Οι κρίσεις στις ένοπλες δυνάμεις απέδειξαν ότι ο ξένος παράγοντας κάνει κουμάντο.

του Δημήτρη Καζάκη

Πρόκειται για τις πρώτες κρίσεις στις Ένοπλες Δυνάμεις υπό τη νέα κυβέρνηση. Κι ο νικητής είναι πάλι ο ξένος παράγων. Αυτός καθόρισε τις βασικές επιλογές. Που φαίνεται; Μα στο σκάνδαλο που αποκαλείται Μιχαήλ Κωσταράκος, ο οποίος παραμένει στην θέση του Α/ΓΕΕΘΑ όπως το ήθελε μέχρι τις 6 Νοεμβρίου φέτος που θα αναλάβει καθήκοντα στην ΕΕ.

Η επιβράβευση των γιέσμεν στον ξένο παράγοντα

Παρά το γεγονός ότι εδώ και 10 ημέρες πολλοί στο Γενικό Επιτελείο πίεζαν για την αποστρατεία Κωσταράκου. Ο κυρίαρχος λόγος ήταν η πρωτοφανής παρουσία του με κατάθεση στεφάνου και απόδοση στρατιωτικών τιμών -για πρώτη φορά μεταπολεμικά- στο Γερμανικό (Ναζιστικό) Νεκροταφείο του Διονύσου. Ένας επιπλέον λόγος ήταν η παρουσία του με ντουντούκα στον...
αύλειο χώρο του στρατοπέδου Παπάγου για να αντιμετωπίσει τους απλήρωτους επί 3ετία εργάτες των Ναυπηγείων με τα γνωστά επεισόδια σε βάρος τους από τα ΜΑΤ. Τότε πολλοί συνάδελφοί του εν ενεργεία και εν αποστρατεία είχαν θεωρήσει "ατίμωση της στολής" την πράξη του να αντιμετωπίσει τους εργάτες ως εκπρόσωπος της εργοδοσίας.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο κ. Κωσταράκος έχει σπάσει κάθε ρεκόρ παραμονής στη θέση του Α/ΓΕΕΘΑ. Κι αυτό από μόνο του φανερώνει τις ισχυρές πλάτες που διαθέτει. Προφανώς όχι μόνο εγχώριες, αν σκεφτεί κανείς ότι μετά από επιμονή των Γερμανών ο κ. Κωσταράκος εξελέγη πρόεδρος της Στρατιωτικής Επιτροπής της ΕΕ στις 13/11/2014. Τρείς ημέρες μετά ο κ. Κωσταράκος παρέβη κάθε έννοια στρατιωτικού καθήκοντος με το να παραβρεθεί στις 16/11/2014 στο στρατιωτικό ναζιστικό νεκροταφείο του Διονύσου, προσφέροντας μια ακόμη εκδούλευση στη Γερμανία.

Ποιο είναι λοιπόν το μήνυμα προς κάθε αξιωματικό, ή δημόσιο λειτουργό, όταν βλέπει αυτή την επιβράβευση της παράβασης καθήκοντος; Κι όταν γνωρίζουν ότι η θέση που θα καταλάβει το Νοέμβριο θα έχει αποζημίωση 500 χιλ. ευρώ με τις επιπλέον παροχές, όπως κατοικία, αυτοκίνητα, ταξίδια, υπηρετικό προσωπικό, κλπ; Και έπειτα μας μιλούν για αξιοκρατία!

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο κ. Κωσταράκος για πολλούς από τους συναδέλφους του, βαρύνεται με ένα ακόμη ολίσθημα. Είναι ο μόνος Α/ΓΕΕΘΑ, ο οποίος δεν αρνήθηκε την χρήση ελληνικών ενόπλων δυνάμεων εναντίον του "εσωτερικού εχθρού", δηλαδή του λαού, ως συνδρομή στην καταστολή του. Θυμόμαστε όλοι την κινητοποίηση στρατιωτικών δυνάμεων για την "προστασία" του Κ. Παπούλια στη Θεσσαλονίκη. Όπως επίσης και την δημιουργία στρατιωτικών ΜΑΤ για την προστασία του Υπουργείου Αμύνης, μετά την "εισβολή" των εργατών από τα ναυπηγεία.

Η εγκληματική συμμορία

Ο στυγνός εκβιασμός εκλεγμένων υπουργών, η υποκατάσταση των κοινοβουλίων όσον αφορά τη νομοθεσία, καθώς επίσης η διαπλοκή με την εγχώρια ελίτ, είναι τα βασικά χαρακτηριστικά της δραστηριοποίησης της Τρόικας στις χώρες της Ευρωζώνης

Με βάση τις έρευνες που διεξήχθηκαν από μία γερμανική τηλεοπτική εκπομπή, με τον τίτλο κατανοεί κανείς πολλές από τις εγκληματικές ενέργειες ενός καταστροφικού μηχανισμού, τον οποίο έχει την ανευθυνότητα να αποκαλεί η σημερινή κυβέρνηση «Θεσμό» – ισχυριζόμενη πως πρόκειται για μία θεσμοθετημένη Αρχή της Ευρώπης, όταν όλοι γνωρίζουν πως συμμετέχει το ΔΝΤ, το οποίο φυσικά δεν έχει καμία σχέση με την αποστολή που του είχε ανατεθεί από τη σύσκεψη του Breton Woods (ανάλυση).
«Εξουσία χωρίς έλεγχο, Τρόικα» (πηγή),

Ειδικότερα, ένας από τους υπουργούς της πρώην ελληνικής κυβέρνησης αναφέρεται στους εκβιασμούς που δεχόταν από τους ανθρώπους της Τρόικας, οι οποίοι «έσπερναν» το φόβο και τον τρόμο παντού όπου περνούσαν – απαιτώντας υποταγή από τον ίδιο και εξευτελίζοντας τον σε βαθμό που δύσκολα μπορούσε να γίνει υποφερτός. Ακούγοντας τον κανείς έχει την εντύπωση ότι επρόκειτο για κοινούς εγκληματίες – παρά το ότι γνωρίζει πως ο θυμός του έχει σαν αντικείμενο τα στελέχη της Κομισιόν, της ΕΚΤ και του ΔΝΤ, τα οποία κυβερνούν από το 2010 την Ελλάδα.

Ο υπουργός, ο οποίος είχε αναλάβει το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης, ήταν υποχρεωμένος να εφαρμόσει τα μέτρα που του επέβαλλε η Τρόικα – μειώνοντας, μεταξύ άλλων, περισσότερο τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων, οι οποίοι τελικά περιορίστηκαν στους 700.000, από 1.000.000 προηγουμένως. Εν τούτοις, η συμμορία απαιτούσε την απόλυση ακόμη 15.000, εκ των οποίων τους 4.000 άμεσα – γεγονός που τον οδήγησε λίγο αργότερα στην παραίτηση του.

ΔΩΣΙΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΙ!!

ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ ΑΝΤΩΝΗΣ

Από τον Μάη του 2010, όταν ο θρυλικός πλέον ποδηλάτης, υπέγραφε την βρωμερή και πρώτη στην Παγκόσμια Ιστορία Σύμβαση "Δαμειακής Διευκόλυνσης" που στό άρθρο 14παρ.5 εκχωρούσε "άνευ όρων και αμετάκλητα την Ασυλία λόγω άσκησης Εθνικής Κυριαρχίας" και στην συνέχεια ερχόντουσαν κατά κύμματα στο "Κυνοβούλιο" και ψηφίζονταν από τίς διάφορες κατά περίπτωση Ληστοσυμμορίες τα Θρυλικά Μνημόνια, Μεσοπρόθεσμα, Κοντοπρόθεσμα, μακρυπρόθεσμα, κουτσοπρόθεσμα και διάφορα άλλα ταιριαστά που έφερναν την καταστροφή στον τόπο μας και τη Γενοκτονία στον Ελληνικό Λαό, καθιερώθηκε να τούς αποκαλούμε ΔΩΣΙΛΟΓΟΥΣ, και πολύ σωστά!

