Στην κοινωνία της πληροφορίας, στην εποχή της επικοινωνίας, τα γεγονότα σχεδόν δεν υπάρχουν παρά διαμεσολαβημένα από τον τρόπο που επικοινωνούνται.
Τώρα λοιπόν στόχος των εκπεμπόμενων μηνυμάτων, των ερμηνειών των γεγονότων, ίσως και των γεγονότων αυτών καθαυτών, στο βαθμό που είναι κατασκευασμένα... είναι να σβηστούν τα παραδοσιακά κριτήρια σκέψης, τα συλλογικά κεκτημένα. Έχουμε να κάνουμε με μια κάπως μεταμοντέρνα εκδοχή της πραγματικότητας, των κοινωνικών συμβάντων και των πολιτικών γεγονότων.Όπως με πληροφορεί φίλη του blog, στη σελίδα του fb που είναι αφιερωμένη στη μνήμη των δολοφονημένων χρυσαυγιτών φιγουράρει το "Πάλης ξεκίνημα" και ποίημα της Γώγου!
Αλλού ακούμε οτι όλες οι δολοφονίες είναι ίδιες, πράγμα που έχει λογική, αλλά και πως εξ αυτού συνάγεται πως και όλα τα θύματα δολοφονιών είναι ίδια. Δηλαδή αν δολοφονηθεί ο Άντερς Μπρέϊβικ πρέπει να τον κάνουμε ήρωα!
Εμείς ξέραμε μέχρι πρότινος, όπως το κληρονομήσαμε από τις προηγούμενες γενιές, πως ο αποθανών δεδικαίωται μεν, πως οι δικοί του άνθρωποι τον θρηνούν και αυτό είναι σεβαστό, αλλά πως έξω από αυτό τον κύκλο των στενών συγγενών και φίλων, η μνήμη των ανθρώπων είναι τα έργα τους προς την κοινωνία όσο βρίσκονταν εν ζωή.
Τώρα όμως προσπαθούν να μας πείσουν πως καθόλου έτσι δεν είναι τα πράγματα. Πως ο Παύλος Φύσσας και οι δολοφονημένοι χρυσαυγίτες είναι ένα και το αυτό. Και ξεχνάνε όλοι τόσο εύκολα να αναφέρουν οτι ο Παύλος δολοφονήθηκε από ομοϊδεάτες των έτερων δολοφονημένων, από ανθρώπους που μοιράζονταν την ίδια οργάνωση, μια μικρή λεπτομέρεια. Πως τον Παύλο θα τον θυμόμαστε όχι επειδή δολοφονήθηκε, αλλά επειδή δολοφονήθηκε γιατί υπερασπίστηκε το δίκιο, υπερασπίστηκε ένα καλύτερο κόσμο, δολοφονήθηκε επειδή ακριβώς ήταν αθώος.
Σε κάθε περίπτωση μιλάμε για αφαίρεση ζωής, με το βάρος που έχει αυτή η πράξη, αλλά επιχειρείται να σβηστεί κάθε άλλο χαρακτηριστικό των δυο δολοφονιών, να εξισωθούν για να ταιριάξουν στο έργο που λέγεται "θεωρία των δύο άκρων", την ανιστόρητη αυτή κατασκευή που αθωώνει όσους καταδυναστεύουν και δολοφονούν χιλιάδες και εκατομμύρια ανθρώπους κάθε μέρα, όχι μόνο με το όπλο, αλλά με τα εναλλακτικά όπλα που διαθέτει άφθονα η εξουσία.
Ας μην ξεχνιόμαστε λοιπόν, και ας μη σβήνουμε τα πειστήρια του εγκλήματος και τα κριτήρια του εγκλήματος. Οι χρυσαυγίτες ανήκουν στους δολοφόνους έτσι κι αλλιώς. Μπορεί ως φυσικά και μεμονωμένα πρόσωπα να είναι άλλοι λιγότερο και άλλοι πολύ περισσότερο υπεύθυνοι για απόπειρες δολοφονίας, ξυλοδαρμούς, πογκρόμ εναντίον μεταναστών, ή αν καλοεξετάσουμε τις προσωπικές τους ιστορίες να αποδεικνύονται κάποιοι πλανημένοι και τραγικά πρόσωπα, αλλά το στρατόπεδο στο οποίο εντάσσονται είναι το στρατόπεδο των φονιάδων Ελλήνων και ξένων φτωχών και ανήμπορων ανθρώπων.
Ας θυμηθούμε τι έλεγε ο Κασιδιάρης σε συνέντευξη του στον Αντώνη Σρόϊτερ: πως δεν μπορεί να έχουν ίσα δικαιώματα οι ψυχικά ασθενείς με εκείνον (που είναι ψυχικά υγιέστατος!) Αφού λοιπόν ο πιο αδύναμος - με το ένα ή με το άλλο κριτήριο - δεν μπορεί να έχει ίσα δικαιώματα, τότε και ο άοπλος δεν μπορεί να έχει ίσα δικαιώματα έναντι του οπλισμένου, δηλαδή του ισχυρότερου από αυτή την άποψη. Εκείνοι λοιπόν είναι που υποστηρίζουν και θεωρητικά και με τις πράξεις τους το δίκιο του ισχυρού και επομένως έτσι και κάθε δολοφονία. Γιατί άραγε η ζωή αυτών των παιδιών που χάθηκε άξιζε περισσότερο από τη ζωή των μεταναστών που έχουν στοχοποιηθεί; Και οι μετανάστες έχουν μάνες και παιδιά και πατεράδες και παππούδες.
Η υπεράσπιση της λογικής που γνωρίζουμε είναι η υπεράσπιση της ιστορικής μνήμης ενάντια στη λήθη την ώρα που τα μίντια με τις τερατολογίες που αναπαράγουν προσπαθούν να τη σβήσουν και στη θέση της να εγκαταστήσουν ένα άχρονο άλιεν έκτρωμα που όλα θα τα συμψηφίζει για να ξεπλυθούν εκεί μέσα οι φονιάδες και να εξισωθούν με τα πραγματικά θύματα. Το εκπληκτικό είναι ο αστραπιαίος χρόνος μέσα στον οποίο επιχειρείται να συμβούν όλα αυτά.
Κάτω τα χέρια από τον Παύλο Φύσσα, κάτω τα χέρια από τον Μίκη Θεοδωράκη, κάτω τα χέρια από τους αγωνιστές της αριστεράς και της αναρχίας, κάτω τα ξερά σας και τα βρωμόχερά σας από τους ανθρώπους που πάλεψαν για ένα φωτεινό κόσμο ενάντια στο σκότος που πρεσβεύετε! Ποτέ δεν θα εξισωθείτε με αυτούς στα μάτια μας όσο ακόμα ζούμε και αναπνέουμε, ποτέ, όσο και αν οι τηλεοράσεις, τα sites, τα έντυπά σας ψεύδονται ασύστολα και προσβάλλουν ασύστολα νεκρούς και ζωντανούς και την ίδια τη μνήμη, ποτέ δεν θα νικήσετε τις ιδέες και τις αρχές μας, ποτέ δεν θα καταφέρετε να διαστρεβλώσετε την αλήθεια, ποτέ δεν θα καταφέρετε να μας λερώσετε για να φανείτε εσείς λιγότερο βρώμικοι.
Η ιστορία είναι εδώ, παρούσα για να τους βάλει όλους και όλα στη θέση τους, αργά ή γρήγορα!
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου