Τι είναι στ’ αλήθεια όμως η πατρίδα; Μην είναι οι κάμποι και τα ψηλά βουνά που έγραφε ο Κώστας Κρυστάλλης ή μήπως ένα φασιστικό κατάλοιπο όπως ισχυρίζονται οι «αριστεριστές»; Καταρχήν η ετυμολογία της λέξης μας περιγράφει ακριβώς την έννοιά της: Πάτρια (εκ του πατρός), Δα (η γη στη Δωρική διάλεκτο). Τη γη των πατέρων μας όριζαν λοιπόν ως πατρίδα οι πρόγονοί μας άσχετα αν σ’ αυτή ζούσαν πλούσιοι ή φτωχοί, αριστεροί ή δεξιοί, προλετάριοι ή αστοί. Και βέβαια οι πραγματικοί προοδευτικοί και θεωρητικοί όλων των τάσεων μιλούσαν με απέραντο σεβασμό για την πατρίδα και το έθνος. «Η πατρίδα αντιπροσωπεύει το αδιαφιλονίκητο και ιερό δικαίωμα κάθε ανθρώπου, ομάδας ανθρώπων, ενώσεων, κοινοτήτων, περιοχών, να ζουν, να σκέφτονται, να θέλουν και να δρουν κατά τον τρόπο τους, που γεννήθηκε ως αποτέλεσμα της μακρόχρονης ιστορικής εξέλιξης. Υποκλίνομαι λοιπόν μπρος στην παράδοση και την ιστορία των λαών, γιατί είναι το αίμα και η σάρκα, η σκέψη και η θέληση κάθε λαού. Γι αυτό, ειλικρινά, είμαι ο πατριώτης όλων των καταπιεσμένων πατρίδων» έγραφε στα 1869 ο Μιχαήλ Μπακούνιν στα «Γράμματα για τον Πατριωτισμό». «Οι προλετάριοι έχουν πατρίδα. Οι λαϊκές μάζες όλων των χωρών αγαπούν βαθιά την πατρίδα τους. Αυτή είναι μια φυσική, αληθινή αγάπη. Ο πατριωτισμός του λαού δεν είναι ιδέα, αλλά γεγονός» συμπλήρωνε o ίδιος, ένας εκ των βασικών θεωρητικών του Αναρχισμού.
Πέμπτη 25 Απριλίου 2013
ΠΑΤΡΙΔΑ ΟΠΩΣ ΕΛΛΑΔΑ
Τι είναι στ’ αλήθεια όμως η πατρίδα; Μην είναι οι κάμποι και τα ψηλά βουνά που έγραφε ο Κώστας Κρυστάλλης ή μήπως ένα φασιστικό κατάλοιπο όπως ισχυρίζονται οι «αριστεριστές»; Καταρχήν η ετυμολογία της λέξης μας περιγράφει ακριβώς την έννοιά της: Πάτρια (εκ του πατρός), Δα (η γη στη Δωρική διάλεκτο). Τη γη των πατέρων μας όριζαν λοιπόν ως πατρίδα οι πρόγονοί μας άσχετα αν σ’ αυτή ζούσαν πλούσιοι ή φτωχοί, αριστεροί ή δεξιοί, προλετάριοι ή αστοί. Και βέβαια οι πραγματικοί προοδευτικοί και θεωρητικοί όλων των τάσεων μιλούσαν με απέραντο σεβασμό για την πατρίδα και το έθνος. «Η πατρίδα αντιπροσωπεύει το αδιαφιλονίκητο και ιερό δικαίωμα κάθε ανθρώπου, ομάδας ανθρώπων, ενώσεων, κοινοτήτων, περιοχών, να ζουν, να σκέφτονται, να θέλουν και να δρουν κατά τον τρόπο τους, που γεννήθηκε ως αποτέλεσμα της μακρόχρονης ιστορικής εξέλιξης. Υποκλίνομαι λοιπόν μπρος στην παράδοση και την ιστορία των λαών, γιατί είναι το αίμα και η σάρκα, η σκέψη και η θέληση κάθε λαού. Γι αυτό, ειλικρινά, είμαι ο πατριώτης όλων των καταπιεσμένων πατρίδων» έγραφε στα 1869 ο Μιχαήλ Μπακούνιν στα «Γράμματα για τον Πατριωτισμό». «Οι προλετάριοι έχουν πατρίδα. Οι λαϊκές μάζες όλων των χωρών αγαπούν βαθιά την πατρίδα τους. Αυτή είναι μια φυσική, αληθινή αγάπη. Ο πατριωτισμός του λαού δεν είναι ιδέα, αλλά γεγονός» συμπλήρωνε o ίδιος, ένας εκ των βασικών θεωρητικών του Αναρχισμού.
