Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2012

Εικονική πραγματικότητα και Μνημονιακή πολιτική.


Η Ελλάδα εδώ και δύο χρόνια ζει τον απόλυτο εφιάλτη στην καθημερινή της ζωή. Ποτέ στην ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας δεν πρόδωσαν οι πολιτικοί της με τόση ευκολία τα ιερά και τα όσια αυτού του τόπου. Γεγονός είναι ότι όλα δεν έγιναν ξαφνικά δίχως αιτία και αφορμή.

Μεθοδικά και εφαρμόζοντας πολιτικές που σαν στόχο είχαν την ηθική απογύμνωση του έμψυχου δυναμικού της , δημιούργησαν τα σύγχρονα αδιάφορα ανθρωπάκια που η μόνη τους τύχη ήταν η φυσική βιολογική τους παρουσία. Τίποτα άλλο για οτιδήποτε και οποιονδήποτε.

Δεν υπήρξε σχεδιασμός σ΄ αυτή την χώρα από ιδρύσεως της με το πρωτόκολλο του Λονδίνου. Τα πάντα είχαν από τότε σχεδιασθεί για να εξυπηρετούν συγκεκριμένα συμφέροντα συγκεκριμένες πολιτικές για εκλεκτούς αποδέκτες- αρπακτικά που με καλοσχεδιασμένα συμβόλαια απομυζούσαν τον ιδρώτα ενός λαού. Λαός που χρειάστηκε 200 περίπου χρόνια να εκμαυλιστεί και να χάσει την αξιοπρέπειά του και την υπερηφάνεια του. Κανείς από τους νεώτερους Έλληνες δεν ενδιαφέρεται από πού κατάγεται , ποιο είναι το παρελθόν του και ποιο το παρόν και το μέλλον του. Μετάγγιση ελεεινών καθημερινών προτύπων από άλλες χώρες με διαλυμένες κοινωνίες, με απίστευτη θρησκευτική υποκρισία σαν επικάλυμμα και ετοιμόρροπο παρόν και μέλλον.

Προφανώς η επιτάχυνση των διαδικασιών της πλήρους υποταγής στην θέληση βάρβαρων εχθρών που μόνιμα λήστευαν ότι καλύτερο είχε αυτός ο τόπος. Άγγλοι , Γερμανοί και τα παράγωγά τους οι Αμερικανοί έπεσαν σαν ακρίδες στην χώρα και χωρίς πλέον να κρατούν τα προσχήματα διαρπάζουν τα ιμάτιά της πάντα με την βοήθεια ανήθικων πολιτικών που ούτε τα προσχήματα δεν τηρούν πλέον, με εξαγορασμένες συνειδήσεις κυβερνητικών ανδρεικέλων.

Το νέο μνημόνιο Νο 3 που ετοιμάζονται να υπηρετήσουν με την ίδια δουλικότητα και φοβερούς στόχους που έχει σαν αποτέλεσμα την καταστροφή και την διάλυση του λαού και της υπόστασης της χώρας , έτσι τουλάχιστον όπως την γνωρίσαμε εμείς οι μεγαλύτεροι σε ηλικία. Οι Έλληνες θα ζουν πλέον στην εικονική πραγματικότητα με την ψευδαίσθηση ότι δεν έχει αλλάξει τίποτα. Η επιβολή του νέου εξοντωτικού μνημονίου που το δημοσιεύουν αποσπασματικά διάφορα ελεεινά έντυπα καταδεικνύει την απίστευτη κυνικότητα και των μεν αλλά και των βλάσφημων και επίορκων εγκάθετων πολιτικών. Βάρβαρες αποφάσεις για την υγεία τα φάρμακα, την παιδεία, την συγκοινωνία και τα λιμάνια της χώρας την καταλήστευση και της τελευταίας ικμάδας του λαού.