Ταυτόχρονα οι "άλλοι" που ευρίσκονταν μέσα στο "Κυνοβούλιο", όλοι οι "άλλοι" καταψήφιζαν, και πολύ σωστά, διαπίστωναν και κατήγγειλαν τίς Αντισυνταγματικές και Προδοτικές αυτές πράξεις. Έτσι λοιπόν καθιερώθηκε και ο αντίθετος χαρακτηρισμός τους ως "Αντιμνημονιακών"!

Εγώ ο αδαής και αγράμματος, ο γραφικός πίστευα ότι με το που συντελέσθηκε η Εθνική Προδοσία, όλοι οι άλλοι θα παραιτούνταν απ το"Κυνοβούλιο" δεδομένου ότι μπήκαμε σε καθεστώς ΚΑΤΟΧΗΣ και θα ανατρέπανε τούς Δωσίλογους.
 Αντί γι αυτό γινόμαστε καθημερινά μάρτυρες του σκηνικο΄ύ που έλεγε ότι η Ληστοσυμμορία ψήφιζε ότι, όποτε και όπως ήθελε και η λέξη το πρώτο σύνθετο της λέξης "Αντιμνημονιακοί" δηλαδή το "Αντί" βολευότανε στο να παραμένει, να διαπιστώνει και να καταγγέλλει, δίνοντας στούς Δωσίλογους την δυνατότητα να καταστρέφουν τα πάντα!

Έτσι λοπόν καταστρέφανε την Υγεία οι μεν; καταγγέλανε οι δε, καταστρέφανε την Παιδεία οι μεν; καταγγέλλανε οι δε, απολύανε οι μεν; καταγγέλανε οι δε και η ζωή καλά κυλούσε....
Και έλεγα στον εαυτό μου: Μην είσαι δύσκολος, μην είσαι παράξενος, μην είσαι γραφικός. ΠΕΡΙΜΕΝΕ!

Ο άνθρωπος δεν είναι «πόρος», κε Βαρουφάκη

Γιώργος Χαλιμούρδας

Είτε το θέλουμε είτε όχι, τα πρώτα δείγματα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ είναι γεγονός, είναι ξεκάθαρα και δεν χωρούν αμφισβήτηση… αρκεί να μην είσαι τυφλός, να μη φοράς ροζουλί γυαλιά, να το λέει η ψυχή σου, να υπάρχει φιλότιμο και πάνω από όλα να σκέφτεσαι με το μυαλό σου, να έχεις καθαρό και ανοιχτό μυαλό. Γιατί όπως και να το δούμε, για τον ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει καμία επανάσταση, δεν υπάρχει κανένα κούρεμα, δεν υπάρχει λογιστικός έλεγχος του χρέους, δεν υπάρχει κανένα προμελετημένο έγκλημα κατά του ελληνικού λαού, δεν υπάρχει καμία συνενοχή του εγχώριου και διεθνούς κυκλώματος τοκογλυφίας με προεξέχουσα τη Γερμανική ηγεσία και την ΕΚΤ, το ΔΝΤ και την Ευρωζώνη που απομυζά το αίμα του ελληνικού λαού μέρα με τη μέρα, για τον ΣΥΡΙΖΑ αδέρφια δεν υπάρχει καμιά φασιστική ολοκληρωτική λογική που διέπει την Ευρωζώνη και την Ε.Ε.. «Εξάλλου μας αγαπάνε οι Γερμανοί. Σαν φίλοι ήρθανε» [1].

Αυτά μας λένε τα μαίηλ. Βεεέβαια τα μαίηλ…
Τα μαίηλ που μπήκαν στη ζωή μας. Στη ζωή της γιαγιάς στο χωριό, του εργάτη, του μικροεπιχειρηματία, του αγρότη, του ανέργου, του νέου. Τα μαίηλ της Τρόικας (των «θεσμών» πλέον), το μαίηλ του Χαρδούβελη, …το μαίηλ του Βαρουφάκη. Κι ας μας λέγανε μέχρι προχθές «εμείς δε θα κυβερνάμε με μαίηλ»… Τα μαίηλ που αποφασίζουνε για τη ζωή μας, για τη ζωή των παιδιών μας, το μέλλον και την προοπτική αυτού του τόπου, της Πατρίδας μας, μιας ρημαγμένης Πατρίδας που προδίδεται συνεχώς από τη χαραυγή της γέννησής της, από μια Πέμπτη φάλαγγα που είναι ριζωμένη τόσο βαθιά που δε λέει να ξεκουμπιστεί και να μας αφήσει ήσυχους να δουλέψουμε, να παραγάγουμε ώστε να μεγαλουργήσει επιτέλους αυτός ο τόπος.

