Στις 18 Ιούνη ο πόλεμος ξεκινά, δεν τελειώνει…

Όλα δείχνουν ότι διαμορφώνεται ένα ευρύτερο ρεύμα που μπορεί να οδηγήσει στην εκλογική νίκη της Αριστεράς και στην ανάδειξη κυβέρνησης που θα αποπειραθεί στον έναν ή τον άλλο βαθμό τη ρήξη με την πολιτική των μνημονίων.

Ταυτόχρονα, η παρουσίαση των σχετικών προγραμματικών θέσεων ανάδειξε όχι μόνο τη διάθεση για αλλαγές, αλλά – και αυτό είναι το πρόβλημα… - και την απόπειρα αυτές να πραγματοποιηθούν μέσα σε μια συνθήκη που ορίζεται ασφυκτικά από τις ίδιες τις παραμέτρους που μας έφεραν στη κρίση: τον οικονομικό και νομισματικό ζουρλομανδύα του ευρώ και τις συνεχείς δανειακές ροές από μια Ευρωπαϊκή Ένωση που είναι αποφασισμένη όχι απλώς να εκβιάσει αλλά και να επιβάλει τη συμμόρφωση με τη λιτότητα, τις ιδιωτικοποιήσεις και την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων.
Το πιο βασικό πρόβλημα δεν είναι το πρόγραμμα και ο εγκλωβισμός στον ανέφικτο ρεαλισμό μιας ρήξης με τη λιτότητα εντός των μηχανισμών που τη γέννησαν. Είναι η αντίληψη για την άσκηση της εξουσίας κύρια με όρους κυβερνητικής διαχείρισης.
Όμως, οι τρέχοντες πολιτικοί σεισμοί δεν είναι το αποτέλεσμα μιας ομαλής κοινοβουλευτικής διαδικασίας, ούτε μιας απλής αλλαγής συνειδήσεων. Ήταν το αποτέλεσμα μιας παρατεταμένης λαϊκής εξέγερσης, που διέρρηξε τις σχέσεις εκπροσώπησης των μνημονιακών δυνάμεων και αποτέλεσε μια τεράστιας κλίμακας μαθησιακή διαδικασία. Τα εκατομμύρια ανθρώπων που συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις, στις καταλήψεις, στις απεργίες, στις πλατείας, στις συγκρούσεις με τους μηχανισμούς καταστολής, δεν οργίστηκαν μόνο. Έμαθαν να σκέφτονται διαφορετικά, να συζητάνε περισσότερο, να τολμάνε να ονειρεύονται την ανατροπή.
Οποιαδήποτε τροποποίηση του συσχετισμού δύναμης στο κυβερνητικό επίπεδο, θα είναι μετέωρη, διακυβευόμενη και τελικά αδύναμη, εάν «από κάτω» δεν συνεχίζεται ο αναβρασμός. Η χαρά από την όποια εκλογική νίκη των αντιμνημονιακών δυνάμεων δεν πρέπει να μετατραπεί σε ανάθεση, αλλά σε νέα ώθηση για μαζική κινητοποίηση. Πώς θα απαντηθούν οι εκβιασμοί της ΕΕ και του ΔΝΤ εάν δεν κατέβει ο λαός στο δρόμο και εάν δεν βρεθούν οι πρεσβείες των χωρών του ευρωπαϊκού κέντρου περικυκλωμένες από την άγρια οργή που τόσες φορές είδαμε στο Σύνταγμα; Πώς θα επανέλθουν οι συλλογικές συμβάσεις, εάν δεν υπάρχουν συνδικάτα και ομοσπονδίες έτοιμες να συγκρουστούν με τις εργοδοτικές ενώσεις και να τους δείξουν ότι τα πράγματα άλλαξαν; Πώς θα ανατραπεί η διάλυση του δημοσίου, εάν δεν είναι έτοιμες οι ομοσπονδίες των υπαλλήλων την επόμενη μέρα των εκλογών να εκδιώξουν τους υπαλλήλους της Τρόικας, τους «αξιολογητές», τις στρατιές συμβούλων από τα Υπουργεία; Πώς θα εξασφαλιστεί η λειτουργία των πανεπιστημίων, εάν το κίνημα δεν επιβάλει ότι αυτά λειτουργούν σαν να μην ψηφίστηκε ποτέ ο νόμος Διαμαντοπούλου;
Ούτε θα αντέξουμε τη δύσκολη διαδικασία της εξόδου από το ευρώ και της παραγωγικής ανασυγκρότησης χωρίς ένα πλατύ κίνημα κατάληψης και αυτοδιαχείρισης των επιχειρήσεων που σήμερα κλείνουν, χωρίς την άμεση επιβολή – ακόμη και εξωθεσμικά… – εργατικού και κοινωνικού ελέγχου στις εθνικοποιημένες τράπεζες, στις φαρμακαποθήκες, στα διυλιστήρια, χωρίς ένα ευρύτερο κίνημα που θα σπάσει το φόβο, θα οικοδομήσει την αλληλεγγύη, θα αναλάβει ως συλλογική ευθύνη και όχι εργασιακή υποχρέωση να λειτουργήσουν οι βασικές υποδομές.
Η εξουσία δεν είναι ποτέ απλώς ένα «δικαίωμα υπογραφής». Είναι ο πραγματικός υλικός συσχετισμός μέσα στην κοινωνία, την παραγωγή και το κράτος. Εκεί θα κριθεί η μάχη. Ο κοινωνικός πόλεμος δεν τελειώνει στις 18 Ιούνη. Τότε είναι που πραγματικά ξεκινά.

