Με αφορμή τη συναυλία στην Ιερισσό τό Σάββατο 25 Μάη, πώς οργανώνεται η αντίσταση των κατοίκων στην Ιερισσό και τη ΒΑ Χαλκιδική (αυτοοργάνωση, ομάδες εργασίας, συμμετοχή του κόσμου, μπλόκα, ανυπακοή);
Στις 25 του Μάη, η Χαλκιδική έστειλε ένα δυναμικό μήνυμα αλληλεγγύης και αγώνα σε κάθε γωνιά της χώρας. Στη συναυλία “για μια εξόρυξη που δε θα γίνει ποτέ” αγαπημένοι καλλιτέχνες ένωσαν τη φωνή τους με πάνω από δέκα χιλιάδες ανθρώπους, αποδεικνύοντας ότι η αλληλεγγύη, η συντροφικότητα και η συνεργασία είναι τα ισχυρότερα όπλα της κοινωνίας ενάντια σε κάθε μορφή αυταρχικής εξουσίας.
Η επιτυχία της εκδήλωση, όπου δε σημειώθηκε το παραμικρό πρόβλημα, οφείλεται αποκλειστικά στη συλλογική προσπάθεια εκατοντάδων ανθρώπων, που δούλεψαν ακούραστα για πολλές εβδομάδες. Χωρίς αστυνομία, τροχαία, δήμο. Χωρίς αρχηγούς, εντολείς κι εντολοδόχους, όλοι αυτοί οι άνθρωποι κατάφεραν να συζητήσουν, να οργανωθούν.
Η αυτοογάνωση – είναι παράδοξο – ήρθε μέσα απ’ τις απαιτήσεις της ίδιας της ζωής μας. Όπως σε πολλά σ’ αυτόν τον αγώνα, δεν είχαμε άλλη επιλογή από έναν δρόμο πρωτόγνωρο. Αντιστεκόμαστε στην επιβολή αποφάσεων για τη ζωή μας. Αντιστεκόμαστε σε ό,τιδήποτε μπορεί να καλεστεί “η μόνη λύση”, ειδικά όταν αυτή είναι φανερά καταστοφική για τη ζωή μας. Αντιστεκόμαστε σε μια σιωπηλή υποταγή απέναντι σε βίαιη καταστολή. Η αντίσταση – στην πράξη – μοιραία σε καλεί να αυτενεργήσεις. Να στηριχθείς στον διπλανό σου, να συνεργήσεις, να συν-διοργανώσεις τον καθημερινό αγώνα.