Κυρίαρχος είναι αυτός που πληρώνει το χρόνο

Τι είναι ο κυρίαρχος λόγος ο εκπορευόμενος από τα κυρίαρχα μέσα παρά η πλήρωση του χρόνου; Κυρίαρχος είναι αυτός που ελέγχει το χρόνο, τον αόρατο αλλά πανταχού παρόντα χρόνο. Και ένας τρόπος υπάρχει να ελέγχεις το χρόνο: να τον "γεμίζεις" εσύ, με τη δική σου πράξη, το δικό σου λόγο, τη δική σου αντίληψη για τον κόσμο.

Ένα κατανοητό παράδειγμα είναι τα τηλεοπτικά προγράμματα. Η δύναμη της τηλεόρασης είναι οτι γεμίζει το χρόνο που αλλιώς θα ήταν άνευ νοήματος, κενός, ανιαρός. Οι δημιουργοί των τηλεοπτικών προγραμμάτων γνωρίζουν πολύ καλά να πολεμάνε την ανία, με τις ευχάριστες διαφημίσεις, τα συναρπαστικά σήριαλ που αναφέρονται σε ανθρώπινα πάθη, σε γεγονότα ζωής όπως ο θάνατος και ο έρωτας, με τις ειδήσεις ποικίλης ύλης που κεντρίζουν το ενδιαφέρον και διεγείρουν τη φαντασία. Όταν το μυαλό και η φαντασία δέχονται τέτοια ερεθίσματα, δημιουργείται η εντύπωση οτι ο άνθρωπος ζει, δηλαδή οτι πληρεί το χρόνο, οτι ο χρόνος αποκτά νόημα. Η ζωή είναι η απόδοση νοήματος στο χρόνο.

Θα μπορούσε να αντιτείνει κανείς πως μιλάμε για έναν εικονικό κόσμο, όμως αυτό είναι σχετικό. Καταρχήν, και ο λόγος είναι κάτι μη υλικό, είναι ένα εφεύρημα του ανθρώπου, παρόλα αυτά αποτελεί το δομικό χαρακτηριστικό του πολιτισμένου ανθρώπου. Κατά τον ίδιο τρόπο, ο εικονικός κόσμος που συναποτελείται από λόγο και εικόνα, είναι το ίδιο υπαρκτός για την ανθρώπινη αντίληψη και για τα ανθρώπινα συναισθήματα. Λόγος και εικόνα είναι σύμβολα, επομένως κατανοούμε εδώ τη δύναμη των συμβόλων, την καθοριστική τους σημασία στην ανθρώπινη ύπαρξη. Τα σύμβολα διαχειρίζοναι τον άπειρο, τον χωρίς αρχή και τέλος, τον αδιανόητο χρόνο.

Η αριστερά σήμερα, εγκλωβισμένη σε έναν χονδροειδή "υλισμό" ή "οικονομισμό" δεν κατανοεί τη σημασία των συμβολισμών, παραμένοντας έτσι στο παρασκήνιο. Η αριστερά δεν μπορεί να κυριαρχήσει γιατί περιφρονεί την ανθρώπινη ανάγκη για νόημα, για πλήρωση του χρόνου.

Οι Δυτικοί «Αυτοκράτορες» είναι πλέον Γυμνοί

Εκεί όπου δεν απονέμεται δικαιοσύνη, εκεί όπου επιβάλλεται η φτώχεια, όπου επικρατεί η άγνοια και όπου έχουν κάνει κάθε κοινωνική τάξη να αισθάνεται ότι η κοινωνία είναι μια οργανωμένη συνωμοσία για να τους καταπιέζει, να τους ληστεύει και να τους εξευτελίζει, κανένας άνθρωπος ή περιουσία δεν είναι ασφαλής.
[Frederick Douglass]

