Πρετετράγκας

Η ντροπή της δημοσιογραφίας, οι ολίγοι που κατάφεραν να προσδώσουν στη λέξη «δημοσιογράφος» υβριστική χροιά, οι δήθεν μετριοπαθείς, αντικειμενικοί και αποστασιοποιημένοι…

Το τέρας της δημοσιογραφίας διά των αντιπροσώπων του δεν είναι άλλο από το ίδιο το τέρας υπό το μανδύα της επικοινωνίας, της πληροφόρησης, της ενημέρωσης και της ψυχαγωγίας. Δεν είναι άλλο από ένα καλοπληρωμένο ανδρείκελο της εκάστοτε κυβερνητικής προπαγάνδας ή της επικοινωνιακής πολιτικής συγκεκριμένων «ανώνυμων» εταιριών.

Άνθρωποι σαν εμάς, αλλά χωρίς ψυχή. Τα ανθρωποειδή αυτά είναι ο στρατός του τέρατος. Ένας στρατός που για όσο πληρώνεται παραμένει πειθήνιο όργανο στα χέρια του.

Άνθρωποι των τεχνών και των αγραμμάτων

Έπειτα από ένα σύντομο διάστημα απορίας, δισταγμού και σπαρταριστών σκετς (κυρίως στα σόσιαλ μίντια), ήρθε η ώρα να υποδεχτούμε μια καινούργια, ηγέτιδα φουρνιά της ελληνικής διανόησης, που θα πάρει τη χώρα απ’ το χεράκι για να την οδηγήσει στη νέα εποχή: ο Χρήστος Χωμενίδης ως καναλάρχης, ο Πέτρος Φιλιππίδης ως θεατρική πρωτοπορία, ο Σάκης Ρουβάς ως τραγωδία, χωρίς να λείπουν και κάμποσοι άλλοι μπαλαντέρ ως συγγραφείς, σκηνοθέτες ή αρθρογράφοι με ειδίκευση στις βαρύνουσες απόψεις που έπονται εγκεφαλικών εκκενώσεων. Ας πιάσουμε λοιπόν στασίδι κι ας απολαύσουμε τις τελευταίες στιγμές ενός μαγευτικού ταξιδιού προς την οριστική, αμετάκλητη και άκρως ανακουφιστική λοβοτομή μας.

Αυτοί είναι οι άνθρωποι που θα μας κρατήσουν συντροφιά στο εγγύς μέλλον, που θα κρατάνε το φανάρι για να βλέπουμε τον δρόμο. Με πρώτο και καλύτερο τον Χωμενίδη, που θα συνεχίσει την πολυεπίπεδη επαφή με το κοινό του: ως μέλος του εποπτικού συμβουλίου της ΝΕΡΙΤ-κρατικού τηλεοπτικού Παρθενώνα, ως οπίνιον μέικερ στις ιντερνετικές μολόχες που φύονται στο μποστάνι του κάθε Σταύρου Θεοδωράκη, ως λογογράφος σε δυσλεκτικούς πολιτικούς ηγέτες, ως ανειδίκευτος υδραυλικός που παλεύει να ξεβουλώσει λούκια, ως διαδρομιστής σε κανάλια και «πράσινα» ή «υπεύθυνα αριστερά» μαντριά που φροντίζουν να σιτίζουν τα τυχερούλια αμνοερίφια – αρκεί το λογοτεχνιλίκι να παραμείνει σε μόνιμο καθεστώς αργίας, θεωρούμενο και επισήμως ως πάρεργο.

ΕΛΛΗΝΕΣ, ΚΑΙ ΜΕ ΤΗ ΒΟΥΛΑ...

