Εικονικό χρήμα

Άγιες μέρες και τα media μας λένε πως κρατάμε την ανάσα μας απ την αγωνία. Θα ρθει δε θα ρθει η δόση, θα μας σώσουν ή θα μας αφήσουν στη μοίρα μας, μας συμπάθησε ο Σόυμπλε, ή εξακολουθεί να μας βλέπει με μισό μάτι. Μήπως, όμως τελικά, δεν σκεφτόμαστε πια όπως μας λένε τα media ότι σκεφτόμαστε; Μήπως κάποιοι (πάρα πολλοί) από εμάς, έχουν σοβαρότερα προβλήματα από το αν θα γίνει η λογιστική εκταμίευση του πακτωλού των δισεκατομμυρίων τα οποία απλώς θα ανάψουν σε κάποιες οθόνες και αυτόματα θα σβήσουν δίχως ν αγγίξουν κανέναν στον πραγματικό κόσμο…

Στον πραγματικό κόσμο, δεν μετρούν οι εικονικές εκταμιεύσεις. Σ αυτόν τον κόσμο της πραγματικότητας, αν δεν έχεις στο χέρι το χρήμα, μένεις χωρίς ρεύμα, χωρίς νερό, χωρίς περίθαλψη, χωρίς σπίτι.

Τα παραπάνω δεν είναι δημοσιογραφικές υπερβολές, τουλάχιστον για καμιά 20αριά χιλιάδες άστεγους που προσπαθούν να επιβιώσουν σ όλη της χώρα. Σύμφωνα με έρευνα της ΜΚΟ «Κλίμακας» το 64,8% είναι άστεγοι λιγότερο από δύο χρόνια, ενώ οι περισσότεροι από τους μισούς κινούνται στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας. Το 63,8% των αστέγων που συμμετείχαν στην έρευνα κοιμάται μόνο σε υπαίθριο χώρο τον τελευταίο ένα χρόνο. Το 10,5% βρίσκει καταφύγιο στο αυτοκίνητο, ενώ το 14,3% έχει πάει τουλάχιστον μία φορά στο νοσοκομείο για να περάσει τη νύχτα του. Ως σημαντικότερες ανάγκες το «δείγμα» της έρευνας κατατάσσει τα μέχρι πριν τα μνημόνια αυτονόητα: τη στέγαση (85,6%), την ιατρική περίθαλψη (83,1%), την εργασία (76,5%) και τη φροντίδα υγιεινής (75%). Οι μισοί από αυτούς ζουν με 0-20 ευρώ το μήνα, ενώ το 63,5% των οικογενειών είναι ενήμερες για την κατάσταση του άστεγου ατόμου και κατά 67,5% είναι εχθρικές ή αδιάφορες. Το 45,2% δηλώνει ότι δεν έχει κανένα φίλο και το 18,1% έχει αποπειραθεί τουλάχιστον μία φορά να αυτοκτονήσει.

Αν συνειδητοποιήσει κανείς ότι το «δείγμα» της έρευνας αφορά σε ανθρώπους, αν μπορέσει να νιώσει την πίκρα, την απογοήτευση, το θυμό και την απόγνωση όλου αυτού του κόσμου, τότε ίσως να αντιληφθεί τί ακριβώς σημαίνουν όλα αυτά τα ωραία λόγια που ακούμε τα τρία τελευταία χρόνια: Τί σημαίνει εκσυγχρονισμός, δημοσιονομική προσαρμογή, διαρθρωτικές αλλαγές, εξορθολογισμός των δαπανών, έλεγχος της φαρμακευτικής δαπάνης, βιώσιμο χρέος, πλεονασματικός προϋπολογισμός, και τόσα άλλα…

Είναι ίσως ανθρώπινο χαρακτηριστικό να αποστρέφει κανείς τα μάτια από τη δυστυχία. Είναι ίσως νεοελληνική μετάλλαξη η αδιαφορία για κάθε τι που δε μας αφορά άμεσα, ή νομίζουμε πως δε μας αφορά…Όμως, για κοιτάξτε πιο προσεκτικά τριγύρω, ζητήστε το βλέμμα γνωστών, φίλων, συγγενών, δες τε τα μάτια των αγνώστων και υποστηρίξτε ότι όλη αυτή η καταστροφή δε μας αφορά όλους μαζί και τον καθένα μας ξεχωριστά…

Συνειδητοποιώντας την καταστροφή, αντιλαμβάνεται κανείς ότι στο παραμύθι με τη δόση υπάρχει και ο δράκος. Μόνο που στην προκειμένη περίπτωση αυτός ο δράκος κυκλοφορεί και έξω από το παραμύθι, στην πραγματική τραγική οικονομική πραγματικότητα.

