Το μοντέλο που εμπνέει τον Εμμανουέλ Μακρόν
Ο γερμανικός πληθυσμός που κλήθηκε στις κάλπες στις 24 Σεπτεμβρίου, ποτέ δεν είχε τόσο λίγους ανέργους. Ούτε και τόσους φτωχούς. Η διάλυση της κοινωνικής προστασίας στα μέσα της δεκαετίας του 2000 μετέτρεψε τους ανέργους σε φτωχούς εργαζόμενους. Οι μεταρρυθμίσεις αυτές αποτελούν πηγή έμπνευσης της αναδιαμόρφωσης του Εργατικού Δικαίου που η γαλλική κυβέρνηση θέλει να επιβάλει μέσω διαταγμάτων.
Από τον Olivier Cyran
Οκτώ η ώρα: το Jobcenter της βερολινέζικης συνοικίας του Pankow μόλις άνοιξε τα ρολά του και ήδη μια δεκαπενταριά άτομα είναι στην ουρά μπροστά στο γκισέ υποδοχής, καθένα κλεισμένο σ’ένα κουκούλι αγχωμένης σιωπής. «Γιατί βρίσκομαι εδώ; Διότι αν δεν απαντήσεις στις κλήσεις τους, σου παίρνουν το λίγο που σου δίνουν, γκρινιάζει ένας πενηντάρης χαμηλόφωνα. Ούτως ή άλλως, δεν έχουν τίποτα να σου προτείνουν. Πέρα, ίσως, από μια θέση πωλητή σώβρακων με καρφιά, ποιος ξέρει.» Η νύξη του φέρνει ένα θαμπό χαμόγελο. Πριν από έναν μήνα, μια μητέρα μονογονεϊκής οικογένειας, 36 ετών, άνεργη εκπαιδευτικός, έλαβε επιστολή από το Jobcenter του Pankow βάσει της οποίας έπρεπε, αλλιώς θα είχε να αντιμετωπίσει ποινές, να θέσει υποψηφιότητα για εργασία πωλήτριας σε σεξ σοπ. «Τα είδα όλα, με το Jobcenter μου, αλλά αυτό ήταν το κερασάκι», αντέδρασε η ενδιαφερόμενη στο Διαδίκτυο, πριν ανακοινώσει την πρόθεσή της να καταθέσει μήνυση για κατάχρηση εξουσίας.