καταγγείλει τις «αθλιότητες», που έδεσαν το λαό μας χειροπόδαρα, να επικαλεστεί το απεχθές και επαχθές περιεχόμενό τους, να αναφερθεί στη σωρεία των νομικών ατοπημάτων και ανεπαρκειών τους, να υποστηρίξει την παντελή έλλειψη ειλικρινούς πληροφόρησης, που αντιθέτως υποκαταστάθηκε από συνεχή κατατρομοκράτηση και από ανείπωτης έκτασης εκβιασμούς. Να στραφεί, στη συνέχεια, προς την υπόλοιπη Ευρώπη, που άρχισε και αυτή να δεινοπαθεί, από την μερκελική μονομανία της χωρίς ημερομηνία λήξης λιτότητας, και επιτέλους να ζητήσει βοήθεια για την οικονομική γενοκτονία, που οι δυνάστες του τού επιβάλλουν ανενδοίαστα.

Δυστυχώς, αν και απέμειναν ελάχιστες μόνον ημέρες για τη διενέργεια των εκλογών της 6ης Μαΐου, οι αρχηγοί μικρών και μεγαλύτερων αντιμνημονιακών κομμάτων, αντί να δώσουν τα χέρια τους σε κοινό αγώνα απελευθέρωσης της χώρας, αναλώνονται σε αλληλοκατηγορίες και σε μέτρηση του βαθμού δογματικής ορθοδοξίας στις κατευθύνσεις του καθένα απ’ αυτά. Παρότι οι λόγοι αυτής της, όντως, ασυγχώρητης άρνησης συμφωνίας μεταξύ των αντιμνημονιακών κομμάτων, που κινδυνεύει να παρατείνει την καταστρεπτική παραμονή μνημονιακών στην εξουσία, είναι πολυάριθμοι, στο «ΟΧΙ», ωστόσο διαπιστώνουμε ότι οι σημαντικότεροι επικεντρώνονται στις διαφορές πολιτικών πεποιθήσεων.

Το νεοσύστατο κόμμα «ΟΧΙ», που προήλθε από τη συμμαχία του ΕΠΑΜ και της Δημοκρατικής Αναγέννησης, θεώρησε από την πρώτη στιγμή, ότι οι όποιες διαφορές, που εμποδίζουν τον κοινό αγώνα είναι οριακές, και θα έπρεπε προς το παρόν να παραβλεφθούν. Γι αυτό, και το κόμμα «ΟΧΙ» απευθύνεται προς όλες τις Ελληνίδες και όλους τους Έλληνες, ανεξαρτήτως αν οι πολιτικές τους πεποιθήσεις εκφράζονται στον αριστερό, στον κεντρώο ή στον δεξιό χώρο. Τώρα που η πατρίδα χάνεται και ξεπουλιέται, ο λαός της εξαθλιώνεται και δεν υπάρχει ελπίδα καμιά αν παραμείνουμε στο θανατηφόρο αγκάλιασμα των Μνημονίων και των Μνημονιακών, δηλαδή αυτών που αφού τα υπέγραψαν, τώρα κόπτονται για την πιστή εφαρμογής τους, επείγει η σωτηρία της, που μόνο οι Αντιμνημονιακοί μπορούν να της εξασφαλίσουν.


Σε πείσμα του εξαιρετικά αβέβαιου και ρευστού εκλογικού σκηνικού, που θα συγκεκριμενοποιηθεί στις 7 Μαΐου, το «ΟΧΙ» ελπίζει και με όλες του τις δυνάμεις θα προτείνει μια μετεκλογική αντιμνημονιακή συμμαχία. Και αν το πετύχει, τότε θα έχει αρχίσει η εκστρατεία απελευθέρωσης της Ελλάδος.

Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη     

Πολιτικη εκδηλωση

Με μια φιλόδοξη και πολύ σημαντική πολιτική εκδήλωση συνεχίζει τις δράσεις της η Ανεξάρτητη Πρωτοβουλία Πολιτών Θερμαϊκού. Με μια πολιτική εκδήλωση, που εξήγγειλε για την Κυριακή 29 Απριλίου στο γήπεδο beach volley του Μπαξέ στις 7 μμ, με κύριο προσκεκλημένο ομιλητή τον καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου του Α.Π.Θ. κ. Κώστα Χρυσόγονου, παρεμβαίνει στην ουσιαστική ενημέρωση των πολιτών σχετικά με την ενότητα "ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ & ΕΚΛΟΓΕΣ".