Η αντίδραση δεν είναι εύκολη, αλλά δεν μπορεί να παραμείνουμε αδρανείς μπροστά στην λαίλαπα των επιδρομών που είναι έτοιμες να ξεσπάσουν. Ίσως η τελευταία καταφυγή μας να είναι η ίδια τακτική με των πατεράδων και των παππούδων μας και που βέβαια δεν είναι ούτε εύκολη αλλά ούτε και ανώδυνη. Αλλά φαίνεται να είναι η τελευταία λύση που απέμεινε και είναι εξαιρετικά επώδυνη λύση. Μια λύση που δεν την θέλουμε αλλά ο λαός οδηγείται σ΄ αυτή σπρωγμένος από την απελπισία και την απόλυτη διαγραφή του

πηγη

Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2012

Η σύγχρονη εκδοχή της Δημοτικής Αρχής Πλυτά



Υπό γερμανικό έλεγχο θα περάσουν οι δήμοι που δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν οικονομικά




"Αφού πρώτα περικόπτονται μεθοδικά οι Κεντρικοί Αυτοτελείς Πόροι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, στη συνέχεια συνιστάται από την γερμανική διοίκηση, να επιβληθούν τοπικοί φόροι και να σηκώσουν για ακόμα φορά το βάρος οι απλοί πολίτες"

Τίτλοι τέλους για τους Δήμους, θα πέσουν σύντομα για εκείνους τους Δήμους, που δεν συναινούν να γίνουν ...φορομπήχτες και τυφλά όργανα των Γερμανών νέο-αποικιοκρατών.

του Περικλή Καπετανόπουλου


Όλες οι αποφάσεις των μνημονιακών κυβερνήσεων υπακούουν σε ένα στόχο: Την συντριβή της Εργασίας από το Κεφάλαιο, την πλήρη υποταγή της χώρας και των εργαζομένων , στο «μοντελάκι» Μέρκελ, δηλαδή στην μετατροπή της Ελλάδας και της νότιας Ευρώπης σε ένα απέραντο στρατόπεδο εργασίας, όπου με μισθούς Κινέζων κούληδων, θα εργάζονται τα νιάτα της πατρίδας μας, για ένα πιάτο φασόλια και ένα ξεροκόμματο την ημέρα.
Αλλά για να το πετύχουν αυτό, πρέπει πρώτα να διαλύσουν την κοινωνική υποδομή , μεγάλο μέρος της οποίας, ανήκει στους 325 Δήμους της χώρας. Όπως κατ’ επανάληψη, έχει γράψει στο παρελθόν η «Ε», τίποτα δεν γίνεται τυχαία, την τελευταία τριετία.
Έτσι περικόπτουν συνεχώς από το 2009, την συνταγματικά κατοχυρωμένη κρατική χρηματοδότηση προς την Τοπική Αυτοδιοίκηση, σε τόσο μεγάλο βαθμό , ώστε οι 325 Δήμοι της χώρας να εισπράττουν σήμερα, μόνο το 40% των χρημάτων που έπαιρναν επί Κυβερνήσεως Καραμανλή.
Και αφού έχουν πετσοκόψει κυριολεκτικά τα έσοδα των Δήμων, έρχεται ο «ατσαλάκωτος» υπουργός των Εσωτερικών και δελφίνος της κεντροδεξιάς παράταξης Ευριπίδης Στυλιανίδης και συνιστά στους δημάρχους να βάλλουν φόρους, εάν δεν τους φτάνουν για να ζήσουν οι δήμοι τους, τα ψίχουλα που τους μοιράζει το Υπουργείο Οικονομικών.
Το κράτος-προτεκτοράτο των Γερμανών και της Ε.Ε, σε πρώτη φάση, απειλεί να θέσει υπό επιτροπεία, δηλαδή θα αφαίρεση ουσιαστικά την διοίκηση από τους αιρετούς εκπροσώπους του λαού, σε όσους δήμους, μετά το τέλος του έτους, συνεχίζουν να παρουσιάζουν ελλείμματα στην εκτέλεση του προϋπολογισμού τους. Εάν μετά τον Γενάρη του 2012, ο δήμος συνεχίζει να παρουσιάζουν ελλείμματα στην εκτέλεση του προϋπολογισμού τους. Εάν μετά τον Γενάρη του 2013, ο δήμος συνεχίζει να παρουσιάζει ελλείμματα, τότε «με απόφαση του υπουργού Εσωτερικών, θα υπάγεται υποχρεωτικά στο (αναθεωρημένο) πρόγραμμα οικονομικής εξυγίανσης, με μερική απώλεια της διαχειριστικής του αυτονομίας, που συνεπάγεται:
α) περιορισμό των δαπανών μόνο σε υποχρεώσεις μισθοδοσίας και λοιπές απολύτως μη ανελαστικές δαπάνες, χρησιμοποιώντας προς τούτο, καθ’ όλο ή κατά μέρος και την Σ.Α.Τ.Α
β) υποχρεωτικές μετατάξεις προσωπικού,
γ) αύξηση ιδίων εσόδων (τέλη, τοπικοί φόροι)».
Αυτή η εξέλιξη μεταφράζεται ως εξής:
-Κάθε δήμος, εκτός, ίσως, ελάχιστων που δεν συμπληρώνουν τον αριθμό 10, θα κριθεί εκ των πραγμάτων , από την γερμανική επιτροπεία που εδρεύει στο Υπουργείο Εσωτερικών, ως ελλειμματικός, αφού θα του έχουν στερήσει την νόμιμη χρηματοδότηση, που δικαιούται.
-Σε κάθε Δήμο, θα εγκατασταθεί Γερμανός ή Έλληνας συνεργάτης των Γερμανών γκαουλάιτερ , και ο δήμαρχος και το Δημοτικό Συμβούλιο, θα κάθονται μεν στην καρέκλα τους, αλλά στην ουσία θα είναι καταργημένοι, και θα θυμίζουν την δημοτική αρχή Πλυτά, επί γερμανικής κατοχής.
-Οι τοπικοί φόροι και τα τέλη, θα επιβληθούν με γερμανική εντολή, και εντός τριετίας προσχεδιασμένα θα υποκαταστήσουν εντελώς την κρατική επιχορήγηση. Δηλαδή στην πλάτη του πολίτη η Τρόικα και οι ντόπιοι συνεργάτες της πάνε να φορτώσουν, και μια δεύτερη βαριά γενική φορολογία, «τοπικού» χαρακτήρα.
Παράλληλα Γερμανική κυβέρνηση, Ε.Ε και Δ.Ν.Τ, αγκαλιά με την Κυβέρνηση Σαμαρά έχουν αρχίσει την αποδόμηση των δημοτικών υπηρεσιών, ώστε να έρθουν στην θέση τους ιδιώτες.
Οι εργαζόμενοι στους Δήμους, μπροστά στα σχέδια αφανισμού τους, προχώρησαν από χθες σε καταλήψεις δημαρχείων και δημοτικών κτιρίων στην Αττική, ενώ την Δευτέρα 5 Νοεμβρίου, οι καταλήξεις και οι πορείες θα επεκταθούν σε όλη την χώρα.
Το σχέδιο των Γερμανών που διοικούν στην ουσία το Υπουργείο Εσωτερικών, προβλέπει την τετραετία 2013- 2016, ότι δεν θα γίνει καμία πρόσληψη στους δήμους. Συγκεκριμένα: Το 2013 δεν θα γίνει καμία πρόσληψη ούτε στους Δήμους και στα νομικά τους πρόσωπα, ενώ προβλέπονται συνολικά 3.048 αποχωρήσεις προσωπικού. Το 2014 θα γίνουν 81 προσλήψεις στα νομικά πρόσωπα των Ο.Τ.Α ενώ προβλέπονται συνολικά 3.108 αποχωρήσεις. Το 2015 θα γίνουν 79 προσλήψεις ενώ προβλέπονται 3.108 αποχωρήσεις και το 2016 προβλέπονται, επίσης, 79 προσλήψεις σε σύνολο 2.072 αποχωρήσεων. Έτσι την τετραετία 2013- 2016 θα αποχωρήσουν από τους δήμους 11.336 υπάλληλοι ενώ θα προσληφθούν στα νομικά τους πρόσωπα μόλις 239 άτομα.

Στο χέρι των πολιτών η υπεράσπιση του Συντάγματος


Εάν η Κυβέρνηση Σαμαρά επιμείνει στην ψήφιση και την εφαρμογή των θανατηφόρων, για τον ελληνικό λαό, μέτρων, τότε δεν απομένει στους εργαζομένους, παρά μόνο ένας και μόνο δρόμος : Η συλλογική, οργανωμένη λαϊκή αντίδραση για την εφαρμογή του άρθρου 120 του Συντάγματος των Ελλήνων , που προβλέπει ότι και το θρυλικό 114: «Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία». Και σήμερα το Σύνταγμα παραβιάζεται βάναυσα και η χώρα μας τελεί, υπό γερμανική οικονομική άρα και πολιτική κατοχή.
[Ποιοι δήμαρχοι «δουλεύουν» ήδη με τον γκαουλάιτερ Φούχτελ]
πηγη

Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2012

Μα γιατί ο Γιάννης δε βρίσκει δουλειά ;


Ο Γιάννης άρχισε την ημέρα του νωρίς βάζοντας το ξυπνητήρι του (MADE IN SWITZERLAND) για τις 6 το πρωί …

Σηκώθηκε από το κρεβάτι του (MADE IN SWEDEN) και εφτιαξε τον καφέ του (PRODUCED IN BRASIL). Ξυρίστηκε με την ηλεκτρική του μηχανή (MADE IN GERMANY) και έβαλε αποσμητικό (MADE IN BELGIUM). Φόρεσε το πουκάμισό του (MADE IN TURKEY), τα jeans με φίρμα (MADE IN SRI LANKA) , κάλτσες (MADE IN EGYPT),παπούτσια (MADE IN ITALY).

Έφτιαξε τα αυγά του στην καινούργια ηλεκτρική κουζίνα (MADE IN KOREA), έφαγε λίγο τυρί Γκούντα ΟΛΛΑΝΔΙΑΣ και καποιο αλλο ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ μαζι με το λουκανικο ΦΡΑΚΦΟΥΡΤΗΣ, και ντοματα απο το ΙΣΡΑΗΛ και τέλος δυο μήλα ΧΙΛΗΣ και ενα πορτοκαλι ΑΡΓΕΝΤΙΝΗΣ.

Επειτα έριξε μία ματιά στο laptop του (MADE IN JAPAN), ήλεγξε τα emails του κοιτάζοντας συγχρόνως το ρολόι του (MADE IN TAIWAN).

Μετά κλείδωσε την πόρτα (MADE IN CANADA) και ενεργοποίησε το συναγερμό (MADE IN USA) πριν μπει στο αυτοκίνητό του (MADE IN SPAIN).

Λίγο αργότερα το γέμισε με βενζίνη (από SAUDI ARABIA) και συνέχισε το ψάξιμο για μια καλή δουλειά στην ….ΕΛΛΑΔΑ.

Στο τέλος μιάς ακόμα άκαρπης και αποκαρδιωτικής προσπάθειας για εύρεση εργασίας και αφού εκτύπωσε μερικά ακόμα αντίγραφα συστατικών επιστολών σε εκτυπωτή (made in MALAYSIA) o Γιάννης αποφάσισε να ξεκουραστεί λίγο.

Έβαλε τις παντοφλες του (MADE IN BRAZIL), άνοιξε μια μπύρα (MADE IN ENGLAND), έφαγε μια καλή μπριζόλα (PRODUCED IN ARGENTINA) μαζί με το κορίτσι του από την UCRAINE (Born 1989 in former SOWJET REPUBLIC) και άνοιξε την τηλεόραση (MADE IN INDONESIA).

Καθώς παρακολουθούσε τα σίριαλ (MADE IN TURKEY) προσπαθούσε να σκεφτεί τί φταίει και δεν μπορεί να βρει μιά δουλειά στην ΕΛΛΑΔΑ…

Η καθαριστρια (BORN IN PHILLIPINES) εφόσον σιδερωσε τα ARMANI βρακιά (MADE IN CHINA) του Γιάννη πληρώθηκε με χρήματα που τα είχε δώσει η μαμά του απο την μειωμένη σύνταξη της των 300€ και απο κατι εισοδήματα απο ενα διαμερισματάκι που νοικιάζει σε κατι νεαρούς (BORN in PAKISTAN) στη Κυψέλη.

