Καταστάσεις τρέλας ζουν εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι τις τελευταίες μέρες, καθώς μετά από τόσες περικοπές του μισθού ή της σύνταξης ή την απόλυσή τους, καλούνται να πληρώσουν (και φυσικά δεν έχουν) τα υπέρογκα ποσά φόρου που τους καταλογίστηκαν με την πτώση του αφορολόγητου στα 5000 ευρώ, την επιβολή των τεκμηρίων και τις άλλες προβλέψεις του νέου φοροληστρικού νόμου. Παράλληλα τα παπαγαλάκια του συστήματος, γνωστοί “δημοσιογράφοι” και δημοσιογραφίσκοι και μαζί τους όλοι αυτοί που μετατρέπουν τις προσωπικές τους φοβίες σε κοινωνικοπολιτικά “γεγονότα”, διαδίδουν καθημερινά ένα σωρό ανακρίβειες, προωθώντας έτσι την πλήρη αποδοχή, την υποταγή στην ασκούμενη πολιτική. Να τρέξουμε λοιπόν να δανειστούμε, να μην πάμε διακοπές τα παιδιά μας, να κόψουμε το τσιγάρο ή την όποια ψυχαγωγία μας απέμεινε, αρκεί να πληρώσουμε τους φόρους, γιατί αλλιώς μας περιμένει η φυλακή ή η κατάσχεση του μισθού, του αυτοκινήτου ή του σπιτιού μας…
Πού τα βρήκαν όλα αυτά; Πουθενά! Γιατί (προς το παρόν, τουλάχιστον) δεν υπάρχει κανένα νομοθετικό πλαίσιο που να προβλέπει την ποινική δίωξη και την προσωποκράτηση ή την κατάσχεση κινητής και ακίνητης περιουσίας όταν πρόκειται για ποσά σαν αυτά που επιβάλλονται συνήθως ως φόροι στους εργαζόμενους ή τους συνταξιούχους. Αντίθετα και με βάση έγγραφα των αρμόδιων υπηρεσιών του κράτους, όπως το «Εγχειρίδιο των συνηθέστερων ερωτημάτων πολιτών και των αντίστοιχων απαντήσεων, σε θέματα φορολογίας εισοδήματος κ.ά,» (έκδοση της Γενικής Γραμματείας Φορολογικών και Τελωνειακών Θεμάτων, Ιούλιος 2012), διαπιστώνουμε ότι:
α) «Ποινική δίωξη μπορεί να ασκηθεί εφόσον το συνολικό ληξιπρόθεσμο χρέος προς το Δημόσιο από κάθε αιτία συμπεριλαμβανομένων των κάθε είδους τόκων ή προσαυξήσεων υπερβαίνει το ποσό των 5.000 Ευρώ» (σελ. 83)