πηγη  Νεα της Λεσβου

Κανείς δεν θα έπρεπε να τους φοβάται πια

Μετά τις εκλογές της 6ης Μαΐου, γινόμαστε μάρτυρες μιας, πρωτοφανούς σε ένταση, εκστρατείας κατατρομοκράτησης του εκλογικού σώματος από τη μεριά του ελληνικού και διεθνούς μεγάλου κεφαλαίου, που χρησιμοποιώντας τον πολιτικό του βραχίονα, δηλαδή τα «μνημονιακά» κόμματα και τα ΜΜΕ, επιχειρεί την ουσιαστική ακύρωση της βούλησης της κοινωνίας, όπως αυτή εκφράστηκε μέσα από κοινωνικούς αγώνες από τον Μάιο του 2010 μέχρι σήμερα, αλλά ακόμα και μέσα από τις τελευταίες εκλογές.

Κατά την περίοδο των διερευνητικών εντολών, πρόσχημα της εκστρατείας αυτής υπήρξε ο υποτιθέμενος κίνδυνος της ακυβερνησίας, ενώ μετά την προκήρυξη των νέων εκλογών ένα νέο φάντασμα μας απειλεί: η άτακτη χρεοκοπία, η έξοδος από την Ευρωζώνη και η επιστροφή στη λίθινη εποχή…

Και στις δύο περιπτώσεις βέβαια, ο πραγματικός λόγος εξαπόλυσης αυτής της εκστρατείας είναι η επείγουσα ανάγκη του κεφαλαίου, των τραπεζών και των Νεοφιλελεύθερων πολιτικών ελίτ, για τον σχηματισμό μιας κυβέρνησης που θα περάσει και θα εφαρμόσει τα εφιαλτικά 77 μέτρα για τα οποία έχουν ήδη δεσμευτεί προεκλογικά με τις υπογραφές τους οι Βενιζέλος και Σαμαράς. Το πόσο επείγουσα είναι αυτή η ανάγκη φαίνεται από το μπαράζ τρομοκρατικών δηλώσεων εγχώριων και ξένων πολιτικών και οικονομικών παραγόντων, όπως επίσης και από την καταιγίδα που μαίνεται στα έντυπα αλλά και ηλεκτρονικά ΜΜΕ.