O Γιάννης έχει απογοτευτεί και στις επόμενες εκλογές θα ψηφίσει ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ** γιατι αισθάνεται πως το ξενο στοιχειο έχει διαβρώσει την Ελλάδα!



** Προίον μαϊμού, απομίμηση του κόμματος της NSDAP στη Ναζιστικη Γερμανίας του 1933 (MADE IN DEUTSCHES REICH). Κακές γλώσσες λένε πως οι ψηφοφόροι του κόμματος βλέπουν μια φορά το μήνα τους το dvd “300″ to κόμικ του Hollywood (MADE IN USA) για αναπτέρωση του ηθικού και του εθνικισμου! Τα ανώτερα αυτά αισθήματα εκτονώνονται με ευλάβια στον πρώτο Αφγανο που πουλάει χαρτομάντηλα στο φανάρι εκει στη Πατησίων… Ο Γιάννης αισθάνεται τότε πραγματικός Ελλην, αισθανεται για λίγο και πάλι καλύτερα

πηγη

Κι όμως όλοι αισθάνονται ότι κάτι θα γίνει


Είναι πλέον περισσότερο από σαφές ότι η κοινωνία είναι σε στάση αναμονής. Μια στάση αναμονής που στα μάτια πολλών έχει ξεπεράσει όλα τα επιτρεπτά όρια. Η κατάσταση που επικρατεί εκφράζεται και αναλύεται με διαφορετικό τρόπο έτσι ώστε τα συμπεράσματα να τείνουν να δικαιώσουν και να εξυπηρετήσουν τους σκοπούς και τα συμφέροντα του καθενός.

Η κοινωνική – στο μεγαλύτερο εύρος της – σιωπή από κάποιους μεταφράζεται σαν υποσυνείδητη αποδοχή της συλλογικής ευθύνης για το γενικό κατάντημα. Το «όλοι μαζί φέραμε την χώρα σε αυτό το τέλμα», μεταφέρει αυθαίρετα την ευθύνη της αρνητικής κατάστασης από αυτούς τους λίγους που την επέβαλαν σαν αποτέλεσμα των συμφερόντων και των πράξεων τους, στην βάση της κοινωνίας. Αμβλύνοντας της ευθύνες και μοιράζοντας τες σε όλους (ανεξάρτητα του ποσοστού) την «κοινή» αποτυχία, νομιμοποιεί έντεχνα στην συνείδηση των πολιτών τους υποτιθέμενους λίγους «ικανούς» που παραχαράζοντας το παρελθόν τους θα εμφανίζονται μόνιμα «διατεθειμένοι» να βγάλουν τα κάστανα από την φωτιά αυτό – δικαιολογώντας ακόμα και τις αθλιότερες των επιλογών τους.

Η «ηθικά δίκαιη» αυτοτιμωρία των πολιτών, είναι αυτή που συστηματικά προωθείτε από την εκάστοτε εξουσία και τα ΜΜΕ με σκοπό την ενοχοποίηση των μαζών. «Αφού τα κάναμε σκατά , ας τα λουστούμε».

Κάποιοι άλλοι πιστεύουν ότι η κοινωνική αδράνεια εξηγείτε από την σφαίρα των κοινωνικό – ιατρικών μελετών. Ο λαός βρίσκετε σε κατάσταση συλλογικής κατάθλιψης. Συστηματικά από τα όργανα προπαγάνδισης των «ιδιοκτητών» του πλούτου (τηλεόραση, εφημερίδες, ράδιο), υπερτονίζετε το συλλογικό αδιέξοδο και η ατομική αδυναμία να ανταπεξέλθουμε στην καταιγίδα των εξωτερικών απαιτήσεων. Εμείς οι μικροί για να μπορέσουμε να επιβιώσουμε θα πρέπει να σκύψουμε το κεφάλι μπροστά στην θέληση των ισχυρών. Η διαρκή προβολή της συλλογικής αδυναμίας υποσυνείδητα αφομοιώνετε και ατομικά από τον καθένα από εμάς.

