Αλυσίδες που σχεδιάζονται για ένα σκοτεινό μέλλον

του Λ. Κατσαρού

Μικρή εισαγωγή στην Διατλαντική Εταιρική Σχέση Εμπορίου και Επενδύσεων. ΗΠΑ και Ε.Ε. TTIP

Τις προάλλες έλεγε ο Μιχάλης Νευραδάκης στον ιντερνετικό e-roi:
“Στις 7 Ιανουαρίου ενώ όλοι είχαν την προσοχή τους στα γεγονότα στο Παρίσι , ένα άλλο πολύ σημαντικό , ίσως μάλιστα πιο επικίνδυνο γεγονός έλαβε χώρα ,ελάχιστα ΜΜΕ το πρόβαλαν σε όλον τον κόσμο και κανένα στον μικρόκοσμο που λέγεται Ελλάδα”

Εμείς προσθέτουμε : στην Ελλάδα των Μέσων μαζικής αποχαύνωσης και προπαγάνδας ...

Στις 7 του Γενάρη 2015 μετά από μια περίοδο απόλυτης μυστικότητας η Ε.Ε. παρουσίασε τα έγγραφα που αφορούσαν την συζήτηση για την ευρωατλαντική συμμαχία .

Φρόντισαν να δημοσιεύσουν τα έγγραφα την κατάλληλη στιγμή που κανείς δεν θα τα πρόσεχε .

Κάποτε έλεγε ο Κίσιντζερ…
: “δεν πρέπει να αφήνουμε μια σοβαρή κρίση να πηγαίνει χαμένη”

Έτσι και έκαναν , την ώρα που ο κόσμος ήταν σε σοκ, αυτοί δημοσίευσαν τα έγραφα στα μουλωχτά. Για την ιστορία τα πλήρη πρακτικά της διαπραγμάτευσης θα δημοσιευθούν μετά από τριάντα χρόνια.

Τί είναι όμως αυτή η συμφωνία;

Είναι μια συμφωνία για την δημιουργία μιας ελεύθερης οικονομικής ζώνης ανάμεσα στην Ε.Ε. και τις ΗΠΑ .Οι διαπραγματεύσεις έχουν γίνει με απόλυτη μυστικότητα . Ο στόχος είναι η κατάργηση των ελέγχων από μέρους των κρατών προς τις πολυεθνικές εταιρείες που δραστηριοποιούνται στις δυο μεριές του Ατλαντικού .Προσπαθούν να πείσουν ότι πρόκειται για κάτι καλό που θα φέρει δουλειές και επενδύσεις . Δεν είναι όμως έτσι τα πράγματα .



Γιατί όμως κρατάνε και περνάνε στο σκοτάδι μια τέτοια συμφωνία στην φασιστική ομάδα που ονομάζεται Ε.Ε ;

Στην συμφωνία προβλέπεται η κατάργηση της δημόσιας παροχής για την υγεία και πρόνοια στην Ευρώπη , και ακολούθως η είσοδος των αμερικάνικών εταιριών παροχής ιατρικών κα άλλων υπηρεσιών στην Ένωση,
Ακόμη καταργούνται οι νόμοι που ελέγχουν τις τράπεζες , όσοι από αυτούς έχουν απομείνει . Μετά την κύρωση της συμφωνίας οι τράπεζες θα είναι απόλυτα ελεύθερες να λειτουργούν όπως γουστάρουν έξω από καθε εθνικό νόμο .

Μια πλήρης επαναφορά της απορριφθείσης ACTA επιχειρείται . Η ACTA ήταν το διαβατήριο για τον απόλυτο έλεγχο των προσωπικών δεδομένων όπως και μια επιχείρηση πλήρους αδιαφάνειας στα δεδομένα των φαρμακευτικών εταιρειών. Ακόμη , η μεγαλύτερη προστασία των πατεντών οδηγεί κατ ευθείαν στην αύξηση του κόστους των φαρμάκων ..