Τρίτη 23 Απριλίου 2013
Μερικά πράγματα που πρέπει να θυμόμαστε καθώς περνάμε από την πύλη της κολάσεως
- Να θυμόμαστε πως, ό,τι και να λένε οι ομιλούσες κεφαλές της πολιτικής, της μιντιοκρατίας και της αρπαχτής όλα αυτά που συμβαίνουν με τις αγορές δεν είναι φυσικά φαινόμενα, δεν είναι τσουνάμι, σεισμοί, τυφώνες. Είναι ανθρώπινες πρακτικές που έχουν κατασκευαστεί για να μεγιστοποιούν βραχυπρόθεσμα το κέρδος κάποιων. Όχι το δικό μας όμως.
- Να θυμόμαστε ότι οι ειδικοί στην τηλεόραση είναι ειδικοί του συμφέροντος των αφεντικών τους, πρώτα και κύρια. Είναι τα παπαγαλάκια όλων εκείνων που θα βγάλουν λεφτά από την δικιά σου καταστροφή, ή έστω θα βασιστούν σε σένα για να μην χάσουν. Εσύ θα χάσεις. Όπως έχανες και όλα αυτά τα χρόνια της «ανάπτυξης», μόνο που τώρα θα χάσεις πολύ. Πάρα πολύ.
Δευτέρα 22 Απριλίου 2013
Οι Άνθρωποι της χούντας μετά τη Δικτατορία
Οι «άνθρωποι της χούντας», όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό
και από τις δυο λέξεις, είναι εκείνοι, που με οποιοδήποτε
τρόπο, συντέλεσαν στην εγκαθίδρυση του δικτατορικού καθε
στώτος στις 21 Απριλίου 1967 και τη διατήρησή του μέχρι τις
23 Ιουλίου 1974. Από αυτούς, άλλοι έγιναν γνωστοί, λίγο ή
πολύ, κατά τη διάρκεια της δικτατορίας και άλλοι, στα χρόνια
που ακολούθησαν την κατάρευσή της ενώ συμπληρώθηκαν
δέκα χρόνια από τότε που οι στρατιωτικοί και τα ανδρείκελά
τους παράδωσαν την εξουσία στους πολιτικούς.
Το βιβλίο αυτό καταγράφει την μεταχείρηση των «ανθρώ
πων της χούντας» από την Πολιτεία, αλλά και από το Λαό
(επώνυμους και ανώνυμους).
Η αντιμετώπιση των χουντικών, από τις κυβερνήσεις που
ανέλαβαν μετά τη «μεταπολίτευση» όπως ονομάστηκε, ήλθε
σε αντίθεση με τις προσδοκίες της μεγάλης πλειοψηφίας του
Λαού και το «περί Δικαίου» αίσθημα των δημοκρατικών
πολιτών.
Λίγες μέρες μετά την ορκωμοσία της Κυβέρνησης «Εθνικής
Ενότητας» με πρωθυπουργό τον Κων. Καραμανλή και Πρόε
δρο της Δημοκρατίας τον Πρόεδρο της χούντας Φαίδωνα Γκι-
ζίκη (που διορίστηκε μετά το «Ιωαννιδικό» πραξικόπημα της
25 Νοεμβρίου 1973) δόθηκε μια «ασαφής» αμνηστία, που,
βέβαια, προφανή σκοπό είχε να αδειάσουν οι φυλακές και οι
τόποι εξορίας από τους κρατούμενους-αντίπαλους του δικτα-
τορικού καθεστώτος, αλλά που δε γινόταν ρητή εξαίρεση για
τα εγκλήματα των πραξικοπηματιών και τις παρανομίες των
σφετεριστών της εξουσίας.
Κυριακή 21 Απριλίου 2013
Τότε που μας κυβερνούσαν οι Συνταγματάρχες
Ο λαός στον γύψο
Ένα επιχείρημα των δικτατόρων για την επιβολή της δικτατορίας ήταν ο κομμουνιστικός κίνδυνος. Φυσικά, τέτοιος κίνδυνος δεν υπήρχε, εκτός κι αν θεωρούμε κομμουνιστική οργάνωση την…Ένωση Κέντρου, ενώ από την άλλη, η χώρα έμπαινε σε προεκλογική περίοδο.
Την επιβολή της δικτατορίας ακολούθησαν χιλιάδες συλλήψεις και χιλιάδες πήραν τον τόπο της εξορίας. Η τελευταία επίσημη καταμέτρηση μιλά για 7480 φυλακισμένους και εξόριστους, οι οποίοι πήγαν σε τόπους εξορίας, όπως η Γυάρος, ή σε φυλακές, όπως ο Ωρωπός. Τα βασανιστήρια, ειδικά η φάλαγγα, η απάνθρωπη μεταχείριση, η ψυχολογική βία ήταν η καθημερινότητα των φυλακισμένων, πολλές φορές με ανήκεστες βλάβες, όπως συνέβη στον ταγματάρχη Μουστακλή. Επίσης, υπήρχαν και πολιτικές διαφωνίες. Δε μιλάμε φυσικά μόνο για τους νεκρούς της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, αλλά και για πριν από αυτή, όπως η δολοφονία του Γιάννη Χαλκίδη στη Θεσσαλονίκη τον Σεπτέμβριο του 1967. Πολλοί άλλοι πήραν τον δρόμο της εξορίας ή της αυτοεξορίας, ενώ η έλλειψη της ελευθερίας του Τύπου, όπως και η λογοκρισία, ήταν δεδομένες. Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι, πέρα από τα αριστερά βιβλία, απαγορεύτηκε κι ο Τσέχωφ με την αιτιολογία ότι έτσι προβάλλονταν οι…Ρώσοι!
Η βία στην εποχή της παγκοσμιοποίησης
Σάββατο 20 Απριλίου 2013
Οι εκρήξεις και o politically correct thesaurus
Όταν η έκρηξη γίνεται στη Βοστώνη, ονομάζεται τρομοκρατική ενέργεια
Όταν η έκρηξη γίνεται σε εργοστάσιο χημικών λιπασμάτων κάπου στο Τέξας, η στη Φουκουσιμα,στο Τσερνομπιλ η στο Μπομπάλ στις μακρυνές Ινδίες, ονομάζεται ατύχημα
Οταν η έκρηξη γίνεται στο Ιρακ , η στο Αφγανισταν , ονομαζέται εξαγωγη δημοκρατίας
Στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι, οι εκρήξεις ονομαστηκαν ρεαλιστική επιλογή, στους καταυλισμούς στο Λίβανο και στη Γάζα χτύπημα ενάντια στη τρομοκρατία, στα λεωφορεία στο Ισραήλ αγώνας για την ελευθερία … κλπ
Ο στόχος κατά κανόνα τυφλός και το θύμα ίδιο, ο άμαχος, ο αμέτοχος, ο αμέριμνος περαστικός, ο αθώος
Κι ύστερα από κάθε μάτωμα έρχονται τα όρνεα, τα ΜΜΕ, με την μοναδική τους δύναμη να αποσιωπούν και να παρακάμπτουν το συμβάν η να το μετατρέπουν σε είδηση και να στήνουν σώου πάνω στα πτώματα.