Του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

Τους επόμενους μήνες του φετινού καλοκαιριού, το πολιτικό θερμόμετρο σίγουρα θα ανέβει κατακόρυφα σε κλίμακα «καύσωνα», καθώς στον διεθνή στίβο η οικονομική κρίση –προϊόν προμελετημένης λεηλασίας από ισχυρούς υπερεθνικούς θεσμούς- και η αυξανόμενη, με εντατικούς ρυθμούς τελευταία, προετοιμασία για στρατιωτική σύγκρουση απ’ όλες τις πλευρές, είναι σαφής ένδειξη για τα μελλούμενα. Στον μεσανατολικό περίγυρο, η κοινωνικοπολιτική αστάθεια, από την Τυνησία μέχρι την Τουρκία, τα ανοικτά μέτωπα, οι εξεγέρσεις και οι κατευθυνόμενοι «αντάρτικοι στρατοί» και μιλίτσιες προοιωνίζουν γενικευμένη αναμέτρηση οσονούπω. Την ίδια ώρα, ο εγχώριος τροϊκανο-δωσιλογικός κομματικός αχταρμάς έχει χάσει τον μπούσουλα και ενεργεί με χειρισμούς απύθμενης βλακείας, όπως το χουντικής έμπνευσης «κατέβασμα της δημόσιας ενημέρωσης», απαξιωμένος από την πλειοψηφία της κοινωνίας. Τα ίδια φαινόμενα πολλαπλασιάζονται και στον υπόλοιπο ευρωπαϊκό Νότο όπου και οι εκεί μαριονέτες των τραπεζιτών κάνουν τα δικά τους νούμερα, σαν τους ταχυδακτυλουργούς στον Ναό του Σολομώντα, για «να κόψουν και να ράψουν» προϋπολογισμούς, «μεταρρυθμίσεις», ιδιωτικοποιήσεις, να καταστρέψουν δηλαδή ό,τι έχει απομείνει από το εθνικό κοινωνικό κράτος του προηγούμενου αιώνα και να παραδώσουν στην πυρά της Νέας Τάξης τους ανυπότακτους.
Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι όλος ο πλανήτης δείχνει τυλιγμένος στις φλόγες μιας πολιτικής και πολιτισμικής κόλασης, νοερά αισθητής για τους αφυπνισμένους, που γρήγορα θα γίνει καταφανής φυσικά σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη. Μιας κόλασης που θέλει να καταβροχθίσει κάθε πνευματική παράδοση και αξία, κάθε κατάκτηση και πρόοδο της ανθρωπότητας μέσα σε μια μεγάλη πορεία αιώνων.

Ο «μονόδρομος» του Μπογιόπουλου: Ενταχτείτε στο ΚΚΕ…

Σήμερα δεν θα είμαστε ευχάριστοι για το φίλο, Νίκο Μπογιόπουλο.

Το χθεσινό του άρθρο, «Μονόδρομος», είναι μια άθλια απολογητική της γενικόλογης και τελεσιγραφικής σκέψης που διαπερνάει το ΚΚΕ. Μια σκέψη «κατηγορητικών προσταγών» που αντιμετωπίζει την εργατική τάξη και το λαϊκό κίνημα σαν «αντικείμενο» και αποδέκτη των εντολών από τη «σοφή» κομματική διεύθυνση.

Με τις αφαιρέσεις, όπως έχουμε υπογραμμίσει πολλές φορές, συγχωρούνται οι αμαρτίες.

Με τις «ταξικές» αφαιρέσεις το ΚΚΕ δεν καλύπτει απλώς τις αμαρτίες του και τις προδοσίες του, αλλά υποκαθιστά το «Υποκείμενο» σε «Αντικείμενο»: Το λαό και τα κινήματα (υποκείμενα της Ιστορίας), σε Αντικείμενα των «καθοδηγητών»…

Ως συνήθως το άρθρο του Μπογιόπουλου, σε επίπεδο γενικών διαπιστώσεων και αφαιρέσεων λέει πολλά σωστά πράγματα.

Εκεί που απογειώνεται στην αοριστία και τη «δολιότητα» της τελεσιγραφικής σκέψης είναι όταν επιχειρεί να απαντήσει, με τις ίδιες «πονηρές» αφαιρέσεις, στο ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ της πρακτικής δράσης, στο ΤΙ ΠΡΑΚΤΙΚΑ κάνουμε.

