Προκόπης Παυλόπουλος: "Θα αγωνισθούμε με όλους τους εταίρους μας από κοινού για την παραμονή της χώρας μέσα στην Ε. Ε. και την Ευρωζώνη."

Νίκος Μέντζας

Στις 8 Απριλίου του 2015, ο Πρόεδρος της ΔημοκρατίαςΠροκόπης Παυλόπουλος είχε συνάντηση με τον επικεφαλής του γραφείου της αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Αθήνα, Πάνο Καρβούνη.
Ο Προκόπης Παυλόπουλος τόνισε ότι “βαθιά ριζωμένη στην ψυχή των Ελλήνων, γενικότερα, είναι η πορεία της χώρας μέσα από την Ευρωπαϊκή Ένωση και μέσα από την Ευρωζώνη” και πως “θα αγωνισθούμε γι’ αυτό και θα αγωνισθούμε με όλους τους εταίρους μας από κοινού, γιατί είναι κοινός στόχος”. Ο Πάνος Καρβούνης διαβεβαίωσε τον ΠτΔ ότι θα μεταφέρει το μήνυμα “στο άντρο των Βρυξελλών”, όπως και στην συμμορία που ονομάζεται “Ευρωπαϊκή Επιτροπή”.

Το βιογραφικό του κ. Καρβούνη αποτυπώνει μια μακρά πορεία τεχνοκρατισμού και φανερώνει καταβολές που έχουν να κάνουν με το όραμα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Έχει υπηρετήσει τα συμφέροντα της Ένωσης, μέσα από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή από το 1982 και έχει διατελέσει προϊστάμενος σε κομβικές θέσεις, όπως στη Διοίκηση και Προϋπολογισμό του Γραφείου Τύπου στο Παρίσι για τη Γαλλία, στον ΟΟΣΑ και την UNESCO, στην διεύθυνση “Μικρές Επιχειρήσεις, Εμπόριο και Διανομή, Συνεταιρισμοί, Ταμεία Αλληλασφάλισης, Ενώσεις και Ιδρύματα”, στην διεύθυνση “Ανθρώπινοι πόροι” και στην διεύθυνση “Στρατηγικές και πολιτικές ενημέρωσης και επικοινωνίας”. Το 2010 αναλαμβάνει επικεφαλής της αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα. Στους ρόλους της Επιτροπής αναφέρεται η σκοπιμότητα “να είμαστε η φωνή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα και να υποβάλουμε εκθέσεις στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τις σημαντικές εξελίξεις στη χώρα”. Ο κ. Καρβούνης, προφανώς, φροντίζει να λειτουργεί προπαγανδίζοντας τις θέσεις των αφεντικών του και ταυτόχρονα, να μην αφήνει ανενημέρωτο κανέναν προϊστάμενό του στην Ε.Ε. Μέλημα του πληροφοριοδότη, η στοιχειοθέτηση όλων των δεδομένων που επιτρέπουν στους προϊσταμένους του να ξεπεράσουν αγκάθια που παρεμποδίζουν την ολοκλήρωση του “έργου” τους.

Η επιτήδευση που οδήγησε στη χρεοκοπία*

του Όθωνα Κουμαρέλλα

Μολονότι η ιστορία του ελληνικού δημόσιου εξωτερικού χρέους ξεκινά ήδη από την περίοδο της επανάστασης του 1821 και των πολέμων της ανεξαρτησίας, που οδήγησε σε μια ακολουθία χρεοκοπιών το ελληνικό κράτος, θα σταθούμε στην τελευταία περίοδο και πως αυτό το χρέος εξελίχθηκε για να φτάσουμε στο 2010 στη χρεοκοπία και τη συνακόλουθη επιβολή του χρεοκρατικού καθεστώτος ως μια νέα ξένη κατοχή, έστω κι αν αυτή τη φορά αντί για τα τανκς και τα κανόνια χρησιμοποιούνται τα πιο πρόσφορα και αποτελεσματικά οικονομικά εργαλεία - όπλα, όπως το χρέος και το νόμισμα.

