Σάββατο 4 Ιουλίου 2015

Δείτε ποιοί σας λένε να ψηφίσετε ΝΑΙ και ψηφίστε με πάθος ΟΧΙ.


Την Κυριακή 5 Ιουλίου καλούμαστε όλοι να απαντήσουμε σ' ένα απλό δίλημμα. Θέλουμε να συνεχίσουμε στον ίδιο δρόμο της απελπισίας, του αδιεξόδου, της καταράκωσης κάθε ανθρώπινης αξιοπρέπειας, ή Όχι;

Θέλουμε να συνεχίσουν να μας δημεύουν τις συντάξεις, τους μισθούς, να μας στερούν τη δουλειά και τα προς το ζείν για να πληρωθεί ένα χρέος, που απ' όλους τους διεθνείς οργανισμούς έχει χαρακτηριστεί πλέον ως παράνομο, αθέμιτο και απεχθές; Ναί ή Όχι;
Πρέπει να αποφασίσουμε. Τι προέχει; Τα κέρδη των δανειστών, των τραπεζών και των αγορών; Ή η ζωή και η ελευθερία ενός ολόκληρου λαού;

Επί χρόνια οι κυβερνήσεις χρηματοδοτούσαν τη δική τους ρεμούλα και των ημετέρων τους με απανωτά δάνεια. Έτσι δημιούργησαν ένα ολόκληρο καθεστώς όπου η καρφίτσα για το δημόσιο στοιχίζει όσο ένα αεροπλανοφόρο.
Προϋπολογισμοί ολόκληροι χάθηκαν στις τσέπες ενός αδίστακτου κυκλώματος κρατικοδίαιτων πολιτικών, επιχειρηματιών και επωνύμων. Δείτε τους. Είναι αυτοί που σήμερα μας απαιτούν να ψηφίσουμε ΝΑΙ.
Οι επενδυτές των αγορών δάνειζαν και ξαναδάνειζαν ικανοποιημένοι αυτό το σαθρό και απόλυτα διεφθαρμένο σύστημα διακυβέρνησης.
Δεν νοιάστηκαν ούτε στιγμή για τον καλπασμό του χρέους, γιατί είχαν ως εγγύηση αφενός ένα εξαγορασμένο πολιτικό προσωπικό και αφετέρου τα διευθυντήρια του ευρώ.
Μόνο μέσα σε 7 χρόνια (στα χρόνια του ευρώ) το χρέος των προηγύμενων 170 χρόνων του ελληνικού κράτους υπερδιπλασιάστηκε.
Λογοδότησε κανείς για όλα αυτά; Κανένας. Κι έτσι η ρεμούλα που τροφοδοτούσε το χρέος, αλλά και τα δάνεια που τροφοδοτούσαν την ρεμούλα συνέχισαν με ξέφρενους ρυθμούς.
Κι όταν πλέον η πολιτική τάξη που κυβερνά τον τόπο δεν μπορούσε να βρει νέα δάνεια από τις αγορές, έριξε τη χώρα στα σκυλιά.
Έβαλε τον απλό λαό, τους εργαζόμενους να πληρώσουν με το μισθό, τη δουλειά και τη σύνταξη τα δικά της εγκλήματα. Γιατί όλοι μαζί τα φάγαμε, όπως μας είπαν ξεδιάντροπα.
Επιτρέψαμε σαν λαός να διαφεντεύει την πατρίδα μας ο υπόκοσμος της πολιτικής, της οικονομίας και των σαλονιών.
Αυτός ο υπόκοσμος μας ζητά σήμερα να ψηφίσουμε ΝΑΙ για να μην αλλάξει τίποτε.
Για να μην λογοδοτήσει για όσα έκανε και κάνει.
Για να συνεχίσουμε όλοι εμείς να πληρώνουμε τα δικά του χρέη.
Μας λένε ότι αν ψηφίσουμε ΝΑΙ είναι για την Ελλάδα. Ποιά Ελλάδα; Τη δική τους Ελλάδα.
Την Ελλάδα της ρεμούλας με κρατικό και τραπεζικό χρήμα.
Την Ελλάδα της αυθαιρεσίας, της ασυδοσίας, της διαφθοράς.
Την Ελλάδα της αρπαχτής, της αγυρτείας και της απάτης.
Την Ελλάδα του ρουσφετιού και της πελατειακής σχέσης.
Την Ελλάδα της ανύπαρκτης δικαιοσύνης για τον πολίτη.
Την Ελλάδα που έχει μετατρέψει την οικογένεια, ακόμη και τη θρησκεία σε ιδιοτελή επιχείρηση.
Την Ελλάδα της υποτέλειας και της εθελοδουλείας.
Την Ελλάδα της ψωροκώσταινας.
Μας λένε ότι η Ευρώπη είναι το κοινό μας σπίτι. Το ίδιο έλεγαν και οι εκπρόσωποι του Ράιχ με τον αγκυλωτό στο μανίκι. Την ίδια ώρα που έστελναν εκατομύρια στα κρεματόρια γιατί διεκδικούσαν το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση.

Ποιός άλλος εκτός από τους οπαδούς του Ράιχ θα έθετε τη διάσωση των τραπεζών και των αγορών πάνω από τη ζωή και την ευημερία των λαών;
Μας λένε ότι έτσι και ψηφίσουμε ΟΧΙ θα εκθέσουμε τη χώρα σε εθνικούς κινδύνους.
Και μας το λένε αυτοί που δημιούργησαν τα Ίμια, που αποδέχθηκαν τις γκρίζες ζώνες, που διέλυσαν κυριολεκτικά την εθνική άμυνα και χάρις στον ενδοτισμό τους οι εξωτερικές απειλές πληθαίνουν και αποθρασύνονται.
Δείτε ποιοί μας λένε να ψηφίσουμε ΝΑΙ.
Οι ίδιοι που πριν μερικά χρόνια είχαν οργιάσει για να εξαναγκάσουν τους Κυπρίους να ψηφίσουν ΝΑΙ στο σχέδιο Ανάν.
Τα ίδια που λένε σήμερα, έλεγαν και τότε. Οι Κύπριοι τους αγνόησαν και ψήφισαν ΟΧΙ.
Για φανταστείτε να είχαν λυγίσει από τον εκφοβισμό; Για φανταστείτε να είχαν ψηφίσει ΝΑΙ.
Σήμερα η Κύπρος θα ήταν μια ανάμνηση.
Για να μην γίνουμε και μεις ανάμνηση.
Για να σταματήσουμε οριστικά τον οδοστρωτήρα των μνημονίων και των εκβιασμών.
Για να κερδίσουμε την πατρίδα μας.
Για να κερδίσουμε την ελευθερία και την εθνική μας αξιοπρέπεια, για μας και τα παιδιά μας.
Για να γίνουμε κυρίαρχος λαός κι όχι γιουσουφάκι ντόπιων και ξένων μανδαρίνων.
Για να ξεφορτωθούμε επιτέλους όλον αυτόν τον υπόκοσμο που μας οδήγησε στη χρεοκοπία και κάνει τα πάντα για να πληρώσουμε με τη ζωή μας, με τη ζωή των παιδιών μας, με τη ζωή της πατρίδας μας τα δικά του χρέη.

Οφείλουμε την Κυριακή να ψηφίσουμε ΟΧΙ.
Τα πράγματα είναι εξαιρετικά απλά.
Το ΝΑΙ σημαίνει τα ίδια και χειρότερα.

Το ΟΧΙ συνιστά την απαρχή μιας ριζικής στροφής, μακρυά από όλους κι όλα όσα μας οδήγησαν στο σημερινό αδιέξοδο.
Σκεφτείτε λοιπόν ποιός σας ζητά να ψηφίσετε ΝΑΙ και ψηφίστε με όλο σας το είναι ΟΧΙ για να αλλάξουν επιτέλους ριζικά τα πράγματα.

πηγη

Πέμπτη 2 Ιουλίου 2015

Μια Λέξη Ενάντια Σε Όλα



«Δως μου μια λέξη και θα σου πλάσω έναν κόσμο»,
είπε. Και χαμογέλασε.

Οι πεφωτισμένοι το περίμεναν.
Του έδωσαν τον κόσμο έτοιμο.Έτσι είχε δικαίωμα να γράψει μία μόνο λέξη.

Έπρεπε να διαλέξει. Ποια λέξη είχε αρκετή δύναμη για να μπορέσει να σταθεί επάξια απέναντι στα πάντα;

Να έγραφε ελπίδα; Θα τον αγνοούσαν.
Να έγραφε αγάπη; Θα τον χλεύαζαν.
Να έγραφε επανάσταση; Θα τον πολεμούσαν.

Τι θα μπορούσε να γράψει;

Κοίταξε τον κόσμο που του είχαν δώσει, τον κόσμο που είχαν φτιάξει εκείνοι, τον κόσμο τον καλύτερο δυνατό, τον κόσμο όπου οι άνθρωποι είχαν γίνει μυρμήγκια.

Χαμογέλασε ξανά και τα μάτια του γυάλιζαν.

Έγραψε μία μόνο λέξη: ΟΧΙ

Οι πεφωτισμένοι τρόμαξαν, γιατί κατάλαβαν πόση δύναμη είχε εκείνη η λέξη.
Αν έγραφε ηγέτης, αν έγραφε πατρίδα, αν έγραφε θεός, θα ήξεραν τι να κάνουν.

Αλλά εκείνο το όχι ήταν τόσο αόριστο και τόσο στέρεο.

Προτού προλάβουν να βρούνε τον τρόπο ν’ αντιδράσουν, άλλος ένας έγραψε όχι και μετά τρίτος, τέταρτος, πολλοί περισσότεροι, κι άλλοι μετά, γέμισε η σελίδα με όχι.

Κι αυτό μπορεί να μην ήταν το τέλος του κόσμου που έφτιαξαν οι πεφωτισμένοι.

Ήταν ένα ακόμα κεφάλαιο του βιβλίου που λέγεται «Ιστορία της Ανθρωπότητας» και πλάθεται από μικρά κι αγέρωχα ΟΧΙ.

πηγη

Τι δεν σου λένε για το ΝΑΙ στα κανάλια ...


του Ηλία Αλεξανδρή

Μόνο μια ολιγόλεπτη εναλλαγή καναλιών (zapping στα Ελληνικά ...) να κάνεις στα ιδιωτικά ΜΜΕ τα βράδια μετά την ανακοίνωση του Δημοψηφίσματος σε πιάνει αληθινά τρόμος ! Το ίδιο σενάριο, η ίδια κασέτα του όχι στο ΟΧΙ παίζεται με ένταση και επαναλαμβάνεται διαρκώς με ρυθμούς πολυβόλου τις ώρες της υψηλότερης τηλεθέασης.
Το ΟΧΙ είναι καταστροφή μας λένε ! "Το ΟΧΙ είναι έξοδος από την Ευρώπη"! Λες κι η Ευρώπη τελειώνει στην Ευρωζώνη ή ορίζεται με τους οικονομικοπολιτικούς όρους των συνεδριάσεων του Eurogroup ...

Φυσικά με όλο αυτό το πανηγύρι κατατρομοκράτησης αποφεύγουν μεθοδικά να μας πουν πραγματικά τι σημαίνει το ΝΑΙ στο δημοψήφισμα ! Δεν μας λένε δηλαδή αναλυτικά και με λεπτομέρειες ...
τι σημαίνει αυτό που οι ίδιοι υποστηρίζουν με νύχια και με δόντια !
Γίνεται λοιπόν διάλογος ουσίας ; Ακούγονται όλες οι απόψεις ισότιμα ; Ξεκάθαρα ΟΧΙ !
Είναι ολοφάνερο ότι τα κανάλια των μεγαλοεργολάβων μαζί με τα κόμματα της υποτέλειας και της υποταγής συνεργάζονται άψογα για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των δανειστών - "Θεσμών" που προσπαθούν με κάθε τρόπο να αρπάξουν το ΝΑΙ του λαού !

Θέλουν να μας τρομάξουν δηλαδή, να μας σπάσουν το ηθικό και να υποκύψουμε στο ΝΑΙ !

Και τι σημαίνει αυτό το ΝΑΙ ;
Ας σκεφτούμε μαζί ...

Τρίτη 30 Ιουνίου 2015

Αι Σιχτίρ στους ευρωληστές που θέλουν να κλέψουν τις καταθέσεις, τις συντάξεις, τους μισθούς, το παρόν και το μέλλον της Ελλάδας.


του Δημήτρη Καζάκη

Κινδυνεύουν οι καταθέσεις! Αυτό φωνάζουν οι άθλιοι κονδυλοφόροι σε διατεταγμένη υπηρεσία. Ναι κινδυνεύουν. Αλλά από ποιούς; Από τους τραπεζίτες εγχώριους και μη. Μόνο αν οι Ευρωπαίοι προχωρήσουν σε κλοπή των καταθέσεων, όπως έκαναν στην Κύπρο. Δεν υπάρχει κανένας άλλος τρόπος να κινδυνεύσουν οι καταθέσεις.

Ακόμη κι αν χρεοκοπήσουν οι τράπεζες, οι καταθέσεις είναι εγγραφές που κάλλιστα μεταφέρονται με την εγγύηση του κράτους στα νέα τραπεζικά ιδρύματα, που θα υπάρξουν στη θέση των χρεοκοπημένων συστημικών τραπεζών. Η Αργεντινή όπου οι τράπεζες έκλεισαν με μιας στις αρχές του 2002 και οι τραπεζίτες έφαγαν τις καταθέσεις με την κάλυψη του ΔΝΤ και της κυβέρνησης, οι καταθέσεις επιστράφηκαν στο ακέραιο από τις κυβερνήσεις Κίχνερ που διέγραψαν το χρέος και έδιωξαν το ΔΝΤ.

Ακόμη και μετά τον πόλεμο, η κυβέρνηση εθνικής ενότητας του 1944 σχεδίαζε μαζί με την...
Τράπεζα της Ελλάδας να επιστρέψει τις καταθέσεις των Ελλήνων πολιτών που είχαν εξανεμιστεί λόγω του κατοχικού πληθωρισμού. Το σχέδιο ξεκίνησε να εφαρμόζεται το Νοέμβριο του 1944, παρά τη σφοδρή αντίδραση των Βρετανών. Δεν κατόρθωσε να ολοκληρωθεί γιατί Βρετανοί, μαυραγορίτες και δοσίλογοι οδήγησαν την Ελλάδα σε εμφύλιο.

Σάββατο 27 Ιουνίου 2015

Ήλθε η δική μας ώρα!


του Όθωνα Κουμαρέλλα

Ο κύβος ερρίφθη.
Μετά από πέντε ολόκληρους μήνες διαπραγματεύσεων με τους δανειστές, όπου η κυβέρνηση οπισθοχωρούσε βήμα το βήμα, έφτασε στο τέλος, ή να αποδεχθεί τον πιο ανέντιμο και ειδεχθή συμβιβασμό με συνέπεια να εισπράξει την κατακραυγή ακόμα και των πιο πιστών οπαδών της, ή να προχωρήσει σε μια ουσιαστική ρήξη με το ευρωσύστημα.

Αντί για κάποιο από τα παραπάνω, η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ -εγκλωβισμένη στην αθεράπευτη ευρωλαγνεία της και τον επίσης αθεράπευτο λαϊκισμό της- προτίμησε να κάνει το άλμα στο κενό ζητώντας να γίνει δημοψήφισμα για το αν ο ελληνικός λαός δέχεται την ταπείνωση και την καταστροφή του ή όχι, θέτοντας επί της ουσίας ένα ψευτοδίλημμα αφού απέναντι στους εκβιασμούς των δανειστών που μας καλεί να πούμε όχι -και θα το πούμε όπως είναι αυτονόητο- τι αντιπαραθέτει; Το κατάπτυστο Εθνικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων όπως η ίδια το κατέθεσε τον Απρίλη στην ευρωένωση σε συνδυασμό με το επίσης κατάπτυστο κείμενο προτάσεων των 47 σελίδων που κατέθεσε η ίδια σαν αντιπρόταση στους «θεσμούς»;

Πιστεύει έτσι ότι μπορεί να παίξει εν ου παικτοίς για ζητήματα ζωής ή θανάτου του ελληνικού λαού, αποσείοντας ταυτόχρονα τις τεράστιες ευθύνες της για τις εξελίξεις. Καλεί τον ελληνικό λαό να πει όχι στις προτάσεις των δανειστών. Ωραία και ο ελληνικός λαός θα πει το όχι, αφού δεν είναι δυνατό να υπογράψει τη θανατική του καταδίκη.

Όμως αυτό τι θα σημάνει; Ποια θα είναι η επόμενη ημέρα; Θα πτοηθούν οι δανειστές, ή θα τους πιάσει η δημοκρατική τους ευαισθησία;

Μισό μόλις χιλιοστό απέχουμε από ένα μεθοδευμένο πιστωτικό γεγονός και την αναταραχή που θα ακολουθήσει. Ήδη τρείς η ώρα το πρωί ξημερώματα Σαββάτου 27 Ιουνίου 2015 και οι ουρές στα ΑΤΜ των τραπεζών είναι γεγονός που μπορεί να προσλάβει χαρακτηριστικά βίαιου ban run την ερχόμενη Δευτέρα. Και τότε πάλι έρμαια των δανειστών θα είμαστε. Ήδη τρέχουν στον Ντράγκι να του ζητήσουν πρόσθετη χρηματοδότηση. Σιγά μην τους τη δώσει!!!! Και αν τους τη δώσει προσωρινά τι θα σημάνει; Ότι θα κερδίσουν λίγο χρόνο; Και λοιπόν;

Και έξω από το Πολυτεχνείο το «πάρτι» με τους μπάχαλους καλά κρατεί. Τυχαίο; Μπορεί ναι, μπορεί και όχι…..

Αντί λοιπόν να παίζει επικοινωνιακά με την ψυχολογία όλων μας, -και αυτό να το θεωρεί υψηλή πολιτική- η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ όφειλε να προχωρήσει σε λεπτομερή ενημέρωση του ελληνικού λαού, στην οριστική απόρριψη των εκβιασμών και των τελεσιγράφων και να προκαταλάβει τις εξελίξεις διαγράφοντας μονομερώς το χρέος και προχωρώντας στην ηθελημένη από την πλευρά μας έξοδο από την ευρωένωση, όπως επανειλημμένως έχουμε προτείνει. Τότε και μόνον τότε θα άξιζε τον κόπο και το δημοψήφισμα και η όποια κινητοποίηση στήριξης της κυβέρνησης. Τώρα να τα κάνουμε όλα αυτά και σε λίγες ημέρες πάλι να βρισκόμαστε εγκλωβισμένοι παρακαλώντας για έλεος τη Μέρκελ;

Γιατί βέβαια με το «ΟΧΙ» του ελληνικού λαού στα χέρια του Τσίπρα μια είναι η λογική απάντηση από τους δανειστές: «Σεβόμαστε την απόφαση του ελληνικού λαού, αλλά κι εμείς δεν μπορούμε παρά να σεβαστούμε τους δικούς μας λαούς. Δεν έχει πια πρόγραμμα, δεν έχει πια χρήμα. Πηγαίνετε στο καλό!». Και τότε πιο είναι το εναλλακτικό σχέδιο των ευρωλάγνων;

Το μυρμήγκι όταν θέλει να χαθεί βγάζει φτερό λέει ο θυμόσοφος λαός και ο Τσίπρας ξεπέρασε τον… Ίκαρο……

Τώρα έστω κι έτσι ήλθε η δική μας ώρα. Όλοι στους δρόμους και τις πλατείες να επιβάλουμε τη μόνη λύση που μπορεί να μας βγάλει από τα αδιέξοδα. Τη ρήξη και την ανατροπή με μονομερή διαγραφή του χρέους και έξοδο από το ζουρλομανδύα της ευρωένωσης.