Οι μόνοι που δεν φαίνεται να έχουν αντιληφθεί τί συμβαίνει είναι οι απερίγραπτοι τύποι της συγκυβέρνησης οι οποίοι μετρούν τα εικονικά δισεκατομμύρια και ψάχνουν τρόπους για να μαγειρέψουν τον εκλογικό νόμο, γιατί δεν ξέρουν τι άλλο να κάνουν, από το να μας …σώζουν.

πηγη

Βουβάλια και βατράχια

Τα όσα συμβαίνουν στο κόμμα των Ανεξαρτήτων Ελλήνων δείχνουν να το υπερβαίνουν. Η εσωκομματική διαίρεση που συνοδεύτηκε με αποχωρήσεις και παραιτήσεις στελεχών μπορεί να κωδικοποιηθεί σε τρία πολιτικά ζητήματα: Στην ιδεολογική ταυτότητα του κόμματος, στη θέση που παίρνει έναντι του ευρώ και της ΕΕ και στις σχέσεις του με το ΣΥΡΙΖΑ.

Κεντρικό στοιχείο των θέσεων του Πάνου Καμένου είναι η αντίθεση σε μια ομοσπονδιακή ΕΕ και μάλιστα υπό γερμανική επικυριαρχία, ενώ για όσους παρακολουθούν την ειδησεογραφία δεν περνάει απαρατήρητο ότι πρόσφατα προχώρησε και σε επαφές για την προσχώρηση των Ανεξαρτήτων Ελλήνων στο κόμμα των Ευρωσκεπτικιστών στο ευρωκοινοβούλιο.

Πάνω ακριβώς στο θέμα της στάσης του έναντι της ΕΕ συμπυκνώθηκαν οι διαφωνίες και επήλθαν οι αποχωρήσεις στελεχών απ’ το κόμμα. Και συναφές μ’ αυτό είναι και το θέμα των σχέσεων με το ΣΥΡΙΖΑ που επίσης τάσσεται κατά της ηγεμονίας της Γερμανίας στην ΕΕ.

Είναι δύσκολο να περάσει απαρατήρητο ότι η εσωκομματική κρίση στους Ανεξάρτητους Έλληνες ξεσπά την ώρα που σκληραίνει μια γεωπολιτική αντιπαράθεση μεταξύ ΗΠΑ και Γερμανίας, η οποία εκφράζεται μέσω της κόντρας ΔΝΤ και Βερολίνου με αφορμή τη διαχείριση του ελληνικού δημόσιου χρέους με εμφανή την προσπάθεια της Ουάσινγκτον να μεταφέρει το κόστος στις πλάτες της Γερμανίας. Η ταμπακέρα του προβλήματος δεν είναι τίποτα άλλο παρά η αντίθεση των Αμερικανών στην πολιτική του Βερολίνου που διαταράσσει τις παγκόσμιες ισορροπίες θέτοντας υπό την αποκλειστική του επιρροή όλη την Ευρώπη. Ταυτόχρονα το γεγονός αυτό συμπίπτει και με κάτι άλλο, εξίσου σημαντικό. Η ελίτ της χώρας έχει επί της ουσίας χάσει το κράτος της και τώρα χάνει και τις τράπεζές της μέσω της ανακεφαλαιοποίησης από ξένα πιο ισχυρά κεφάλαια. Η παράδοση στους δανειστές είναι πλήρης και η υποτέλεια στο γερμανικό ιμπεριαλισμό απόλυτη.