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να δούμε είναι, ότι από την απελευθέρωση μετά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο μέχρι το τέλος του 2001, όπου η χώρα διέθετε το δικό της νόμισμα και παρά την εθελόδουλη αναγνώριση των προπολεμικών χρεών, που είχαν διαγραφεί με τον πόλεμο, από τις κυβερνήσεις της ΕΡΕ του Κ. Καραμανλή το 1961 και μετέπειτα της Ένωσης Κέντρου υπό το Γ. Παπανδρέου, αυτό υπήρξε πάντα διαχειρίσιμο, αφού κατά 75% αποτελείτο από δάνεια σε δραχμές και μόνο το 25% περίπου αφορούσε σε δάνεια με ξένο συνάλλαγμα. Ταυτόχρονα και μολονότι το χρέος εκτοξεύτηκε πάνω από το 100% του ΑΕΠ την περίοδο της κυβέρνησης Μητσοτάκη (1990-1993), αυτό παρέμεινε σχεδόν σταθερό επί μια περίπου δεκαετία και εξυπηρετείτο απόλυτα, αφού η χώρα διέθετε τα κατάλληλα νομισματικά εργαλεία.

1941: ΟΙ ΔΩΣΙΛΟΓΟΙ ΚΑΛΩΣΟΡΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ "ΘΕΣΜΟΥΣ"

Νίκος Μέντζας

6 Απριλίου 1941. Στις 5:15 τα ξημερώματα ξεκινάει η επιχείρηση “Μαρίτα”, η επίθεση δηλαδή των γερμανικών στρατευμάτων εναντίον της Ελλάδας. Η επιχείρηση απέβλεπε, μεταξύ άλλων, στην κάλυψη των νώτων για την επιχείρηση “Μπαρμπαρόσα” εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης και τον αμεσότερο εφοδιασμό των δυνάμεων του Ρόμελ στην Βόρεια Αφρική. Οι Έλληνες καλούνται αυτή τη φορά να αντιταχθούν στη ναζιστική μηχανή του Τρίτου Ράιχ που εισβάλει στην Ελλάδα. Οι Γερμανοί είχαν υποσχεθεί στους Βούλγαρους την Δυτική Θράκη και την Ανατολική Μακεδονία. Ως αντάλλαγμα, οι τελευταίοι θα επέτρεπαν την ελεύθερη διέλευση μέσα από την Βουλγαρία για το πέρασμα στην Ελλάδα. Η αντίσταση στα 21 οχυρά της γραμμής Μεταξά, στο Ρούπελ, Ιστίμπεη, Μαλιάγκα, Παλιουριώνες, Καρατάς, Νυμφαία, Εχίνος στο Μπέλες κ.ά. ήταν σθεναρότατη, μέσα σε συνθήκες ιδιαίτερα έντονες, με αστραπιαίες επιθέσεις από τα γερμανικά Στούκας, ακατάπαυστη βροχή από οβίδες πυροβολικού και αρμάτων μάχης και ρίψη χημικών αερίων εντός των οχυρών. Η αριθμητική (μόνο) ανισότητα σε εξοπλισμό και έμψυχο δυναμικό μεταξύ των δυο πλευρών ήταν τρομακτική. Η γερμανική πλευρά με την 12η Στρατιά και την 1η Τεθωρακισμένη Ομάδα Μεραρχιών υπό τον στρατάρχη Wilhelm List αποτελούταν από 12 μεραρχίες επανδρωμένες με 500.000 περίπου άνδρες, πλαισιωμένη από εξακόσια άρματα μάχης και εξακόσια περίπου αεροπλάνα. Η ελληνική πλευρά παρέτασσε μόλις τρεις μεραρχίες και δυο ταξιαρχίες με 70.000 άνδρες, πολλοί από αυτούς τραυματισμένοι από τον ελληνοϊταλικό πόλεμο, ενώ μεγάλο μέρος του ελληνικού στρατού βρισκόταν στο αλβανικό μέτωπο. Μεγάλο ποσοστό των αξιωματικών ήταν έφεδροι.

Υπάρχει απάντηση στους εκβιασμούς ΕΕ και ΔΝΤ: Διαγραφή του χρέους!