Το άρθρο εδώ:
http://www1.rizospastis.gr/columnPage.do?publDate=13/7/2013&columnId=1821

ΣΥ.ΡΙΖ.Α.: Ο νέος μονομάχος στην αρένα του παλαιοκομματικού παραλυτικού «διπολισμού»

του Όθωνα Κουμαρέλλα*

Παρακολουθώντας στενά τις εξελίξεις στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης μένει κανείς έκθαμβος με τον τρόπο και την ταχύτητα που το πολλά υποσχόμενο αυτό κόμμα και μάλιστα της «Αριστεράς» μετεξελίχθηκε σε έναν πλήρως ενσωματωμένο στο σύστημα εξουσίας πολιτικό φορέα. Διαβάζουμε σχετικά με τις αποφάσεις του Συνεδρίου του:

«Στις προγραμματικές θέσεις που υπερψήφισε το ιδρυτικό συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ το Σάββατο, απορρίφθηκε το ενδεχόμενο εξόδου από το ευρώ και πέρασμα των τραπεζών υπό δημόσιο έλεγχο, καθώς και η αμφισβήτηση του συνόλου του χρέους. Η μειοψηφούσα πρόταση σχετικά με το χρέος υποστήριζε την κατ' αρχήν αμφισβήτηση του συνόλου του, τη χρησιμοποίηση αυτής της αμφισβήτησης ως πολιτικού όπλου και τέλος την μονομερή διαγραφή του χρέους αν κάθε άλλη προσπάθεια αποβεί μάταιη.

»Το Συνέδριο απέρριψε, επίσης, οποιαδήποτε πρόβλεψη που θα άφηνε ανοικτό το ενδεχόμενο εξόδου της χώρας από το ευρώ, εάν δεν είναι δυνατή η εφαρμογή του προγράμματος κυβέρνησης της Αριστεράς εντός της Ευρωζώνης. Καταψηφίστηκε επίσης τροπολογία της Αριστερής Πλατφόρμας για το πέρασμα των τραπεζών υπό δημόσιο έλεγχο, καθώς και για εθνικοποίηση στρατηγικών τομέων της Οικονομίας».

»Το Συνέδριο υπερψήφισε, τέλος, την πρόταση για την απευθείας εκλογή του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ από το Συνέδριο και όχι από την Κεντρική Πολιτική Επιτροπή».

Εμπόριο ελπίδων κ. Τσίπρα;

του Κώστα Γιαννιώτη

Το γεγονός ότι μέχρι σήμερα αυτός ο λαός πληρώνει με αγωνίες , πόνους, ιδρώτα και αίμα και, τελικά, με την ίδια του τη ζωή, ένα προδοτικό πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο, που γαντζώθηκε στο σβέρκο του, έχει τις ρίζες και τις αιτίες του.

Από παλιά η πορεία αυτού του τόπου, αυτού του λαού, σημαδεύτηκε από αγώνες και θυσίες. Και πάμπολλες φορές βρέθηκε προδομένος.

Γιατί πάντα βρίσκονταν αυτοί που κατάφερναν να τον πείθουν ότι μπορούν να ενεργούν αντ` αυτού, χωρίς αυτόν. Που του επέτρεπαν τη συμμετοχή του στην πολιτική μέχρι ενός σημείου. Μέχρι του σημείου που η δική του, άμεση, παρέμβαση να είναι αδύνατη.

Έτσι φτάσαμε στο σημερινό κρίσιμο σταυροδρόμι της ιστορίας αυτού του τόπου, που οι....
κατοχικές δυνάμεις και οι δωσίλογοι, υποτελείς, που παριστάνουν τους κυβερνώντες, ετοιμάζουν τον τελικό του αφανισμό.

Σ` αυτό το παιγνίδι ζωής ή θανάτου, οι κατοχικές δυνάμεις - και το ντόπιο προσωπικό τους - έχουν προετοιμάσει σχέδια επί σχεδίων, μη θέλοντας να αφήσουν τίποτε στην τύχη. Όλοι και όλα ενταγμένα σ` αυτή την κρίσιμη αντιπαράθεση. Κοινοβούλια, θεσμοί, εξουσίες, υπηρεσίες και πρόσωπα κινούνται εντατικά και προσαρμοσμένα σε ένα κοινό σκοπό: την τελική υποταγή και δουλοποίηση αυτού του λαού. Ένα ολόκληρο σύστημα, μια καλολαδωμένη μηχανή στην υπηρεσία της εξαπάτησης.