Η εισήγηση του κ. Χρυσόγονου, σχετικά με την Δημοκρατία, τον εκλογικό νόμο και την αποφυγή του λευκού και άκυρου ψηφοδελτίου καθώς και την αποχή, επιχειρεί να πληροφορήσει αλλά και να δημιουργήσει μια εποικοδομητική συζήτηση

Κυριακή 29/4 από τις 6 μμ στην παραλία των Ν. Επιβατών (γήπεδο beach volley)
Όταν οι άλλοι συζητάνε κλεισμένοι σε σπίτια, κλειστούς χώρους και υπόγεια η Ανεξάρτητη Πρωτοβουλία Πολιτών Θερμαϊκού τολμά και μιλάει σε ανοιχτή διαδικασία για τις εκλογές.

Αργεντινή: Εθνικοποίηση, κόντρα στην παρακμή

Η απόφαση της προέδρου της Αργεντινής να επαν-εθνικοποιήσει την πετρελαϊκή εταιρεία YZF που ανήκε στην ισπανική πολυεθνική Repsol κατέστη αναγκαία λόγω της εικόνας κατάρρευσης που επικρατούσε τα τελευταία χρόνια από τη στιγμή που η εταιρεία έστελνε τα κέρδη στο εξωτερικό, αρνούμενη να προβεί στις αναγκαίες επενδύσεις.

Με οικονομικές κυρώσεις απείλησαν Μπαρόζο και ευρωκοινοβούλιο την Αργεντινή

Κι όμως οι ιδιωτικοποιήσεις και η ασύδοτη δράση του πολυεθνικού μονοπωλιακού κεφαλαίου από χώρα σε χώρα, δεν αποτελούν μονόδρομο! Η απόφαση της προέδρου της Αργεντινής, Χριστίνα Κίρχνερ, την προηγούμενη Δευτέρα να εθνικοποιήσει το 51% του ενεργειακού κολοσσού YPF που ανήκει στην ισπανική πολυεθνική Repsol έδειξε ότι ακόμη και σήμερα, παρά την ύπαρξη μιας σειράς διεθνών νόμων και συμφωνιών που θωρακίζουν την δράση των πολυεθνικών, το πολυεθνικό κεφάλαιο μπορεί να εθνικοποιηθεί και οι υπερεθνικές επενδύσεις να γίνουν μπούμερανγκ!

Η απόφαση της Κίρχνερ (που συνοδεύτηκε από δήλωση του υπουργού Οικονομικών ότι το Μπουένος Άιρες θα αποφασίσει το αντίτιμο κι αυτό μάλιστα εν καιρώ!) δεν αποτέλεσε κεραυνό εν αιθρία. Δυόμισι αιτίες επέβαλλαν στο Μπουένος Άιρες να κλείσει την παρένθεση που άνοιξε το 1999, όταν στο απόγειο της εφαρμογής του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων από τον Κάρλος Μένεμ και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο η δημόσια YPF πέρασε στα χέρια της ισπανικής πολυεθνικής, έναντι 13 δισ. δολαρίων. Ο πρώτος και σημαντικότερος λόγος σχετίζεται με την πορεία παρακμής που διαγράφει το τελευταίο χρονικό διάστημα το άλλοτε διαμάντι του καπιταλισμού της Αργεντινής. Ως αποτέλεσμα της απουσίας επενδύσεων και του απαρχαιωμένου τεχνολογικού εξοπλισμού λόγω του ότι η εταιρεία επέλεγε να στέλνει τα κέρδη στο εξωτερικό αντί να τα επενδύει (τακτική που αποτελούσε αιτία συνεχών τριβών με την κυβέρνηση), το ενεργειακό πλεόνασμα ύψους 6 δισ. δολ. που είχε μόλις το 2006 η Αργεντινή, πέρυσι, το 2011 μετατράπηκε σε έλλειμμα 3 δισ. δολ. Η επανεθνικοποίηση επομένως ήταν πριν απ’ όλα μια αμυντική κίνηση που στόχευε να επανορθώσει τις ζημιές που προκάλεσε η ιδιωτικοποίηση. Ταυτόχρονα στόχευε να αποτρέψει και τα χειρότερα. Δηλαδή, την πώληση της εταιρείας στους Κινέζους. Κι αυτός είναι ο δεύτερος λόγος. Όπως έγραψαν από την πρώτη τους κιόλας σελίδα οι Financial Times την Τετάρτη 18 Απριλίου η ισπανική ιδιοκτησία βρισκόταν σε προχωρημένες διαπραγματεύσεις με την κινέζικη Sinopec, που ήδη κατέχει το 40% της βραζιλιάνικης Repsol, για να πουλήσουν το 75% του μετοχικού κεφαλαίου. Το Μπουένος Άιρες ξέροντας τον επιθετικό χαρακτήρα των κινέζικων επενδύσεων, θέλησε να αποτρέψει την εξαγορά γιατί αντιλαμβάνονταν τον μη αντιστρεπτό χαρακτήρα που θα προσλάμβαναν πλέον οι εξελίξεις. Αυτό όμως το γεγονός, η πρόθεση των Ισπανών να πουλήσουν την θυγατρική τους στους Κινέζους δείχνει πόσο υποκριτικές είναι οι αντιδράσεις τους απέναντι στην απόφαση της Κίρχνερ, καθώς η επιχείρηση σε κάθε περίπτωση θα άλλαζε χέρια. Κι αυτό που επέβαλε η Κίρχνερ ήταν οι δικοί της όροι σε αυτή την αναπόφευκτη μεταβίβαση.