Η μεταφορά χιλιάδων θέσεων εργασίας από την Ευρώπη στην Αμερική είναι δεδομένη μια και εκεί ή εργατική νομοθεσία είναι πιο ελαστική , φυσικά τα μεροκάματα θα συμπιεστούν κι άλλο και η ανεργία θα ανέβει κι άλλο.
Για παράδειγμα έχουμε την συμφωνία NAFTA (North American Free Trade Agreement - βορειοαμερικάνικη συμφωνία ελεύθερου εμπορίου) που εξαέρωσε 10 εκ θέσεις εργασίας από τις ΗΠΑ και τις έδωσε σε σκλάβους του ενός δολαρίου στο Μεξικό .

Η εν λόγω συμφωνία (NAFTA) προβλέπει διακανονισμό των διαφορών μεταξύ επενδυτή και κράτους που επιτρέπει στις πολυεθνικές εταιρίες να μηνύουν τα κράτη για μελλοντικές απώλειες κερδών, όταν οι εθνικές κυβερνήσεις θεσπίζουν νομοθεσία για την προστασία του δημοσίου συμφέροντος και του περιβάλλοντος.

Στην πραγματικότητα έχουμε κατάργηση πολλών δημοκρατικών ελευθεριών , οι εταιρείες παίρνουν το ΠΑΝΩ χέρι για ΠΑΝΤΑ , ΣΤΑ ΠΑΝΤΑ . Διότι οι νεοφιλελεύθεροι φασίστες έχουν σκοπό να φτιάξουν μη εκλεγμένη επιτροπή που θα ελέγχει προστατεύει την απώλεια των κερδών των πολυεθνικών από τους νόμους των εθνικών κρατών .

Για να δούμε λοιπόν την περίφημη ISDS (Investor-state dispute settlement, Επίλυση Διαφορών Επενδυτή-Κράτους)

Η Επίλυση Διαφορών Επενδυτή–Κράτους είναι ένα εργαλείο που παραχωρεί σε έναν ξένο επενδυτή το δικαίωμα να εκκινήσει διαδικασία επίλυσης διαφορών κατά ενός αλλοδαπού δημοσίου.

Ένας ξένος επενδυτής από τη χώρα "A" (Κράτος Καταγωγής) επενδύει στη χώρα "B" (Κράτος Υποδοχής) και οι δύο χώρες έχουν συμφωνήσει σε ISDS (πχ. μέσα σε μια εμπορική συμφωνία), αν το κράτος υποδοχής παραβιάσει τα δικαιώματα που παρέχονται στον επενδυτή βάσει του δημοσίου διεθνούς δικαίου, τότε ο επενδυτής μπορεί να φέρει το θέμα ενώπιον διαιτητικού δικαστηρίου.

Εδώ και δύο δεκαετίες τώρα, ισχύει το κεφάλαιο 11 της Συμφωνίας Ελεύθερου Εμπορίου Βόρειας Αμερικής (NAFTA). Το Κεφάλαιο 11 της NAFTA, επιτρέπει στους επενδυτές στα κράτη της συμφωνίας (Καναδάς, Ηνωμένες Πολιτείες και Μεξικό) να εγείρουν αξιώσεις ευθέως κατά της κυβέρνησης άλλου κράτους της NAFTA ενώπιον διεθνούς διαιτητικού δικαστηρίου.

Στο παρελθόν, σύμφωνα με το διεθνές εθιμικό δίκαιο, ένα κράτος μπορούσε να αξιώσει αποζημίωση για ζημιά που προκαλείται σε πολίτες του, από ένα κράτος υποδοχής με την άσκηση διπλωματικής προστασίας, η οποία μπορεί να περιλαμβάνει αντίμετρα (retorsion) ή/και αντίποινα (reprisals). Αυτό αλλάζει προς το χειρότερο σε βάρος των κρατών υποδοχής και επιπλέον θεσμοθετείται με διεθνείς συμφωνίες . Μια καθαρή αποικιοκρατική αντίληψη υπερισχύει.