Σκέψεις ενός Πολίτη

Εμπρός για μιά Ελλάδα με μιά γενικευμένη νέα Σεισάχθεια αλλά Σόλωνα! *
Bank Run τώρα!

Πάρτε τα όποια λεφτά σας από τις τράπεζες τώρα. Είναι το ελάχιστο και πιό συνετό για όλους μας, τούτη την ώρα από όποια πλευρά και να το δούμε. Ας τους δώσουμε μόνοι μας το τελειωτικό χτύπημα.

Ας ξαναφτιάξουμε την πατρίδα μας από την αρχή με πολύ δουλειά πάνω στην καμμένη γή μας, με αμέτρητες προσωπικές και οικογενειακές θυσίες και ας αρχίσουμε να παράγουμε, βασισμένοι στην δύναμη της θέλησης και της αξιοπρέπειά μας!

Η θέση μου είναι και παραμένει συγκεκριμένη: Ελλάδα με Δραχμή και Ελλάδα εκτός της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Ζώνης. Μιά Ελλάδα που θα ακούγονται οι γειτονιές και με την -όσο το δυνατό μικρότερη- κεντρική εξουσία.

Η δύναμη βρίσκεται στα χέρια μας και στον καθημερινό αγώνα μας. Ας γνωριστούμε πραγματικά μεταξύ μας και ας ενεργοποιηθούμε στις γειτονιές μας γιατί αυτό επιβάλλει η αναγκαιότητα της επιβίωσής μας!

Μα γιατί δεν περίμεναν λίγο;

Mάνα (63 ετών) και γιος (27 ετών), πήδηξαν από το μπαλκόνι του διαμερίσματος που διέμεναν για να αυτοκτονήσουν.

Το περιστατικό που σημειώθηκε στη Χαλκίδα το πρωί της Τετάρτης (25/2/2015), συνέβη αφού μάνα και γιός έχασαν το μοναδικό εισόδημα που διέθεταν, μία υποτυπώδη αναπηρική σύνταξη, την οποία τα τρία τελευταία χρόνια αγωνίζονταν δικαστικά να την ανακτήσουν. Όταν ήρθαν αντιμέτωποι με μια τελεσίδικη απόφαση που τους στέρησε κάθε ελπίδα, οδηγήθηκαν σε αυτή τους την πράξη.
Μα γιατί δεν περίμεναν λίγο; Γιατί δεν έδωσαν λίγο ακόμη χρόνο στη νέα κυβέρνηση; Δηλαδή, τι θέλανε; Μέσα σ' ένα μήνα να τους λύσει το πρόβλημα ο Τσίπρας κι ο Καμμένος; Μήπως ήταν πράκτορες του Σαμαρά και αυτοκτόνησαν τώρα με τη νέα κυβέρνηση για να την δυσφυμήσουν; Γιατί δεν είχαν αυτοκτονήσει πριν με τους Σαμαροβενιζέλους;

