Επιτέλους υπάρχει μια ακόμη συγκεκριμένη πρόταση για το σήμερα ώστε να συζητήσουμε. Μέχρι σήμερα οι μόνοι που έκαναν προτάσεις συγκεκριμένες ήταν οι δανειστές και το ΕΠΑΜ. Οι υπόλοιποι έμεναν στα συνθήματα που δεν λένε τίποτε στην πράξη.
Τις μεν προτάσεις των δανειστών και το καταστροφικό τους αδιέξοδο τις ζει εδώ και τέσσερα χρόνια ολόκληρη η χώρα. Το κόστος τους το μετράμε όχι μόνο με όρους οικονομικής κατάρρευσης, αλλά και με εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπινες ζωές που εξοντώνονται εν ψυχρώ, με γενιές ολόκληρες που ξεκληρίζονται, ή υποθηκεύονται πριν καν γεννηθούν. Τις δε συγκεκριμένες προτάσεις του ΕΠΑΜ για το τι κάνεις τις πρώτες 100 ημέρες ώστε να ξεφύγεις οριστικά από το σημερινό αδιέξοδο, δεν τολμά να τις συζητήσει κανείς διότι οι μεν κυβερνώντες τρέμουν αυτό το ενδεχόμενο, οι δε αντιπολιτευόμενοι τρέμουν την ρήξη με τους δανειστές.
Σ' αυτό που επιμέναμε ευθύς εξαρχής ήταν να μιλήσουμε όλοι τη γλώσσα του συγκεκριμένου. Ειδικά η αντιπολίτευση. Και ειδικότερα όσοι αντιμετωπίζουν τις δικές μας προτάσεις που θεμελιώνονται στη διαγραφή του χρέους, στο εθνικό νόμισμα και στο ριζικό ξύλωμα του καθεστώτος αποικιακής κατοχής με ύφος μπλαζέ και με την γνωστή επωδό "αυτά δεν γίνονται", αλλά κατά άλλα ισχυρίζονται ότι είναι εναντίον των μνημονίων και της υποθήκευσης της χώρας. Να μας πουν, δηλαδή, πώς σκέφτονται να αντιμετωπίσουν εδώ και τώρα τα τρομακτικά κοινωνικά, οικονομικά και πολιτικά ελλείμματα που έχουν δημιουργηθεί και έχουν οδηγήσει τη χώρα σε κλιμακούμενη κατάρρευση και τον λαό σε γενοκτονία.
Δεν θα μπορούσαμε λοιπόν να μην υποδεχθούμε με ικανοποίηση την ομιλία του κ. Τσίπρα στην ΔΕΘ. Επιτέλους μια πολύ συγκεκριμένη και άμεση πρόταση της αξιωματικής αντιπολίτευσης που μπορεί να συζητηθεί με σοβαρότητα. Βέβαια, δεν είδαμε καμιά διάθεση του κ. Τσίπρα να θέσει τις προτάσεις του σε ανοιχτή και δημόσια διαβούλευση με την κοινωνία, τα κινήματα, τις πολιτικές δυνάμεις. Δυστυχώς, διέπεται από την λογική του take it, or leave it, πωλείται όπως είναι επιπλωμένο! Ίσως να φταίνε οι καινούργιες παρέες που απέκτησε στα σαλόνια υψηλής πολιτικής στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ.
Τις μεν προτάσεις των δανειστών και το καταστροφικό τους αδιέξοδο τις ζει εδώ και τέσσερα χρόνια ολόκληρη η χώρα. Το κόστος τους το μετράμε όχι μόνο με όρους οικονομικής κατάρρευσης, αλλά και με εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπινες ζωές που εξοντώνονται εν ψυχρώ, με γενιές ολόκληρες που ξεκληρίζονται, ή υποθηκεύονται πριν καν γεννηθούν. Τις δε συγκεκριμένες προτάσεις του ΕΠΑΜ για το τι κάνεις τις πρώτες 100 ημέρες ώστε να ξεφύγεις οριστικά από το σημερινό αδιέξοδο, δεν τολμά να τις συζητήσει κανείς διότι οι μεν κυβερνώντες τρέμουν αυτό το ενδεχόμενο, οι δε αντιπολιτευόμενοι τρέμουν την ρήξη με τους δανειστές.
Σ' αυτό που επιμέναμε ευθύς εξαρχής ήταν να μιλήσουμε όλοι τη γλώσσα του συγκεκριμένου. Ειδικά η αντιπολίτευση. Και ειδικότερα όσοι αντιμετωπίζουν τις δικές μας προτάσεις που θεμελιώνονται στη διαγραφή του χρέους, στο εθνικό νόμισμα και στο ριζικό ξύλωμα του καθεστώτος αποικιακής κατοχής με ύφος μπλαζέ και με την γνωστή επωδό "αυτά δεν γίνονται", αλλά κατά άλλα ισχυρίζονται ότι είναι εναντίον των μνημονίων και της υποθήκευσης της χώρας. Να μας πουν, δηλαδή, πώς σκέφτονται να αντιμετωπίσουν εδώ και τώρα τα τρομακτικά κοινωνικά, οικονομικά και πολιτικά ελλείμματα που έχουν δημιουργηθεί και έχουν οδηγήσει τη χώρα σε κλιμακούμενη κατάρρευση και τον λαό σε γενοκτονία.
Δεν θα μπορούσαμε λοιπόν να μην υποδεχθούμε με ικανοποίηση την ομιλία του κ. Τσίπρα στην ΔΕΘ. Επιτέλους μια πολύ συγκεκριμένη και άμεση πρόταση της αξιωματικής αντιπολίτευσης που μπορεί να συζητηθεί με σοβαρότητα. Βέβαια, δεν είδαμε καμιά διάθεση του κ. Τσίπρα να θέσει τις προτάσεις του σε ανοιχτή και δημόσια διαβούλευση με την κοινωνία, τα κινήματα, τις πολιτικές δυνάμεις. Δυστυχώς, διέπεται από την λογική του take it, or leave it, πωλείται όπως είναι επιπλωμένο! Ίσως να φταίνε οι καινούργιες παρέες που απέκτησε στα σαλόνια υψηλής πολιτικής στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ.