Κατ' αρχάς, θα συνεχιστεί η διαδικασία ενίσχυσης του κεντρικού οικονομικού ελέγχου των Βρυξελλών επί των χωρών-μελών. Η σύνοδος διαπίστωσε ότι οι χώρες-μέλη καθυστερούν σημαντικά στην εφαρμογή των κεντρικών αποφάσεων ενώ παρατηρείται μια γενικώτερη χαλαρότητα στην λήψη των υποδεικνυόμενων αναγκαίων μέτρων. Με άλλα λόγια: οι ηγέτες των ευρωπαϊκών χωρών αποφάσισαν να βάλουν "κεχαγιά στο κεφάλι τους" εκχωρώντας τον δημοσιονομικό έλεγχο των χωρών τους σε ένα κεντρικό ευρωπαϊκό όργανο
Επίσης, έγινε παραδεκτό ότι υπάρχουν σοβαρά προβλήματα σε θέματα ανάπτυξης, αύξησης της ανταγωνιστικότητας και μείωσης της ανεργίας. Όμως, οι μόνες διέξοδοι που προτάθηκαν -και έγιναν αποδεκτές- είναι η επιτάχυνση των μεταρρυθμίσεων στην αγορά εργασίας (αύξηση της ελαστικής απασχόλησης, περαιτέρω ξήλωμα όσων εργατικών δικαιωμάτων έχουν απομείνει κλπ), η μείωση -μέχρι απάλειψης- του κρατικού ελέγχου στην δράση των επιχειρήσεων, η κατάργηση μέτρων και νόμων που φέρνουν εμπόδια στις επιχειρήσεις (π.χ. περιβαλλοντικά μέτρα) και η δραστική μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων. Πάνω σ' αυτό το τελευταίο, προτάθηκε να αυξηθούν οι έμμεσοι φόροι (π.χ. ΦΠΑ), ώστε να καλυφθεί το δημοσιονομικό κενό που θα δημιουργηθεί από την μείωση της φοροδοσίας των επιχειρήσεων.