Η Προεδρία, τα κόμματα, το κοινοβούλιο και από κοντά η δικαιοσύνη και οι χρυσοκάνθαροι του τύπου. Γιατί πρέπει να …. δικαιωθούν οι ναζιστές που μεταπολεμικά, κάνοντας τον απολογισμό τους είχαν καταλήξει να πουν ότι …… «αν στο Β΄ παγκόσμιο πόλεμο είχαμε αξιοποιήσει σωστά την Πέμπτη Φάλαγγα (τα δωσιλογικά όργανά τους) σε κάθε τόπο που περάσαμε, δε θα χρειάζονταν παρά ελάχιστα στρατεύματα, για να ολοκληρώσουμε το στόχο μας. Ας μας γίνει μάθημα για την επόμενη φορά».

Να λοιπόν που έβαλαν μυαλό και ξαναγύρισαν πάνοπλοι!

Σφαγιάζουν και απογυμνώνουν τον πληθυσμό της χώρας, τη στιγμή που τα γερμανικά ταμεία γεμίζουν από τους τόκους και τα πανωτόκια του πτωχευμένου ελληνικού λαού.

Διαμοιράζουν τη χώρα σε ΕΟΖ ( Ελεύθερες Οικονομικές Ζώνες ), που κάθε μια απ` αυτές θα αποτελέσει κι ένα ομόσπονδο κρατίδιο ή επαρχία της μεγάλης γερμανικής Αυτοκρατορίας που σχεδιάζουν.
Την ίδια στιγμή τα νέα στρατόπεδα εργασίας (τα εργοστάσιά τους) θα υποδέχονται τα εξαθλιωμένα παιδιά μας, τους νέους γκασταρμπάϊτερς, που θα δουλεύουν σκλάβοι για ένα κομμάτι ψωμί.

H Ευρωπαϊκή Ένωση και κυρίως η ευρωζώνη καταρρέει μέσα στην πιο απόλυτη παρακμή όπως η αρχαία ρωμαϊκή αυτοκρατορία...

Από την ιστορία είναι γνωστό ότι η αρχαία Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, δηλαδή ένα είδος Ευρωπαϊκής Ένωσης της εποχής, καθώς μετέτρεπε τους υπηκόους της σε μαλθακούς υπόδουλους της πιο παρασιτικής και αδίστακτης άρχουσας τάξης που είχε γνωρίσει μέχρι τότε ο κόσμος άρχισε η κοινωνία στο σύνολό της να αποσαθρώνεται και να παρακμάζει σε βαθμό πρωτόγνωρο μέχρι τότε. Η προσωπική ικανότητα και παλικαριά, η αγάπη για τη λευτεριά και το δημοκρατικό ένστιχτο της μάζας που θεωρούσε όλες τις υποθέσεις της πολιτείας σαν δικές της και είχαν κάνει την παλιά Ρώμη μεγάλη, είχαν εξαφανιστεί παντελώς. Την θέση τους είχε πάρει ο παρασιτισμός σ’ όλο του το μεγαλείο και η κοινωνική ηθική του όχλου, που σαν συρφετός ζούσε από τις αγαθοεργίες, ή τους εμφυλίους των αρχόντων της αυτοκρατορικής Ρώμης.

Δεν ήταν ο βούρδουλας που κρατούσε σε υποταγή τους αμέτρητους δούλους, τους ακόμη περισσότερους πληβείους και μυριάδες προλετάριους. Δεν ήταν ο δήμιος που τους εξανάγκαζε να ζουν μια ζωή χαμερπή στα πόδια των αρχόντων. Δεν υπήρχε ανάγκη για βούρδουλα. Εκεί που δεν υπάρχει παλικαριά και αγάπη για την ελευθερία οι τύραννοι δεν έχουν ανάγκη τον βούρδουλα, ούτε τον δήμιο. Την θέση του βούρδουλα πήρε ο αβάσταχτος φόρος και το τοκογλυφικό χρέος. Για να γλυτώσουν το αβάσταχτο βάρος των φόρων, πολλοί μικροϊδιοκτήτες προτιμούσαν να πουληθούν σαν δούλοι, μιας και οι τελευταίοι δεν πλήρωναν φόρους και η ελευθερία από τον φοροεισπράκτορα ήταν πιο γλυκιά σαν κίνητρο από την προσωπική ελευθερία.

Την πρώτη περίοδο της Ρωμαϊκής δημοκρατίας η δουλεία λόγω χρέους (nexum) ήταν αποδεχτή. Ο οφειλέτης έθετε τον εαυτό του ή κάποιο μέλος της οικογένειάς του ως εγγύηση για την περίπτωση που δεν μπορούσε να πληρώσει το χρέος του. Όμως η τοκογλυφία αλλά και η κακομεταχείριση των οφειλετών ήταν απαράδεκτη. H κακομεταχείριση ενός οφειλέτη από τον δανειστή κάτοχο του nexum στάθηκε η αφορμή να καταργηθεί με το νόμο Lex Poetelia Papiria το 326 π.Χ. κατά Λίβυο. Ωστόσο, καθώς η τοκογλυφία μετατράπηκε σε μια από τις πιο αγαπημένες δραστηριότητες πλουτισμού των αρχόντων της αρχαίας Ρώμης, τα δικαστήρια έβγαζαν σωρηδόν αποφάσεις που μετέτρεπαν σε δούλο του δανειστή, τον οφειλέτη που δεν μπορούσε να πληρώσει το χρέος του.

Μια συζήτηση για τον ΣΥΡΙΖΑ που δεν μπορεί γίνει στις μαζώξεις του…

ΔΗΜ. ΚΑΖΑΚΗΣ

Από κάποιον Δημήτρη Κ. δέχτηκα το εξής σχόλιο:

Καλά τα λέει ο Καζάκης αλλά οι ομιλίες σε πλατείες δεν προσφέρονται για τεχνικές αναλύσεις αλλά για γενικές κατευθύνσεις. Ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί πως ότι κάνει πρέπει να το κάνει μέσα στο ευρώ (δικαίωμά του) και αυτό καθορίζει τις γενικές του κατευθύνσεις και διαμορφώνει τις προτάσεις του. Με αυτό ο Καζάκης διαφωνεί (επίσης δικαίωμά του) και, ενώ τα περιγράφει καλά από ένα σημείο και μετά, παραβλέπει τους κραδασμούς που θα προκαλέσει η -χωρίς προηγούμενο- έξοδος από ένα μπλοκ χωρών ισχυρού νομίσματος σε ένα μαλακό και αναξιόπιστο νόμισμα χωρίς προηγούμενη ανάλογη παραγωγική βάση. Επίσης παραβλέπει το ότι το κόστος της μετάβασης αυτής θα το πληρώσει κατα πάσα πιθανότητα ο κοσμάκης (ας μην κρυβόμαστε). Τέλος αγνοεί ότι όσο και να χτυπιέται (έχει-δεν έχει δίκιο) δεν πρόκειται ποτέ ο κόσμος να συναινέσει σε ένα τέτοιο σενάριο, τουλάχιστον όσο ο λόγος καταθέτες/δανειολήπτες είναι σαφώς μεγαλύτερο της μονάδας και ο κόσμος έχει "λίπος" και τρώει. Γιατί λαός που ψήφισε το 2012 -μέσω κρίσης- σε ποσοστό 48% τα λαμόγια του ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και τους ελιτιστές της ΔΗΜΑΡ έχει ΠΟΛΥ λίπος για φάγωμα! Όταν αρχίσουν να τρώνε από τις καταθέσεις ή αρχίσουν να παίρνουν σπίτια τότε ξανασυζητάμε. Πολλά μπορούν να αλλάξουν στους πολιτικούς συσχετισμούς.
Και κάτι άλλο: Γιατί όλοι σας αγνοείτε τον τρομακτικό ψυχολογικό πόλεμο που ασκήθηκε πέρυσι τον Μάιο-Ιούνιο (και σκείται ακόμη) στο εκλογικό σώμα από το σύστημα ΜΜΕ-Τράπεζες-Ξένος παράγοντας εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ; Πότε έχει ξανασυμβεί γερμανικές εφημερίδες να γραφούν πρωτοσέλιδα στα ελληνικά "ψηφίστε Σαμαρά"; Είναι σαφές ότι αυτήν την στιγμή το αμαρτωλό τρίγωνο "πολιτική-τραπεζικό σύστημα-ΜΜΕ" είναι κάθετα εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ. Εχουν τους λόγους τους....