Η «πλατφόρμα» Καμένου δεν εκφράζει παρά την αγωνία αυτή και θέλει να εκμεταλλευτεί τις αντιθέσεις ΗΠΑ-Γερμανίας για να «διασώσει» το αστικό σύστημα. Από εδώ προκύπτει και ο κοινός βηματισμός και τα από κοινού χτυπήματα με το ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση όπως εκφράστηκαν και μέσα στη βουλή τις μέρες που ψηφίζονταν το πακέτο μέτρων και ο προϋπολογισμός. Γιατί και ο ΣΥΡΙΖΑ στρατηγικά δεν μπορεί να υπερβεί το αστικό σύστημα και αυτό προκύπτει απ’ τη στάση του έναντι του ευρώ το οποίο δεν αμφισβητεί. Έτσι και οι δύο αυτές δυνάμεις στρέφονται στην αγκαλιά του Ομπάμα αναζητώντας συμμάχους κατά της Μέρκελ.

Ρε Συριζαίοι,τιν'τούτα μπρέ;

πηγη

Ανεξάρτητοι Μογγόλοι

Η Μογγολία περνάει δύσκολες μέρες. Η χώρα έχει χρεοκοπήσει, τα σκάνδαλα διαδέχονται το ένα το άλλο, η Μογγολία προσφεύγει στο ΔΝΤ, οι Μογγόλοι είναι οργισμένοι και η πολιτική και οικονομική ελίτ της Μογγολίας έχει τρομάξει. Ο κίνδυνος να χαθεί η εξουσία για τα δυο μογγολικά κόμματα που κυβερνούν εναλλάξ τη Μογγολία για περισσότερο από 35 χρόνια και να οδηγηθούν στο δικαστήριο οι υπεύθυνοι για την χρεοκοπία είναι ορατός.

Μπροστά στον κίνδυνο απώλειας της εξουσίας, της τιμωρίας και της ανόδου στην εξουσία ενός μικρού κόμματος της μογγολικής Αριστεράς –που ξαφνικά μοιάζει ικανό να κερδίσει τις ψήφους ακόμα και παραδοσιακών δεξιών Μογγόλων ψηφοφόρων -, η οικονομική ελίτ της Μογγολίας καταφεύγει σε μια σειρά από πανούργες ενέργειες.

Πριμοδοτεί επικοινωνιακά ένα γραφικό νεοναζιστικό κόμμα της Μογγολίας.

Παρουσιάζει σαν σοβαρό ένα κόμμα που δημιουργήθηκε από την διάσπαση του αριστερού κόμματος και αποτελείται από ξεπουλημένους Μογγόλους.

Προωθεί ένα νέο μογγολικό κεντροδεξιοαριστερό κόμμα με στελέχη που προέρχονται, κυρίως, από το διεφθαρμένο δεξιό κόμμα που καταρρέει, και –για να προλάβει τυχόν επαναστατικές ανησυχίες του ιδρυτή του- του πετάει από δίπλα διάφορους ξεπουλημένους δεξιούς Μογγόλους πολιτευτές, ώστε να τον υπονομεύσει στην περίπτωση που θα θελήσει να στραφεί εναντίον της.

Προσπαθεί να προσεταιριστεί κάποια από τα στελέχη του αριστερού κόμματος που είναι ένα βήμα από την εξουσία, ώστε ή να το διασπάσει ή να το ελέγξει απόλυτα.

Σκοπός όλων αυτών των κινήσεων της μογγολικής ελίτ είναι να μην υπάρξει ένα ενιαίο μεγάλο λαϊκό κίνημα που θα ανατρέψει το Μνημόνιο και θα στείλει στη Δικαιοσύνη τους Μογγόλους πολιτικούς και επιχειρηματίες που ξέσκισαν τη Μογγολία και συνεχίζουν να την ξεσκίζουν.

Για την ώρα, η μογγολική ελίτ έχει πετύχει τον σκοπό της.

Είμαστε πολλοί. Είμαστε ανεξάρτητοι. Είμαστε Μογγόλοι.