Τέλος υπήρχε και κάτι ακόμη που επέβαλε την επίδειξη ισχύος του Μπουένος Άιρες και είναι αμιγώς πολιτικό. Απευθυνόταν δε πρωτίστως στο εξωτερικό και δη στην Ευρώπη που θεωρεί την κατοχή των νήσων Μαλβίνες (Φόκλαντς για τους Άγγλους) ως το πιο φυσικό πράγμα στον κόσμο αλλά και εντός της Αργεντινής. Στόχος εκεί ήταν τα κοσμοπολίτικα τμήματα της ολιγαρχίας, που διατηρούν στενούς δεσμούς με το διεθνές κεφάλαιο και δεν έχασαν την ευκαιρία να καταδικάσουν την απόφαση της Χριστίνα Κίρχνερ, όπως για παράδειγμα ο δήμαρχος του Μπουένος Άιρες, Μαουρίσιο Μάκρι, που αποτελεί το αντίπαλο δέος της Κίρχνερ, χωρίς φυσικά ούτε να πλησιάζει τα δυσθεώρητα ποσοστά δημοτικότητάς της που γνώρισαν νέα άνοδο μετά κι απ’ αυτή την απόφαση.

Να σημειωθεί δε πως η επανεθνικοποίηση της YPF δεν είναι η πρώτη απόφαση ανάκλησης ιδιωτικοποίησης που λαμβάνεται στην Αργεντινή μετά το 2001, όταν ανακοινώθηκε η παύση πληρωμών του δημόσιου χρέους. Προηγήθηκε η εθνικοποίηση της αεροπορικής εταιρείας Aerolineas Argentinas, που είχε εξαγοραστεί από έναν ισπανικό ταξιδιωτικό όμιλο και μια σειρά άλλες αποφάσεις (όπως η κατοχύρωση του πολιτικού ελέγχου επί της κεντρικής τράπεζας, η επιβολή ποσοστώσεων επί των εισαγωγών και ελέγχων στην κίνηση κεφαλαίων για να τερματιστεί η φυγή 21,5 δις. δολ. μόνο τον προηγούμενο χρόνο) που αμφισβήτησαν ευθέως τη νεοφιλελεύθερη ορθοδοξία. Η μεγάλη ωφελημένη αυτής της διαδικασίας ήταν πριν απ’ όλους η αστική τάξη της Αργεντινής η οποία κάλυψε το κενό που άφησαν πίσω τους οι ξένες επενδύσεις.

Από την άλλη το κόστος για το ξένο κεφάλαιο και δη για την Ισπανία είναι τεράστιο και δεν περιορίζεται μόνο στους συμβολισμούς. Μάρτυρας η ανακοίνωση των 20 πλουσιότερων χωρών του κόσμου (G20) ότι στηρίζουν την Ισπανία (εννοώντας φυσικά την πολυεθνική Repsol και το αίτημά της να αποζημιωθεί με 10 δισ. δολ.) κι η απειλή εκ μέρους του Ευρωκοινοβουλίου και δια στόματος, Μανουέλ Μπαρόζο, για επιβολή κυρώσεων στην Αργεντινή. Προοπτική που κατά τη γνώμη μας δεν είναι τόσο πιθανή λόγω των σημαντικών επενδύσεων που εξακολουθεί να διατηρεί η Ισπανία στην χώρα που γέννησε τον Τσε και τον Μπόρχες (Telefonica, BBVA, Santander, κ.α.) και του υπαρκτού κινδύνου για νέες εκδικητικές αυτή τη φορά εθνικοποιήσεις. Τα έσοδα των ισπανικών πολυεθνικών από την Αργεντινή ανέρχονται ετησίως σε 20 δισ., ενώ οι ισπανικές επενδύσεις στο εξωτερικό ισοδυναμούν συνολικά με το 50,6% του ΑΕΠ, όταν μόλις πριν 15 χρόνια αντιστοιχούσαν στο 3,6% του ΑΕΠ. Πολλές δε ισπανικές πολυεθνικές κερδίζουν περισσότερα από την δραστηριοποίησή τους στη Λατινική Αμερική απ’ ότι στην Ισπανία. Το 2011 για παράδειγμα η τράπεζα Santander κέρδισε περισσότερα στη Βραζιλία απ’ ότι στην Ισπανία, ενώ τα κέρδη της άλλης κορυφαίας τράπεζας, της BBVA, ήταν περισσότερα στο Μεξικό απ’ ότι στην Ισπανία. Φαίνεται έτσι η σημασία του πλήγματος που δέχτηκε ο ισπανικός καπιταλισμός με την εθνικοποίηση της YPF, καθώς τα υπερπόντια κέρδη έρχονται να αντισταθμίσουν τις αυξανόμενες ζημιές που δημιουργεί η κρίση στο εσωτερικό.

