Αι Σιχτίρ στους ευρωληστές που θέλουν να κλέψουν τις καταθέσεις, τις συντάξεις, τους μισθούς, το παρόν και το μέλλον της Ελλάδας.

του Δημήτρη Καζάκη

Κινδυνεύουν οι καταθέσεις! Αυτό φωνάζουν οι άθλιοι κονδυλοφόροι σε διατεταγμένη υπηρεσία. Ναι κινδυνεύουν. Αλλά από ποιούς; Από τους τραπεζίτες εγχώριους και μη. Μόνο αν οι Ευρωπαίοι προχωρήσουν σε κλοπή των καταθέσεων, όπως έκαναν στην Κύπρο. Δεν υπάρχει κανένας άλλος τρόπος να κινδυνεύσουν οι καταθέσεις.

Ακόμη κι αν χρεοκοπήσουν οι τράπεζες, οι καταθέσεις είναι εγγραφές που κάλλιστα μεταφέρονται με την εγγύηση του κράτους στα νέα τραπεζικά ιδρύματα, που θα υπάρξουν στη θέση των χρεοκοπημένων συστημικών τραπεζών. Η Αργεντινή όπου οι τράπεζες έκλεισαν με μιας στις αρχές του 2002 και οι τραπεζίτες έφαγαν τις καταθέσεις με την κάλυψη του ΔΝΤ και της κυβέρνησης, οι καταθέσεις επιστράφηκαν στο ακέραιο από τις κυβερνήσεις Κίχνερ που διέγραψαν το χρέος και έδιωξαν το ΔΝΤ.

Ακόμη και μετά τον πόλεμο, η κυβέρνηση εθνικής ενότητας του 1944 σχεδίαζε μαζί με την...
Τράπεζα της Ελλάδας να επιστρέψει τις καταθέσεις των Ελλήνων πολιτών που είχαν εξανεμιστεί λόγω του κατοχικού πληθωρισμού. Το σχέδιο ξεκίνησε να εφαρμόζεται το Νοέμβριο του 1944, παρά τη σφοδρή αντίδραση των Βρετανών. Δεν κατόρθωσε να ολοκληρωθεί γιατί Βρετανοί, μαυραγορίτες και δοσίλογοι οδήγησαν την Ελλάδα σε εμφύλιο.

Ήλθε η δική μας ώρα!

του Όθωνα Κουμαρέλλα

Ο κύβος ερρίφθη.
Μετά από πέντε ολόκληρους μήνες διαπραγματεύσεων με τους δανειστές, όπου η κυβέρνηση οπισθοχωρούσε βήμα το βήμα, έφτασε στο τέλος, ή να αποδεχθεί τον πιο ανέντιμο και ειδεχθή συμβιβασμό με συνέπεια να εισπράξει την κατακραυγή ακόμα και των πιο πιστών οπαδών της, ή να προχωρήσει σε μια ουσιαστική ρήξη με το ευρωσύστημα.

Αντί για κάποιο από τα παραπάνω, η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ -εγκλωβισμένη στην αθεράπευτη ευρωλαγνεία της και τον επίσης αθεράπευτο λαϊκισμό της- προτίμησε να κάνει το άλμα στο κενό ζητώντας να γίνει δημοψήφισμα για το αν ο ελληνικός λαός δέχεται την ταπείνωση και την καταστροφή του ή όχι, θέτοντας επί της ουσίας ένα ψευτοδίλημμα αφού απέναντι στους εκβιασμούς των δανειστών που μας καλεί να πούμε όχι -και θα το πούμε όπως είναι αυτονόητο- τι αντιπαραθέτει; Το κατάπτυστο Εθνικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων όπως η ίδια το κατέθεσε τον Απρίλη στην ευρωένωση σε συνδυασμό με το επίσης κατάπτυστο κείμενο προτάσεων των 47 σελίδων που κατέθεσε η ίδια σαν αντιπρόταση στους «θεσμούς»;

Πιστεύει έτσι ότι μπορεί να παίξει εν ου παικτοίς για ζητήματα ζωής ή θανάτου του ελληνικού λαού, αποσείοντας ταυτόχρονα τις τεράστιες ευθύνες της για τις εξελίξεις. Καλεί τον ελληνικό λαό να πει όχι στις προτάσεις των δανειστών. Ωραία και ο ελληνικός λαός θα πει το όχι, αφού δεν είναι δυνατό να υπογράψει τη θανατική του καταδίκη.