πηγη

Εμπόλεμη ζώνη ο Αμαζόνιος

Σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη η στρατηγική είναι η ίδια. Πολύτιμοι φυσικοί πόροι καταστρέφονται στο όνομα μιας αμφιλεγόμενης ανάπτυξης και, όταν οι κάτοικοι διαφωνούν, οι δυνάμεις καταστολής αναλαμβάνουν να τους συνετίσουν. Έτσι και στην περιοχή Ξιγκού, στα βάθη του Αμαζονίου στη Βραζιλία, όπου οι ιθαγενείς, άντρες, γυναίκες και παιδιά, βρέθηκαν για μια ακόμα φορά αντιμέτωποι με την απροκάλυπτη βία των δυνάμεων καταστολής στην προσπάθειά τους να διασώσουν τον τόπο τους.

Μετά την εφόρμηση των αστυνομικών δυνάμεων, τη σκυτάλη πήραν οι «οικονομικοί δολοφόνοι», όπως καταγγέλλουν περιβαλλοντικές οργανώσεις και διεθνή ινστιτούτα, χρηματοδοτώντας επί της ουσίας τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την καταστροφή του περιβάλλοντος. Πριν από λίγες ημέρες, στις 26 Νοεμβρίου, η Αναπτυξιακή Τράπεζα της Βραζιλίας ενέκρινε πρωτοφανές δάνειο ύψους 10,8 δισεκατομμυρίων δολαρίων για την κατασκευή του αμφιλεγόμενου σχεδίου του γιγαντιαίου φράγματος Μπέλο Μόντε, ποσό που αποτελεί το μεγαλύτερο δάνειο που έχει δώσει ποτέ η τράπεζα στα 60 χρόνια λειτουργίας της.

Ολική καταστροφή

Στα βάθη του Αμαζονίου η κυβέρνηση της Βραζιλίας έχει αποφασίσει να κατασκευάσει με κάθε κόστος το τρίτο μεγαλύτερο υδροηλεκτρικό φράγμα στον κόσμο. Πρόκειται για το φράγμα Μπέλο Μόντε, το οποίο θα παράγει 11.000 μεγαβάτ ενέργειας με στόχο να τροφοδοτήσει με ηλεκτρισμό 23 εκατομμύρια σπίτια. Για την κατασκευή του φράγματος έχει ξεκινήσει το ξερίζωμα παρθένου δάσους αφού απαιτείται η καταστροφή δασικής γης μεγαλύτερης και από την έκταση του Μονακό! Για τη λειτουργία του θα εκτραπεί το 80% των υδάτων του ποταμού Ξιγκού, προκαλώντας ξηρασία σε μεγάλες εκτάσεις του δάσους που τροφοδοτούνται από τα νερά του ποταμού.

Οι παρεμβάσεις στο παρθένο δάσος του Αμαζονίου θα είναι γιγαντιαίας κλίμακας, αφού για την κατασκευή του φράγματος και των δύο καναλιών πλάτους 500 μέτρων και μήκους 75 χιλιομέτρων (!) θα χαθεί πολύ μεγάλη έκταση γης, μεγαλύτερη και από αυτήν που χάθηκε για την κατασκευή της διώρυγας του Παναμά. Οι ταμιευτήρες υπολογίζεται ότι θα πλημμυρίσουν έκταση 668 τετραγωνικών χιλιομέτρων, εκ των οποίων τα 400 παρθένο δάσος.

Οι τρομακτικές παρεμβάσεις στο φυσικό τοπίο θα ολοκληρωθούν με την απομάκρυνση 20.000 ιθαγενών που ζουν στις περιοχές Altamira and Vitoria. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών για τον Αμαζόνιο (National Amazon Research Institute - INPA), από τις τεράστιες εκτάσεις δάσους που θα πλημμυρίσουν θα εκλυθούν στην ατμόσφαιρα πολύ μεγάλες ποσότητες μεθανίου, αερίου που είναι 25 φορές πιο ισχυρό και καταστροφικό από το διοξείδιο του άνθρακα.

Το παραµύθι της ανάπτυξης

Και στη Βραζιλία, όπως και σε σχέδια που αναπτύσσονται στην Ελλάδα, τα οφέλη στην απασχόληση είναι µηδαµινά µπροστά στην καταστροφή των πολύτιµων φυσικών πόρων και στη διάλυση της υπάρχουσας οικονοµίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι η κατασκευή του τρίτου µεγαλύτερου υδροηλεκτρικού φράγµατος στον κόσµο έχει κόστος κατασκευής 17 δισεκατοµµύρια δολάρια και θα προσφέρει µόλις 2.000 µόνιµες θέσεις εργασίας όταν θα λειτουργήσει και 40.000 θέσεις κατά τη διαδικασία κατασκευής του. Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις και οι επιστηµονικοί φορείς που έχουν ταχθεί κατά της κατασκευής του υπερφράγµατος, επισηµαίνουν µια ακόµα τροµακτική αντίφαση στον σχεδιασµό του, χαρακτηρίζοντάς το ως το πιο ανεπαρκές ενεργειακά έργο που έχει γίνει ποτέ στη Βραζιλία. Και αυτό γιατί το υδροηλεκτρικό φράγµα θα µπορεί να παράγει µόνο το 39% της ισχύος των 11.000 µεγαβάτ κάθε χρόνο εξαιτίας των περιόδων ξηρασίας. Για να επιτύχει, επισηµαίνουν, το 100% της απόδοσης η κυβέρνηση θα αναγκαστεί να δώσει το πράσινο φως και για νέες καταστροφικές παρεµβάσεις µε την κατασκευή και συµπληρωµατικών µεγάλων φραγµάτων στον Ξιγκού και τους παραποτάµους του.

Παγκόσµια κινητοποίηση

Περιβαλλοντικές οργανώσεις όπως το Amazon Watch και το International Rivers αλλά και πολίτες από όλο τον κόσµο στέκονται στο πλευρό των ιθαγενών που µε συνεχείς εκδηλώσεις διαµαρτυρίας προσπαθούν να αποτρέψουν την κατασκευή του φράγµατος. Όπως επισηµαίνουν, η εµµονή της κυβέρνησης της Βραζιλίας θα οδηγήσει σε µια χωρίς επιστροφή αλλαγή του παρθένου δάσους, αφού µετά το υδροηλεκτρικό φράγµα άλλες καταστροφικές και ασύµβατες µε την περιοχή δραστηριότητες θα ακολουθήσουν, όπως ορυχεία, µεγάλης έκτασης υλοτοµικές δραστηριότητες για την καλλιέργεια σόγιας κ.λπ. Επισηµαίνεται ότι οι προσπάθειες για την κατασκευή του φράγµατος στον Αµαζόνιο ξεκίνησαν πριν από 30 χρόνια, µε τους ιθαγενείς και τις περιβαλλοντικές οργανώσεις να βγαίνουν κάθε φορά νικητές. Ηκατάσταση όµως, όπως επισηµαίνουν διεθνή ινστιντούτα που ασχολούνται µε το θέµα, είναι σήµερα περισσότερο επικίνδυνη από ποτέ, αφού η κυβέρνηση της Βραζιλίας δηλώνει αποφασισµένη να µην κάνει πίσω και, ακόµη και µε τη χρήση όπλων, να ξεκαθαρίσει το παρθένο δάσος και τους ενοχλητικούς κατοίκους του.

Την έκκληση ιθαγενών Kayapό έχουν υπογράψει περισσότεροι από 600.000 πολίτες ενώ στο πλευρό τους έχουν συνταχθεί και παγκόσµιας εµβέλειας καλλιτέχνες, όπως ο Sting, ο Τζέιµς Κάµερον και η Σιγκούρνι Γουίβερ, σκηνοθέτης και πρωταγωνίστρια αντίστοιχα του «Avatar».

πηγη

Ήχησαν τα τύμπανα, πλησιάζουμε στο ελληνικό ground zero

Είναι πολύ πικρή η αίσθηση της δικαίωσης όταν επαληθεύονται οι προειδοποιήσεις για τον αργό θάνατο που οδηγείται η πατρίδα σου. Αυτό αισθάνονται τώρα όσοι από την πρώτη στιγμή, το 2009-2010, φώναζαν ότι βρισκόμαστε σε πόλεμο, ο οποίος άρχισε με οικονομική επίθεση, αλλά ο τελικός στόχος ήταν η οικονομική και γεωπολιτική κατάρρευση της χώρας, η νέα υποδούλωσή μας.
Βαριά η σιδηρά φτέρνα της φιλομνημονιακής προπαγάνδας ορθώθηκε τότε, με συντονισμένες επιχειρήσεις ψυχολογικού πολέμου από όλα τα κατευθυνόμενα ΜΜΕ, να λειώσει όσους καλούσαν σε αντίσταση, να υπνωτίσει τον ελληνικό λαό και να τον αφοπλίσει απέναντι στα αρπακτικά θηρία που μπήκαν μέσα στον τόπο του.
Σημερα που ο χρόνος τελειώνει, η κλεψύδρα αδειάζει, τώρα που βγαίνουν τα μαχαίρια απ’ τα θηκάρια και η αλληλοεξόντωση των αρπακτικών γίνεται πρωτοσέλιδο, είναι αστείο και τραγικό συγχρόνως να βλέπεις αυτούς που πρωτοστατούσαν στην υποταγή να καταγγέλλουν όσους συνεργάτες τους επιμένουν «να δίνουν γη και ύδωρ στους αφερέγγυους εταίρους και δανειστές μας».
Η ιστορία επαναλαμβάνεται για μια ακόμη φορά, οι «πρόθυμοι» αλλάζουν στρατόπεδα και εγκαταλείπουν το σκάφος σαν τα ποντίκια, οι δωσίλογοι ντύνονται «πατριώτες» για να σωθούν κι ανακαλύπτουν την μη βιωσιμότητα των ίδιων των «λύσεων» που προωθούσαν για τρία χρόνια με το αζημίωτο.
Τα σημάδια γίνονται ξεκάθαρα μέρα με την ημέρα, τα προμηνύματα γίνονται σαφή στο εσωτερικό, τα τύμπανα του πολέμου ηχούν ήδη στο εξωτερικό, η χώρα θα πρέπει να προετοιμάζεται σταθερά για την αναπόφευκτη λύση της σύγκρουσης, ο ελληνικός λαός για να ανέβει τον ανήφορο προς τις πηγές της αυτοσυνειδησίας και τις κορυφές της αυτοθυσίας.