- Έκανες τη νηστεία σου για τη Μεγαλόχαρη;

-Πήγες στην εκκλησία τον Δεκαπενταύγουστο; Κοινώνησες;
Φίλησες το χέρι του παπά;

- Χαιρετήθηκες με τη γειτονιά για να δουν ότι ήσουν κι εσύ εκεί;

- Είδες όση τηλεόραση έπρεπε ή μήπως ξεχάστηκες λόγω καλοκαιρινής ραστώνης κι έχασες τη σειρά σου;
Μη φοβάσαι, σαν το ποδήλατο είναι, θα το ξαναβρείς.
Μήπως όμως τυχόν δεν παρακολούθησες το αγαπημένο σου τουρκικό σήριαλ και δυσκολευτείς;

- Ένιωσες ασφαλής που έχεις να πληρώσεις την εφορία σου και να βάλεις βενζίνη στο αμάξι σου;

- Κατηγόρησες όλους τους άλλους για ό,τι σου συμβαίνει χωρίς να αποδώσεις ούτε μια ευθύνη στον εαυτό σου;
- Υπερηφανεύτηκες αυτή την εβδομάδα για τα κατορθώματα του έθνους σου και των γαμάτων προγόνων σου;

Είναι το παιδί σου, ηλίθιε!

Ένα δεκαεννιάχρονο παιδί σκοτώθηκε πηδώντας από ένα τρόλεϊ για να αποφύγει τον εξευτελισμό της κράτησης και την επιβολή προστίμου διότι δεν είχε εισιτήριο. Ο υπουργός μίλησε για «τζαμπατζήδες» που πρέπει να παταχθούν, ξεχνώντας το πάθημά του πριν τρία χρόνια και πόσο εύκολα θα μπορούσε να επαναληφθεί. Το ίδιο και μια από το γνωστό σινάφι που ενώ ξέρει πολύ καλά να εκδίδεται κατ’ επάγγελμα με αντάλλαγμα ακαδημαϊκούς τίτλους, οφίτσια και «όνομα», κανείς δεν τολμά να την αποκαλέσει πόρνη. Ίσως και να έχουν δίκιο, γιατί δεν την οδηγεί η χειρότερη από όλες τις ανάγκες, η ανάγκη της επιβίωσης, όπως συμβαίνει με τις κοινές πόρνες, αλλά λειτουργεί εκ φύσεως, λες και είναι στα γονίδιά της.

Πώς λοιπόν να μην ειρωνευτεί ένα φυσιολογικό παιδί, έναν κανονικό νέο, που δεν ήθελε να υποστεί τον εξευτελισμό και έτσι έχασε τη ζωή του. Πότε ήταν που τελευταία φορά αισθάνθηκε ντροπή, πότε κατάλαβε στη ζωή της την έννοια της αξιοπρέπειας και του φιλότιμου για να αντιληφθεί την ενέργεια του νέου; Ίσως λίγο πριν προδώσει την αθωότητα της εφηβείας της, αλλά από τότε έχει κυλίσει πολύ νερό στο αυλάκι και η ηθική πώρωση την έχει παραμορφώσει χειρότερα απ’ ότι θα μπορούσε να το κάνει η χειρότερη μορφή οστεοπόρωσης, από την οποία σίγουρα πάσχει.

Το ξέρω ότι αισθάνεσαι λύπη. Είμαι σίγουρος ότι νιώθεις οργή. Όμως αυτό που ίσως να μην κατάλαβες είναι ότι το παιδί αυτό δεν είναι κάποιου άλλου, δεν είναι του γείτονα, είναι το δικό σου. Κοίτα καλά την φωτογραφία του. Κοίτα το ματωμένο πρόσωπο. Αν κοιτάξεις προσεκτικά είμαι σίγουρος ότι θα δεις το δικό σου παιδί. Θα ξαφνιαστείς με το πόσο μοιάζει με το δικό σου παιδί, με το δικό σου αγόρι, με το δικό σου κορίτσι. Έτσι το ένιωσα κι εγώ. Έτσι το ανακάλυψα κι εγώ. Είναι το δικό μου παιδί, που κάλλιστα θα μπορούσε να βρεθεί σε ανάλογη θέση.

Είναι τζαμπαζήδες τα παιδιά μας; Το δικό σου και το δικό μου; Εσύ δεν το ανάθρεψες για να μην δέχεται δημόσιες προσβολές; Εσύ δεν του έμαθες να μην ανέχεται να του συμπεριφέρονται σαν σκουπίδι; Πόσο δύσκολο είναι λοιπόν να βρεθεί σε ανάλογη θέση και να αντιδράσει με ανάλογο τρόπο; Το παιδί λοιπόν που σκοτώθηκε δεν ανήκει αποκλειστικά στην χαροκαμένη του οικογένεια, αλλά σε όλους μας, είναι το δικό μας παιδί.

Ελεύθεροι οι φονιάδες, κατηγορούμενοι όσοι ανέγραφαν συνθήματα

Είναι τυφλός όποιος δεν βλέπει πια τι συμβαίνει σε αυτή τη χώρα, σε τι καθεστώς ζούμε, πώς διαμορφώνονται οι συμμαχίες. Μπάτσοι κάθε είδους, εισαγγελείς και δικαστές είναι συντρόφια της Χρυσής Αυγής και όλοι μαζί αυτοί συνεταιράκια στο κυβερνητικό έργο μαζικής εξολόθρευσης αυτού του λαού.

Αυτή την ώρα οι αποδεδειγμένα δολοφόνοι του Θανάση κυκλοφορούν ελεύθεροι χωρίς να έχουν αποδοθεί κατηγορίες. Αυτόπτης μάρτυρας συνεπιβάτης δήλωσε επώνυμα στον Αντ1 οτι ο ελεγκτής και ο οδηγός έβριζαν χυδαία και σε έξαλλη κατάσταση τον νέο λέγοντάς του: κωλόπαιδο, θα πληρώσεις! Ψυχολογική κακοποίηση του αλλά και συμπλοκή αναφέρουν και άλλοι μάρτυρες.

Την ώρα λοιπόν που αυτά τα καθάρματα κυκλοφορούν ελεύθερα, συνελήφθησαν και κρατούνται στη Θεσσαλονίκη διαδηλωτές επειδή σε παρέμβασή τους ανέγραφαν συνθήματα σε λεωφορεία και στάσεις του ΟΑΣΘ.

Ανακοίνωση της Τοπικής ένωσης Θεσσαλονίκης της ΑΠ Ροσινάντε

Μετά το φόνο του 19χρονου Θ.Κ. ως αποτέλεσμα της εντατικοποίησης του ελέγχου των ζωών μας σε κάθε επίπεδο, κάθε ευαισθητοποιημένο άτομο πρέπει να πάρει θέση. Θέση ενάντια στον εκφασισμό της κοινωνίας, στο δοσιλογισμό, και τον αυταρχικό κοινωνικό έλεγχο, θέση ενάντια στην ανθρωποφαγία και τον κοινωνικό κανιβαλισμό. Η ζωή δεν μπορεί να μπαίνει στη ζυγαριά με αντίβαρο τα κέρδη και τα συμφέροντα του κεφαλαίου, πόσο μάλιστα το αντίτιμο ενός εισιτηρίου στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Τα ΜΜΜ οφείλουν να ανήκουν στην κοινωνία και να εξυπηρετούν τις καθημερινές της ανάγκες μετακίνησης. Οφείλουν εν κατακλείδι να είναι δημόσια και δωρεάν και όχι να ανήκουν σε ιδιωτικές εταιρίες ή να ελέγχονται από τραμπούκους ελεγκτές.
Στη Θεσσαλονίκη έχουμε προηγούμενα με μερίδα εργαζομένων στα ΜΜΜ, τόσο οδηγούς όσο κι ελεγκτές, οι οποίοι δηλώνοντας ευθαρσώς ότι ανήκουν στη ναζιστική συμμορία της Χ.Α., τραμπουκίζουν και πετούν έξω απ’ τα λεωφορεία μετανάστες και άτομα που «δεν τους αρέσουν τα μούτρα τους», ακόμη κι αν έχουν εισιτήριο. Έχουμε επίσης πολλά περιστατικά που έχουν σύρει στα κατά τόπους αστυνομικά τμήματα κόσμο που δεν είχε ή που επέλεξε να μην έχει εισιτήριο κατά τη μετακίνησή του με τα ΜΜΜ. Οι εν λόγω εργαζόμενοι – τραμπούκοι στα ΜΜΜ μόνο σαν προδότες της εργατικής τάξης μπορούν να αντιμετωπίζονται.
Στις 14 Αυγούστου, μέσα σε αυτό το κλίμα και με φρέσκο ακόμα το αίμα του αδικοχαμένου νεαρού Θ.Κ., πραγματοποιήθηκε παρέμβαση από συντρόφους διαφόρων συλλογικοτήτων. Σε απάντηση της παρέμβασής τους οι σύντροφοι κυκλώθηκαν από αστυνομικές δυνάμεις και συνελήφθησαν με τη διαδικασία του αυτοφώρου οι περισσότεροι από αυτούς. Οι σύντροφοι κρατήθηκαν το προηγούμενο βράδυ και θα κρατηθούν και απόψε κατηγορούμενοι για «Διακεκριμένες περιπτώσεις φθοράς κατά συναυτουργία». Το κατηγορητήριο αφορά στην αναγραφή συνθημάτων σε λεωφορεία και στάσεις του ΟΑΣΘ, τόσο «σοβαρές φθορές». Οι σύντροφοι κρατούνται χωρίς λόγο μέχρι να περάσουν από εισαγγελέα την Παρασκευή 16 Αυγούστου.