Τελευταία τους ανακάλυψη προς αυτή την κατεύθυνση, ήταν η δημοσιοποίηση προβλέψεων για την πορεία της ελληνικής οικονομίας, από διεθνή οικονομικά ινστιτούτα και (διεθνή και ελληνικά) χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, με κορυφαίο παράδειγμα την πρόσφατα δημοσιευμένη έκθεση της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδας: 65% υποτίμηση της δραχμής, 22% ύφεση, 34% ανεργία, 32% πληθωρισμός, 12% έλλειμμα, 373% χρέος. Το μόνο που λείπει από το εφιαλτικό τοπίο που φιλοτέχνησε ο κ. Ράπανος είναι οι εξωγήινοι, τα ζόμπι και ο Βελζεβούλης (εφόσον ο Καιάδας είναι ήδη εδώ…!).

Το πώς βγαίνουν αυτά τα νούμερα μικρή σημασία έχει. Η ανυπαρξία επιστημονικής τεκμηρίωσης των πορισμάτων του πονήματος επίσης. Γιατί π.χ. 32% πληθωρισμός και όχι 31% ή 33%; Άλλωστε η CITYGROUP δίνει άλλα νούμερα (60% υποτίμηση, 10% ύφεση, 20% πληθωρισμός, 400% χρέος κλπ.), όπως και η ALPHABANK, η BNP Paribas κ.ο.κ….