«Υπάρχουν κάποιες ύψιστες ανθρώπινες στιγμές κατά τις οποίες ο χρόνος είναι αιωνιότητα και η αιωνιότητα είναι χρόνος», λέει ο Σικελιανός. Από τα πανάρχαια χρόνια ώςσημερα, χάρη σε αυτές επέζησαν οι Έλληνες.
Ο Ελύτης, στο Άξιον Εστί, μιλάει για την πορεία προς το Γραμμένο ή Μοίρα –«ίσια πάνου σ’ αυτό που λέγαμε Κατάρα».
Σημερα, βρισκόμαστε σε μια ανάλογη Πορεία προς το Μέτωπο, με τα γιοφύρια πίσω μας κομμένα και στον ορίζοντα να χαράζουν οι πρώτες κόκκινες γραμμές των τροχιοδεικτικών.
Στην καθ’ ημάς Ανατολή μοιράζονται ξανά οι ρόλοι, με τα μεγάλα συμφέροντα να καθορίζουν ξανά τους «προαιώνιους εχθρούς» και «προαιώνιους φίλους».
Η άτιμη Γερμανία χάνει πάλι το παιγνιδι σέρνοντας όλη την ευρωζώνη στα απόλυτα δεσμά ή το χάος. Οι Ηνωμένες Πολιτείες προετοιμάζουν το έδαφος αδίστακτα και απροκάλυπτα για το σκηνικό της νέας γενικευμένης πολεμικής αναμέτρησης, βάζοντας μπουρλότο σε κάθε περιφερειακή μπαρουταποθήκη.
Στην γειτονιά μας και στην μεσανατολική περιοχή ένα εκρηκτικό μωσαϊκό από μιλίτσιες, τρομοκρατικές ομάδες, ισλαμικές οργανώσεις και ιδιωτικούς στρατούς έχει τινάξει τα πάντα στον αέρα.
«Το επόμενο μέρος του σεναρίου έχει ήδη ξεκινήσει. Οι εμπρηστές έχουν βάλει μια παγκόσμια πυρκαγιά, έχουν κηρύξει έναν παγκόσμιο πόλεμο, ενώνοντας τις περιφερειακές συγκρούσεις σε ένα ενιαίο σύστημα αστάθειας», δήλωσε ο Ρώσσος πολιτικός Γιεβγκένι Φιόντορωφ στην Pravda.
Οι πρωτοφανείς καιροί που ζούμε δεν μας επιτρέπουν κανέναν εφησυχασμό, ηγεμονισμό ή στενόκαρδες προσωπικές και κομματικές βλέψεις. Η ιστορία ενός λαού και η μεγαλοσύνη του κρίνεται από την συλλογική του στάση όταν η ύπαρξή του κινδυνεύει, όταν η χώρα του δουλώνεται με τον πιο επαίσχυντο τρόπο.
Οι ηρωϊκές πράξεις που μπορεί να χρειαστούν για να σταματήσουμε αυτή την πρωτοφανή «μηχανή», που επιχειρεί να μας συνθλίψει και να μετατρέψει τον τόπο σε δουλοκρατία της Μεσογείου, ενυπάρχουν εν δυνάμει μέσα μας, αρκεί να το πάρουμε απόφαση.
Τώρα, μόνο με όρους πατριωτισμού και λαϊκού συμφέροντος μπορούμε να προχωρήσουμε και να νικήσουμε, ξέροντας ότι ο εχθρός δεν είναι μόνο εκτός, είναι και εντός των πυλών, λεηλατεί τις ζωές μας σε όλα τα επίπεδα και απεργάζεται το ιστορικό μας τέλος και την λιβανοποίηση της χώρας.
Είναι, όμως, ένας αντίπαλος ήδη σακατεμένος αφού προτίμησε να «αυτοκτονήσει» όλο το πολιτικό του προσωπικό προκειμένου να παραδώσει την χώρα. Έχουμε απέναντί μας μια συγκυβέρνηση κατακερματισμένη, όχι αυτοδύναμη, πολιτικάντηδες της συμφοράς που είναι έτοιμοι να φάνε ο ένας τον άλλον, τρέμοντας την στιγμή που θα ξεσπάσει η οργή του λαού, θρασύδειλους δωσίλογους που μένουν ενωμένοι όσο βλέπουν απέναντί τους τον λαό σε αναμονή και σε σύγχυση.
Όμως, οι δυνάμεις που θα κινητοποιηθούν και θα δράσουν ως μπροστάρηδες του λαού πρέπει να προσέξουν τη «διχόνοια που μας κατατρέχει», όπως λέει ο Σολωμός.
Το σημερινό διακύβευμα δεν μπορεί να είναι η διχαστική αντιπαράθεση δεξιών και αριστερών, αλλά η υποχρέωση όλων να αντισταθούμε στην καταστροφή που έρχεται με μαθηματική ακρίβεια καταπάνω μας, παλεύοντας ενωμένοι μέσα από νέες συμμαχίες, ανατρέποντας την μονομερή εξάρτηση και την ευρω-υποτέλεια.
Γιατί μόνο με την ανατροπή αυτής της λογικής θα ξαναβρούμε την θαμμένη βαθειά μέσα μας αυτοπεποίθηση και ανυπόταχτη ταυτότητα για να αντιμετωπίσουμε τις κάθε είδους απειλές. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να επαναφέρουμε σε κανονική τροχιά την ελληνική κοινωνία που βρίσκεται σε κατακόρυφη πτώση και κινδυνεύει να γίνει συντρίμμια μέσα στον εσωτερικευμένο πόνο της. Μόνο έτσι μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα ξαναβρούμε «τα φτερά τα πρωτινά μας, τα μεγάλα», όπως έλεγε ο ποιητής.