Ας δούμε μερικά παραδείγματα

1) Centurion Health Corporation εναντίον της Κυβέρνησης του Καναδά
Η Centurion Health Corporation , επέδωσε στον Καναδά μια “Ανακοίνωση Πρόθεσης” , αξιώνοντας αποζημίωση 160 εκατ. USD $.Ισχυρίστηκε ότι το προτεινόμενο project της, το Ιδιωτικό Κέντρο Υγείας Regent Hills (Regent Hills Health Care Centre), αντιμετωπίστηκε κατά τρόπο που αντίκειται στις υποχρεώσεις του Καναδά σύμφωνα με το Κεφάλαιο 11 της NAFTA.
Ο ισχυρισμός εγκαλούσε την καναδική κυβέρνηση, μεταξύ άλλων, ότι παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 1102 της NAFTA,
Η εταιρεία αμφισβήτησε το νόμο Υγείας του Καναδά (Canada Health Act), σύμφωνα με τον οποίο η ομοσπονδιακή κυβέρνηση του Καναδά εξασφάλιζε ότι οι επαρχίες και κάποιες περιοχές πληρούν ορισμένες προϋποθέσεις, όπως η ελεύθερη και καθολική πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη των ασφαλισμένων.

Το σκεπτικό ήταν το εξής: η ομοσπονδιακή κυβέρνηση του Καναδά, μέσω αυτού του νόμου αποτελεί μια “κρατική επιχείρηση” , ένα “μονοπώλιο της κυβέρνησης” σύμφωνα με τα άρθρα 1502 και 1503 της NAFTA.
Άρα πλήττονται τα συμφέροντα των ιδιωτών. Για την ιστορία η αξίωση τους καταρρίφθηκε λόγω της άρνησης των Εναγόντων να προβούν στην απαιτούμενη προκαταβολή των εξόδων της διαδικασίας διαιτησίας.
Υπάρχουν άλλοι όμως που πληρώνουν, γιατί έχουν πολύ χρήμα ...

2) Η Chemtura Corporation, ένας κατασκευαστής φυτοφαρμάκων στις Ηνωμένες Πολιτείες, ισχυρίστηκε ότι η κυβέρνηση του Καναδά, απαγόρευσε καταχρηστικά τα φυτοφάρμακα στα προϊόντα που βασίζονται στην ουσία Λινδάνιο , τα προϊόντα αυτά χρησιμοποιούνται στην καλλιέργεια της ελαιοκράμβης, σπόρων μουστάρδας και cole, για τον έλεγχο των μολύνσεων από τα σκαθάρια (flea beetle) και στις καλλιέργειες δημητριακών για τον έλεγχο της κάμπιας wireworm. Η Chemtura εγκάλεσε την κυβέρνηση του Καναδά για παραβιάσεις του άρθρου 1105 της NAFTA για κακή μεταχείριση και μεροληψία. Όλοι οι ισχυρισμοί απορρίφθηκαν από το δικαστήριο.
Να σημειώσουμε ότι Το Λινδάνιο είναι μια νευροτοξίνη που παρεμβαίνει με την λειτουργία του GABA νευροδιαβιβαστή . Στους ανθρώπους το Λινδάνιο επηρεάζει το νευρικό σύστημα, το συκώτι και τα νεφρά, και μπορεί να είναι καρκινογόνο. Ακόμη είναι ύποπτο για ενδοκρινικές διαταραχές.

3) Ακόμη μια περίπτωση
Η εταιρεία Dow AgroSciences , μια εταιρεία των ΗΠΑ, κατέθεσε αίτησης για διαιτησία σύμφωνα με το κεφάλαιο 11 της NAFTA, για τις ζημίες που φέρεται ότι προκλήθηκαν από την απαγόρευση στο Κεμπέκ της πώλησης και ορισμένες χρήσεις των φυτοφαρμάκων για τα ζιζάνια του γκαζόν που περιέχουν την δραστική ουσία 2,4-D. Το δικαστήριο εξέδωσε μια περαίωση συναίνεσης καθώς οι διάδικοι της διαφοράς κατέληξαν σε συμβιβασμό.
Τι είναι όμως αυτό το 2,4D;