Δικαιολογίες τέλος…

Ο φασισμός εχει 2 πλευρές… Εκφράζεται πότε χαμηλόφωνα και πότε δυνατά… Ξεκινάει απο τον πατέρα που βρίζει το μεσημέρι στο τραπέζι τους μετανάστες, περνάει απο τη δασκάλα που βλέπει τα παιδιά να τραμπουκίζουν εναν μετανάστη μαθητη στο σχολείο και σιωπά, φτάνει στην καθημερινή αναπαραγωγή του ρατιστικού λόγου πάνω απο ενα φραπέ και καταλήγει στην εκλογική αντιπροσώπευση όλων αυτών με προκάλυμμα κάποιες αστείες δικαιολογίες. Ο φασισμός εχει 2 πρόσωπα, το ένα πρόσωπο είναι αυτό που φαίνεται στην τηλεόραση ή στις φωτογραφίες (που δεν φτανουν όμως ποτε ως την tv) και δείχνουν ξυρισμένα κεφάλια με μαχαίρια στα χέρια… το άλλο πρόσωπο είσαι εσύ, που σήμερα γελούσες στη δουλειά με τους συναδέλφους σου για τον ξυλοδαρμό μιας γυναίκας 60 χρονών απο ενα θρασύδειλο ανθρωπάριο. Είσαι εσύ που είπες “καλά της έκανε” και κρύβεις πίσω απο μια τόσο μικρή φράση ενα βουνό απο μίσος, κόμπλεξ και ψυχολογικά προβλήματα… το άλλο πρόσωπο του φασισμού είσαι εσύ που επικροτείς τον νεοναζί και τον οπλίζεις για την επόμενη επίθεση.
Η ΧΑ πήρε βήμα στην τηλεόραση, αύξησε τις επιθέσεις σε βάρος μεταναστών και απεργών επειδή κάποιοι την ψήφισαν, επειδή κάποιοι έριξαν ενα ψηφοδέλτιο στην κάλπη με την χαζή δικαιολογία “να ψηφίσουμε κατι μικρό μωρε, οτι να’ναι”, ή με ηλίθια επιχειρήματα του στυλ “να πάνε στη βουλή να τους δείρουν” ή “να κανουν κάτι για τους λαθρομετανάστες”. Όμως το κόμμα που ψήφισες δεν είναι “οτι να’ναι”… είναι ενα νεοναζιστικό μόρφωμα που μαχαιρώνει και ξυλοκοπεί αδύναμους ανθρώπους, είναι ενα συνοθύλευμα απο αμόρφωτους τραμπούκους της νύχτας που δρούν σαν δολοφονική συμμορία υπο την κάλυψη της αστυνομίας. Και εσύ το ψήφισες. Όχι, δεν θα δείρει τα λαμόγια της βουλής… χτυπάει μετανάστες και νεα παιδιά επειδη δεν τους αρέσει η εμφάνισή τους, χτυπάει αριστερούς, χτυπάει κομμουνιστές, χτυπάει αναρχικούς, χτυπάει απεργούς εργάτες.
Η κρίση δεν είναι δικαιολογία, δεν φταίει οτι είσαι άνεργος, δεν φταίει οτι σου κόψαν τον μισθό. Στην κατοχή οι άνθρωποι πεθαίναν στους δρόμους απο την πείνα, τρέμανε μην εκτελεστούν σε κάποιο μπλόκο… δεν στράφηκαν όμως στους ναζιστές, δεν δικαιολόγησαν τους εγκληματίες φασίστες, δεν λύγισαν, έμειναν πιστοί στις αρχές τους. Σε θυμάμαι και πριν το 2009, προτού ξεσπάσει η κρίση να βρίζεις τους αλβανούς, να πανηγυρίζεις για το μαχαίρωμα των αλβανών στην Ομόνοια, σε είδα και πρίν την κρίση να βρίζεις τους ομοφυλόφιλους ή τα παιδιά που κατεβαίναν στην πορεία. Η κρίση σε αγρίεψε αλλα δεν σε άλλαξε και τόσο…
Όσο και να ισχυρίζεσαι οτι δεν είσαι φασίστας μέσα σου κουβαλάς ολα τα συστατικά του φασισμού… τη δειλία, την μισανθρωπιά, τα κόμπλεξ, την εξουσιομανία, τον φόβο… Όσο και αν το παίζεις ηθικός, πολιτισμένος, λογικός ή δημοκράτης, καθημερινά -με τον έναν ή τον άλλο τρόπο- υποστηρίζεις την ακροδεξιά βία, υποστηρίζεις και δικαιολογείς δολοφόνους. Πρώτα είπες “οι μετανάστες φταίνε, είναι εγκληματίες”, σήμερα είπες “αυτες φταίνε, ήταν προκλητικές”, αύριο θα λές “εκείνοι φταίνε, είναι απεργοί, είναι κουμούνια, είναι ανώμαλοι”… και ο φασίστας θα χτυπάει ξανά γιατι εσύ τον επιβραβεύεις, εσύ τον δικαιολογείς, εσύ τον υποστηρίζεις, εσύ αναπαράγεις τα επιχειρήματα και την προπαγάνδα του, εσύ τον ψηφίζεις…
Κάθομαι πολλές φορές και εγώ μουδιασμένος απέναντί σου και δεν σηκώθηκα μια φορά να σου πώ οτι όσες δικαιολογίες και να βρείς η αλήθεια δεν αλλάζει…δικαιολογείς μαχαιροβγάλτες, χαίρεσαι με τις επιθέσεις στους μετάνάστες, γουστάρεις να βλέπεις γυναίκες να τρωνε ξύλο, μισείς τους ομοφυλόφιλους, γουστάρεις να βλέπεις αίμα.
…είσαι φασίστας, τόσο δειλός που φοβάσαι να αναλάβεις το βάρος αυτών που υποστηρίζεις.
Δικαιολογίες τέλος…

ΥΓ: το κείμενο δεν απευθύνεται “τυφλά” αλλα σε εκείνους πού σήμερα το πρωί σχολιαζαν στη γειτονιά, στο γραφείο ή στα διάφορα site “καλα της εκανε” και κυρίως στους ακόμα πιο δειλούς, που χασκογελούσαν ή πατούσαν like σε καθε τέτοιο εμετικό σχόλιο..