[Δημοσιεύεται στο NEXUS T.69 που κυκλοφορεί]
πηγη

Και τώρα τι κάνουμε; Εμπρός για δημοκρατική αναγέννηση της Ελλάδας

Τα μάθατε; Η Βουλή καταργήθηκε στην πράξη και οι τροϊκανοί θα διοικούν πραξικοπηματικά την Ελλάδα με επιτρόπους! Ναι, είναι αλήθεια. Μας το διαβεβαιώνει η ηγεσία της ΓΣΕΕ η οποία τάσσεται με ανακοίνωσή της (20/11) κατά των πράξεων νομοθετικού περιεχομένου και των εγκυκλίων για τα εργασιακά. Με τον τρόπο αυτό ακυρώνεται η λειτουργία της Βουλής και νομοθετούνται εκ νέου ακόμα πιο δυσμενείς προβλέψεις από αυτές του μεσοπρόθεσμου, βεβαιώνει ο κ. Παναγόπουλος της ΓΣΕΕ.

Ενώ ο κ. Τσίπρας μας διαβεβαίωσε (19/11): «Πλέον οι τροϊκανοί επίτροποι με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, σαν αυτές που αποφασίστηκαν χθες, θα κυβερνούν ερήμην των συσχετισμών και των διαδικασιών στο ελληνικό κοινοβουλίου». Μέχρι τo alter ego του κ. Τσίπρα, ο κ. Π. Λαφαζάνης δήλωσε: «Οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου σημαίνουν πραξικόπημα.» Ξέρετε ποιος είναι αυτός; Εκείνος που δήλωνε ότι η μάχη να μην περάσει το πολυνομοσχέδιο είναι η «μητέρα όλων των μαχών»!

Τι μου λες βρε παιδί μου! Γίνονται τέτοια πράγματα στην Ελλάδα; Ε, για να τα ανακάλυψε ο Παναγόπουλος, ο Τσίπρας, ακόμη κι ο κ. Λαφαζάνης, μάλλον έτσι θα είναι. Εμείς απλά τους ευχόμαστε, καλή προσγείωση! Καλή προσγείωση στον πλανήτη Γη και κυρίως καλώς ήλθατε στην χώρα που λέγεται Ελλάδα! Προφανώς πρόκειται για άρτι αφιχθέντες διότι δεν εξηγείται διαφορετικά η τόσο ευκρινής «διορατικότητά» τους. Πάλι καλά γιατί μόλις που πρόλαβαν την Ελλάδα αρτιμελή, πριν τα όρνια της ευρωζώνης και των δανειστών την ξεσκίσουν και την ακρωτηριάσουν οριστικά. Κάτι που αναμένεται να συμβεί εντός του 2013. Εκτός κι αν ο ελληνικός λαός τους προλάβει.

Κάλλιο αργά παρά ποτέ, θα έλεγε ο λαός μας. Αυτό όμως που δεν μας λέει κανένας από αυτούς είναι το τι προτίθενται να κάνουν. Δεν μπορούν είναι πολύ απασχολημένοι. Οι μεν του ΣΥΡΙΖΑ είναι απασχολημένοι να ιδρύουν νέο κόμμα κατά το γνωστό άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς. Και πώς να μην τα αλλάζει, εδώ κοτζάμ αμερικανικός παράγοντας τον προορίζει για βλαχοδήμαρχο της αποικίας του, ελληνιστί πρωθυπουργός της Ελλάδας, με τα ίδια ρούχα θα ανταποκριθεί στο καθήκον της «κυβέρνησης της αριστεράς» με φόντο την αστερόεσσα.

Ο κ. Παναγόπουλος από την άλλη μαζί με το συνάφι του γνωρίζει πολύ καλά ότι λίγα είναι τα ψωμιά του κι έτσι φροντίζει να φτιάξει γερό κομπόδεμα το ταχύτερο δυνατό υπογράφοντας επιδοτούμενες συμβάσεις που μετατρέπουν τους εργαζόμενους σε «ωφελόμενους». Για το συνδικάτο, ρε γαμώτο!

Για το ΚΚΕ δεν λέμε τίποτε. Ο λαός, όπως όλοι οι καλοί πιστοί του εξ Υψίστου δόγματος, οφείλει να περιμένει το συνέδριό του την άνοιξη του 2013 και ύστερα βλέπουμε. Ενώ ο κ. Καμμένος διαγκωνίζεται με τον κ. Τσίπρα για την εύνοια της υπεραντλαντικής συμμάχου. Οι τεμενάδες στο δολάριο έχουν ξεπεράσει προ πολλού το όριο του γελοίου.