Άλλωστε, αν περίμεναν λίγο, θα φρόντιζε η κυβέρνηση να τους δώσει κουπόνια σίτισης. Ενώ με την Έξυπνη Κάρτα Πολιτών, θα μπορούσαν να βρίσκουν διαμέσου της κρατικής και ιδιωτικής ελεημοσύνης, τον τρόπο να επιβιώνουν ως ανθρώπινα σκουπίδια.
Εμείς, τη δουλειά μας. Τι μας νοιάζει που το καθεστώς δολοφόνησε εν ψυχρώ δυο ακόμη ανθρώπους; Άλλωστε, άχρηστοι ήταν για τους δανειστές. Στην Ελλάδα σήμερα μπορούν να επιβιώσουν μόνο όσοι είναι χρήσιμοι στο καθεστώς των δανειστών. Μόνο όσων η επιβίωση εγκρίνεται από την Ευρώπη των τοκογλύφων.
Πήδηξαν στο κενό ευτυχισμένοι. Δεν χρειάστηκε να ζήσουν την κόλαση της εξόδου από το ευρώ και της διαγραφής του χρέους. Δεν χρειάστηκε να ζήσουν για να δουν πόσο εύκολο είναι για μια πατριωτική κυβέρνηση να παγώσει τις οφειλές των νοικοκυριών και να ακυρώσει με μια απλή πράξη το σύνολο των αντιμνημονιακών νόμων της χώρας, ώστε η πενιχρή αναπηρική σύνταξη να σωθεί.

Δημ Καζάκης

Φοβού τους... ελεύθερους

Γράψε τέλος σε ό,τι νόμιζες ότι ήξερες και προπάντων σε αυτό που νόμιζες ότι ήσουν ικανός να κάνεις. Το σύστημα σε χαρακτήρισε δεινόσαυρο. Δεν έχει σημασία η ηλικία που κουβαλά ο καθένας μας, αλλά ούτε και η οποιαδήποτε εξειδίκευση έχει. Άλλαξαν όλα τριγύρω εκτός από εμάς τους ίδιους. Δεν ταιριάζουμε στη νέα εποχή, στη νέα τάξη πραγμάτων, στα νέα που εισέβαλαν στην χώρα. Δεν είναι τα καινούργια παπούτσια που μάς “χτυπάνε”, είναι τα πόδια μας πολύ μεγάλα για να χωρέσουν σε αυτά. Έτσι, ή θα τα φοράμε κουτσαίνοντας μέχρι να μάς χώσουν στην κάσα ή θα αυτοακρωτηριάσουμε τα πόδια μας μπαίνοντας στην ομάδα αναπήρων του νέου κόσμου που έχει αρχίσει. Αυτός ο κόσμος δεν επιτρέπει ξυπόλητους. Τελεία και παύλα.

Για το ποιος φταίει δεν χρειάζονται αναλύσεις και μεγάλες κουβέντες. Κοίτα από το μπαλκόνι σου ποιος στο δρόμο περπατά ανάλαφρα με τα λουστρινένια made in EU υποδήματα και θα είσαι σίγουρος για τον ένοχο. Όποιος δεν κουτσαίνει, αυτός σε κατέστησε υποχρεωτικά ανάπηρο. Πολλές φορές δεν χρειάζεται να βγεις καν στο μπαλκόνι. Ακόμη και μέσα στο σπίτι σου -στην υπερεκτιμημένη οικογένειά σου- την ώρα του κυριακάτικου τραπεζιού, σκύψε και κοίτα κάτω από τραπέζι. Σε παράταξη θα δεις τα πόδια που προσαρμόστηκαν.
Δεν είναι το θέμα χρημάτων που κάνει τη διαφορά, είναι η νοοτροπία των πολλών που άλλαξε σταθερά και ήσυχα από το 2010 μέχρι σήμερα. Δεν είναι ο μισθός και η αδιαμαρτύρητη πληρωμή φόρων, αλλά η ευκολία να είναι τα “καλά παιδιά” βρέξει-χιονίσει. Μην τους σταμπάρει το σύστημα και τους στείλει στο εκτελεστικό απόσπασμα! Μην γυρίσει το μάτι του πάνω τους ο Πανόπτης και δεν προλάβουν να κρυφτούν. Κοινώς, χέστηδες, είτε έχουν θυρίδες σε τράπεζες, είτε συμπληρώνουν χαρτιά για επίδομα “ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος”. Φοβούνται την Ελευθερία περισσότερο από τον Θάνατο και θέλουν να καλύψουν την δειλία τους στριμωγμένοι κάτω από μία σημαία φωνάζοντας με πάθος αλλά κρυμμένοι στο πλήθος “Ελευθερία ή Θάνατος”. Τόσο χέστηδες.