πηγη  παραλληλογραφος

Γιατί εκπλήσσεσαι;

Γιατί τόση έκπληξη ρε δημοσιογράφοι; Δεν ξέρατε ότι οι αγαπημένοι σας Χρυσαυγίτες χαστουκίζουν και γρονθοκοπούν; Δεν ξέρατε ότι ανοίγουν κεφάλια; Ότι μαχαιρώνουν και σκοτώνουν; Δεν ξέρατε ότι χτυπούν μέχρι θανάτου προοδευτικούς αγωνιστές και μετανάστες;
Δεν ξέρατε ότι είναι μια συμμορία μέσα στην αστυνομία, μόνιμοι συνεργάτες των ΜΑΤ, πρωτοστάτες στις επιθέσεις ενάντια στον αγωνιζόμενο λαό;
Δεν ξέρατε ότι κάθε φορά που παίζατε το αγαπημένο σας τρομολαγνικό σενάριο για τους μετανάστες δίνατε μια ακόμα έδρα σε τραμπούκο μαχαιροβγάλτη;
Δεν ξέρατε ότι κάθε φορά που χειροκροτούσατε τις επιθέσεις των ΜΑΤ στο άοπλο πλήθος του Συντάγματος, επικροτούσατε τέτοια φαινόμενα;
Τώρα ανακαλύψατε τι;
Την εμφύλια σύρραξη; Τη δημοκρατία που κινδυνεύει; Την πρωτόγνωρη πόλωση; Έλεος!
Εσείς δεν προκαλείτε το μίσος για την αριστερά;
Γιατί η Χρυσή Αυγή δεν στοχοποίησε τους προδότες και τα λαμόγια πολιτικούς. Δεν έδειρε τον Παυλόπουλο. Δεν χτύπησε κανένα Πασόκο ή Νεοδημοκράτη.
Σιγά την αντισυστημική δύναμη. Σιγά τους φουσκωτούς που θα καθαρίσουν την Ελλάδα. Θα χρησιμοποιούνται από τους Άκηδες και τους Βουλγαράκηδες για να κάνουν τη δουλειά που έχουν αναλάβει.
Τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ στοχοποιούν. Τους αριστερούς ξυλοκοπούν. Γιατί αυτή είναι η αποστολή τους.
Μαντέψτε, ποιοι άλλοι στοχοποιούν καθημερινά, ανεξέλεγκτα, προκλητικά, την αριστερά; Οι νεοναζί μαχαιροβγάλτες είναι απλά το ρόπαλο στο χέρι τους.
Κατά τα άλλα το πρόσωπο του ναζισμού και του φασισμού, ο λαός μπορεί να το θυμηθεί στον τοίχο της Καισαριανής, στους σωρούς του Άουσβιτς και στους ομαδικούς τάφους των Καλαβρύτων. Και οι αριστεροί μπορούν να σκεφτούν ότι δεν πρέπει να κάθονται στο ίδιο τραπέζι με χιτλερικούς.


πηγη  Guillotine Virtue

Η κρίση χρέους είναι απλώς μια απάτη των τραπεζιτών!