Η κυβέρνηση σε αντιπροσωπευτικό και κυρίαρχο επίπεδο, διαρκώς «αποτυχαίνει» στους στόχους της παρόλο τον «αγώνα» και τις θυσίες που δίνει. Στο κοινωνικό μέτωπο , αποσπασματικές, αδιάφορες χωρίς στρατηγική και προοπτική απεργιακές κινητοποιήσεις, – σχεδιασμένες από το μακρύ χέρι των αφεντικών στις εργατικές ενώσεις – παρά την μεγάλη συμμετοχή του κόσμου σε αυτές συνεισφέρουν υπόγεια σε αυτό το κλίμα απογοήτευσης.

Η συνεχής παρουσίαση και σχολιασμός της παραβίασης και πτώσης των υποτιθέμενων κόκκινων γραμμών σκοπό έχει να δείξει το ανούσιο κάθε αντίστασης. Ο λαός για ακόμα μία φορά πρέπει να αποδεχθεί τα χειρότερα. Τίποτα δεν έχει νόημα και πρέπει να συμβιβαστούμε με αυτό.

Μία τρίτη ανάγνωση της κοινωνικής σιωπής είναι εκείνη που αντικαθιστά την ελπίδα με τον φόβο αυτού που θα έρθει. Ο φόβος της άγνωστης κατάστασης που μόνο σε ντοκιμαντέρ ιστορικού περιεχομένου δίνει δείγματα γραφής. Αυτά που έζησαν οι παλιοί και κινδυνεύουμε να ζήσουμε και εμείς τώρα.

Η πείνα που διαρκώς έρχεται και τριγυρνά γύρω μας. Το μεγάλο ξέσπασμα που διαρκώς αναμένετε και που ποτέ δεν φτάνει. Η εμφύλια σύγκρουση που είναι πρό των πυλών και επαναφέρει μνήμες ενός δύσκολου παρελθόντος. Καταστάσεις και επιλογές αποστειρωμένες από τις αιτίες που τις γέννησαν, παρουσιάζονται σαν δυσάρεστα γεγονότα προς αποφυγή και ο μόνος τρόπος αποφυγής τους είναι ο συμβιβασμός με το καθεστωτικό παιχνίδι, είναι η υποταγή και η ατομική απομόνωση. «Πού να μπλέκεις τώρα;», «Εσύ θα σώσεις τον κόσμο;», «1.500.000 άνεργοι τι στο καλό κάνουν, εγώ τουλάχιστον βγάζω και ένα 500αρικο». Ρήσεις και τσιτάτα χωρίς τελειωμό για να δικαιολογούνται ο φόβος και η αντίσταση του καναπέ.

Η ιστορία παίζει το δικό της παιχνίδι, και η στιγμή των εκπλήξεων είναι πάντα επτασφράγιστο μυστικό. Τα γεγονότα όμως ανεξάρτητα από τις αναλύσεις και τις προσδοκίες του καθενός, βαραίνουν την καθημερινότητά μας.

Η κοινωνία αλλάζει και αυτή η αλλαγή συντελείται για ακόμα μια φορά με βίαιο τρόπο. Συντελείται με απίστευτη βαρβαρότητα εις βάρος του συντριπτικά μεγάλου μέρους του κοινωνικού σώματος το οποίο αν θέλει να αντέξει θα πρέπει να σπάσει την απομόνωσή του και να επιλέξει τους τρόπους αυτοπροστασίας και οργάνωσής του.

Την φωτιά που κατακαίει την κοινωνία δεν την βάλαμε εμείς. Την έβαλαν οι πολιτικοί, οι τραπεζίτες, οι βιομήχανοι, και την συντηρούν οι δημοσιογράφοι, οι δυνάμεις καταστολής, οι παρακρατικές φασιστικές συμμορίες.
Χρέος όλων είναι να απαντήσουμε σε αυτό τον ακήρυχτο πόλεμο. Η σιωπή μας μετατρέπεται σε συνενοχή σε ένα έγκλημα που δεν θα αφήσει κανένα αλώβητο και κανένας δεν θα μπορέσει να ξεφύγει.


Μπορούμε να επιλέξουμε να συμμετάσχουμε σε ένα μεταμοντέρνο πόλεμο συμμοριών για την επιβίωσή μας ή να ενταχθούμε στις ανθρώπινες δυνάμεις που αγωνίζονται για την δημιουργία ενός καλύτερου και δίκαιου κόσμου.

Η επιλογή εξαρτάτε από εμάς. Εκείνο όμως που δεν είναι δική μας απόφαση είναι το αν μπορούμε να επιλέξουμε να συμμετάσχουμε ή όχι.

πηγη

Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2012

Η ζωή σου, η τιμή σου


Αν η ζωή μας είχε αξία θα το είχαμε ήδη αποδείξει πολεμώντας με νύχια και με δόντια για να την διατηρήσουμε έστω και ακρωτηριασμένη. Αναρωτιόμαστε, γράφουμε και προσπαθούμε να αναλύσουμε τι πάει στραβά σε αυτόν τον τόπο και μένουμε άπραγοι στην κατακρεούργηση της θεωρητικής αξιοπρέπειας μας. Θεωρητικής, διότι δεν έχουμε αξιοπρέπεια εφόσον δεν έχουμε αξία ως ζωές. Έχουμε τιμή. Κοστολογηθήκαμε για την εκπαίδευσή μας, την εργασία μας, για την υγεία μας, για την ψήφο μας, για τον φόρο μας, την κηδεία μας, κι εμείς αυτή την στιγμή δεν παλεύουμε για την υποτίμηση της αξίας μας παρά μόνο για την έκπτωση του κόστους ζωής μας απέναντι στο κράτος. Παλεύουμε για να μην πέσει κι άλλο η τιμή μας. Αυτό είναι το μέλημά μας: Ένα νομοσχέδιο και ένα μνημόνιο. Πουθενά ανάμεσα στις χιλιάδες σελίδες των προϋπολογισμών που συντάσσουν λογιστές της κακιάς ώρας δεν υπάρχει η αξία της ζωής. Μόνο η τιμή. Καταντήσαμε εμπόρευμα με πολύ μικρή ημερομηνία λήξης κατασκευασμένο με χειρίστης ποιότητας πρώτες ύλες.

Τα αποτελέσματα της εκποίησης της αξιοπρέπειάς μας είναι ήδη εμφανή και φρικαλέα. Οι συντεχνίες στοιβάζονται με συνθήματα και πανό στους δρόμους για να εξασφαλίσουν μία τιμή για την ύπαρξή τους αδιαφορώντας για την ύπαρξη της αξιοπρέπειας. Να μην πέσει ο μισθός μου, να μην χάσω τα προνόμιά μου και ας καεί ο κόσμος. Πρέπει να είσαι τουλάχιστον σχιζοφρενής αν σε ικανοποιεί ότι αύριο εσύ θα έχεις λεφτά στο πορτοφόλι σου, εξασφαλισμένο το σπίτι σου και το κρεββάτι του ιδιωτικού νοσοκομείου αλλά θα περπατάς καθημερινά ανάμεσα σε ζωντανά και νεκρά συντρίμμια. Θα βγαίνεις από το ζεστό διαμερισματάκι σου σε μια χώρα βομβαρδισμένη. Θα πίνεις καφέ και θα βλέπεις σήριαλ ενώ στο δίπλα διαμέρισμα κάποιος θα κόβει τις φλέβες του. Ήδη έχεις συνηθίσει οι σύγχρονες απλωμένες στον ήλιο μπουγάδες να μην είναι σώβρακα αλλά κουφάρια ανθρώπων.