πηγη  Λ.Βατικιώτης

Από τι ακριβώς ‘’θα ξεβρομίσει ο τόπος’’ με ψήφο στη Χρυσή Αυγή;

Μετράμε ήδη ενάμισι εκατομμύριο ανέργους και άλλο μισό εκατομμύριο ανθρώπων που δουλεύουν χωρίς να πληρώνονται. Θλιβερή είναι και η εικόνα των κλειστών μαγαζιών στα κέντρα όλων των πόλεων, από την Αθήνα έως την απομακρυσμένη επαρχία. Είναι αφόρητη η πραγματικότητα των χρεών, των απλήρωτων λογαριασμών, των αδιεξόδων, του φόβου και της αίσθησης ανασφάλειας κι ασφυξίας που με λόγια, δύσκολα περιγράφεται.

Να γιατί ξεχειλίζει ο θυμός. Είναι η διάψευση των ελπίδων. Φουντώνει η ορμή για εκδίκηση ενάντια στην κοροϊδία και το ψέμα. Τμήμα ενός τέτοιου κόσμου του μόχθου, αλλά και της απόγνωσης στρέφεται στη Χρυσή Αυγή θεωρώντας πως έτσι στέλνει ένα μήνυμα στο πολιτικό σύστημα ψηφίζοντας ‘’ακραία’’ και τιμωρώντας τους ‘’αλήτες προδότες πολιτικούς’’.

Πρέπει όμως να αναδειχθούν οι αιτίες, να τσακιστούν τα προβλήματα στη ρίζα τους. Σ’ αυτό το πεδίο οφείλουμε να κρίνουμε αυστηρά το φασιστικό κόμμα της Χρυσής Αυγής και να δούμε τι απαντήσεις δίνει και σε ποια σχέδια εντάσσεται.

Πάγκαλος και Χρυσή Αυγή ενοχοποιούν το λαό για την κρίση

Σε ένα πρόσφατο κείμενο αναρτημένο στο site της Χρυσής Αυγής επιχειρείται η ‘’αποδόμηση της αντι-μνημονιακής ρητορείας της αριστεράς’’. Σε μια διατύπωση που θυμίζει πολύ το λαομίσητο Πάγκαλο το κείμενο αναφέρει[1]: «Σύμφωνα με το δεύτερο ζωτικό ψεύδος, για την άθλια κατάσταση της οικονομίας μας πταίουν όλοι οι άλλοι, αλλά όχι εμείς. Η αναχρονιστική Αριστερά, επειδή ακριβώς θεωρεί τα νοσηρά και εκφυλιστικά συμπτώματα της ελληνικής κοινωνίας, που οδήγησαν στην κρίση, όχι ως παθογένειες που πρέπει να εκριζωθούν αλλά ως οιονεί αρετές της, αθωώνει το κοινωνικό σώμα από τις ευθύνες του, ενοχοποιώντας αποκλειστικά και γενικευτικά τους συνήθεις και νεφελώδεις υπόπτους, τον καπιταλισμό, τους πλουτοκράτες, την Ευρώπη».

Αυτή η διατύπωση είναι αποκαλυπτική και δεν είναι καθόλου τυχαία η χρονική περίοδος που εμφανίζεται. Η γνώμη μας είναι πως η Χρυσή Αυγή δίνει δημόσια διαπιστευτήρια στο σύστημα σε σχέση με το σε ποια κατεύθυνση θα χρησιμοποιήσει την εκλογική της δύναμη αν αυξηθεί.

Οι κομμουνιστές γνωρίζουν ότι οι φασίστες ιστορικά ήταν και είναι βαρύ όπλο και το ύστατο στήριγμα του συστήματος την περίοδο της κρίσης.

Γνωρίζουμε όμως και δεν υποτιμούμε πως υπάρχει και κόσμος, χωρίς πολιτική πείρα και ιστορική γνώση, που αυταπατάται ότι ψηφίζοντας Χρυσή Αυγή, ‘’τιμωρεί το σύστημα’’. Δε θεωρούμε «χαμένη υπόθεση» αυτόν τον κόσμο. Μπορούμε να τον πείσουμε πως με ψήφο στη Χρυσή Αυγή όχι απλά δεν τιμωρεί το σύστημα, αλλά βγάζει μόνος του τα μάτια του.