Τον Ιούλιο του 2013 έρευνα διαπίστωσε «αυξημένα επίπεδα" των επικίνδυνων διοξινών σε μια γενική έκδοση του 2,4-D, ένα από τα πιο ευρέως χρησιμοποιούμενα ζιζανιοκτόνα . Ένας επιστήμονας είπε το εξεταζόμενο προϊόν , είχε "μία από τις υψηλότερες μετρήσεις διοξίνης κατά τα τελευταία 10 με 20 χρόνια, και θα μπορούσε να εγκυμονούν κινδύνους για την υγεία.»

4) Η περίπτωση της Αυστραλίας .
Εκεί το θέμα πήρε μια άλλη και άκρως ενδιαφέρουσα τροπή:
Η Phillip Morris με βάση το ISDS, αμφισβήτησε τον Αυστραλιανό νόμο για περιορισμούς στην Διαφήμιση Καπνού σαν αθέμιτο για τα συμφέροντα της . Αυτή η αξίωση απέτρεψε την Αυστραλία από το να ενταχθεί στην ΝΑΦΤΑ.

Το συμπέρασμα βγαίνει αβίαστα :

Αυτή είναι η δημοκρατία των πολυεθνικών , οι λαοί στα σκουπίδια !

Ένα ακόμη πολύ επικίνδυνο στοιχείο της συμφωνίας είναι η κατάργηση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας για την ασφάλεια των τροφίμων . Ετοιμάζουν εξομοίωση με την νομοθεσία των ΗΠΑ για τα μεταλλαγμένα όπου το ποσοστό είναι 70% μεταλλαγμένα στα τρόφιμα .

Το πρώτο βήμα για αυτό έγινε ήδη στην Ευρώπη , πριν λίγο χρόνο το Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο ψήφισε νόμο που επιτρέπει στα κράτη να αποφασίζουν μόνο τους για τα μεταλλαγμένα ήταν μια ρύθμιση που με χαρά υποστήριξε ο Σαμαράς , ο Βενιζέλος και η νεοφιλελεύθερη παρέα τους .

Σε ένα ακόμη σενάριο, μια καναδική εταιρεία εξόρυξης που εφαρμόζει καταστροφική καταστροφική πρακτική σε ορυχεία στην Ελλάδα θα μπορούσε να μηνύσει την κυβέρνηση αν περνούσε νομοθεσία για την προστασία των υδάτων, των δασών, και άνθρωπων από την τοξική εξόρυξη του χρυσού και του αργύρου. Σας θυμίζει τίποτε από τις Σκουριές;

Οι διαπραγματεύσεις φαίνεται ότι συμπεριέλαβαν και το πόσιμο νερό στα κεφάλαια της συμφωνίας . Έτσι προωθείται η μεγαλύτερη συμμετοχή των επιχειρήσεων στην παροχή αυτού του θεμελιώδους ανθρώπινου δικαιώματος ,ένας εφιάλτης στην βρύση μας και την ζωή μας .

Δυστυχώς αυτά δεν τα πρόβαλε ποτέ το πολιτικό σύστημα ούτε τα τσοντοκάναλα αλλά ούτε και η αριστερά .

Οι νεοφιλελεύθεροι τα λένε ευρωπαϊκή προοπτική .

Δεν την θέλουμε αυτήν την ευρωφασιστική προοπτική και πρέπει να φύγουμε το συντομότερο από την παγίδα που στήνουν για εμάς και τα παιδιά μας ,
Αυτό μπορεί να γίνει μόνο με κινητοποίηση του λαού μας αλλά και των άλλων ευρωπαϊκών λαών

Είμαστε απέναντι στην διαφαινόμενη εταιρική σχέση ΗΠΑ-Ευρωπαϊκής Ένωσης διατλαντικού εμπορίου και των επενδύσεων.

πηγη