Αποκλειστικά ρεπορτάζ , εκπομπές και ταινίες, αποκλειστικότητα στο δράμα, μοναδικές ιστορίες αυτοθυσίας με έμφαση στη συγκίνηση, αναδείξεις καθημερινών ηρώων, μία δραματουργία του πόνου που αποσκοπεί αφενός στην εμπορική εκμετάλευση της φρίκης και αφετέρου στην εγκαθίδρυση ενός φαντασιακού όπου οι ζωές αυτών που ενοικούν τον κόσμο του Δυτικού Λόγου, αξίζουν περισσότερο απ τις ζωές των άλλων.
Κι από κοντά παπαγαλάκια, δευτεράντζες, αφελείς πολιτικοί και υστερικοί ψευτοανθρωπιστές να εγκαλούν όσους δεν είναι παρόντες στον συνωστισμό της προβλήτας της καταγγελίας , για έλειψη ανθρωπιάς !!!
Να τελειώνουμε με την υποκρισία, δεν γίνεται εξ αιτίας του πλανώμενου πάνω απ τα κεφάλια μας καθωσπρεπισμού, η στο όνομα της “απειλής” του συμψηφισμού κάποιοι να σιωπούν επιλεχτικά απέναντι στις εκρήξεις .
Αριστερούληδες, ευαίσθητοι δημοκράτες και αγοραίοι ανθρωπιστές που καταγγέλετε την Βία απ οπου κι αν προέρχεται , να μάθετε να καταγγέλετε και τις εκρήξεις απ όπου κι αν προέρχονται και όχι να το αποφεύγεται βαφτίζοντας τες , ατύχηματα, εξαγωγη δημοκρατίας, αναγκαίο κακό και άλλα αηδιαστικά … είπαμε πλούσια η ελληνική γλώσσα αλλά μέχρι ενός ορίου κι αυτή …
πηγη
Παρασκευή 19 Απριλίου 2013
Στην Πορεία για το 2ο Συνέδριο
H ΛΥΣΗ ΘΑ ΔΟΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΛΑΟ, Ο ΑΓΩΝΑΣ ΘΑ ΚΕΡΔΗΘΕΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ
ΚΡΑΤΗΣΤΕ ΤΗΝ ΨΗΦΟ ΣΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΕΘΝΟΣΥΝΕΛΕΥΣΗ
Η απαξίωση και η κατάρρευση του κομματικού κατεστημένου της χώρας μας, η οποία έχει ήδη συντελεστεί στις συνειδήσεις των Ελλήνων πολιτών, θα οδηγήσει το σύστημα σε περαιτέρω καταστολή των ελευθεριών του λαού, στον εκφοβισμό και την τρομοκρατία (βλ. Σκουριές και όχι μόνο). Η επιβίωση του, απ' εδώ και 'μπρος, θα στηριχτεί σ’αυτού του είδους τις κινήσεις και η τελική του επιλογή θα είναι η προσφυγή στις κάλπες για να δημιουργήσουν κάποια ψευδαίσθηση αλλαγής.
Η κύρια απάντηση μας πρέπει να είναι ότι ο Ελληνικός λαός δεν έχει τίποτα άλλο να φοβηθεί παρά μόνο τον διχασμό και την παραίτηση του από την διεκδίκηση της προσωπικής και εθνικής του αξιοπρέπειας. Εκεί πρέπει να δράσουμε και να επιδιώξουμε την ενότητα και κοινή δράση του λαού, ώστε να μετατρέψουμε το όπλο του συστήματος σε πολιορκητικό κριό.
Το Ε.Πα.Μ. θα πρωτοστατήσει σ’αυτό τον αγώνα, ενώνοντας τον κόσμο και ενημερώνοντας ότι οποιαδήποτε προσπάθεια αποπροσανατολισμού με ενδεχόμενες εκλογές, οδηγεί στην ολοκλήρωση του σχεδίου τους, καθώς, επικράτηση των δυνάμεων των σημερινών κυβερνώντων θα σήμαινε τη συνέχιση της καταστροφικής πορείας και της υποδούλωσης, ενώ μια πιθανή κυβέρνηση των λεγόμενων αντιμνημονιακών κομμάτων και η σίγουρη αποτυχία τους (λόγω έλλειψης εναλλακτικής και πραγματοποιήσιμης πρότασης), θα πρόσθετε άλλη μια ήττα στο ηθικό και την όποια διάθεση αντίστασης του λαού.
Γι’ αυτό η λύση θα πρέπει να δοθεί από τον ίδιο το λαό, που ενωμένος θα απαιτήσει, να ξεμπερδέψει μια και καλή με την κομματική, διαπλεκόμενη φαυλοκρατία, θα επανιδρύσει το κράτος και θα εγκαταστήσει επιτέλους πραγματική Δημοκρατία μέσω ενός νέου Συντάγματος που θα ψηφίσει ο ίδιος μέσα από την διαδικασία Συντακτικής Εθνοσυνέλευσης.
Μ’αυτό το στόχο μπροστά μας πρέπει να εντάξουμε κάθε επι μέρους διεκδίκηση, όλα τα αιτήματα συνδικαλιστικών φορέων στο γενικότερο πατριωτικό και εθνικό πρόταγμα της ανατροπής και της ανάκτησης της εθνικής μας κυριαρχίας, μέσω της οποίας θα ικανοποιηθούν και οι δίκαιες διεκδικήσεις των εργαζομένων. Σ’αυτή την εθνική προσπάθεια χωράνε (και πρέπει να τους εντάξουμε), όλοι οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι ένστολοι και απόστρατοι συμπολίτες μας, οι κληρικοί και όλοι όσοι αισθάνονται ότι πρέπει να προτάξουν το πατριωτικό και δημοκρατικό τους καθήκον.
Στη πορεία προς το 2ο Συνέδριο του Ε.Πα.Μ. θα δώσουμε τις βάσεις και τις κατευθύνσεις αυτής της οργανωμένης λαϊκής κίνησης και θα διατρανώσουμε την θέληση και την απαίτηση των μελών μας το Ε.Πα.Μ. να ηγηθεί και να ενώσει τον Ελληνικό λαό στον αγώνα για Εθνική Ανεξαρτησία και Λαϊκή Κυριαρχία.
ΕΝΟΤΗΤΑ-ΑΓΩΝΑΣ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ-ΝΙΚΗ
ΕΝΙΑΙΟ ΠΑΛΛΑΪΚΟ ΜΕΤΩΠΟ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Η Μεταμοντέρνα Αριστερά
Ο όρος «Μεταμοντέρνος» (Post Modern) αφορά ουσιαστικά την τάση, προσπάθεια και προδιάθεση αποδόμησης – διάλυσης ουσιαστικά – όλου του «Μ...
-
Ο όρος «Μεταμοντέρνος» (Post Modern) αφορά ουσιαστικά την τάση, προσπάθεια και προδιάθεση αποδόμησης – διάλυσης ουσιαστικά – όλου του «Μ...
-
Το κείμενο αυτό είναι η μετάφραση από τα γαλλικά του λήμματος PATRIE, το οποίο συμπεριλαμβάνεται στην Εγκυκλοπαίδεια του Ντιντερό και του...
-
Τα λέγαμε από καιρό, για το εργασιακό περιβάλλον - κρεατομηχανή. Τα λέγαμε από καιρό με επίλογο να μου προσάπτεις πάντα άρνηση, θυμό, απ...