Κανένας φασίστας στα ΜΜΜ και πουθενά

Ελεύθερα και δωρεάν ΜΜΜ για την εργατική τάξη και την κοινωνία

Κανένας αγωνιστής στα χέρια του κράτους

Άμεση Απελευθέρωση των συντρόφων χωρίς καμία κατηγορία εναντίον τους

Όλοι αύριο Παρασκευή 16 Αυγούστου στα δικαστήρια Θεσσαλονίκης σε ένδειξη αλληλεγγύης στους συντρόφους.

πηγη

ΑΚΟΥΣΤΕ, ΡΕΜΑΛΙΑ!!

του Κώστα Γιαννιώτη

Μέσα σ` αυτό το παγωμένο σκηνικό που έχουν διαμορφώσει, κατακαλόκαιρα, οι δωσίλογοι και οι προδότες, συνεπικουρούμενοι από τους κουκουλοφόρους συνεργάτες τους, μυρίζει έντονα Άουσβιτς, Μπέλσεν, Μαουτχάουζεν και Βίνερ Γκράμπεν.

Μυρίζει το ξεραμένο αίμα του παγωμένου ανθρώπου πάνω στα αγκαθωτά συρματο-πλέγματα του στρατοπέδου συγκέντρωσης. Του κυνηγημένου, απ` τα λυκόσκυλα των Ες Ες, δραπέτη.

Τέτοιος δραπέτης ήταν και ο μέχρι χτες ζωντανός - και σήμερα νεκρός – νέος των δεκαεννιά χρόνων, που προσπάθησε να δραπετεύσει και να ξεφύγει από τα κομματολυκόσκυλα του καθεστώτος που παίζουν το ρόλο των ανθρωποκυνηγών – ελεγκτών των ΜΜΜ.

Είναι αρκετοί αυτοί που παίζουν το βρωμερό αυτό ρόλο στο όνομα της εξοικονόμησης του ….
«φαγητού των παιδιών τους». (Αλήθεια ήθελα να ξέρω τι φαγητό θα σερβίρει σήμερα η κυρά του ελεγκτή - και μάνα των παιδιών του - στα παιδιά της. Θα βάλει, άραγε, δίπλα στα πιάτα και τη φωτογραφία της χαροκαμένης μάνας, που αποχαιρετά μέσα στην οδύνη και τον ολοφυρμό το άνεργο ξεπεταρούδι της που, ανήμπορο να πληρώσει ακόμα και ένα εισιτήριο, προσπάθησε να ξεφύγει από τους ανθρωποδιώκτες και βρήκε το θάνατο ;)

Σ` αυτόν τον μικρό, αλλά ευλογημένο τόπο, που λέγεται Ελλάδα, ο κάθε συμπατριώτης μας είναι και γείτονάς μας και φίλος και συγγενής μας, αρκεί να μην είναι δωσίλογος και προδότης , σαν τους ….. «υπαλλήλους ελεγκτές» και τα αφεντικά τους που τους διόρισαν σαν κουκουλοφόρους. Αυτή η κοινωνία έδειξε, μέχρι σήμερα ότι και σύνεση διαθέτει και κ α ρ τ ε ρ ί α και ξέρει να «κρατεί τους βόγγους και τα ζήτω κάτω από τη γλώσσα της» για την κατάλληλη στιγμή.

Κι αυτή η στιγμή θα φτάσει σύντομα!
Τότε να δούμε !

Όταν η λαϊκή νέμεση θα ξεσπάσει, να δω πού στο διάολο θα μπορέσουν να κρύψουν το τομάρι τους και τη γύμνια τους, όλα αυτά τα αποβράσματα του ανθρώπινου είδους, που με τη δικαιολογία τού ……… «τη δουλειά μου έκανα», «εντολές εκτελούσα», «το ψωμί μου έβγαζα», εξυπηρετούσαν τα σχέδια των κατακτητών και των δωσίλογων συνεργατών τους, κυνηγώντας ανήμπορους και δεινοπαθούντες συμπατριώτες μας.

Αναρωτιέμαι και ταυτόχρονα ρωτάω : Τα σωματεία, τα συνδικάτα, τέτοιων καθαρμάτων – είτε των ΗΛΠΑΠ, είτε των ΗΣΑΠ, είτε των ΟΑΣ, είτε της ΔΕΗ, είτε της ΕΥΔΑΠ, είτε των ΔΟΥ, είτε….., είτε …… ,δεν έχουν μια λέξη να απολογηθούν;

Δεν ξέρουν τα ονόματα τέτοιων καθαρμάτων και κουκουλοφόρων, να τα διαγράψουν, να τα καταγγείλουν και να τα δώσουν στη δημόσια διαπόμπευση και κατακραυγή;

Δεν αντιλαμβάνονται ότι με τη σιωπή τους ή τη βλακώδη αμηχανία τους γίνονται συνένοχοι και έτσι καταγράφονται στη συνείδηση του λαού, που όπου νά`ναι θα αποδώσει τη δική του δικαιοσύνη;

Απευθύνομαι σε όλους τους εντεταλμένους υπηρέτες των - υπό κατάρρευση – δωσίλογων «κυβερνώντων». Απευθύνομαι σε όλους αυτούς που συνειδητά αποφάσισαν να παίξουν το ρόλο του υπηρέτη και του κουκουλοφόρου της σημερινής δεύτερης ναζιστικής κατοχής. Και, στο ΑΓΙΟ ΟΝΟΜΑ του παλικαριού που, στην ουσία εκτέλεσαν, λέω το απλό και αυτονόητο για τον κάθε απλό πολίτη, τον κάθε απλό πατριώτη:
Ακούστε, ρεμάλια! Η νέμεση του λαού φτάνει, ώρα με την ώρα! Φροντίστε να βρείτε ασφαλή κρυψώνα! Ο λαός ποτέ δεν εκδικείται! Τιμωρεί και μάλιστα σκληρά!

πηγη

Η Αλητεία της Ιδεολογίας του Μαυραγορίτη.

Νέος νεκρός επειδή δεν είχε να πληρώσει εισιτήριο! Από ντροπή και φόβο πήδηξε από το Λεωφορείο ώστε να αποφύγει τον «έλεγχο».