Το όνειρο του Χίτλερ, για μια Ευρώπη ενωμένη κάτω από την γερμανική μπότα, με την συνδρομή της Γαλλίας του Βισύ, πλησιάζει όλο και πιο πολύ στην εκπλήρωσή του, μετά και την πρόσφατη συμφωνία της ευρωζώνης, που έχει σκοπό την επίλυση της κρίσης χρέους.
Εκεί που απέτυχαν τα στούκας, οι SS, και τα πάνζερ, πετυχαίνουν οι τράπεζες, μέσα από την κρίση που οι ίδιες δημιούργησαν. Πρόκειται για πόλεμο, με άλλα μέσα, όπου αντί για στρατιωτικές μάχες, διεξάγονται κρυφές ψυχολογικές επιχειρήσεις, με το ίδιο όμως αποτέλεσμα: Την διάλυση των εθνικών κυριαρχιών, και την καθιέρωση του «Deutchland Deutchland uber alles».
26 από τις συνολικά 27 χώρες μέλη της ΕΕ συμφώνησαν να παραδώσουν τα δημοσιονομικά τους ζητήματα προς έγκριση, (ή και τροποποίηση) της ΕΕ.
Δυο από αυτές τις χώρες είναι φυσικά η Γερμανία, που ήθελε να κυριαρχεί στην Ευρώπη από την εποχή του Χίτλερ, με τον μικρότερο εταίρο της την Γαλλία, που ήθελε να κάνει το ίδιο πριν από εκατό χρόνια, επί Ναπολέοντος.
Άρα, 24 χώρες αποδέχθηκαν την απεμπόληση των κυριαρχικών τους δικαιωμάτων σε δυο μεγάλες.
Ακόμη και ο όρος «κρίση εθνικού χρέους», αφήνει να εννοηθεί ότι το πρόβλημα και η αιτία του είναι οι εθνικές κυριαρχίες, και όχι η εκούσια εξαπάτηση των πολιτών από πλευράς των πολυεθνικών τραπεζικών οργανισμών.
Η μόνη χώρα που αντέδρασε ήταν η Βρετανία, που σήμερα μάλιστα μοιάζει ιδιαίτερα σωστή στην επιλογή της να μην ενταχθεί εξ αρχής στο ευρώ. Καλά θα κάνει τώρα η Βρετανία να βρει τρόπους να ανατινάξει το τούνελ που την ενώνει με την Ευρώπη, και να ξαναθυμηθεί τους εμπνευσμένους λόγους του Winston Churchill από την εποχή του Β`ΠΠ.
Τους τελευταίους μήνες είδαμε την αναστολή της δημοκρατίας στην Ελλάδα και στην Ιταλία, με την Γερμανία και την Γαλλία παρέα με τους τραπεζίτες, να απομακρύνουν τους νόμιμα εκλεγμένους ηγέτες, και να εγκαθιστούν φασιστικά καθεστώτα, που κατευθύνονται από μη εκλεγμένες μαριονέτες, με δικτατορικές εξουσίες.
Και όλα αυτά στηρίζονται που; Στο ότι η Ελλάδα, η Ιταλία, και ολόκληρη η ευρωζώνη έχουν πλημμυριστεί με ψεύτικο χρήμα, που φτιάχτηκε από το πουθενά, και που είναι τόσο άνευ αξίας, που το να το αποκαλούμε χρήμα είναι σαν να αποκαλούμε τον ήλιο … λάμπα!
Αυτό το ψεύτικο χρήμα γέμισε τις οικονομίες κάποιων χωρών, με αποτέλεσμα να καταντήσουν εξαρτημένες (σαν τοξικομανείς) απ αυτό, και στη συνέχεια μια πλαστή κρίση εμφανίσθηκε από το πουθενά, και χρησιμοποιήθηκε προκειμένου οι χώρες να εκβιαστούν για να παραδώσουν σε τρίτους την εθνική τους κυριαρχία.
Έχει υπολογιστεί πως το συνολικό χρέος όλων των κρατών του πλανήτη αγγίζει τα $100 τρισεκατομμύρια! Αυτά τα χρήματα δεν υπάρχουν, δεν υπήρχαν, και ούτε θα υπάρξουν ποτέ.
Έτσι αποδεικνύεται ότι η λεγόμενη κρίση χρέους είναι εντελώς σικέ, και κατασκευασμένη, και στην πραγματικότητα αποτελεί μια απάτη σχεδιασμένη για να υποδουλώσει τους λαούς στο μεγάλο παγκόσμιο κεφάλαιο.
Δυστυχώς, το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της γης έχει προ πολλού μετατραπεί σε ζόμπι από τα κύματα άλφα που εκπέμπουν οι τηλεοράσεις, από το φθόριο στο νερό (εφεύρεση των ναζί για να κρατάνε ήρεμους τους κρατούμενους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης), από τα chemtrails στον ουρανό, και από το άκρως απόρρητο πρόγραμμα HAARP του αμερικανικού στρατού, που είναι έτοιμο να πιστέψει το οτιδήποτε βγαίνει από το στόμα των ελεγχόμενων συμβατικών ΜΜΕ, που μεταφέρουν το μήνυμα των ελίτ καθημερινά, μέσα από τα τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά δελτία ειδήσεων.
Για να το πούμε πιο ωμά, έχουμε γίνει τόσο ηλίθιοι, που δεχόμαστε να παραδώσουμε σε κάποιους τις ελευθερίες μας, τα δικαιώματα μας, κλπ. επειδή φοβόμαστε το… χαρτί!
Έχουμε χαζέψει τόσο, που πάνω απ όλα φοβόμαστε ένα κομμάτι χαρτί, χωρίς καμιά πραγματική αξία, που είναι στολισμένο με τις φάτσες προέδρων και βασιλιάδων.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, δεχόμαστε και να σκλαβωθούμε, εξαιτίας αυτής της παραπλανημένης φοβίας μας.
Πρέπει να ξυπνήσουμε. Όλα είναι ψέματα. Όλα είναι σικέ. Όλα είναι μια απάτη.
Είμαστε όλοι θύματα μιας γιγαντιαίας ψυχολογικής χειραγώγησης, που την φέρνουν σε πέρας κάποιοι εγκληματίες, με την συνεργασία των εκλεγμένων εκπροσώπων μας.
http://theblotch.com/wordpress/?p=1734