Αγαπητέ κύριε, δυστυχώς, έχετε φάει με το κουτάλι υπερβολικά πολλές ομιλίες Τσίπρα και έτερων της αριστεράς στις πλατείες, όπου η ελεύθερη συζήτηση απαγορεύεται ρητά – ιδίως όταν πρόκειται για τον Αρχηγό και όταν πάει να κινηθεί εκτός των γνωστών ξύλινων κλισέ της αριστεράς – για να λέτε ότι δεν είναι για τεχνικές αναλύσεις. Περάστε καμιά φορά από κάποια δικιά μας ομιλία, να δείτε πώς γίνονται οι ομιλίες και μάλιστα με ανοιχτή ελεύθερη μέχρι εξαντλήσεως συζήτηση με τον κόσμο και πώς ακόμη και τεχνικές αναλύσεις μπορούν να γίνουν απλές και προσιτές ακόμη και για τον ποιο αρχάριο. Αρκεί να διαθέτει κοινό νου, εμπειρία μεροκάματου και καλή διάθεση. Η διαφορά δεν βρίσκεται απλά και μόνο στη γνώση, αλλά στον τρόπο που αντιλαμβάνεσαι τη σχέση σου με τον λαό, τον κοσμάκη. Δηλαδή πόσο τον τιμάς, ή πόσο τον αντιμετωπίζεις – όπως το κάνουν όλες οι ηγεσίες των κομμάτων – ως αντικείμενο χειραγώγησης.

Δεύτερο, από που κι ως που είναι τεχνική ανάλυση το αν λες αλήθεια, ή όχι; Το πρόβλημα με τον Τσίπρα και το τσούρμο του είναι ότι λένε απίστευτα ψέματα και μπούρδες προκειμένου να αποφύγουν να απαντήσουν με σαφήνεια τι θα κάνουν με το χρέος και πώς θα τα καταφέρουν με το ευρώ. Το να λες ότι βρήκες 25 δις ευρώ – από τους τόκους που δεν θα πληρώσεις – για την επόμενη τετραετία και να διατυμπανίζεις «να τα λεφτά για την ανάπτυξη», ενώ τα χρήματα αυτά δεν υπάρχουν γιατί το ελληνικό κράτος δανείζεται για να τα πληρώσει, αυτό δεν είναι θέμα τεχνικής ανάλυσης. Είναι θέμα εξαπάτησης του κοσμάκη. Λες ότι θες γιατί θεωρείς τον κόσμο τόσο ηλίθιο και ευκολόπιστο που θα πιστέψει ότι του πεις.

Ούτε είναι θέμα τεχνικής ανάλυσης το να λες ότι δεν θα πληρώσεις τους τόκους των επόμενων τεσσάρων ετών αξίας 25 δις ευρώ, ενώ δεν λες κουβέντα για τα 80 δις ευρώ τοκοχρεολύσια που πρέπει να πληρώσεις το ίδιο διάστημα. Ξέρεις πολύ καλά ότι τα δήθεν «εχθρικά» ΜΜΕ δεν πρόκειται να κάνουν θέμα τις κοτσάνες, τις παραλείψεις, τις ανοησίες και τα ψέματα που αραδιάζεις. Ξέρεις επίσης πολύ καλά ότι τα κομματόσκυλα και οι ηλίθιοι που σε ακολουθούνε, δεν θα σε αμφισβητήσουν γιατί έτσι ή αλλιώς οι μεν πρώτοι ποντάρουν στη νομή της εξουσίας, ενώ οι δεύτεροι δεν διαθέτουν ούτε καν το μυαλό. Κι ως μεγάλος αρχηγός που είσαι φροντίζεις να μην υπάρχουν ερωτήσεις στην ομιλία σου από το γενικό κοινό, ώστε να μην βρεθεί κάποιος να σε ξεφτιλίσει. Έτσι ή αλλιώς το κοινό στις ομιλίες του μεγάλου αρχηγού δεν ανήκει στον απλό κόσμο, αλλά στο γενικό κοινό της αριστεράς που τα κολλήματα και τα ιδεολογήματα δεν του επιτρέπουν να σκέφτεται με κοινή λογική. Για όλους τους υπόλοιπους, το φιλοθεάμων κοινό, φροντίζουν οι επικοινωνιολόγοι και τα δήθεν «εχθρικά» ΜΜΕ.