Παρασκευή 26 Ιουνίου 2015

Ο δρόμος αυτός δοκιμάστηκε και ξέρασε μόνο δυο πράγματα: Δωσίλογους και εθνική ταπείνωση


του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Επιμένουν να ερωτοτροπούν με τη λαγνεία των αριθμών, οι μέν γιατί αρνούνται να αναγνωρίσουν την απόλυτη κατάρρευση του φιλοευρωπαϊκού τους ιδεολογήματος μέσα από το οποίο δηλητηρίασαν και ευνούχισαν γενιές εν δυνάμει αγωνιστών, και οι δε γιατί υποθέτουν, πως πίσω από το παπατζήδικο των αριθμών, μπορούν να συγκαλύψουν την εθελοδουλία και εν τέλει το δωσιλογισμό τους.

Το πρόβλημα λοιπόν ξεφτιλισμένοι, δεν είναι τα 11 δις των μέτρων που σας ζητούν. Το πρόβλημα δε θα ήταν έτσι κι αλλιώς τα όποια δις μέτρων που θα κληθείτε να εφαρμόσετε.

Το πρόβλημα είναι πως το ιερό τέρας που δεκαετίες ολόκληρες προσκυνήσατε πίνοντας νερό στο όνομά του, πέταξε τη μάσκα και το αποκρουστικό του πρόσωπο έχει ήδη αποκαλυφτεί.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν είναι αυτό το σαχλό παραμύθι που επινοήσατε παραμυθιάζοντας δεκαετίες ολόκληρες τις γενιές των Ελλήνων. Είναι μια νεοταξίτικη φυλακή των λαών, των εθνών και των εθνικών κυριαρχιών.

Πέμπτη 25 Ιουνίου 2015

Περί Δωσιλογισμού


Του Διονύση Φιτσάλου

Από την αρχή της κρίσης χρέους το 2010 και την ένταξη της χώρας στο “μηχανισμό βοηθείας”, επανεμφανίστηκε -σχεδόν μετά από 70 χρόνια από τη λήξη του ΄Β παγκοσμίου πολέμου- η χρήση του όρου “δωσίλογος”, για να αποδώσει αφενός ευθύνες εσχάτης προδοσίας στο πολιτικό προσωπικό που συνυπέγραψε την είσοδο αλλά και παραμονή της χώρας στα μνημόνια και αφετέρου να προσδώσει την ιδιότητα του “εχθρού” και “κατακτητή” στην Τρόικα-Θεσμό, η οποία και αποτελεί τον κύριο εκφραστή της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης στη χώρα μας. Η χιτλερικής έμπνευσης ευρωπαϊκή ολοκλήρωση βρίσκει αντιμέτωπη τη μεγαλύτερη μερίδα των λαων της Ευρώπης -και δη της Ελλάδας- η οποία βιώνει καθημερινά τον οικονομικό της σταγγαλισμό σε βαθμό εξόντωσης.

Αντίθετα μια μειοψηφία η οποία περιλαμβάνει και το σύνολο της ελληνικής αστικής τάξης, δεν δέχεται τον όρο αυτό με την πρόφαση ότι είναι υπερβολικός και αναχρονιστικός, ενώ παράλληλα αρνείται να δεχθεί την Ευρωπαϊκή Ένωση ως σύγχρονο κατακτητή. Γι αυτή την μειοψηφία με επικεφαλής την αστική διανόηση, η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση είναι είτε μια φυσική κοινωνική εξέλιξη της Ευρώπης είτε μια κατάσταση η οποία -ανεξάρτητα αν είναι επιθυμητή ή όχι- δε γίνεται να ανατραπεί αφού πρόκειται για επιθυμία των “Ισχυρών”.

Η Μεταμοντέρνα Αριστερά

Ο όρος «Μεταμοντέρνος» (Post Modern) αφορά ουσιαστικά την τάση, προσπάθεια και προδιάθεση αποδόμησης – διάλυσης ουσιαστικά – όλου του «Μ...