Η φούσκα του ευρώ και το αναπόφευκτο της ύφεσης

Με τον υπουργό οικονομικών να ανακοινώνει ότι οι αγορές δανεισμού είναι κλειστές για την Ισπανία, ξεκινά μια ακόμη δύσκολη ημέρα για την ευρωζώνη. Τα όρνια που αρχίζουν να συνωστίζονται πάνω από τις τράπεζες του ευρώ, υποδηλώνουν την αληθινή κατάσταση τους. Σε θέση επιφυλακής να αγοράσουν έναντι πινακίου φακής ακίνητα και περιουσιακά στοιχεία ισπανικών τραπεζών, που βρίσκονται στο κέντρο της δίνης που ταλανίζει την Ισπανία, βρίσκονται επιθετικά fund (γύπες), σύμφωνα με ανάλυση του Reuters.

Πρόκειται για επενδυτικούς οίκους που είχαν «εμφανιστεί» και στην Ιρλανδία και τώρα ευελπιστούν πως όσες ισπανικές τράπεζες υφίστανται πιέσεις θα έχουν μικρά περιθώρια αντιστάσεων στο «ξεπούλημα» στοιχείων -ανάμεσα στα οποία και κατοικίες που έχουν κατασχεθεί- προς ενίσχυση των ισολογισμών τους. «Θέλουν να επιβεβαιώσουν πως θα είναι ανάμεσα στους πρώτους πέντε...
που θα καλέσουμε όταν τα περιουσιακά στοιχεία των τραπεζών βγουν στην αγορά» ανέφερε στο Reuters ανώτατος τραπεζίτης που χειρίζεται το επενδυτικό χαρτοφυλάκιο του ομίλου του.

Προηγούμενες κρούσεις στην Ισπανία ήταν απογοητευτικές για τα εν λόγω fund και εταιρείες real estate, αναφέρει το πρακτορείο.

Τώρα όμως, οι νέες μεταρρυθμίσεις στο τραπεζικό σύστημα θα αναγκάσουν ορισμένες τράπεζες -κυρίως αυτές που απολαμβάνουν δημόσια χρηματοδότηση- να θέσουν προς πώληση κατασχεμένα ακίνητα, το περιβάλλον αποτιμάται καθοριστικά ευνοϊκότερο. Οι εκτιμήσεις ότι οι τράπεζες έχουν να αντιμετωπίσουν ζημίες ύψους 137 δισ. ευρώ θα κάνει επιτακτική την ανάγκη για τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα να πουλήσουν όσο-οσο τα περιουσιακά τους στοιχεία.