του Πάνου Κοσμά

Μπαίνουμε ίσως στο πιο αποφασιστικό δεκαήμερο ύστερα από τις εκλογές. Η χρηματοδοτική ασφυξία του ελληνικού Δημοσίου έχει φτάσει στο οριακό σημείο όπου είναι αδύνατο πλέον να συνεχίσουν να πληρώνονται ταυτόχρονα μισθοί και συντάξεις αλλά και τοκοχρεολύσια του κρατικού χρέους, οπότε η κλεψύδρα του πολιτικού χρόνου αδειάζει. Είναι η ώρα που δεν μπορεί να «αγοραστεί» χρόνος και που τα διλήμματα γίνονται απόλυτα. Είναι η ώρα των μεγάλων και καθαρών αποφάσεων.

Το δίλλημα

Ύστερα από τη συνάντηση Μέρκελ-Τσίπρα, η Γερμανίδα καγκελάριος δήλωσε ότι πλέον δεν είναι οι δανειστές που βιάζονται αλλά η ελληνική κυβέρνηση, που είναι αναγκασμένη να «τρέξει» με τις«μεταρρυθμίσεις», ώστε να ανοίξει η στρόφιγγα της χρηματοδότησης. Πράγματι, η συμφωνία...
στο Eurogroup της 20ής Φεβρουαρίου δεν εξασφάλισε ανάσα χρόνου για την κυβέρνηση αλλά για τους δανειστές. Καθώς δεν προέβλεπε καμία χρηματοδότηση του ελληνικού Δημοσίου για το άμεσο διάστημα του Μαρτίου και του Απριλίου, η κυβέρνηση βρέθηκε «με το πιστόλι στον κρόταφο», να πρέπει να πληρώνει τόσο μισθούς και συντάξεις όσο και τοκοχρεολύσια, ενώ τα ρευστά διαθέσιμα δεν επαρκούσαν για την κάλυψη και των δύο αυτών κατηγοριών δαπανών. Έχοντας αποκλείσει τη στάση πληρωμών στα τοκοχρεολύσια, η κυβέρνηση κατέφυγε στη «λύση» να «σκουπίσει», δεσμεύοντας με repos, τα ρευστά διαθέσιμα οργανισμών του ευρύτερου δημόσιου τομέα για να συνεχίσει να πληρώνει τους τοκογλύφους. Ο χρόνος που κερδήθηκε έτσι είναι πληρωμένος με «αίμα»: αυτά τα χρήματα πρέπει να επιστραφούν σύντομα στα ταμεία των οργανισμών του ευρύτερου δημόσιου τομέα, για να μην κάνουν αυτοί πλέον στάση πληρωμών σε δικές τους πιεστικές ανάγκες.

Στο μεταξύ όμως, ακόμη κι έτσι, και αυτή η πηγή ρευστότητας έχει «στραγγίξει». Τώρα η κυβέρνηση είναι αναγκασμένη είτε να επιβάλει με νομοθετική ρύθμιση τη δέσμευση ρευστών διαθεσίμων και άλλων οργανισμών, για να «κερδηθεί» λίγος ακόμη χρόνος πληρωμένος με αίμα, είτε να απαντήσει άμεσα στο δίλημμα «στάση πληρωμών σε μισθούς και συντάξεις ή στα τοκοχρεολύσια;».

Το διπλό νόμισμα με όποια μορφή, ισοδυναμει με την "Τελική Λύση" για τους Έλληνες.

του Δημ.Καζάκη

O Ambrose Evans-Pritchard της Βρετανικής Telegraph την Πέμπτη, 2/4 (http://www.telegraph.co.uk/…/Greece-draws-up-drachma-plans-…) έγραψε: "Η Ελλάδα χαράζει δραστικά σχέδια για την εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος της χώρας και την εισαγωγή ενός παράλληλου νομίσματος για να πληρώσουν τους λογαριασμούς, εκτός εάν η ευρωζώνη λάβει μέτρα για να εκτονώσει την κρίση που σιγοβράζει και μαλακώσει τα αιτήματά της."
Την επόμενη ημέρα η μεγαλύτερη οικονομική εφημερίδα της Ρωσίας Βεστιφινάνς (http://www.vestifinance.ru/articles/55567), με τη σειρά της έγραψε: "Η Ελλάδα αναπτύσσει ένα ριζοσπαστικό πρόγραμμα για να εθνικοποιήσει το τραπεζικό σύστημα και την εισαγωγή ενός παράλληλου νομίσματος." Πηγή; Goldman Sachs.

