Σε ποια παράγραφο των μεταρρυθμίσεων βρίσκονται οι δικές μας ζωές; Πού είναι τα δικά μας “Θέλω” και “Απαιτώ”;
Σε ποια άρθρα των νομοσχεδίων είναι στριμωγμένες οι επιθυμίες και οι ανάγκες μας; Πουθενά. Κατάντησε ο Ναός της Δημοκρατίας λογιστικό γραφείο. Εκεί μέσα δεν παίρνουν φωτιά οι ιδέες και τα οράματα, παίρνουν φωτιά τα κομπιουτεράκια να πολλαπλασιάζουν το έλλειμμα επί του επιτοκίου και να αφαιρούν την ζωή των ανθρώπων. Η Ελλάδα δεν έχει δημοκρατικό αλλά εισπρακτικό τραπεζικό πολίτευμα αποτελούμενο από συμφεροντολογικά όντα που θέλουν να πάρουν καλή βαθμολογία και διαγωγή “κοσμιοτάτη” όταν ο επιθεωρητής του Brussel Group θα τους εξετάσει.
Μοιάζουν σαν κάτι δασκαλάκους που έχοντας την βέργα στο χέρι πίεζαν τους μαθητές με την θεωρία ότι για να γίνεις άνθρωπος πρέπει να σου ρίξουν δέκα ξυλιές στις παλάμες απολαμβάνοντας να κοιτάνε τα μάτια που πεισματικά δεν άφηναν δάκρυ να πέσει. Στεγνά ανθρωπάκια που δεν είχαν ποτέ ζωή έρχονται να σου καθορίσουν την δική σου ζωή. Να στην κάνουν στεγνή σαν την δική τους. Να σε κάνουν σαν τα μούτρα τους: Να ρουφιανεύεις τον διπλανό για να πάρεις τα εύσημα. Να τρομοκρατήσε να πάρεις την ζωή στα χέρια σου όπως τρομοκρατούσε τους ίδιους το οποιοδήποτε ρίσκο που θα αποδείκνυε ότι είναι ζωντανοί.