Έχουμε την εντύπωση ότι η αντίσταση προηγούμενων γενεών γινόταν μετά από μεγάλες θεωρητικές κουβέντες και μετά από μεγάλη ζύμωση ιδεολογικών θέσεων. Έτσι βολεύει τους δημιουργούς των παρατάξεων που στηρίχθηκαν σε κοστολογημένες ιδεολογίες και σε αυτές που στηρίχθηκαν στην απόκτηση προσωπικού πλούτου. Θέλουν να πάρουν ακόμη και την πράξη αντίστασης απλών ανθρώπων ως δικό τους επίτευγμα. Μεθοδευμένα δεν σε έβαλαν να σκεφτείς ότι αυτό που σπρώχνει τον αξιοπρεπή άνθρωπο στην αντίσταση με βία δεν είναι η καταπάτηση των δικαιωμάτων του , είναι η προσβολή της αξιοπρέπειας. Είτε είναι εθνική, είτε ταξική, είτε κοινωνική, είτε προσωπική, είτε απλά ανθρώπινη. Όσο ο άνθρωπος είχε λιγότερα πάρε -δώσε με το κράτος και περισσότερα με τον διπλανό του τόσο η αξία του μεγάλωνε. Και όσο ο διπλανός του ένιωθε την αξία αδιαπραγμάτευτη, τόσο ανέβαινε στο χρηματιστήριο της ύπαρξης η ζωή και κατέβαινε το κόστος θανάτου.
Λοιπόν, σε ποιον πόλεμο να κατέβεις, τιμημένε μου Έλληνα απέναντι στο Τέρας; Ποιος θα δώσει την ζωή του για την αξία σου όταν εσύ ο ίδιος την έχεις κοστολογήσει με διαπραγματεύσεις, υπογραφές και ψήφους ως ληγμένο προϊόν στις αποθήκες του κόσμου;


πηγη

Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2012

«Εμφιαλωμένη Ζωή»: Η αλήθεια για την επιχείρηση νερού της Νεστλέ


Μια νέα ταινία – ντοκιμαντέρ φέρνει την γιγαντιαία εταιρεία τροφίμων Nestle, προ των ευθυνών της, σχετικά με τις πρακτικές της στην εμφιάλωση νερού. Οι επικριτές λένε ότι η πολυεθνική είναι πολύ απασχολημένη στην εξόρυξη των υπόγειων υδάτων για τα εμφιαλωμένα νερά της, αφήνοντας τους ντόπιους, συχνά σε φτωχές γωνιές του κόσμου, με τα βρώμικα υπολείμματα.







ΖΥΡΙΧΗ – Στη μικρή κοινότητα Sheikhupura του Πακιστάν, ένας πρώην σύμβουλος του χωριού ο Dilwan, λέει ότι τα παιδιά αρρωσταίνουν από το βρώμικο νερό. Ποιος φταίει; Ο ίδιος λέει ότι φταίει η εταιρεία εμφιάλωσης νερού Nεστλέ, η οποία έσκαψε ένα βαθύ πηγάδι που στερεί από τους κατοίκους το πόσιμο νερό. «Το νερό δεν είναι μόνο πολύ βρώμικο, αλλά έχει βυθιστεί και η στάθμη του, 100 έως 300 με 400 πόδια», λέει ο Dilwan.

Η μαρτυρία αυτή είναι ένα βασικό σημείο της νέας ταινίας ντοκιμαντέρ «Εμφιαλωμένη Ζωή» (“Bottled Life”),του Ελβετού σκηνοθέτη Urs Schnell και του δημοσιογράφου Res Gehriger. Η ταινία θα κάνει πρεμιέρα στις 26 Ιανουαρίου. Ο σύμβουλος του χωριού λέει στη συνέντευξη του στην ταινία, ότι η Nestle αρνήθηκε το αίτημα του χωριού για άμεση διοχέτευση καθαρού νερού.

Το εμφανώς κακό πόσιμο νερό στο Πακιστάν, αλλά και αλλού, είναι ο λόγος για την επιτυχία της μάρκας, «Pure Life»(«Αγνή ζωή»), της Νεστλέ. Πριν από 10 χρόνια, η ελβετική εταιρεία τροφίμων άρχισε να προσθέτει μέταλλα στα υπόγεια ύδατα και να τα εμφιαλώνει. Σήμερα, το ,«Καθαρό Νερό, “Αγνή Ζωή”, Εμπλουτισμένο με Μέταλλα», είναι η μεγαλύτερη μάρκα νερού στον κόσμο – «ένα κόσμημα στο χαρτοφυλάκιό μας», σύμφωνα με τον John Harris, επικεφαλής της Nestlé Waters.

Η Μεταμοντέρνα Αριστερά

Ο όρος «Μεταμοντέρνος» (Post Modern) αφορά ουσιαστικά την τάση, προσπάθεια και προδιάθεση αποδόμησης – διάλυσης ουσιαστικά – όλου του «Μ...