Όμως αυτό τι θα σημάνει; Ποια θα είναι η επόμενη ημέρα; Θα πτοηθούν οι δανειστές, ή θα τους πιάσει η δημοκρατική τους ευαισθησία;

Μισό μόλις χιλιοστό απέχουμε από ένα μεθοδευμένο πιστωτικό γεγονός και την αναταραχή που θα ακολουθήσει. Ήδη τρείς η ώρα το πρωί ξημερώματα Σαββάτου 27 Ιουνίου 2015 και οι ουρές στα ΑΤΜ των τραπεζών είναι γεγονός που μπορεί να προσλάβει χαρακτηριστικά βίαιου ban run την ερχόμενη Δευτέρα. Και τότε πάλι έρμαια των δανειστών θα είμαστε. Ήδη τρέχουν στον Ντράγκι να του ζητήσουν πρόσθετη χρηματοδότηση. Σιγά μην τους τη δώσει!!!! Και αν τους τη δώσει προσωρινά τι θα σημάνει; Ότι θα κερδίσουν λίγο χρόνο; Και λοιπόν;

Και έξω από το Πολυτεχνείο το «πάρτι» με τους μπάχαλους καλά κρατεί. Τυχαίο; Μπορεί ναι, μπορεί και όχι…..

Αντί λοιπόν να παίζει επικοινωνιακά με την ψυχολογία όλων μας, -και αυτό να το θεωρεί υψηλή πολιτική- η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ όφειλε να προχωρήσει σε λεπτομερή ενημέρωση του ελληνικού λαού, στην οριστική απόρριψη των εκβιασμών και των τελεσιγράφων και να προκαταλάβει τις εξελίξεις διαγράφοντας μονομερώς το χρέος και προχωρώντας στην ηθελημένη από την πλευρά μας έξοδο από την ευρωένωση, όπως επανειλημμένως έχουμε προτείνει. Τότε και μόνον τότε θα άξιζε τον κόπο και το δημοψήφισμα και η όποια κινητοποίηση στήριξης της κυβέρνησης. Τώρα να τα κάνουμε όλα αυτά και σε λίγες ημέρες πάλι να βρισκόμαστε εγκλωβισμένοι παρακαλώντας για έλεος τη Μέρκελ;

Γιατί βέβαια με το «ΟΧΙ» του ελληνικού λαού στα χέρια του Τσίπρα μια είναι η λογική απάντηση από τους δανειστές: «Σεβόμαστε την απόφαση του ελληνικού λαού, αλλά κι εμείς δεν μπορούμε παρά να σεβαστούμε τους δικούς μας λαούς. Δεν έχει πια πρόγραμμα, δεν έχει πια χρήμα. Πηγαίνετε στο καλό!». Και τότε πιο είναι το εναλλακτικό σχέδιο των ευρωλάγνων;

Το μυρμήγκι όταν θέλει να χαθεί βγάζει φτερό λέει ο θυμόσοφος λαός και ο Τσίπρας ξεπέρασε τον… Ίκαρο……

Τώρα έστω κι έτσι ήλθε η δική μας ώρα. Όλοι στους δρόμους και τις πλατείες να επιβάλουμε τη μόνη λύση που μπορεί να μας βγάλει από τα αδιέξοδα. Τη ρήξη και την ανατροπή με μονομερή διαγραφή του χρέους και έξοδο από το ζουρλομανδύα της ευρωένωσης.

Ο δρόμος αυτός δοκιμάστηκε και ξέρασε μόνο δυο πράγματα: Δωσίλογους και εθνική ταπείνωση

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Επιμένουν να ερωτοτροπούν με τη λαγνεία των αριθμών, οι μέν γιατί αρνούνται να αναγνωρίσουν την απόλυτη κατάρρευση του φιλοευρωπαϊκού τους ιδεολογήματος μέσα από το οποίο δηλητηρίασαν και ευνούχισαν γενιές εν δυνάμει αγωνιστών, και οι δε γιατί υποθέτουν, πως πίσω από το παπατζήδικο των αριθμών, μπορούν να συγκαλύψουν την εθελοδουλία και εν τέλει το δωσιλογισμό τους.

Το πρόβλημα λοιπόν ξεφτιλισμένοι, δεν είναι τα 11 δις των μέτρων που σας ζητούν. Το πρόβλημα δε θα ήταν έτσι κι αλλιώς τα όποια δις μέτρων που θα κληθείτε να εφαρμόσετε.

Το πρόβλημα είναι πως το ιερό τέρας που δεκαετίες ολόκληρες προσκυνήσατε πίνοντας νερό στο όνομά του, πέταξε τη μάσκα και το αποκρουστικό του πρόσωπο έχει ήδη αποκαλυφτεί.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν είναι αυτό το σαχλό παραμύθι που επινοήσατε παραμυθιάζοντας δεκαετίες ολόκληρες τις γενιές των Ελλήνων. Είναι μια νεοταξίτικη φυλακή των λαών, των εθνών και των εθνικών κυριαρχιών.