Άλλος ένας θάνατος προστιθέμενος στους χιλιάδες των νεκρών της οικονομικής κρίσης που εκείνοι δημιούργησαν. Ένας νέος άνεργος κείτεται νεκρός στο δρόμο απόρροια της υποκρισίας του συστήματος και της αλητείας της Ιδεολογίας του Μαυραγορίτη.
Όποιος λέει: « εγώ κάνω μόνον την δουλειά μου» σε τέτοια εποχή χωρίς να αφουγκράζεται το κοινό περί δικαίου αίσθημα τότε έχει την ίδια ιδεολογία με τον μαυραγορίτη της κατοχής που πίστευε στην νομιμότητα της αγοραπωλησίας του. Εκείνου δηλαδή που πλούτισε εκμεταλλευόμενος την δυστυχία των πολλών, εκείνου που συνεργάστηκε με τον κατακτητή, εκείνου που πουλούσε «νόμιμα» και με τις ευλογίες των κατακτητών πανάκριβα τα ειδη πρώτης ανάγκης με ανταλλάγματα δυσανάλογης αξίας. Ένα σπίτι για δυο τρεις ντενεκέδες λάδι .Αυτούς τους ασυνείδητους εμπόρους ο λαός τους ονόμασε «μαυραγορίτες».
Ο σύγχρονος μαυραγορίτης δεν μπορεί να αποθηκεύσει λάδι στην αποθήκη του και να το μοσχοπουλήσει. Δεν υπάρχει λάδι άλλωστε. Ο σύγχρονος μαυραγορίτης είναι ικέτης του συστήματος και έναντι πινακίου φακής πουλά την ίδια του την μάνα για μια θεσούλα με προοπτική ανανέωσης μέχρι το εγγύς μέλλον. Παραπάνω ούτε το σύστημα δεν υπόσχεται. Δεν υπάρχει μέλλον άλλωστε σε έναν τόπο όπου πλούσιος και φτωχός δικάζεται με τον ίδιο νόμο και έχουν την ίδια ποινή για την κλοπή ψωμιού. Πόσα χρόνια πέρασαν και απλές σκέψεις σαν αυτή του Ανατολ Φρανς παραμένουν ανατριχιαστικά επίκαιρες. Καμία πρόοδος. Ποιο φεγγάρι; Η πείνα είναι η ίδια και τότε και μετά την προσσελήνωση μας. Στη γη ακόμα δεν έχουμε κατοικήσει ως ανθρώπινο είδος που μπορεί να έχει ένα κοινό στόχο, μια κοινή προοπτική και όραμα. Να μοιράζεται την ίδια αλήθεια. Καμία εκμετάλλευση από άνθρωπο σε άνθρωπο.
Επιστρέφω στην αλητεία της Ιδεολογίας του Μαυραγορίτη εκείνης του κατσαπλιά και του δοσίλογου που συμμαχεί με τον «διάολο» προκειμένου να επωφεληθεί καιροσκοπικά να διαπραγματευτεί τα ψίχουλα που του πετάνε. Το αύριο όμως ακολουθεί πάντα το σήμερα και όλοι εκείνοι που με φθηνό άλλοθι λένε πως τάχα κάνουν μόνον την δουλειά τους, θα αποβληθούν ως μιάσματα από την κοινωνία του μέλλοντος.
«Τέσσερις συλλήψεις, δυο Ελλήνων, ενός Αλβανού και ενός Σύριου που έπαιζαν πόκα σε καφενείο του Ηρακλείου….» , « Σε σφράγισμα Καντίνας προχώρησε το ΣΔΟΕ επειδή δεν έκοβε αποδείξεις σε λουόμενους…», « Παραμονή του Σωτήρος σε έλεγχο που έκανε το ΣΔΟΕ καφετζής δεν έκοβε αποδείξεις στο χωριό…». Όχι δεν είναι σουρεαλιστική πραγματικότητα είναι η πραγματικότητα τωνmedia που μας επέβαλαν. Ούτε λόγος για τα 20 δις φοροαπαλλαγές σε εφοπλιστές, ούτε λόγος για την διάσωση των ιδιωτικών τραπεζών από τον λαό, ούτε λόγος για την ζοφερή πραγματικότητα του καπιταλισμού, του σήμερα. Για τα όλα τα κακά που μας βρίσκουν φταίει η κακή μας νοοτροπία το κακό μας το κεφάλι και όχι οι «σύγχρονοι βαυαροί κατακτητές». Αυτή είναι η αλητεία της Ιδεολογίας του Μαυραγορίτη.

Ένα το χελιδόνι κι η άνοιξη ακριβή
για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή
Θέλει νεκροί χιλιάδες να ‘ναι στους τροχούς
Θέλει κι οι ζωντανοί να δίνουν το αίμα τους. [Οδυσσέας Ελύτης]

Αιωνία σου η μνήμη…

πηγη