Μην παραπλανιέστε με το εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος. Αυτό που εννοούν είναι εθνικοποίηση των ζημιών και των κόκκινων δανείων για να φορτωθούν στο δημόσιο ταμείο. Όπως και κούρεμα υποχρεώσεων των τραπεζών προς ιδιώτες δανειστές και καταθέτες.
Τα δημοσιεύματα αυτά δεν είναι χωρίς σημασία. Μιας και οι πηγές τους δεν είναι καθόλου αμελητέες. Ούτε και το γεγονός ότι η Goldman Sachs κυκλοφόρησε την Δευτέρα που μας πέρασε μια υποτιθέμενη ανάλυση γιατί δήθεν η Ελλάδα δεν μπορεί απλά να τυπώσει δραχμές. Το σημείωμα αυτό, όπως κι όλα αυτού του είδους γράφονται για να πρωωθήσουν τις θέσεις της GS.
To τελευταίο τρίμηνο ιδιαίτερα η GS, ειδικά το κεφάλαιο που διαχειρίζεται "αναδυόμενες αγορές" με έδρα το Λονδίνο, έχει αυξήσει τις τοποθετήσεις, (την έκθεσή της, όπως λένε στην αργκό των χρηματαγορών) σε ελληνικά ομόλογα και άλλους τίτλους. Ενώ έχει προσλάβει αρκετούς ελληνόφωνους γιάπις, απ' αυτούς που καταλαβαίνουν μόνο ότι τους λέει η Εταιρεία, για να κρατά στενές επαφές με τη νέα κυβέρνηση.

Αυτές είναι οι παραβιάσεις του Διεθνούς και Εθνικού Δικαίου που διεπράχθησαν σε βάρος της χώρας μας

Σχόλιο: Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί μοναδικό ντοκουμέντο γνώσης, που περιλαμβάνει τις πιο βασικές παραβιάσεις του Διεθνούς και Εθνικού Δικαίου που έγιναν στην Πατρίδα μας, από την ημέρα που "εισέβαλαν" οι Δανειακές Συμβάσεις και τα Μνημόνια στην Πατρίδα μας.

Επίσης ο συγγραφέας με την ταυτοποίηση των παραβιάσεων, ταυτόχρονα προετοιμάζει και προτείνει και ανάλογο κατηγορητήριο για όλους τους υπεύθυνους εντός και εκτός της Ελλάδας που έπληξαν βάναυσα τη χώρα μας με τη σωρεία των αναφερομένων παραβιάσεων.

Με αυτήν την έννοια το παρακάτω κείμενο είναι από τα πλέον χρήσιμα για τον κάθε Δημοκράτη- Πατριώτη.

του Κώστα Κούστα

Ο Ελληνικός λαός παρακολουθεί με ενθουσιασμό μια νέα κατάσταση να εξελίσσεται στα πλαίσια των κινήσεων της νέας κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, όπου διαφαίνεται βαθιά ρήξη με τις πολιτικές που ακολούθησαν οι μνημονιακές κυβερνήσεις της τελευταίας πενταετίας.

Όμως, επειδή έχουμε βιώσει στο παρελθόν παρόμοιες εξάψεις ενθουσιασμού από τον λαό...
για να βρεθεί αργότερα προδομένος και απογοητευμένος, καλό θα ήταν να είμαστε όλοι ενήμεροι για το ποια είναι τα ισχυρά χαρτιά της Ελλάδας που δεν επιτρέπουν κωλοτούμπες από αυτή την κυβέρνηση.

Οι Ελληνικές κυβερνήσεις διέπραξαν ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ με βάση το ΕΥΡΩΠΑΪΚΌ και το ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΚΑΙΟ ενώ τα όργανα της ΕΕ (Εurogroup - EΚΤ - ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ ΗΓΕΤΩΝ ΕΕ) παρανομούν με την συγκρότηση της ΤΡΟΙΚΑΣ και την επιβολή των μνημονίων παραβιάζοντας την ιδρυτική συνθήκη της ΕΕ και την ΧΑΡΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ του ΟΗΕ!

Τα μνημόνια των «ελληνικών κυβερνήσεων» με την Τρόικα, είναι όχι απλά παράνομα, αλλά επί της ουσίας αυτοδίκαια άκυρα! Αυτό πρέπει να έχει η κυβέρνηση ως θέση συνεπικουρούμενη από το δικαίωμα αποζημίωσης για τη βλάβη που μας προκάλεσε η ΕΕ, η Τρόικα και οι υπάλληλοί τους.

Αποικία Θεσμών, Κρατών και Κεφαλαίων

Η κυβέρνηση ανοίγει τις πόρτες σε Κίνα και ΗΠΑ δίνοντας λιμάνια, πετρέλαιο, φυσικό αέριο και διακυβέρνηση


Μαρία Τσολακίδη

Στην προσπάθειά της να δείξει έναν ηγετικό ρόλο έναντι της γερμανικής πολιτικής που διέπει την Ε.Ε, η κυβέρνηση παραχωρεί σε τρίτες χώρες που κινούν τα νήματα της παγκόσμιας αγοράς δύο από τις σημαντικότερες κινητήριες δυνάμεις της χώρας.
Την ολοκληρωτική παραχώρηση του ΟΛΠ σε κινεζικά συμφέροντα προτείνει ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, κ. Δραγασάκης σύμφωνα με το επίσημο κινεζικό πρακτορείο ειδήσεων "Νέα Κίνα". Ο κ. Δραγασάκης σύμφωνα με το δημοσίευμα θεωρεί ότι η υπάρχουσα εκμετάλλευση του λιμανιού από τους Κινέζους επιχειρηματίες είναι παράδειγμα της "επωφελούς συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών".

Ο Δραγασάκης σε ρόλο Σημίτη
Ενώ προεκλογικά ο Σύριζα ήταν αντίθετος με την πώληση του πλειοψηφικού πακέτου του Λιμένα Πειραιώς σήμερα αλλάζει γραμμή και σύμφωνα με τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης το 67,7% των μετοχών του ΟΛΠ είναι διαθέσιμο προς πώληση μέσω του ΤΑΙΠΕΔ εφόσον τώρα έχει αναδιοργανωθεί με αριστερό διευθυντή πωλήσεων, τον κ. Πιτσιόρλα.
Δεν έχουν περάσει 4 μήνες που ο "ΣΥΡΙΖΑ Πειραιά" κατακεραύνωνε μέσα από ανακοινώσεις την κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ για την πώληση και του υπόλοιπου μετοχικού πακέτου του ΟΛΠ.
Έγραφε τότε η τοπική οργάνωση του κόμματος: "Προκειμένου να εξυπηρετήσουν -όσο μπορούν καλύτερα- τα ντόπια και ξένα ιδιωτικά συμφέροντα, που θέλουν να αρπάξουν την περιουσία του Ελληνικού Δημοσίου προς όφελός τους, δε διστάζουν να ξεπουλήσουν όσο – όσο, ακόμα και κερδοφόρες επιχειρήσεις, όπως είναι ο Ο.Λ.ΠΕΙΡΑΙΑ Α.Ε. και Ο.Λ.ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ Α.Ε. Οι δύο Οργανισμοί, που λειτουργούν και διαχειρίζονται τα δύο σημαντικότερα λιμάνια της χώρας, με γνώμονα την εξυπηρέτηση των οικονομικών και κοινωνικών αναγκών, χαρίζονται στα ιδιωτικά μονοπώλια, θυσιάζοντας το μέλλον του τόπου, στο βωμό της αβέβαιης αποπληρωμής του χρέους".