Περί Δωσιλογισμού

Του Διονύση Φιτσάλου

Από την αρχή της κρίσης χρέους το 2010 και την ένταξη της χώρας στο “μηχανισμό βοηθείας”, επανεμφανίστηκε -σχεδόν μετά από 70 χρόνια από τη λήξη του ΄Β παγκοσμίου πολέμου- η χρήση του όρου “δωσίλογος”, για να αποδώσει αφενός ευθύνες εσχάτης προδοσίας στο πολιτικό προσωπικό που συνυπέγραψε την είσοδο αλλά και παραμονή της χώρας στα μνημόνια και αφετέρου να προσδώσει την ιδιότητα του “εχθρού” και “κατακτητή” στην Τρόικα-Θεσμό, η οποία και αποτελεί τον κύριο εκφραστή της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης στη χώρα μας. Η χιτλερικής έμπνευσης ευρωπαϊκή ολοκλήρωση βρίσκει αντιμέτωπη τη μεγαλύτερη μερίδα των λαων της Ευρώπης -και δη της Ελλάδας- η οποία βιώνει καθημερινά τον οικονομικό της σταγγαλισμό σε βαθμό εξόντωσης.

Αντίθετα μια μειοψηφία η οποία περιλαμβάνει και το σύνολο της ελληνικής αστικής τάξης, δεν δέχεται τον όρο αυτό με την πρόφαση ότι είναι υπερβολικός και αναχρονιστικός, ενώ παράλληλα αρνείται να δεχθεί την Ευρωπαϊκή Ένωση ως σύγχρονο κατακτητή. Γι αυτή την μειοψηφία με επικεφαλής την αστική διανόηση, η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση είναι είτε μια φυσική κοινωνική εξέλιξη της Ευρώπης είτε μια κατάσταση η οποία -ανεξάρτητα αν είναι επιθυμητή ή όχι- δε γίνεται να ανατραπεί αφού πρόκειται για επιθυμία των “Ισχυρών”.

Η εκπόρνευση !!

του Κώστα Γιαννιώτη

Στη διάρκεια της α΄ γερμανικής κατοχής υπήρξαν γυναίκες που δημιούργησαν σχέσεις με άντρες των γερμανικών δυνάμεων κατοχής, (την ίδια ώρα που εκατοντάδες χιλιάδες άλλες γυναίκες πέθαιναν με το βρέφος τους κολλημένο στο στεγνωμένο από την πείνα, μαστό). Χαριεντίζονταν και καλοπερνούσαν (την ίδια ώρα που δεκάδες χιλιάδες άλλες γυναίκες πέθαιναν σε κρατητήρια των ανθρωποειδών ναζί ή σε μάχες εναντίον των κατακτητών).

Την ίδια περίοδο υπήρχαν και γυναίκες που η ανάγκη της επιβίωσης, καλώς ή κακώς, τις οδήγησε να επιλέξουν να εκδίδονται.
Οι πρώτες δέχτηκαν την άγρια οργή του λαού, αμέσως μετά την απελευθέρωση ή και κατά τη διάρκεια της κατοχής. Τις κούρευαν και τις διαπόμπευαν με τον πιο βάναυσο τρόπο, αποκαλώντας τες ‘’πόρνες’’.

Αντίθετα, για τις δεύτερες, τις εκδιδόμενες, δεν υπήρξε καμιά αντίδραση από το λαό, παρά ...
τις προκαταλήψεις τις κοινωνίας για τις δυστυχείς αυτές γυναίκες, οι οποίες μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις πρόσφεραν ακόμα και τη ζωή τους στο βωμό της αντίστασης εναντίον των κατακτητών.
Δυο διαφορετικοί κώδικες συμπεριφοράς του λαού, απέναντι σ` αυτό που αποκαλούσε πορνεία. Το ένστικτο του λαού δεν άφησε περιθώρια παρερμηνειών της λέξης, παρά το γεγονός ότι αυτή την ίδια λέξη χρησιμοποιούσε και για τις δυο κατηγορίες γυναικών.

Επαίσχυντο το τέλος

του Γιώργου Δελαστίκ

Τι είναι αυτά που είπε ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Βαρουφάκης στη συνέντευξη Τύπου που έδωσε στο Λουξεμβούργο το βράδυ της Πέμπτης, αμέσως μετά τη λήξη της συνεδρίασης της Ευρωομάδας και τα οποία σχεδόν «εξαφανίστηκαν» από τα μέσα ενημέρωσης στη συνέχεια; Φρίξαμε κυριολεκτικά μόλις ακούσαμε τι αποκάλυψε ο Γ. Βαρουφάκης ότι πρότεινε η κυβέρνηση Τσίπρα στους Γερμανούς και στους υπόλοιπους δανειστές, με φορέα τον ίδιο τον Βαρουφάκη! Δεν περιμέναμε να προτείνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ την αφαίρεση ουσιαστικά όλων των οικονομικών αρμοδιοτήτων από κάθε ελληνική κυβέρνηση και την ουσιαστική εκχώρησή τους σε ανδρείκελα των δανειστών και του Τέταρτου Ράιχ της Γερμανίας!

Ας δούμε όμως τις επονείδιστες προτάσεις της κυβέρνησης Τσίπρα πιο συγκεκριμένα. Όπως είπε ο Βαρουφάκης στη συνέντευξή του, μεταξύ άλλων, η ελληνική κυβέρνηση πρότεινε δυο πράγματα. Πρώτον, την εκχώρηση της συλλογής των εσόδων του κράτους σε μια Ανεξάρτητη Αρχή Φόρων και Τελών. Δεύτερον, το διαρκή έλεγχο της εκτέλεσης του προϋπολογισμού σε ένα ανεξάρτητο....
από την κυβέρνηση, όπως υπογράμμισε ο Γ. Βαρουφάκης, Δημοσιονομικό Συμβούλιο. Μάλιστα, κατά την κυβερνητική πρόταση όπως την παρουσίασε ο υπουργός Οικονομικών, αυτό το Δημοσιονομικό Συμβούλιο θα έχει την εξουσία σε περίπτωση που διαπιστώνει ότι κατά την εκτέλεση του προϋπολογισμού παρουσιάζονται αρνητικές αποκλίσεις από τους στόχους (λιγότερα έσοδα, περισσότερα έξοδα), να αποφασίζει και να προβαίνει το ίδιο σε οριζόντιες περικοπές σε όλα τα υπουργεία! Με άλλα λόγια, οι κυβερνητικές προτάσεις εκχωρούν τόσο τη συλλογή των εσόδων του κράτους όσο και την παρακολούθηση της εκτέλεσης του προϋπολογισμού, σε δήθεν «ανεξάρτητες αρχές». Γιατί όμως οι πολίτες θα προσέρχονται στις κάλπες και θα εκλέγουν κυβερνήσεις από τη στιγμή που οι κυβερνήσεις αυτές θα έχουν εκχωρήσει σε μη εκλεγμένους ιδιώτες το σύνολο ουσιαστικά της οικονομικής πολιτικής;

Ο θάνατος του αγροτάκου

του Γιώργου Χαλιμούρδα

Πέρα από τη μνημονιακή προπαγάνδα των εγχώριων ΜΜΕ κατά του αγροτικού κόσμου που εγείρει τον κοινωνικό αυτοματισμό περί τεμπέληδων αγροτών που τρώνε τις επιδοτήσεις, λες και αυτό δογματικά είναι προνόμιο μόνο των αστών, εδώ και δεκαετίες σοβεί μια τερματικού χαρακτήρα κατάσταση που οδηγεί τον αγροτικό κόσμο στην πλήρη και ολοκληρωτική διάλυσή του. 
Στα μάτια του κόσμου, ο μέσος αγρότης έχει τεράστιων ίππων τρακτέρ, έχει εκατοντάδες στρέμματα, και τη μορφή των Μπούτα και Νασίκα. Κανείς δεν θα τους πληροφορήσει ότι η ΚΑΠ ήταν στην κυριολεξία δημιούργημα της Γαλλίας προς όφελος πρωτίστως των Γάλλων αγροτών. Κανείς δεν θα τους ενημερώσει ότι οι Γάλλοι παραγωγοί εκτός των ευρωπαϊκών επιδοτήσεων λαμβάνουν τρομαχτικές επιδοτήσεις από το Γαλλικό κράτος εντός του Ευρώ πράγμα που δε συμβαίνει με τους δικούς μας. Κανείς δεν θα τους ενημερώσει πως οι αγρότες των ΗΠΑ είναι οι ισχυρότερα επιδοτούμενοι αγρότες στον κόσμο. Κανείς δεν θα τους ενημερώσει για την πολιτική προστατευτισμού που ακολουθούν πολλές χώρες στον κόσμο με προεξέχουσα τις ΗΠΑ (τη Μέκκα του νεοφιλελευθερισμού). Η κοινή γνώμη δεν θα μάθει ποτέ για τους δασμούς που βάζει η ΕΕ στα γιαπωνέζικα αυτοκίνητα που εισάγονται στην ΕΕ για να προστατεύεται η γερμανική και γενικότερα ευρωπαϊκή αυτοκινητοβιομηχανία, ενώ αντίθετα δεν προστατεύονται τα ελληνικά γεωργικά προϊόντα.